Η ιστορία είναι γεμάτη από περιπτώσεις παρανοϊκών δικτατόρων,
που αιματοκύλισαν τις χώρες τους (και, κάποιες φορές, περισσότερες ή λιγότερες άλλες). Κάποιων οι επιλογές ήταν συνειδητές- κάποιοι άλλοι πάλι τις συνδύαζαν με απίστευτα εκκεντρική/ παρανοϊκή συμπεριφορά, που παραπέμπει σε ψυχικές ασθένειες.
10- Ζαν Μπέντελ Μποκάσα (Κεντροαφρικανική Δημοκρατία): Χρεοκόπησε τη χώρα του δαπανώντας το 1/3 του εθνικού προϋπολογισμού για τη στέψη του, στα πρότυπα του Ναπολέοντα. Του αποδίδεται κανιβαλισμός. Έκανε 62 παιδιά και θεωρείται ότι έριξε πολιτικούς αντιπάλους του σε λιοντάρια και κροκοδείλους που είχε στον προσωπικό του ζωολογικό κήπο. Επίσης, εκτέλεσε 100 παιδιά σχολείου επειδή δεν ήθελαν να φορέσουν πανάκριβες στολές που μπορούσαν να αγοραστούν μόνο από το εργοστάσιο της συζύγου του.
9- Νε Βιν (Μπούρμα). Είχε ψύχωση με την νουμερολογία, και ρύθμισε βάσει αυτής το εθνικό νομισματικό σύστημα της χώρας, με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να χάσει την περιουσία του. Ένας μάγος του είπε να αρχίσουν όλοι να οδηγούν δεξιά, αλλά τα αυτοκίνητα δεν ήταν προσαρμοσμένα σε αυτό. Έκανε μπάνιο σε αίμα δελφινιών για να μείνει νέος.
8- Φαρούκ Ιο 1ος (Αίγυπτος): Τον έλεγαν «στομάχι με κεφάλι» λόγω της μανίας του με το φαγητό- , έχει ειπωθεί ότι έτρωγε 600 στρείδια την εβδομάδα και ότι είχε τη μεγαλύτερη πορνογραφική συλλογή στον κόσμο. Λάτρευε τα γρήγορα αυτοκίνητα και τα έβαφε κόκκινα- κάποια στιγμή απαγόρευσε να έχει οποιοσδήποτε άλλος κόκκινο αμάξι στη χώρα, για να μην τον σταματάει η αστυνομία όταν οδηγούσε επικίνδυνα. Θεωρείται ότι ήταν κλεπτομανής- έχει αναφερθεί πως έκλεψε το ρολόι τσέπης του Ουΐνστον Τσώρτσιλ σε μια επίσκεψη.
7- Μομπούτου Σέσε Σέκο (Ζαΐρ): Εφάρμοσε φιλοαφρικανικές πολιτιστικές μεταρρυθμίσεις, περιλαμβάνοντας την κατάργηση γραβάτας και των δυτικών ονομάτων. Άλλαξε το δικό του όνομα σε «πανίσχυρος πολεμιστής, που , χάρη στην αντοχή του και άκαμπτη θέληση για νίκη, θα πάει από κατάκτηση σε κατάκτηση, αφήνοντας πίσω του φωτιές». Η οικονομία κατέρρεε, αλλά έφτιαξε διαδρόμους απογείωσης/ προσγείωσης που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν Κονκόρντ, για να μπορεί να «πετάγεται» στο Παρίσι για ψώνια. Ξόδευε ένα εκατ. δολάρια την Εβδομάδα.
6- Καλιγούλας (Ρώμη): Το όνομά του είναι συνώνυμο του εκφυλισμού και των οργίων, αφήνοντας πίσω του, για παράδειγμα, τον Κόμμοδο. Παντρεύτηκε 4 φορές, αλλά έκανε τακτικά αιμομιξίες με τις 3 αδελφές του και τις εκπόρνευε σε άλλους άνδρες. Διάσημος για τον σαδισμό, την κτηνωδία και τις σεξουαλικές διαστροφές του. Δολοφονήθηκε από συνωμοσία της Πραιτωριανής Φρουράς και συγκλητικών. Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί πως οι πηγές για τη βασιλεία του είναι σχετικά λίγες- και, αν και αρχικά παρουσιαζόταν ως μετριοπαθής ηγεμόνας, από ένα σημείο και μετά δίνουν έμφαση στις διαστροφές του.
5- Σαπαρμουράτ Νιγιάζοφ (Τουρκμενιστάν): Του άρεσε να απαγορεύει πράγματα, μεταξύ των οποίων το μπαλέτο και η όπερα, ως άχρηστα. Δεν επιτρέπονταν επίσης τα μούσια. Έκλεισε τα νοσοκομεία εκτός της πρωτεύουσας για να ενθαρρύνονται να την επισκεφτούν οι πολίτες. Έχτισε παλάτι από πάγο στην έρημο, καθώς ήλπιζε ότι τα παιδιά θα μάθαιναν να κάνουν σκι εκεί.
4- Φρανσουά Πάπα Ντοκ Ντουβαλιέ (Αϊτή): Πίστευε πολύ στο βουντού και ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία του Τζον Κένεντι λέγοντας ότι τον είχε καταραστεί. Πίστεψε ότι πολιτικός του αντίπαλος είχε μεταμορφωθεί σε μαύρο σκύλο, οπότε έβαλε να σφάξουν όλα τα μαύρα σκυλιά της χώρας. Κρατούσε το κομμένο κεφάλι ενός σε ντουλάπι. Κατά τα τέλη της ηγεμονίας του έβγαινε έξω μόνο στις 22 κάθε μήνα γιατί πίστευε ότι τον φυλούν πνεύματα Βουντού
3- Ίντι Αμίν Νταντά (Ουγκάντα) : Πέραν του απίστευτου τίτλου που έδωσε στον εαυτό του (ας πούμε απλά ότι δεν άφηνε έξω πολλά πράγματα), ισχυριζόταν ότι ήταν βασιλιάς της Σκωτίας, ενώ κάποτε διέταξε να φύγουν όλοι οι Ασιάτες από τη χώρα, εξαιτίας ενός ονείρου. Έχει γίνει επίσης λόγος για κανιβαλισμό.
2- Κιμ Γιονγκ Ιλ (Βόρεια Κορέα): Οι «θρύλοι» γύρω από τη γέννηση και τις «εφευρέσεις» του είναι εξωφρενικοί. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα ψηλός, δεν συμπαθούσε τους κοντούς και τους εξόριζε, για να απομακρυνθούν από τον λαό τα γονίδιά τους.
1– Κάρολος ο 6ος (Γαλλία): Ο αποκαλούμενος Κάρολος ο Τρελός ξεχνούσε ποιος είναι ή ότι ήταν βασιλιάς, ενώ κάποτε άρχισε να πολεμά τον ίδιο του τον στρατό επειδή ένας λεπρός του είπε ότι υπάρχουν προδότες – σκότωσε αρκετούς πριν τεθεί υπό έλεγχο. Έτρεχε στο κάστρο του ουρλιάζοντας επειδή νόμιζε ότι ήταν λύκος. Δεν άφηνε να τον αγγίζουν επειδή νόμιζε ότι ήταν από γυαλί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου