Μπορεί η διαπλοκή να πετυχαίνει ακόμα να ξεφτιλίζει Θεσμούς και Αρχές, αλλά η αρχή του τέλους της φαίνεται να έχει γίνει. Μέχρι τώρα , αποφάσεις της Δικαιοσύνης χρησιμοποιούσαν κατά κόρον καταχρηστικά τις έννοιες Δημόσιο Συμφέρον και Εθνικό Συμφέρον.
Τις ξεφτίλιζαν για την ακρίβεια, χρησιμοποιώνταστες κάθε φορά που ήθελαν να εξυπηρετήσουν διαπλεκόμενα συμφέροντα εις βάρος του Δημοσίου και Εθνικού Συμφέροντος. Εκτός του ότι ποτέ δεν τεκμηρίωναν το πώς η απόφαση αυτή εξυπηρετεί το Εθνικό και Δημόσιο Συμφέρον, το Εθνικό και Δημόσιο Συμφέρον πήγε κυριολεκτικά κατά διαόλου παρασύροντάς τον Ελληνικό λαό, που δεν ήταν ούτε διαπλεκόμενος ούτε λαμόγιο, στην κόλαση της σημερινής οικονομική κρίσης.
Εκ του αποτελέσματος λοιπόν. Η Ελλάδα άδειασε απο υγιή επιχειρηματικότητα και ξέμεινε με τα παράσιτα του Δημοσίου χρήματος, με τους "βρωμοεπιχειρηματίες", αυτούς που κάνουν λεφτά από την καταστροφή της Ελληνικής γης και της υγείας του Έλληνα πολίτη και γενικώς, από κάθε είδος "βρωμοεπιχείρησης" που αν έχεις λαμόγια να σε αβαντάρουν στην Κυβέρνηση και στην τοπική Αυτοδιοίκηση πλουτίζεις εις βάρος του Δημοσίου και του Εθνικού Συμφέροντος.
Γιατί στην "βρωμοεπιχειρηματικότητα", αν μπορείς να μην πληρώνεις το κόστος παραγωγής που προβλέπεται για να κάνεις την δουλειά έτσι ώστε να μην καταστρέφεις και να μην σκοτώνεις, τα κέρδη είναι τεράστια, το κίνητρο ανάλογο και τα χρήματα για λάδωμα το ίδιο. Έχει έρθει η ώρα όμως, που τίθεται θέμα το πώς εξυπηρετεί η απόφαση της Δικαιοσύνης το Δημόσιο και το Εθνικό Συμφέρον.
Έχει έρθει η ώρα που ή οι Δικαστές θα επικαλούνται το Δημόσιο και το Εθνικό Συμφέρον μόνο όταν μπορούν να δικαιολογήσουν το "πώς" και το "γιατί" ή η Κυβερνώντες θα πρέπει να "στήνουν στον τοίχο" τον Δικαστικό που θα τολμά να ξεφτιλίζει τις Αξίες αυτές. Αλλιώς εάν ζητήσουν φόρους χωρίς να έχουμε πειστεί ότι υπερασπίζονται πράγματι το Δημόσιο και Εθνικό Συμφέρον έναντι οποιουδήποτε, όχι μόνο δεν πρέπει να πάρουν φράγκο (που δεν υπάρχει άλλωστε) αλλά θα πρέπει να στήσουμε αυτούς στον τοίχο.
Για αρχή, ένα μέλος του ΣτΕ που έσωσε την αξιοπρέπεια του οργάνου που αν δεν εξυγιανθεί από μόνο του, οι νέα Κυβέρνηση θα πρέπει να το εξυγιάνει ή να χρεωθεί τις συνέπειες.
H Σύμβουλος Μ. Καραμανώφ έσωσε την τιμή της νομικής επιστήμης
Με πλειοψηφία 4-1 ελήφθη η απόφαση 299/2015 της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ που έδωσε το πράσινο φως για την επανέναρξη των εργασιών σε Σκουριές και Ολυμπιάδα. Η Σύμβουλος Μαρία Καραμανώφ που μειοψήφισε διατύπωσε τη μόνη, απόλυτα τεκμηριωμένη, καθαρά νομική γνώμη:
«Η ∆ιοίκηση επικαλείται λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι συνίστανται στην πρόληψη της επαπειλουμένης στο περιβάλλον βλάβης, εκ του γεγονότος ότι δεν έχει ακόμα αποδειχθεί προσηκόντως από την εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» και διαπιστωθεί αρμοδίως από τη ∆ιοίκηση η εφαρμοσιμότητα, προσφορότητα και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μεθόδου flash smelting στις συγκεκριμένες πραγματικές επιτόπιες συνθήκες.
Στο στάδιο έγκρισης της ΜΠΕ η μέθοδος αυτή καθεαυτήν είχε μεν κριθεί, κατ’ αρχήν, αποδεκτή, πλην όμως με την επιφύλαξη, η οποία διατυπώθηκε μεταγενέστερα στα πλαίσια της προβλεπομένης από τη μεταλλευτική νομοθεσία διαδικασίας, της εκπλήρωσης εκ μέρους της εταιρείας ορισμένου όρου (Β6, Β9), ως προϋπόθεσης για την οριστική έγκριση του οικείου προσαρτήματος της τεχνικής μελέτης.
Και ναι μεν η άρνηση της ∆ιοίκησης να εγκρίνει το ως άνω προσάρτημα της τεχνικής μελέτης ακυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 3191/2015 απόφαση του ΣΕ για λόγους αοριστίας και πλημμέλειας της αιτιολογίας της, ως και για το λόγο ότι μόνη η μη διενέργεια δοκιμών επί τόπου του έργου (όπως προέβλεπε ο όρος Β9) δεν αρκούσε για να στηρίξει την άρνηση αυτή, πλην όμως, η υπόθεση αναπέμφθηκε στη ∆ιοίκηση, προκειμένου αυτή είτε να εγκρίνει είτε να μην εγκρίνει, με νόμιμη πλέον αιτιολογία, την επίμαχη μελέτη.
Εφ’ όσον λοιπόν το θέμα της έγκρισης της τεχνικής μελέτης παραμένει εκκρεμές ενώπιον της ∆ιοίκησης, η ως άνω ακυρωτική απόφαση δεν κλονίζει τους ισχυρισμούς της ∆ιοίκησης περί συνδρομής λόγων δημοσίου συμφέροντος σχετικών με την προστασία του περιβάλλοντος, οι οποίοι κωλύουν τη χορήγηση της αναστολής.
Κατά συνέπεια, εν όψει και του συντόμου της δικασίμου που ορίστηκε για την εκδίκαση της αιτήσεως ακυρώσεως, δεν συντρέχει λόγος χορήγησης της αιτουμένης αναστολής.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου