Η κρίση τρώει και τις... πιστωτικές κάρτες. |
Τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δείχνουν ότι στο τέλος του 2013, ο αριθμός των πιστωτικών καρτών είχε περιοριστεί στα 2,926 εκατομμύρια τεμάχια, όταν το 2008 είχαμε φτάσει στα επίπεδα των 6,9 εκατομμυρίων.
Δεδομένου ότι τα στοιχεία της ΕΚΤ δημοσιεύονται με καθυστέρηση περίπου ενός έτους, εκτιμάται ότι αυτή τη στιγμή, οι πιστωτικές κάρτες που εξακολουθούν να βρίσκονται σε κυκλοφορία είναι λιγότερες και από 2,5 εκατ., δεδομένου ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της ύφεσης «κλείνουν» κάθε χρόνο περισσότερες από 400.000 - 500.000 κάρτες. Τόσο περιορισμένο αριθμό δεν καταγράφει η στατιστική ούτε το 2000 σε εποχές δραχμής.
Στην εξαφάνιση του «πλαστικού χρήματος» μπορεί να αποδοθεί και ένα τμήμα της ύφεσης. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι συναλλαγές με κάρτες έχουν περιοριστεί κατά τουλάχιστον 3,7 δισ. ευρώ ετησίως σε σχέση με τα προ ύφεσης χρόνια. Το 2007 και το 2008, οι συναλλαγές άγγιζαν τα 7,7 δισ. ευρώ ετησίως και πλέον έχουν περιοριστεί σε λιγότερα από 4 δισ. ευρώ, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οι πραγματικές απώλειες για την κατανάλωση και τον τζίρο των καταστημάτων είναι ακόμη μεγαλύτερες, καθώς υπάρχει και ποιοτική διαφοροποίηση στη χρήση των πιστωτικών καρτών. Το 2007 και το 2008, το σύνολο των συναλλαγών αφορούσε είτε σε αγορές λιανικής είτε σε ανάληψη μετρητών, που και πάλι τροφοδοτούσαν την κατανάλωση. Σήμερα, μεγάλο μέρος της χρήσης των πιστωτικών καρτών αφορά στην αποπληρωμή φόρων.
Στο άλλο άκρο
Οι καταναλωτές εμφανίζονται να έχουν περάσει από το ένα άκρο στο άλλο. Εκεί που ο κάθε πελάτης είχε στο πορτοφόλι του δύο, τρεις ή και περισσότερες κάρτες, σήμερα εμφανίζεται –είτε γιατί του τις έκοψαν είτε γιατί τις ακύρωσε– να μην έχει –σε εκατοντάδες χιλιάδες περιπτώσεις– καμία. Το 2008 είχαμε φτάσει να έχουμε –σε απόλυτο αριθμό– περισσότερες πιστωτικές κάρτες από σχεδόν όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Τι δείχνουν τα στοιχεία της ΕΚΤ;
Οι πιστωτικές κάρτες στην Ελλάδα ήταν 6,145 εκατ. το 2009. Την ίδια χρονιά, οι Σουηδοί μοιράζονταν 5,615 εκατ. κάρτες, οι Γερμανοί (χώρα με πολλαπλάσιο πληθυσμό) 3,556 εκατ., η Δανία 1,951 εκατ. κάρτες και η Βουλγαρία μόλις 1,05 εκατ. κάρτες. Το 2013, η υπερβολή αποκαταστάθηκε. Οι πιστωτικές κάρτες στην Ελλάδα περιορίστηκαν στα 2,926 εκατ., ενώ οι πιστωτικές κάρτες στη Γερμανία αυξήθηκαν σε 3,9 εκατ. και στη Σουηδία σε 5,75 εκατομμύρια. Οσο κι αν οι Γερμανοί ή οι Σουηδοί δεν έχουν στην κουλτούρα τους τη χρήση πιστωτικών καρτών και προτιμούν να κάνουν τις συναλλαγές τους με χρεωστικές (σ.σ. οι debit cards στη Γερμανία είναι 105 εκατ. σύμφωνα με τα στοιχεία του 2013). Το να έχει η Ελλάδα περισσότερο «πλαστικό χρήμα» απ’ ό,τι η Γερμανία συνιστά υπερβολή.
______________________________________________________________________________
Καρτερία :
Αυτή η υπερβολή οφείλεται κατά κύριο λόγο στην πολιτική των Ελληνικών τραπεζών και κυρίως των ιδιωτικών , που στην προσπάθειά τους να αποκομίσουν βραχυπρόθεσμο κέρδος , αλλά και υψηλά bonus για μια κάστα διευθυντικών στελεχών τους , χορηγούσαν πιστωτικές κάρτες ακόμη και στον "κουζουλό" της κεντρικής πλατείας ...
Οι περίφημοι οικονομολόγοι εκείνης της νοσηρής εποχής , είχαν "προβλέψει" αύξηση του ΑΕΠ μέσω της αύξησης της κατανάλωσης και δεν είχαν ποτέ κοιτάξει την ούγια απ τα σώβρακά τους που κανένα , μα κανένα απ αυτά δεν έγραφε "made in Greece".
Η συνένοχη Τράπεζα Ελλάδος , με την απελευθέρωση της καταναλωτικής πίστης , ευθύνεται σε υπέρτατο βαθμό για την κατάντια ενός λαού υπερχρεωμένου για την αγορά προίόντων hi-tec , Ι.Χ συνήθως 4Χ4 και προβολής "κυριών" μέσω επώνυμων αξεσουάρ lifting ανύπαρκτης προσωπικότητας.
Έτσι με την υπερχρέωση των νοικοκυριών και την αλόγιστη χρήση πλαστικού χρήματος , υποθηκεύτηκε το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς .
Χωρίς να παραβλέπει κανείς την ευθύνη του Έλληνα καταναλωτή στην ανορθολογική χρήση της κάρτας , σύμφωνα και με τα νοσηρά πρότυπα που γαλούχησε και καλλιέργησε έντεχνα η τηλεόραση όλα αυτά τα χρόνια , η κύρια ευθύνη είναι στους ιθύνοντες.
Δηλαδή , εσύ κύριε που έχεις στην ιδιοκτησία σου ή διαφεντεύεις το πηγάδι , δεν δίνεις στον διψασμένο όλο το νερό για να ξεδιψάσει. Έτσι προξενείς δύο κακά , αφ ενός μεν αναγκάζεις τον διψασμένο να "τουμπανιάσει¨ απ το πολύ νερό , αφ ετέρου στερεύεις το πηγάδι και στερείς το πολύτιμο αγαθό απ τις επόμενες γενιές των "διψασμένων".
Τα οικονομικοί πόροι δεν είναι απεριόριστοι και χρειάζεται ορθολογική διαχείρισή τους .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου