Στις στέπες της Ασίας, σε μια τεράστια περιοχή που εκτείνεται από τα Καρπάθια στη δύση έως τη Μαντζουρία στην ανατολή, το έδαφος δεν είναι κατάλληλο για καλλιέργειες. Έχει πολύ κρύο το χειμώνα και πολύ ζέστη το καλοκαίρι (-40 με 40 βαθμούς) και η βλάστηση είναι ελάχιστη παρόλο που υπάρχει νερό. Απέραντα βοσκοτόπια με θάμνους και χορτάρι ευνόησαν την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, και ενός νομαδικού πολιτισμού, εντελώς διαφορετικού από του υπόλοιπου κόσμου.
Οι άνθρωποι της στέπας ήταν αναγκασμένοι να μετακινούνται διαρκώς για να βρίσκουν τροφή για τους ίδιους και τα ζώα τους και για να είναι ευέλικτοι, τα σπίτια τους ήταν πάντοτε σκηνές. Ήταν αξιοθαύμαστοι πολεμιστές, σκληροτράχηλοι, με αντοχή σε κρύο και ζέστη, εξοικειωμένοι στο να σφάζουν, στο πέρασμα τους ξεκλήριζαν πολιτείες ολόκληρες. (Οι κινέζοι έχτισαν το σινικό τοίχος από το 200 π.Χ, στην πρώτη του μορφή, μήπως και μπορέσουν να προφυλαχτούν). Ήταν καταπληκτικοί ιππείς αφού πρώτα μάθαιναν να ιππεύουν και μετά να περπατάνε. Τα άλογα της στέπας είναι μικρόσωμα σε σχέση με τα αραβικά, πολύ στιβαρά και με πλατιά πέλματα, γίνονταν ένα με τον αναβάτη τους.
Ο αριθμός των ανθρώπων, το μέγεθος των κοπαδιών και η επάρκεια των βοσκοτόπων βρίσκονταν πάντοτε σε λεπτή ισορροπία στις ασιατικές στέπες. Αν ένα καλοκαίρι επικρατούσε ξηρασία, το επακόλουθο ήταν πόλεμος, οι διάφορες φυλές συγκρούονταν μεταξύ τους για την επιβίωση. Αν το μέγεθος της ξηρασίας και του προβλήματος ήταν μεγάλο, θα ακολουθούσαν εκτοπίσεις και μαζική μετανάστευση, προς δύση, νότο και ανατολή, επηρεάζοντας κατακλυσμιαία τον ευρύτερο κόσμο καθώς αναζητούσαν νέα βοσκοτόπια και λιβάδια, λεία και πλούτη, νέα γη για να εγκατασταθούν.
Τον 2ο μ.Χ αιώνα ένα μεγάλο κομμάτι των στεπών που περιελάμβανε Ούννους, Βούλγαρους, Τούρκους, Μαγυάρους, Άβαρους, Χαζάρους και άλλα ασιατικά φύλα Μογγολικής και τουρκομανικής φυλής έπεσε σε παρακμή ίσως εξαιτίας ξηρασίας και περιήλθε στην κυριαρχία των Κινέζων. Οι άνθρωποι της στέπας άρχισαν να κινούνται δυτικά. Αιώνες διήρκησε η περιπλάνησή τους. Πέρασαν από τις ερήμους της Μογγολίας, της δυτικής Σιβηρίας, εγκαταστάθηκαν στα βόρεια της Κασπίας θάλασσας, κάποιοι άλλοι στις όχθες του Βόλγα, από τον οποίο πήραν το όνομα Βούλγαροι. Συνεχίζουν τις μετακινήσεις τους βορειοδυτικά στην Αζοφική θάλασσα, στον Εύξεινο Πόντο, στις στέπες της νότιας Ρωσίας, ώσπου κατασκήνωσαν στην αριστερή όχθη του Δούναβη. Στο πέρασμά τους έδειξαν μεγάλη αγριότητα, λεηλατούσαν πόλεις και χωριά αφού πρώτα έσφαζαν όλους τους κατοίκους εκτός από ορισμένους που έπαιρναν μαζί τους ως βοηθητικούς. Αυτοί σταδιακά αφομοιώνονταν με συνέπεια να πληθαίνουν οι στρατιές.
Ένα από τα αγριότερα φύλα ήταν οι Ούννοι. Όταν διαδόθηκε η φήμη ότι πέρασαν το Βόλγα ποταμό το 374, ήταν τέτοιος ο τρόμος ώστε ξεκίνησαν αλυσιδωτές μεταναστεύσεις γερμανικών φύλων προς τα δυτικά και νότια, στα εδάφη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το γεγονός ονομάστηκε μεγάλη μετανάστευση των λαών και θα έχει ως αποτέλεσμα την πτώση της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της αντικατάστασης της από γερμανικά βασίλεια.
χρονολογίες μ.Χ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου