Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2020

Η απερίγραπτη μαγεία του χιονισμένου Δελφικού τοπίου

Γοητευτικές εικόνες και ανεξίτηλες μνήμες από τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών του σκηνοθέτη, παραγωγού, και σεναριογράφου Σπύρου Ν. Ταραβήρα.
Της Κατερίνας Λυμπεροπούλου

Μια μαγική σειρά φωτογραφιών από τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών στα λευκά δημοσιεύει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ο σκηνοθέτης, παραγωγός, και σεναριογράφος Σπύρος Ν. Ταραβήρας που «κλείνουν» τη γοητεία του χιονισμένου τοποίου μέσα από πολλές και διαφορετικές οπτικές γωνίες κι έχουν συγκεντρώσει αμέτρητα σχόλια αλλά και πολλές κοινοποιήσεις στα social media.

Οι εικόνες αυτές δεν είναι μόνο από τη φετινή «επίσκεψη» του χιονιά στο πανέμορφο δελφικό τοπίο, αλλά και από άλλες «επισκέψεις» που έχει κάνει σε διαφορετικές χρονιές περιόδους στον αρχαιολογικό χώρο ο οποίος βρίσκεται στους πρόποδες του Παρνασσού και θεωρούνταν ως Ομφαλός ης Γης από τους αρχαίους ΄Ελληνες.


« Για μένα είναι ένα πολύ αγαπημένο μέρος καθώς ο πατέρας μου δούλευε στο Ξενοδοχείο Αμαλία πλάι στο Ευρωπαικό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, όταν πρωτάνοιξε το 1964», θυμάται ο ίδιος. «Μια εποχή πριν τον χαμό με τα σαλέ και την, ανύπαρκτη έως το 1969, Αράχωβα που τότε ήταν ένα παραγκωνισμένο χωριό στην σκιά των μυθικών Δελφών με την μεγάλη τουριστική σαιζόν (από Απρίλη έως Οκτώβρη)», συμπληρώνει.

Ο ίδιος, με τη βοήθεια ενός πλούσιου φωτογραφικού του αρχείου που διαθέτει, επιστρέφει στις παλιότερες μνήμες συχνά. «Βλέπετε παιδάκι μεγάλωσα παιζοντας εξω από το σπίτι του Σικελιανού, αγναντεύοντας τον τις Φαιδριάδες, τον ελαιώνα της Άμφισσας, την Ιτέα και το Γαλαξίδι. Παίζαμε επίσης ανάμεσα στα αρχαία καθ' ότι ο αρχαιολογικός χώρος δεν ήταν περιφραγμένος, πίναμε νερό από την Κασταλία, επίσης απερίφρακτη και με νερό πολύ... Αλλες εποχές συγκλονιστικές...», λέει και συνεχίζει: «Φανταστείτε έχω δει παιδάκι πάνω στο οβάλ Σταδιο - όχι στο κοίλο Θέατρο - μεγάλη παράσταση με ηθοποιούς και αρχαίες πανοπλίες με κοστούμια, κομπάρσους, άλογα ενδεδυμένα... Μνήμες ανεξίτηλες...»

Ποιος είναι ο Σπύρος Ν. Ταραβήρας

 
Σκηνοθέτης, Παραγωγός, Σεναριογράφος
Μέλος της Ευρωπαϊκής & Γερμανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, Βερολίνο
Μέλος Κριτικής Επιτροπής 40ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας
 
 
1986 Εκπαίδευση ως Διευθυντής Φωτογραφίας στο Α Δημόσιο Γερμανικό Τηλεοπτικό Κανάλι
1983-1988 Θεωρητικές Σπουδές Θεάτρου, Τηλεόρασης & Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο Γ. Β. Γκαίτε, Φρανκφούρτη
1988 – 1994 Σπουδές Σκηνοθεσίας-Σεναρίου στην Ανωτάτη Ακαδημία Τηλεόρασης & Κινηματογράφου Μονάχου
1994 – 1999 δίδαξε ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο τμήμα Σκηνοθεσίας-Σεναρίου της Ανωτάτης Ακαδημίας Τηλεόρασης & Κινηματογράφου Μονάχου
 
 
 

Οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει στα επίσημα διαγωνιστικά τμήματα σε περισσότερα από 250 διακεκριμένα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου παγκοσμίως (Βενετίας, Καννών, Μελβούρνης, Μπιλμπάο, Παλμ Σπρίνγκς, Σαν Φρανσίσκο, Κορκ, Λονδίνου, Γκαίτεμποργκ, Ουψάλας, Χιούστον, Νέα Υόρκης, Σικάγο, Θεσσαλονίκης, Δράμας, Μέξικο Σίτυ, Εδιμβούργου, Μπίαριτζ, Βρέστης, Νίμ, Παρίσι, Λος Άντζελες, Μόντρεαλ κλπ.), έχουν αποσπάσει περισσότερα από 100 διεθνή βραβεία, όπως υποψηφιότητες και Το Χρυσό Ομοσπονδιακό Κρατικό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Χρονιάς του Υπουργείου Πολιτισμού της Γερμανίας, υποψηφιότητες και 2 Φορές Το πρώτο & τρίτο Κρατικό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Χρονιάς του Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας, Το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Χρονιάς της Πανελληνίας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου ΠΕΚΚ, και βραβεία & διακρίσεις στο Φεστιβάλ Δράμας.

Στο Φεστιβάλ Δράμας διαγωνίστηκε  με τις ταινίες «Ντουέτο» (1990, Βραβείο Ταινίας Mυθοπλασίας), «Runaway» (1992, Βραβείο καλύτερης ταινίας), «Το Κουκλόσπιτο» (1994, ειδική μνεία) και «Hλιοβασίλεμα στη Βενετία» (1998).
 

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Και
εκεί μας περιμένει ο Ηνίοχος με το απίστευτο βλέμμα και παράστημα του.!
Άραγε
πόσοι κάτοικοι της ευρυτερης περιοχής δεν γνωριζουν την ύπαρξη του.?
Πόσοι σε όλη την Ελλάδα?
όταν
τουρίστες απ' την άλλη άκρη της γης αποκαλούν το ταξίδι στους Δελφούς,ταξίδι ζωής.!
.εμείς θα παραμείνουμε στο λουκάνικο και στις τηγανιτές πατάτες,της τάδε ταβέρνας.!
.α"αφήσουμε το χιόνι να σκεπάσει το τοπίο"και την ζωή μας