Ο Κυρ (Γιάννης Κυριακόπουλος) γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ρώμης. Πρωτοδημοσίευσε σκίτσα του σε ιταλικά περιοδικά και εφημερίδες. Συνεργάστηκε με τη Μεσημβρινή, την Απογευματινή, την Ελευθεροτυπία, το Βήμα, τις Εικόνες, τον Ταχυδρόμο, τη Γυναίκα και τα Επίκαιρα. Έχει βραβευτεί σε πολλές παγκόσμιες και πανελλήνιες εκθέσεις, με σημαντικότερη διάκριση το Α’ βραβείο στην Παγκόσμια Έκθεση Χιούμορ του Μόντρεαλ (1981). Το 2012 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου του.
Από ποια ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε; Ποιες ήταν οι επιρροές σας;
Από πολύ μικρός ήμουν ανάμεσα σε χαρτιά και μολύβια. Ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι. Σκιτσάριζα ό,τι έβλεπα και ό,τι φανταζόμουν.
Τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στα σκίτσα;
Με γοήτευσε ότι με πάρα πολύ λίγες γραμμές μπορείς να πεις πάρα πολλά σημαντικά πράγματα.
Ποιο ήταν το πρώτο έντυπο με το οποίο συνεργαστήκατε;
Όταν ήμουν φοιτητής στη Ρώμη, συνεργαζόμουνα με το ιταλικό χιουμοριστικό περιοδικό Il Travaso.
Γελοιογράφος γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Ούτε γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι. Σημασία έχει τα σκίτσα που κάνεις να αρέσουν.
Νέοι γελοιογράφοι θα μπορούσαν να υπάρχουν, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν νέα έντυπα. Η γελοιογραφία είναι συνδεδεμένη με την εφημερίδα. Όταν η εφημερίδα βυθίζεται, παρασέρνει και τη γελοιογραφία.
Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον κάθε γελοιογράφο;
Ο καθένας με το στιλ του, ο καθένας με το χιούμορ του.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι η πατρίδα μας είχε και έχει σπουδαίους γελοιογράφους. Είναι γνωστοί στην υπόλοιπη Ευρώπη;
Η Ελλάδα διαθέτει μια δεκάδα γελοιογράφων απ’ τους σημαντικότερους της Ευρώπης. Απλώς δεν είναι γνωστοί, γιατί η ελληνική επικαιρότητα δεν ενδιαφέρει τον έξω κόσμο.
Δεν είναι δύσκολο για έναν γελοιογράφο να απεικονίζει την ελπίδα και την αστεία πλευρά της ζωής;
Ο γελοιογράφος δεν απεικονίζει πάντα την ελπίδα, ούτε απεικονίζει πάντα την αστεία πλευρά της ζωής. Απεικονίζει πολλά πράγματα μαζί, ανάλογα με το θέμα με το οποίο καταπιάνεται.
Γιατί το σκίτσο πρέπει να είναι οξύ;
Το σκίτσο πρέπει να είναι οξύ, όταν μεταφέρει τα προβλήματα και την αγανάκτηση των πολιτών προς τους κυβερνώντες.
Είχατε ποτέ προβλήματα με τη λογοκρισία ;
Ναι, επί Χούντας μού είχαν εντελώς απαγορεύσει να εργάζομαι.
Το βιβλίο σας το αφιερώνετε στον Σεραφείμ Φυντανίδη. Είχατε προσωπική σχέση;
Ο Σεραφείμ Φυντανίδης, εκτός από ένας «μεγάλος» της δημοσιογραφίας, ήταν κι ένας πολύ καλός μου φίλος. Μου λείπει αφάνταστα.
Έχετε διανύσει μακρά πορεία και είστε γνωστός σε όλες τις γενιές αναγνωστών. Πώς νιώθετε γι’ αυτή την αναγνώριση;
Χαίρομαι… κι ελπίζω να είμαι καλά, ώστε ν’ αρέσω και στην επόμενη γενιά.
Αλήθεια, υπήρξε ποτέ κάποια αντίδραση από τους πολιτικούς που σατιρίζατε μέσα από τα σκίτσα σας;
Ποτέ! Θυμάμαι μια φορά, όταν ο κ. Κων/νος Μητσοτάκης ήταν πρωθυπουργός, μου είχε πει: «Γελάω πολύ μ’ αυτά που κάνετε». Και του απάντησα: «Κι εγώ το ίδιο».
Σήμερα υπάρχουν νέοι γελοιογράφοι;
Νέοι γελοιογράφοι θα μπορούσαν να υπάρχουν, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν νέα έντυπα. Η γελοιογραφία είναι συνδεδεμένη με την εφημερίδα. Όταν η εφημερίδα βυθίζεται, παρασέρνει και τη γελοιογραφία.
Τι θα απευθύνατε στους αναγνώστες που θα διαβάσουν τη συνέντευξή σας;
Τους εύχομαι υγεία και τύχη. Επιμένω στην τύχη, γιατί όλοι οι επιβάτες του Τιτανικού ήταν υγιέστατοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου