Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η νόσος Αλτσχάιμερ είναι αποτέλεσμα της συσσώρευσης βλαβερών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο, λιγότερο σαφείς είναι όμως οι αιτίες που οδηγούν σε αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη.
Τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα έρχονται να υποδείξουν πέντε παράδοξους παράγοντες που συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο για τη συχνή νευροεκφυλιστική νόσο.
1. Αγχολυτικά φάρμακα
Μια κλάση φαρμάκων που ονομάζονται βενζοδιαζεπίνες χρησιμοποιούνται συχνά για την αντιμετώπιση του άγχους και της αϋπνίας. Σύμφωνα με μελέτη στην επιθεώρηση British Medical Journal, η λήψη των συγκεκριμένων φαρμάκων για μεγάλα χρονικά διαστήματα (άνω των τριών μηνών) συνδέεται με 51% αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης Αλτσχάιμερ.
2. Χτύπημα στο κεφάλι
Ένα χτύπημα στο κεφάλι συνοδεύεται από την εκδήλωση φλεγμονής στον εγκέφαλο ώστε να επουλωθεί ο τραυματισμένος εγκεφαλικός ιστός. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η φλεγμονή δεν υποχωρεί αλλά εξελίσσεται σε χρόνια και αυτή είναι που ευθύνεται για τον αυξημένο κίνδυνο Αλτσχάιμερ. Μια συγκεκριμένη ομάδα κυττάρων στον εγκέφαλο (μικρογλοία) υπό φυσιολογικές συνθήκες αναλαμβάνουν να «καθαρίσουν» τις βλαβερές πρωτεΐνες, όμως η φλεγμονή τα εμποδίζει να το κάνουν σε ικανοποιητικό βαθμό. Έτσι, ο αυξημένος ρυθμός συσσώρευσης πρωτεϊνών στον εγκέφαλο προωθεί την ανάπτυξη του Αλτσχάιμερ και τον θάνατο των νευρικών κυττάρων.
3. Χρόνια έλλειψη ύπνου
Σύμφωνα με μελέτη στην επιθεώρηση Neurobiology of Aging, η χρόνια στέρηση ύπνου φαίνεται πως επιταχύνει την ανάπτυξη του Αλτσχάιμερ στον εγκέφαλο. Σύμφωνα με σχετικές δοκιμές σε πειραματόζωα, η έλλειψη ύπνου οδηγεί σε αυξημένη συσσώρευση βλαβερών πρωτεϊνών, διαταραχή της μνήμης και της μάθησης, καθώς και μειωμένη επικοινωνία μεταξύ των νευρικών κυττάρων.
4. Μοναξιά
Οι κοινωνικά δραστήριοι άνθρωποι που διατηρούν στενούς δεσμούς με τους φίλους και την κοινότητά τους είναι πιο προστατευμένοι από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Σύμφωνα με μελέτη στην επιθεώρηση Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry, η μοναξιά αποτελεί παράγοντα κινδύνου για το Αλτσχάιμερ και την άνοια γενικότερα.
5. Αντίσταση στην ινσουλίνη στον εγκέφαλο
Τα εγκεφαλικά κύτταρα, όπως όλα τα κύτταρα του σώματος, αξιοποιούν τα σάκχαρα που λαμβάνουμε από τις τροφές για την παραγωγή ενέργειας. Αυτό επιτυγχάνεται με τη βοήθεια μιας πολύτιμης ορμόνης, της ινσουλίνης. Όταν τα κύτταρα αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν την ορμόνη, τότε αναπτύσσεται η λεγόμενη αντίσταση στην ινσουλίνη. Όταν αναπτύσσουν αντίσταση τα εγκεφαλικά κύτταρα, τότε δημιουργείται στον εγκέφαλο ένα τοξικό περιβάλλον που ευνοεί τη συσσώρευση βλαβερών πρωτεϊνών και τον θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων, δείχνουν ερευνητικά στοιχεία επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Μπράουν των ΗΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου