Ήδη γράφτηκαν πολλά για το πώς να μη σου βαρέσει σφαλιάρα ο παραλογισμός της εκπομπής «Πολιτική Κουζίνα» που ετοιμάζει ο Κώστας Σπυρόπουλος στο Action 24.
Και ο πιο ήσυχος δημοσιογράφος που ασχολείται με την τηλεόραση, ο πιο καλόπιστος, ο πλέον καλοπροαίρετος (σ.σ: και όπως καταλαβαίνετε ως είδος ανύπαρκτος), θα ούρλιαζε από την παραδοξότητα του να μιλάνε για τα συσσίτια, ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης, η συγγραφέας και πανεπιστημιακή δασκάλα κα. Διβάνη, η αρθρογράφος κα. Παπαδάκη και ο επιχειρηματίας κ. Βερνίκος.
Εκτός του κ. Καμίνη οι υπόλοιποι δεν έχουν να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν για το που θα συζητήσουν και θα εκφράσουν τις απόψεις τους.
Όμως ο δήμαρχος, μπορεί και του πλέον πολύπαθου δήμου της χώρας σε άστεγους, πεινασμένους, οικονομικούς μετανάστες, να κάθεται στο υπέροχα στρωμένο τραπέζι με λινά τραπεζομάντηλα, κρύσταλλα και πορσελάνες και να τσιμπάει, ευγενικά και ανόρεχτα, χαμηλών θερμίδων εκλεκτές γεύσεις από κρέατα και σαλάτες και παράλληλα να διεκτραγωδεί το πώς και τι συμβαίνει στην Αθήνα και τι γίνεται με τα συσσίτια ποιος το εξηγεί και πως δηλαδή; Θέλει να υπογραμμίσει η παρουσία του δήμαρχου στην εκπομπή πως πράγματι «ο χορτάτος δεν καταλαβαίνει τον πεινασμένο»; Αν ναι, τα κατάφερε!
Αν πάλι επιθυμούσε να δείξει απλός και καθημερινός άνθρωπος, σε κανονικές στιγμές, ατύχησε, διότι οι απλοί και καθημερινοί άνθρωποι, σε ταβερνείο και ψησταριά λαϊκή –ήμαρτον δήμαρχε μου, που έβαλα τέτοια λέξη σε κείμενο που σας αφορά- είναι θέμα αν πηγαίνει δυο φορές τον χρόνο και αυτό με χίλια ζόρια!
Ναι, είναι το κόνσεπτ της εκπομπής τέτοιο, θα πείτε. Ναι, αλλά δεν είναι ο δήμαρχος αυτού του κόνσεπτ. Θες να μιλήσεις για τα συσσίτια; Πάρε τους συνδαιτυμόνες και τον δημοσιογράφο και σταθείτε στην ουρά, πάρτε το πλαστικό ταπεράκι με την σουπίτσα μέσα και μιλήστε τρώγοντας στο παγκάκι, κύριε Δήμαρχε, για να έχει εικόνα το θέμα και συναίσθηση και συμπόνια.
Αλλιώς, τρώγοντας φιλετάκι άπαχο ο ίδιος και σαλάτα του σεφ και μιλώντας για τους καημένους τους πτωχούς, η μόνη εικόνα που μπορούμε να έχουμε από διηγήσεις είναι οι χοροί της Μαρίας Αντουανέτας, το παντεσπάνι να συνοδεύει τον φασιανό και να ακούμε την Βαστίλη να γκρεμίζεται με τα ουρλιαχτά του κόσμου σε απόγνωση…
Καλή χώνεψη βέβαια, αν και εμείς ένα φούσκωμα το 'χουμε…
Αλεξάνδρα ΤσόλκαΚαι ο πιο ήσυχος δημοσιογράφος που ασχολείται με την τηλεόραση, ο πιο καλόπιστος, ο πλέον καλοπροαίρετος (σ.σ: και όπως καταλαβαίνετε ως είδος ανύπαρκτος), θα ούρλιαζε από την παραδοξότητα του να μιλάνε για τα συσσίτια, ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης, η συγγραφέας και πανεπιστημιακή δασκάλα κα. Διβάνη, η αρθρογράφος κα. Παπαδάκη και ο επιχειρηματίας κ. Βερνίκος.
Εκτός του κ. Καμίνη οι υπόλοιποι δεν έχουν να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν για το που θα συζητήσουν και θα εκφράσουν τις απόψεις τους.
Όμως ο δήμαρχος, μπορεί και του πλέον πολύπαθου δήμου της χώρας σε άστεγους, πεινασμένους, οικονομικούς μετανάστες, να κάθεται στο υπέροχα στρωμένο τραπέζι με λινά τραπεζομάντηλα, κρύσταλλα και πορσελάνες και να τσιμπάει, ευγενικά και ανόρεχτα, χαμηλών θερμίδων εκλεκτές γεύσεις από κρέατα και σαλάτες και παράλληλα να διεκτραγωδεί το πώς και τι συμβαίνει στην Αθήνα και τι γίνεται με τα συσσίτια ποιος το εξηγεί και πως δηλαδή; Θέλει να υπογραμμίσει η παρουσία του δήμαρχου στην εκπομπή πως πράγματι «ο χορτάτος δεν καταλαβαίνει τον πεινασμένο»; Αν ναι, τα κατάφερε!
Αν πάλι επιθυμούσε να δείξει απλός και καθημερινός άνθρωπος, σε κανονικές στιγμές, ατύχησε, διότι οι απλοί και καθημερινοί άνθρωποι, σε ταβερνείο και ψησταριά λαϊκή –ήμαρτον δήμαρχε μου, που έβαλα τέτοια λέξη σε κείμενο που σας αφορά- είναι θέμα αν πηγαίνει δυο φορές τον χρόνο και αυτό με χίλια ζόρια!
Ναι, είναι το κόνσεπτ της εκπομπής τέτοιο, θα πείτε. Ναι, αλλά δεν είναι ο δήμαρχος αυτού του κόνσεπτ. Θες να μιλήσεις για τα συσσίτια; Πάρε τους συνδαιτυμόνες και τον δημοσιογράφο και σταθείτε στην ουρά, πάρτε το πλαστικό ταπεράκι με την σουπίτσα μέσα και μιλήστε τρώγοντας στο παγκάκι, κύριε Δήμαρχε, για να έχει εικόνα το θέμα και συναίσθηση και συμπόνια.
Αλλιώς, τρώγοντας φιλετάκι άπαχο ο ίδιος και σαλάτα του σεφ και μιλώντας για τους καημένους τους πτωχούς, η μόνη εικόνα που μπορούμε να έχουμε από διηγήσεις είναι οι χοροί της Μαρίας Αντουανέτας, το παντεσπάνι να συνοδεύει τον φασιανό και να ακούμε την Βαστίλη να γκρεμίζεται με τα ουρλιαχτά του κόσμου σε απόγνωση…
Καλή χώνεψη βέβαια, αν και εμείς ένα φούσκωμα το 'χουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου