Το υπερδραστήριο ανοσοποιητικό φταίει για τη χρόνια κόπωση

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης μπορεί να μην επιτρέπει στον ασθενή να ολοκληρώσει τις καθημερινές του ασχολίες.

Oι επιστήμονες, οι οποίοι ερευνούν τι μπορεί να πυροδοτεί το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, έχουν βρει στοιχεία που δείχνουν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα ορισμένων ανθρώπων αντιδρά πιο ενεργητικά σε κάποια επίθεση και αυτό μπορεί να προκαλέσει το σύνδρομο.

Η σοβαρή ασθένεια από την οποία πάσχουν 17 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο και περίπου 250 χιλιάδες άτομα στη Βρετανία, χαρακτηρίζεται από μακροπρόθεσμη φυσική και διανοητική κόπωση. Οι πάσχοντες συχνά καθηλώνονται στο κρεβάτι και δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας καθημερινές δραστηριότητες, όπως είναι να πλυθούν ή να φάνε. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το φαρμακευτικό σκεύασμα ιντερφερόνη άλφα προκειμένου να δημιουργήσουν ένα μοντέλο του συνδρόμου. Ετσι, διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που είχαν πιο ενεργητικό ανοσοποιητικό σύστημα είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν το νόσημα.

«Για πρώτη φορά δείξαμε ότι οι άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερη τάση να παρουσιάζουν ασθένειες σαν το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης έχουν ένα υπερδραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της πρόκλησης που αυτό δέχεται», εξηγεί η Αλις Ράσελ, του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστημών του Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου, η οποία συντόνισε τη μελέτη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης όπως εξάλλου και οι έρευνες γύρω από αυτό είναι αμφισβητήσιμα εν μέρει εξαιτίας των πιθανών αιτίων του αλλά και λόγω του ευρέος φάσματος συμπτωμάτων τα οποία δεν γίνονται καλά κατανοητά.

Η ιντερφερόνη άλφα χρησιμοποιείται ως θεραπεία για τη λοίμωξη από ηπατίτιδα C και δραστηριοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα κατά τρόπο παρόμοιο με μια ισχυρή λοίμωξη. Πολλοί ασθενείς στους οποίους χορηγείται ιντερφερόνη άλφα νιώθουν ακραία κόπωση κατά τη διάρκεια της θεραπείας και κάποιοι εξακολουθούν να νιώθουν κουρασμένοι και αφού ολοκληρωθεί η θεραπευτική τους αγωγή.

Η ομάδα της δρος Ράσελ χρησιμοποίησε αυτή τη γνώση και αξιολόγησε την κόπωση και την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε 55 ασθενείς, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία με ιντερφερόνη άλφα. Ετσι, διαπίστωσαν ότι οι 18 από τους 55 συμμετάσχοντες, οι οποίοι τελικά νόσησαν από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, είχαν ένα υπερενεργητικό ανοσοποιητικό σύστημα πριν από τη θεραπεία, ενώ η ανοσοποιητική αντίδραση κατά τη διάρκεια της θεραπείας ήταν εξαιρετικά ισχυρή. «Αυτό υποδεικνύει ότι οι άνθρωποι που διαθέτουν ένα υπερβολικά δραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο αντιδρά υπερβολικά σε κάποια απειλή, έχουν περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης», τόνισε η δρ Ράσελ σε δημοσιογράφους, στο πλαίσιο ενημέρωσης για τα αποτελέσματα της έρευνας.

Τέλος, ο καθηγητής του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστημών του Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου, Καρμίν Παριάντε, επισήμανε ότι τα ευρήματα της μελέτης είναι μία χρήσιμη πρόσθεση στα ελάχιστα πράγματα που γνωρίζουμε για το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, το οποίο είναι γνωστό και ως μυαλγική εγκεφαλοπάθεια. Ωστόσο τα ευρήματα δεν υποδεικνύουν θεραπευτικές προσεγγίσεις, ούτε και τρόπους πρόληψης. «Είναι ένα φως στην ομίχλη», δήλωσε χαρακτηριστικά.