Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Star δεν υπάρχει τίποτα επιλήψιμο αναφορικά με τα κονδύλια, ενώ υποστηρίζει ότι σύμφωνα με πληροφορίες που απέσπασε πίσω από όλη αυτήν την επίθεση κρύβεται ο γνωστός δισεκατομμυριούχος Τζόρτζ Σόρος. Ποιος όμως είναι αλήθεια αυτός και με τι ακριβώς ασχολείται; Παρακάτω εξηγούμε με απλά λόγια.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Τζορτζ Σόρος γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου του 1930 στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας, τότε που ακόμα τον έλεγαν Γκιόργκι Σβαρτς. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα θα μεταναστεύσει στο Λονδίνο, φιλοξενούμενος στη οικία ενός μακρινού του θείου. Τα πρωινά θα σπουδάζει στο London School of Economics και αμέσως μετά θα κάνει αναρίθμητες δουλειές του ποδαριού για να μπορεί να χρηματοδοτήσει τις σπουδές του. Παρουσιάστηκε στην αγορά εργασίας ως απόφοιτος το 1952 αναζητώντας δουλειά σε επενδυτικές και εμπορικές τράπεζες της Αγγλίας, όπου όλες τον απέρριπταν.
Η μεταμόρφωση του σε σκληρό επενδυτή
Τον Σεπτέμβριο του 1956, ο Σόρος αποβιβάστηκε στη Νέα Υόρκη θέλοντας να κυνηγήσει το αμερικανικό όνειρο. Θα εργαστεί σχεδόν αμέσως στη χρηματιστηριακή φίρμα της Wall Street, F.M. Mayer στην αρχή ως χρηματιστής και κατόπιν ως αναλυτής των αγορών, μέχρι το 1973. Τότε που τόλμησε να κάνει ένα καθοριστικό για την καριέρα του βήμα. Το 1973 ο Σόρος ίδρυσε το δικό του επενδυτικό κεφάλαιο Soros Fund, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε «Quantum Fund» και κατόπιν σε «Quantum Fund Endowment». Κάπως έτσι εξασφάλισε για το hedge fund του περισσότερα από 12 εκατομμύρια δολάρια από επενδυτές. Η επιτυχία του ήταν εντυπωσιακή. Το επενδυτικό αυτό κεφάλαιο γνώρισε ιδιαίτερη οικονομική άνθιση μέσα από τις επιλογές που έκανε τόσο ο ίδιος όσο και οι δυο γιοι του που τον ακολουθούσαν. Όλο αυτό οδήγησε τον Σόρος τον Μάρτιο του 2012 στην 22η θέση των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου, με περιουσία που εκτιμάται πάνω από 20 δισεκατομμύρια δολάρια!
Πώς λειτουργούσε;
Ο διάσημος οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν είχε σχολιάσει το 1999 για τον Τζορτζ Σόρος και τις επενδυτικές κου κινήσεις
Όποιος έχει διαβάσει έστω και ένα οικονομικό περιοδικό τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να μη γνωρίζει ότι αυτές τις μέρες υπάρχουν επενδυτές που όχι μόνο μετακινούν χρήματα περιμένοντας μια νομισματική κρίση, αλλά κάνουν πράγματι το καλύτερο που μπορούν για να πυροδοτήσουν αυτή την κρίση για διασκέδαση και κέρδος. Αυτοί οι νέοι ηθοποιοί στη σκηνή δεν έχουν ακόμα σταθερό όνομα: ο όρος που προτείνω είναι “Σόροι”.
Και η αλήθεια είναι ότι άδικο δεν είχε. Ο Σόρος έδειξε τις προθέσεις του ήδη από τον Φεβρουάριο του 1992 κατά τη διάρκεια της νομισματικής κρίσης που μάστιζε τη βρετανική οικονομία. Κατά την γνωστή ιστορικά «Μαύρη Τετάρτη» της αγγλικής αγοράς, ο Σόρος κατάφερε να αποκομίζει κέρδη της τάξης του 1,1 δισ. δολαρίων. Με ποιον τρόπο; Μα φυσικά κερδοσκοπώντας. Τη χρονιά εκείνη η Ευρώπη βρισκόταν σε οικονομική ύφεση με την Αγγλία να έχει τις μεγαλύτερες αστάθειες. Τότε η βρετανική κυβέρνηση είχε μπροστά τις δύο λύσεις, ή να αυξήσει τα επιτόκια δανεισμού ή να υποτιμήσει το νόμισμά της. Ο υπουργός Οικονομικών όμως αποφάσισε να μην κάνει τίποτα και αυτό το σημείο είναι που εκμεταλλεύτηκε ο Σόρος.
Ο Τζορτζ Σόρος ουσιαστικά δανειζόταν σε υπερτιμημένο νόμισμα (όπως ήταν η στερλίνα το 1992), στη συνέχεια το μετέτρεπε σε υποτιμημένο νόμισμα (το μάρκο και το φράγκο τη χρονιά εκείνη) και στη συνέχεια επαναγόραζε το αρχικό νόμισμα, όταν αυτό ουσιαστικά είχε «πέσει» αρκετά, ώστε να αποπληρωθεί το δάνειο. Τον Σεπτέμβριο του 1992 ο Σόρος μετέτρεψε σε άλλα νομίσματα τα σχεδόν 7 δισ. στερλίνες που είχε δανειστεί. Η επιχείρηση στήθηκε με τη βοήθεια αμερικανικών τραπεζών με την Τράπεζα της Αγγλίας να δαπανά 50 δισ. στερλίνες για να στηρίξει το νόμισμά της, χωρίς όμως κάτι τέτοιο να είναι αρκετό. Αυτή η κίνηση κλόνισε ολόκληρη την Βρετανία η οποία την επόμενη κι΄ όλας ημέρα αποχώρησε από το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα προχωρώντας σε υποτίμηση 15%. Ο Σόρος μπορούσε πλέον να αγοράσει ξανά στερλίνες με σκοπό να αποπληρώσει το δάνειό του. Μέσα σε μερικές ώρες τα κέρδη του άγγιξαν το 1 δισ. δολαρίων ενώ το βρετανικό υπουργείο Οικονομικών υπολόγιζε τις απώλειές του σε 3,3 δισ. στερλίνες.
Ανάλογη στάση κράτησε και το 1997 κατά τη διάρκεια της ασιατικής οικονομικής κρίσης, με τον πρωθυπουργό της Μαλαισίας Mahathir Mohamad να τον κατηγορεί δημόσια για εμπλοκή του σε βάρος της νομισματικής σταθερότητας της χώρας του. Κάτι όμως που ο ίδιος ο Mohamad το 2006 το διέψευσε δηλώνοντας:
Ο κ. Σόρος είπε ότι δεν είχε σχέση με την υποτίμηση της μαλαισιανής οικονομίας και ότι άλλοι ευθύνονται γι′ αυτό. Και το αποδέχτηκα.
Το φιλανθρωπικό του έργο
Στην αντίπερα όχθη και μακριά από αμφιλεγόμενες επενδυτικές τακτικές ο Σόρος έχει δείξει ένα πρόσωπο αρκετά φιλανθρωπικό. Η αρχή είχε γίνει με το κονδύλι για τους έγχρωμους φοιτητές της Νότιας Αφρικής το 1979 ενώ το 1984 ίδρυσε το «Open Society Foundations» το 1984, ένα δίκτυο δηλαδή φιλανθρωπικών οργανισμών που χρηματοδοτούν ένα ευρύτατο πρόγραμμα διεθνών πρωτοβουλιών για την προώθηση της δικαιοσύνης, της εκπαίδευσης, της δημόσιας υγείας, της επιχειρηματικότητας και των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης. Το ίδρυμα του επίσης έχει προσφέρει τεράστια χρηματικά ποσά για την ανακούφιση κατοίκων σε περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές, για κονδύλια με σκοπό την ανέγερση σχολείων, την προάσπιση των καλών τεχνών, την χρηματική υποστήριξη στο ρωσικό ακαδημαϊκό σύστημα, ερευνητικά κονδύλια για σοβαρές νόσους και πολλά άλλα.
Η άποψη του για το Μακεδονικό
Πρόσφατα ο Τζορτζ Σόρος τοποθετήθηκε ανοικτά για τη συμφωνία των Πρεσπών υποστηρίζοντας ότι είναι μια ευκαιρία για να σταθεροποιηθεί η Ευρώπη. Σε άρθρο τους στους New York Times με τίτλο «Στα Βαλκάνια, μια ευκαιρία να σταθεροποιηθεί η Ευρώπη». μαζί με τον αντιπρόεδρο (Αλεξάντερ Σόρος) των Open Society Foundations (Ιδρύματα Ανοικτής Κοινωνίας) υπογράμμισε πως τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να γίνουν ενθουσιώδεις υποστηρικτές αυτής της οικονομικής ένωσης στα Βαλκάνια. Σύμφωνα με τους Τζορτζ και Αλεξάντερ Σόρος, η «αυξανόμενη ευημερία και συνοχή μεταξύ των κρατών αυτών (των Βαλκανίων) θα τα καταστήσει λιγότερο ευάλωτα στις οικονομικές, διπλωματικές ή στρατιωτικές επιρροές του Πεκίνου, της Άγκυρας ή της Μόσχας». Για τους δύο κορυφαίους αξιωματούχους των Open Society Foundations,
Ο ιστορικός συμβιβασμός για την αλλαγή της ονομασίας (της ΠΓΔΜ) σε Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, αμβλύνοντας μια αντιπαλότητα σχετικά με τις εθνικές ιστορίες, ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους ηγέτες στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες να αψηφήσουν τις τρέχουσες τάσεις και να αρχίσουν να διαμορφώνουν ένα ασφαλές μέλλον για τα Βαλκάνια, ένα επίτευγμα που θα βοηθήσει στην εξασφάλιση της σταθερότητας για όλη την Ευρώπη
Θεωρίες συνωμοσίας
Όπως μεταδίδει το channel4 υπάρχουν τρεις θεωρίες συνωμοσίας που εμπλέκουν τον Τζορτζ Σόρος. Η πρώτη έχει να κάνει με το σχέδιο του να «ισλαμοποιήσει την Ευρώπη» . Αυτό τουλάχιστον υποστήριξε το 2017 ο Ούγγρος πρωθυπουργός, Viktor Orban λέγοντας ταυτόχρονα ότι το το σχέδιο του μεγιστάνα αποτελείται από 7 πολιτικές υπέρ της μετανάστευσης που ο επιχειρηματίας επιθυμεί να εφαρμόσει στην Ευρώπη. Ο ίδιος ο Τζορτζ Σόρος έχει αρνηθεί αυτούς τους ισχυρισμούς, καταρρίπτοντάς τους έναν προς έναν. Μια δεύτερη θεωρία συνωμοσίας θέλει τον Σόρος να ελέγχει σημαντικές προσωπικότητες αλλά και φορείς στις ΗΠΑ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα υπέρογκα ποσά που έχει δωρίσει σε πολιτικές επιτροπές του Δημοκρατικού Κόμματος. Μόνο το διάστημα 2004-2008 συνεισέφερε με το ποσό των 32.2 εκ. δολαρίων. Η τελευταία θεωρία θέλει τον μεγιστάνα να έχει ενεργό ρόλο στη ναζιστική κατοχή της Ουγγαρίας, από το να συμμετέχει στη δήμευση περιουσιών των Ούγγρων Εβραίων εκ μέρους των ναζιστών κατακτητών μέχρι το να ήταν αξιωματικός των SS στη Γερμανία. Η θεωρία αυτή ενισχύεται και από μια φωτογραφία που ανάρτησε κάποιος χρήστης του twitter και στην οποία υποστηρίζει ότι απεικονίζεται ο Σόρος στα νιάτα του, ντυμένος αξιωματικός των SS.
Ο οργανισμός Snopes όμως έχει καταρρίψει όλες τις παραπάνω θεωρίες. Όπως και να ‘χει πάντως ο Σόρος με έναν μαγικό τρόπο βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο των σημαντικότερων πολιτικοικονομικών εξελίξεων. Είτε το επιδιώκει είτε όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου