Αίμα στο μάτι από σπασμένα αιμοφόρα αγγεία (υπόσφαγμα)

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Το να δείτε αίμα στο λευκό του ματιού είναι κάτι που προκαλεί τρόμο. H συγκέντρωση μικρής ή μεγαλύτερης ποσότητας αίματος κάτω από τον επιπεφυκότα, που συμβαίνει συνήθως μετά τη ρήξη κάποιου μικρού αγγείου στην περιοχή, λέγεται υπόσφαγμα (hyposphagma)

Το υπόσφαγμα δεν γίνεται αντιληπτό μέχρι να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να διαπιστώσουμε την ύπαρξη αίματος στο λευκό μέρος του ματιού.

Είναι μια κατάσταση που δεν ενέχει κανένα κίνδυνο για το μάτι ή την όραση.

Ο επιπεφυκότας δεν μπορεί να απορροφήσει γρήγορα το αίμα κι έτσι αυτό παγιδεύεται κάτω από τη διάφανη μεμβράνη. 

Αιτίες που το προκαλούν

Το υπόσφαγμα μπορεί να εμφανιστεί χωρίς να έχει προηγηθεί τραυματισμός στο μάτι. 

Αιτίες που μπορεί να το προκαλέσουν είναι 

• η έντονη σωματική άσκηση, 
• το  απότομο σήκωμα βάρους (π.χ. γονείς που σηκώνουν τα παιδιά τους), 
• ο έντονος βήχας, 
• εμετός, 
• σφίξιμο στη τουαλέτα,  
• βίαιο τριψίμο του ματιού, 
• κάποια λοίμωξη του ματιού  
• μπορεί όμως και να συμβεί αυτόματα. 

Άτομα με υπέρταση, διαβήτη ή λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν υποσφάγματα. 

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το υπόσφαγμα δεν προκαλεί αλλοιώσεις στην όραση ή πόνο.

Θεραπεία

Δεν χρειάζεται καμία θεραπεία. 

Η απορρόφηση γίνεται από τον ίδιο τον οργανισμό μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες. 
Ο ασθενής μπορεί να βάζει τεχνητά δάκρυα μέχρι το μάτι καθαρίσει. 
Χρειάζεται όμως να γίνει έλεγχος, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι η αιμορραγία είναι μόνο επιφανειακή και δεν υπάρχει αιμορραγία και στο εσωτερικό του ματιού που θα μπορούσε να απειλήσει την όραση. 
Σε περίπτωση συχνών υποτροπών συνιστάται επιπλέον καρδιολογικός και αιματολογικός έλεγχος.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Σε περίπτωση που υπάρχει θολερότητα της όρασης, αυτή δεν σχετίζεται σε καμία περίπτωση με το υπόσφαγμα (αιμορραγία στο μάτι), γι αυτό θα πρέπει να κάνετε έναν οφθαλμολογικό έλεγχο, έτσι ώστε να διαπιστωθεί εάν είναι κάτι ανησυχητικό ή όχι.

Read more: https://medlabgr.blogspot.com/2016/06/hyposfagma.html#ixzz5PjejJfQm