Τη σύμπραξη ιδιοκτητών, κράτους και ιδιωτών καταθέτει ως λύση η διαΝΕΟσις
Πώς μπορούν να αποκατασταθούν και να αξιοποιηθούν τα διατηρητέα κτήρια, πολλά από τα οποία μένουν εγκαταλελειμμένα στις ελληνικές πόλεις; Το νέο κείμενο πολιτικής της διαΝΕΟσις επιχειρεί να περιγράψει την κατεύθυνση μιας ρεαλιστικής και βιώσιμης λύσης στο πρόβλημα, η οποία βασίζεται στη διεθνή πρακτική.
T
ο πρόβλημα των εγκαταλελειμμένων διατηρητέων κτηρίων γίνεται εμφανές με μια απλή περιήγηση στην Αθήνα και σε πολλές άλλες ελληνικές πόλεις. Κτήρια αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας στέκουν ερειπωμένα, κενά και αναξιοποίητα. Πολλές φορές προκαλούν αγανάκτηση για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται, και κάποια από αυτά πιθανόν να είναι επικίνδυνα για την ασφάλεια των περαστικών.
Παρότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα επίσημα στοιχεία σχετικά με τον συνολικό αριθμό και την κατάσταση των διατηρητέων κτηρίων που είναι εγκαταλελειμμένα, το πρόβλημα στις ελληνικές πόλεις είναι σημαντικό, σε σημείο που επηρεάζει τη ζωή ολόκληρων γειτονιών. Μια ανεπίσημη καταγραφή και αυτοψία το 2014 μόνο στην περιοχή γύρω από την πλατεία Ομονοίας στην Αθήνα εντόπισε 267 τέτοια κτήρια. Από αυτά τα κτήρια της συγκεκριμένης μικρής περιοχής, περισσότερα από το ένα τρίτο, τα 92, ήταν εγκαταλελειμμένα, με συνολικό εμβαδόν περίπου 150.000 τετραγωνικών μέτρων. Πόσα από αυτά θα μπορούσαν άραγε, με τη συνδρομή του κράτους, να αποκτήσουν ξανά ζωή;
Το νέο κείμενο πολιτικής που δημοσιεύει η διαΝΕΟσις, το οποίο υπογράφει ο Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και μέλος του advisory board της διαΝΕΟσις Νίκος Τριανταφυλλόπουλος, και προέκυψε μετά από έρευνα που εκπονήθηκε με την οικονομική στήριξη του Ιδρύματος Ωνάση, εστιάζει στην αξιοποίηση των διατηρητέων κτηρίων. Επισημαίνει τους κανόνες που ισχύουν γι’ αυτά μετά τον χαρακτηρισμό τους και σχολιάζει τα εμπόδια, τις αντιφάσεις και τα κενά που αποτρέπουν την αξιοποίηση, το "ζωντάνεμα" αυτών των κτηρίων και, κατ’ επέκταση, των περιοχών όπου βρίσκονται.
Όμως, το κείμενο δεν μένει στις διαπιστώσεις. Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες δημοσιεύσεις της διαΝΕΟσις, επιχειρεί να προτείνει λύσεις: διατυπώνει ένα τεκμηριωμένο σχήμα, το οποίο έχει ως βάση την ισχύουσα νομοθεσία και ακολουθεί τις συστάσεις διεθνών οργανισμών για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Εάν εφαρμοστεί, ενδεχομένως θα μπορούσε να μετριάσει σημαντικά το πρόβλημα και να οδηγήσει στην αξιοποίηση πολλών διατηρητέων κτηρίων.
Διαβάστε Μια Συνοπτική Παρουσίαση Του Κειμένου Πολιτικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου