Τα εξωπραγματικά σενάρια στην αγορά, η προστασία του άρθρου 99 και οι προμηθευτές. Τι ισχύει για το χρηματοοικονομικό κενό και τους τζίρους του ομίλου. Γιατί θεωρείται απίθανο το «σπάσιμο» της εταιρίας στην παρούσα φάση.
Το θρίλερ της Μαρινόπουλος φαίνεται ότι προσελκύει διάφορους ευφάνταστους σεναριογράφους, οι οποίοι διαρρέουν εξωπραγματικά «στόρι» στην αγορά -και κάποιοι, ως φαίνεται, τα πιστεύουν και τα γράφουν!
Να σημειώσουμε λοιπόν κατ' αρχάς ότι η Μαρινόπουλος βρίσκεται σήμερα υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας, με βάση το άρθρο 99. Θυμίζουμε δε ότι όσο διαρκεί αυτό, υπάρχει πλήρης απαγόρευση στη μεταβολή περιουσιακών στοιχείων της εταιρίας, ακόμη και σε επίπεδο εξοπλισμού των καταστημάτων.
Ως εκ τούτου, για να πωληθεί η περιουσία της κατά τμήματα (μέσω πλειστηριασμών βεβαίως), τουλάχιστον έως την εκδίκαση της κύριας αίτησης για το άρθρο 99 στα μέσα Σεπτεμβρίου, θα πρέπει να γίνει αίτηση αναστολής της προσωρινής προστασίας -όπως π.χ. προσπάθησαν ανεπιτυχώς να κάνουν οι τράπεζες με την Jet Oil- και να οδηγηθεί η εταιρία σε εκκαθάριση.
Αλλά και για να εισέλθει στρατηγικός επενδυτής (περίπτωση Σκλαβενίτη) προκειμένου να διασώσει ενιαία την επιχείρηση (κι όχι ένα μέρος της), θα πρέπει να γίνει σε κάθε περίπτωση, χρήση του άρθρου 106Β του πτωχευτικού κώδικα, που σημαίνει άλλο ένα δικαστήριο και συναφείς διαδικασίες, στις οποίες θα πρέπει να συναινέσει σοβαρότατο ποσοστό των πιστωτών.
Χωρίς τη συναίνεση μεγάλου μέρους των πιστωτών, στη συγκεκριμένη περίπτωση, όχι μόνο των τραπεζών αλλά και μεγάλου μέρους των λοιπών πιστωτών (που κατά κύριο λόγο είναι οι προμηθευτές), δουλειά δεν γίνεται.
Με αυτά τα δεδομένα, το «σπάσιμο» επιμέρους στοιχείων της εταιρίας, σε διαφορετικούς ενδιαφερόμενους, παρότι ίσως θα βόλευε πολλούς και θα είχε νόημα, ενέχει σημαντικούς κινδύνους κατηγορίας για «καταδολίευση» πιστωτών και θεωρείται απίθανο να συμβεί, χωρίς να μπει προηγουμένως η εταιρία σε καθεστώς εκκαθάρισης.
Που σημαίνει πρακτικά ότι δεν υπάρχει προοπτική για διαμοίρασμα των «ιματίων» της Μαρινόπουλος, αν δεν έχει προηγηθεί η υπαγωγή σε καθεστώς εκκαθάρισης, ούτε ενδεχόμενο «συνδυασμού» πολλών ενδιαφερόμενων στη διάσωση, όπως κατά κόρον γράφεται από διαφόρους, παρά μόνον εάν συμμετέχουν από κοινού σε ένα σχήμα, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο, εφόσον πρόκειται για ανταγωνιστικές ομοειδείς εταιρίες.
Αυτό που θα μπορούσε δυνητικά να συμβεί, εφόσον προχωρήσει το σενάριο του στρατηγικού επενδυτή, είναι η νέα εταιρία που θα αποκτήσει τα περιουσιακά στοιχεία της Μαρινόπουλος να προχωρήσει σε δεύτερο χρόνο στην πώληση στοιχείων που κρίνει ότι δεν χρειάζεται, σε κάποιους ενδιαφερόμενους τρίτους. Αλλά από αυτό το στάδιο -αν προκύψει- απέχουμε πολύ ακόμη...
Σε ό,τι αφορά επίσης το «χρηματοοικονομικό κενό» που παρουσιάζεται, προκειμένου να λειτουργήσει η εταιρία το επόμενο διάστημα, επίσης λέγονται και γράφονται πολλά νούμερα, που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπέρασαν τα... 100 εκατομμύρια τον μήνα!
Αν ήταν έτσι, η εταιρία θα είχε ήδη κλείσει. Αλλά δεν είναι. Για να χρειάζεται μια επιχείρηση 100 εκατ. αγορές προϊόντων τον μήνα, πρέπει να πουλάει έστω άλλα τόσα.
Όμως ακόμη και με τις πιο ευοίωνες προβλέψεις -πριν μπει στο άρθρο 99-, ο ετήσιος τζίρος της δεν θα περνούσε τα 350-400 εκατ. ευρώ, ενώ οι πληροφορίες λένε ότι τώρα κάνει συνολικά τζίρο της τάξεως των 600.000 ευρώ τη μέρα, ήτοι περίπου 15 εκατ. τον μήνα, λόγω της δυσμενούς δημοσιότητας και των σοβαρών ελλείψεων σε προϊόντα, που δεν προσελκύουν τον κόσμο.
Ωστόσο, δεν αλλάζει το γεγονός ότι η εταιρία «μπαίνει μέσα» κάθε μέρα που περνάει, καθώς οι πωλήσεις δεν επαρκούν για να καλύψουν τα λειτουργικά κόστη, την αναπλήρωση προϊόντων και κάποιες «καυτές» υποχρεώσεις, όπως τα μισθώματα ακινήτων.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η Μαρινόπουλος ενημέρωσε πρόσφατα τις τράπεζες ότι πολύ δύσκολα θα περάσει το τέλος του μήνα, χωρίς επιπλέον χρηματοδότηση.
Πόση πρέπει να είναι αυτή; Έγκυρες πηγές την υπολογίζουν σε περίπου 15-20 εκατ. σε μηνιαία βάση.
Θα πρέπει, τέλος, να σημειωθεί ότι η διαδικασία της εκκαθάρισης θα είναι μακροχρόνια και επίπονη, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι θα υπάρξουν τεράστιες απώλειες, ιδίως για τους ανασφάλιστους πιστωτές.
Χωρίς να μπορεί κάποιος να εγγυηθεί την ακρίβεια του συγκεκριμένου αριθμού, αξίζει να σημειωθεί ότι στην αίτηση υπαγωγής της στο άρθρο 99 η Μαρινόπουλός προσδιόρισε την αξία των περιουσιακών στοιχείων της σε περίπου 280 εκατ. ευρώ, εφόσον εκποιηθούν με διαδικασίες πτώχευσης, έναντι χρεών ύψους άνω του 1,3 δισ. ευρώ, εκ του οποίου το δημόσιο μόνο έχει λαμβάνειν 100 εκατ. ευρώ και οι προμηθευτές περίπου 750 εκατ. ευρώ!
Γι' αυτό και η εκκαθάριση θεωρείται έσχατη και ιδιαίτερα δυσμενής λύση.
Σημειωτέον ότι και οι διαρροές περί ενδιαφέροντος άλλων μεγάλων εταιριών του λιανεμπορίου, για τμήματα της Μαρινόπουλος, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη. Πρόκειται για ενδιαφέρον που θα εκδηλωθεί εφόσον η Μαρινόπουλος φτάσει στην εκκαθάριση, μια διαδικασία εξαιρετικά «άτακτη» από τη φύση της -και σίγουρα δεν αφορά όλα τα ονόματα τα οποία γράφονται τελευταία.
Από την πλευρά της METRO, για παράδειγμα (που σχετικά πρόσφατα απέκτησε τη Βερόπουλος), κορυφαίο στέλεχος με το οποίο επικοινώνησε το Euro2day.gr, μετά τις φήμες περί ενδιαφέροντος, ήταν κατηγορηματικό στη δήλωσή του ότι «ούτε έχει βολιδοσκοπήσει, ούτε έχει βολιδοσκοπηθεί» σε σχέση με τη συγκεκριμένη υπόθεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου