Η ζωή και ο θάνατος του Λουκάνικου, του σκύλου σύμβολο. Προστάτευε τους φίλους του στις διαδηλώσεις, αλλά η υγεία του επιβαρύνθηκε σοβαρά απ' τα δακρυγόνα

 Ο Λουκάνικος -που, αν και φέρεται να πέθανε τον Μάιο, μόλις σήμερα έγινε ευρέως γνωστός ο θάνατός του-, είναι γέννημα θρέμμα Εξαρχειώτης. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο τρίγωνο Μεσολογγίου, Ναυαρίνου, Χαριλάου Τρικούπη. Οι κάτοικοι και οι ιδιοκτήτες των γύρω μπαρ τον τάιζαν και τον χάιδευαν, κι αυτός ανταπέδιδε την αγάπη. Έγινε γνωστός παγκοσμίως την περίοδο των διαδηλώσεων του Συντάγματος, πάντα στο πλευρό των Αγανακτισμένων και απέναντι στην αστυνομία. Η συμμετοχή του στις διαδηλώσεις φυσικά μεγαλοποιήθηκε και απέκτησε συμβολισμούς που δεν ταιριάζουν σε έναν σκύλο (δόθηκαν στις πράξεις του ανθρώπινα χαρακτηριστικά, σαν να ήταν ο Τσε Γκεβάρα), όμως παρότι δεν είχε πλήρη πολιτική συνείδηση κι ούτε ήξερε πραγματικά γιατί γίνονταν οι διαδηλώσεις, ήξερε άλλα πράγματα, και πολύ καλά μάλιστα.

Ένιωθε ποιοι τον αγαπούσαν, ποιοι τον ήθελαν μαζί τους, ποιοι του φέρονταν καλά. Και ένιωθε ότι οι αστυνομία προσπαθούσε να περιορίσει και συχνά να χτυπήσει τους συντρόφους του. Διαισθανόταν ποιοι είναι οι 'καλοί' και ποιοι οι 'κακοί' και πάντα γάβγιζε τους αστυνομικούς για να αφήσουν ήσυχους τους φίλους του. 

Δεν δάγκωνε τους εχθρούς: Μόνο τους γάβγιζε. Ο σκοπός του δεν ήταν να επιτεθεί, αλλά να προστατέψει -αμυνόμενος, με δυνατές φωνές- τον εαυτό του και τους φίλους του.

Ο διάδοχος του αείμνηστου Κανέλλου ήταν κάθε μέρα στην πλατεία Συντάγματος. Αποδοκίμαζε τους βουλευτές, συμμετείχε με παλμό γαβγίζοντας στα συνθήματα, χαϊδευόταν κι έκανε χαρές με όποιον τον πλησίαζε. Δεν δάγκωνε όμως τους 'εχθρούς': Μόνο τους γάβγιζε. Ο σκοπός του δεν ήταν να επιτεθεί, αλλά να προστατέψει -αμυνόμενος, με δυνατές φωνές- τον εαυτό του και τους φίλους του.

Λέγεται πως το όνομα 'Λουκάνικος' του το έδωσαν θαμώνες του κέντρου διαπιστώνοντας πως απ' όλα τα φαγητά που του έδιναν, τα λουκάνικα ήταν τα πιο αγαπημένο του. 

  

Tην περίοδο των Αγανακτισμένων, ο Λουκάνικος έγινε μεγάλη φίρμα παγκοσμίως.

 Έπαιξε σε ρεπορτάζ του BBC, του έγινε φωτογραφικό αφιέρωμα στον Guardian (αν και τον μπέρδεψαν με τον Κανέλλο), συζητήθηκε στα μίντια όλου του πλανήτη.

 Επίσης, έγινε πρωταγωνιστής σε brief για διαφήμιση που ετοίμαζε η Nikon:

Έγινε μπαρ στη Μαδρίτη:

 

Η μεγαλύτερη αναγνώριση όμως ήρθε απ' το περιοδικό ΤΙΜΕ Πώς θα έπρεπε να είναι το εξώφυλλο του Time Οι διαδηλωτές παγκοσμίως ονομάστηκαν απ' το περιοδικό 'Πρόσωπα της Χρονιάς' στο τέλος του 2011, και ανάμεσα σε ανθρώπους πολλών εθνικοτήτων που συμμετείχαν σε εξεγέρσεις ή διαδηλώσεις σε όλο τον πλανήτη, είδαμε και αρκετούς Έλληνες που φωτογραφήθηκαν και μίλησαν στο περιοδικό. Δεν ήταν μόνο άνθρωποι: ξεχώριζε φυσικά ο Λουκάνικος για τον οποίο το Time είχε γράψει και στην ψηφιακή του έκδοση. Στο τεύχος πάντα υπήρχε ένα μεγάλο portfolio του φωτογράφου Peter Hapak, που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και φωτογράφησε πορτρέτα διαδηλωτών, στα οποία περιλαμβάνονταν ο Έλληνας Γιώργος Αναστασόπουλος και φυσικά ο περίφημος σκύλος. Μετά τις συγκεντρώσεις, τον πήρε υπό την προστασία του ένας καλός Αθηναίος που τον φρόντιζε κάθε μέρα. Δεν τον φώναζε πια Λουκάνικο, αλλά Θόδωρο, όνομα στο οποίο άκουγε ο σκύλος τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

 Ευχαριστούμε τον Αρη Δημοκίδη για το εμπεριστατωμένο & ευαίσθητο άρθρο του στο www.lifo.gr

"ΚΑΡΤΕΡΙΑ"