Η Τζούλι Μένει Σιωπηλή (JULIE KEEPS QUIET) Trailer Ελληνικοί Υπότιτλοι
Η One from the Heart παρουσιάζει το πολυβραβευμένο ντεμπούτο του Λεονάρντο Βαν Ντελ (Leonardo Van Dijl) Η Τζούλι Μένει Σιωπηλή (Julie Keeps Quiet). Η ταινία, παραγωγής της εταιρείας των αδερφών Νταρντέν Les Films du Fleuve στο Βέλγιο, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών στην Εβδομάδα Κριτικής (Semaine de la Critique) όπου και κέρδισε το Βραβείο Σεναρίου SACD και το Βραβείο Διανομής Fondation Gan. Στη συνέχεια, η ταινία με την υπογραφή του Νικόλα Καρακατσάνη στη φωτογραφία (Εγώ, η Τόνια, Κρουέλα), προβλήθηκε στα Φεστιβάλ Κάρλοβι Βάρι, Μελβούρνης, Σαράγεβο, Τορόντο, Λονδίνου ανάμεσα σε άλλα και ήταν η Επίσημη Πρόταση του Βελγίου για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας. Έχει επιλεχθεί ως μία από τις τέσσερις υποψήφιες ταινίες για το Βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μόλις κέρδισε το Βραβείο Μαγκρίτ στο Βέλγιο για την Καλύτερη Φλαμανδική Ταινία. Η ταινία βγαίνει σήμερα 27/2 στις αίθουσες και είναι διαθέσιμη για τις προβολές σας.
Στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα παρουσία του σκηνοθέτη και της πρωτοεμφανιζόμενης πρωταγωνίστριας Τέσα Βαν Ντεν Μπρεκ (Tessa Van de Broeck) στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Κέρδισε τον Αργυρό Αλέξανδρο - Βραβείο Σκηνοθεσίας με την υποστήριξη του Cosmote TV, Μεγάλου Χορηγού του Φεστιβάλ. Το σκεπτικό της επιτροπής ήταν το εξής: «Mια ταινία ψυχολογικών αποχρώσεων, που αποπνέει συγχρόνως δύναμη και ηρεμία. Μια πανέμορφη φιλμοκατασκευή, με εξίσου όμορφες ερμηνείες και κινηματογράφηση».
Επιπλέον, κέρδισε το Βραβείο «Ανθρώπινες Αξίες» το οποίο απονέμεται από τον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής των Ελλήνων σε ταινία του Διεθνούς Διαγωνιστικού τμήματος. Το σκεπτικό της επιτροπής ήταν το εξής: «Ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής των Ελλήνων απονέμει το βραβείο «Ανθρώπινες Αξίες» σε μια ταινία που με δεξιοτεχνία, αφηγηματική λιτότητα και δυνατές ερμηνείες διερευνά σε βάθος το δίλημμα μιας έφηβης ταλαντούχας τενίστριας, όταν αυτή καλείται να διαχειριστεί το προσωπικό της τραύμα, αλλά και να σπάσει την εκκωφαντική σιωπή της. Το βραβείο απονέμεται στην ταινία Η Τζούλι μένει σιωπηλή του Λεονάρντο βαν Ντελ, από το Βέλγιο».
Η νεαρή Τζούλι, κορυφαία αθλήτρια σε μια ακαδημία τένις, έχει οργανώσει τη ζωή της σαν καλοκουρδισμένο ρολόι γύρω από το άθλημα που αγαπά. Όταν ο προπονητής της βρίσκεται κατηγορούμενος υπό έρευνα και τίθεται σε διαθεσιμότητα, όλοι οι συναθλητές της ενθαρρύνονται να μιλήσουν. Η Τζούλι ωστόσο αποφασίζει να μείνει σιωπηλή.
Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο ο νεαρός Λεονάρντο βαν Ντελ, επιλέγει μακριά από κλισέ, φωνές και εύκολες καταγγελίες, όπως και η ηρωίδα του, μια ελλειπτική, συνταρακτική βουτιά στη γυναικεία εφηβική ψυχοσύνθεση ξετυλίγοντας με εντυπωσιακή ωριμότητα και χειρουργική σκηνοθετική ακρίβεια ένα μοναδικό χρονικό αντίστασης ενός κοριτσιού που βλέπει ξαφνικά όλες τις βεβαιότητες του καλά τακτοποιημένου κόσμου της να καταρρέουν.
Έγραψαν για την ταινία:
«Το ίδιο αθόρυβη παραμένει και η ταινία του Βαν Ντελ, ένα υποδειγματικά σκηνοθετημένο (και φωτογραφημένο ατμοσφαιρικά από τον Νικόλα Καρακατσάνη) δράμα χαμηλών τόνων, το οποίο θίγει μια φλέγουσα πραγματικότητα με ουσιαστική ευαισθησία. Διαθέτει την περιγραφική ματιά ενός γυναικείου πορτρέτου και τη διεισδυτικότητα μιας κοινωνικής ακτινογραφίας, υποβάλλει μια υποβόσκουσα απειλητική αίσθηση βγαλμένη από θρίλερ και χτυπάει όλες τις σωστές χορδές μιας ιστορίας ενηλικίωσης». Χρήστος Μήτσης, Αθηνόραμα
"Συγκλονιστική στον πρωταγωνιστικό ρόλο η ερασιτέχνης Τέσα Βαν ντεν Μπρεκ, μία 18χρονη που ο σκηνοθέτης βρήκε κυριολεκτικά στα σχολικά γήπεδα, λάμπει και συγκινεί, παραδίδει ένα πορτρέτο νατουραλιστικό και αδάμαστο, πονεμένο και δυναμικό, εφηβικό και old soul". 1/2 Π.Λυκούργου FLIX
"Θυμίζοντας τους ήπιους, χαλαρούς και βαθιά ανθρώπινους τόνους του Girl ή του Never Rarely Sometimes Always, με μια εξαιρετική πρωταγωνίστρια, την τενίστρια Τέσα φαν ντε Μπρεκ, τίθενται ζητήματα που προβληματίζουν όλους χωρίς να παίρνει θέση, χωρίς να σηκώνει παντιέρες, αλλά όπως πρέπει να κάνει η τέχνη, μέσα από το προσωπικό και υποκειμενικό βίωμα αναδύεται το συλλογικό και η αναμέτρηση με την αλήθεια". 1/2 Π.Γκουγιάννος Moveit
Εξαιρετικό ντεμπούτο από τον Λεονάρντο βαν Ντιλ που έκανε πρεμιέρα στην Εβδομάδα Κριτικής στο Φεστιβάλ Καννών, είδαμε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και υποβλήθηκε από τη χώρα του στην κατηγορία των διεθνών Όσκαρ, διότι ο νέος Βέλγος σκηνοθέτης μοιράζει με γνώση τα πλάνα του ανάμεσα στο πυρετώδες τέμπο της προετοιμασίας της Τζούλι, σαν σωματική απόδραση από την ψυχολογική πίεση, και τη βαριά σιωπή της, την τεταμένη ενδοσκόπηση σε μια σειρά από σκέψεις και διλήμματα που μετουσιώνονται στον αληθινό της παλμό, την ίδια στιγμή που ένα ψιθυριστό περιβάλλον προσπαθεί να την πατρονάρει και να την καθοδηγήσει, πολλές φορές χωρίς να το αντιλαμβάνεται.
Θ.Κουτσογιαννόπουλος LIFO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου