Πράσινοι: Όχι στην καύση των απορριμμάτων Διαλογή στην πηγή, μείωση, επανάχρηση, ανακύκλωση!

Όπισθεν ολοταχώς κάνει η κυβέρνηση στη διαχείριση των απορριμμάτων για να κάνει το χατίρι συγκεκριμένων επιχειρηματικών λόμπι. Στην αντίθετη κατεύθυνση από τις ευρωπαϊκές Οδηγίες, σχεδιάζει να επαναφέρει το φάντασμα της καύσης των απορριμμάτων, αντί της μείωσης, της διαλογής στην πηγή, της ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης. Επικαλείται, μάλιστα, το γεγονός ότι σε βόρειες χώρες της Ευρώπης χρησιμοποιούν την καύση για τη διαχείριση μέρους των απορριμμάτων, αποσιωπώντας σκόπιμα το ότι αυτή η εξαιρετικά επιβλαβής για την υγεία και το περιβάλλον και πανάκριβη μέθοδος, αναπτύχθηκε σε άλλες εποχές όταν η μείωση, ανακύκλωση και κομποστοποίηση δεν ήταν προτεραιότητα, ενώ σήμερα εγκαταλείπεται σταδιακά και οι περισσότερες από τις χώρες αυτές πετυχαίνουν ταυτόχρονα πολύ υψηλά ποσοστά ανακύκλωσης. Ισχυρίζεται ακόμα ότι έτσι θα κλείσει τα λιγνιτικά εργοστάσια, αντικαθιστώντας το λιγνίτη με τα απορρίμματα, δηλαδή με ένα πολύ χειρότερο καύσιμο, με πολύ μικρή ενεργειακή απόδοση! «Την ίδια στιγμή που οι πολίτες του Βόλου και της Θεσσαλονίκης βρίσκονται στους δρόμους και διαμαρτύρονται για τις καρκινογόνες διοξίνες και τις ασθένειες του αναπνευστικού από την καύση των απορριμμάτων στις τσιμεντοβιομηχανίες, η κυβέρνηση σχεδιάζει την καθολική επέκταση αυτής της μεθόδου σε όλη τη χώρα, χρησιμοποιώντας τα ίδια μπαγιάτικα εδώ και δεκαετίες επιχειρήματα περί "ενεργειακής αξιοποίησης"», δήλωσε ο Συν-εκπρόσωπος των Πράσινων Ευάγγελος Αστυρακάκης - Ασλάνης. Προκειμένου να εξυπηρετήσει το λόμπι της καύσης, επιλέγει επίσης να αγνοήσει το γεγονός ότι πριν λίγες μέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε τη χρηματοδότηση του σχεδίου διαχείρισης των απορριμμάτων της Πελοποννήσου ως ασύμβατο με τις κοινοτικές οδηγίες και υπερκοστολογημένο, γεγονός που παρασύρει όλα τα ανάλογα σχέδια διαχείρισης της χώρας που δεν βασίζονται στις αρχές της κυκλικής οικονομίας. Εδώ και δύο δεκαετίες, όσον αφορά στη διαχείριση των απορριμμάτων, επιλέχθηκε από όλες τις κυβερνήσεις η πολιτική της απραξίας και της αναβολής ή των σχεδίων επί χάρτου. «Ακόμα και η εφαρμογή του συστήματος ανακύκλωσης με το σύστημα των μπλε κάδων δεν αναβαθμίστηκε με μεγαλύτερη και καλύτερη διαλογή των διαφόρων υλικών στην πηγή αλλά παραμένει στάσιμο με ευθύνη κυρίως των κυβερνήσεων. Εκτός από το πρόσφατο τέλος στις σακούλες μιας χρήσης - που κι αυτό επιλέχθηκε αντί της υιοθέτησης στόχων σταδιακής μείωσης και τελικά κατάργησης της χρήσης σακούλας μιας χρήσης, δεν εφαρμόστηκε καμία πολιτική μείωσης των απορριμμάτων, αντίθετα η παραγωγή τους συνέχισε να αυξάνεται εκθετικά», δήλωσε η Συν-εκπρόσωπος των Πράσινων Αλία Παπαγεωργίου. Συστηματικά καλλιεργήθηκε ακόμη και από αρκετούς δημάρχους σε βάρος της τσέπης των δημοτών τους η ιδέα ότι η διαχείριση των απορριμμάτων αφορά μόνο στην αποκομιδή και ότι οι πολίτες πρέπει να έχουν την ελάχιστη εμπλοκή, προκειμένου να περάσει στα χέρια λίγων εταιρειών, που θα χρεώνουν αυτό που θα μπορούσε να μην κοστίζει τίποτα με μια κοινωνική διαχείριση. Συνεχώς αναβάλλεται η επιβεβλημένη μέθοδος χρέωσης: των τελών καθαριότητας για τα νοικοκυριά με βάση τα απορρίμματα που δεν έχουν οδηγηθεί για ανακύκλωση ή κομποστοποίηση -μέθοδος "Πληρώνω Όσο Πετάω", ένα σύστημα που θα έδινε οικονομικά κίνητρα στους πολίτες για να μειώσουν δραστικά τα απορρίμματά τους- αντί για χρέωση με βάση τα τετραγωνικά μέτρα της κατοικίας ή την εμπορική αξία της περιοχής των Δήμων με βάση τις πραγματικές ποσότητες απορριμμάτων που οδηγούν για ταφή αντί για χρέωση τους -όταν πληρώνουν - με βάση πληθυσμιακά ή άλλα κριτήρια που χρησιμοποιούνται σήμερα και καμία σχέση δεν έχουν με κίνητρα για μείωση των απορριμμάτων που θάβονται. Η καύση απορριμμάτων ως μέθοδος διαχείρισης έχει πολύ σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως εκπομπές επικίνδυνων αερίων και μεγάλων ποσοτήτων εξαιρετικά τοξικής στάχτης, τη στιγμή που η Ελλάδα δεν έχει ακόμα καταφέρει να διαχειριστεί λιγότερο επικίνδυνα απόβλητα. Είναι ασύμβατη με αρκετές κοινοτικές οδηγίες*, έχει υπερβολικά υψηλό κόστος και δημιουργεί ελάχιστες θέσεις εργασίας. Τα απορρίμματα πρέπει να ταξιδεύουν από τους σταθμούς μεταφόρτωσης εκατοντάδες χιλιόμετρα μέχρι τα εργοστάσια καύσης, με ό,τι σημαίνει αυτό σε σπατάλη πόρων και ρύπους. Δεσμεύει τους δήμους να παρέχουν τεράστιες ποσότητες απορριμμάτων και βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με την εφαρμογή της πρόληψης και της ανακύκλωσης ενώ παράγει άφθονα αέρια θερμοκηπίου, σε βάρος της αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης. Παρά τα τόσο σοβαρά μειονεκτήματα, η δήθεν «ενεργειακή αξιοποίηση" προωθείται σε διάφορες χώρες από διαπλεκόμενα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα, είτε μέσω εργοστασίων καύσης είτε προσφέροντάς τα ως καύσιμο στις τσιμεντοβιομηχανίες. Χαρακτηριστικό της πίεσης που ασκούν τα επιχειρηματικά λόμπι είναι ότι ενώ από το 2016 η Περιφέρεια Κρήτης είχε απορρίψει ως ξεπερασμένη και επικίνδυνη τη μέθοδο της καύσης απορριμμάτων και είχε υιοθετήσει ένα σχέδιο διαχείρισης συμβατό με την Οδηγία της Ε.Ε., δεν εφάρμοσε τίποτα από αυτό το σχέδιο και επέλεξε την απραξία. Με αποτέλεσμα σήμερα η κυβέρνηση να επιβάλει και στη Κρήτη, χωρίς προσχήματα, την καύση των απορριμμάτων με την απειλή ότι δεν θα εγκρίνει άλλη μέθοδο παρά μόνον αυτή. Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει αυτά τα επικίνδυνα σχέδια του παρελθόντος και να μην τα θέσει καν σε διαβούλευση. Για τη διαχείριση των απορριμμάτων υπάρχει κοινοτική νομοθεσία, κοινοτική χρηματοδότηση και τεράστια εμπειρία δεκαετιών σε όλο τον κόσμο για πολιτικές μείωσης, διαλογής στην πηγή, ανακύκλωσης, επανάχρησης και κομποστοποίησης. Οι Πράσινοι στοχεύουν σε μια κοινωνία μηδενικών αποβλήτων, που δεν προωθεί ούτε το κάψιμο ούτε το θάψιμο των απορριμμάτων. Και υπάρχουν καλά παραδείγματα, που θα μπορούσε απλώς να αντιγράψει η κυβέρνηση. * Οδηγίες για τη διαχείριση των απορριμμάτων 2008/99/ΕΚ, 2002/532/ΕΚ, 2000/76/ΕΚ, 1999/31/ΕΚ, 91/689/ΕΟΚ.