Και οι πολιτευτές έχουν ψυχή και... μισθό! «Κανένας καλός δεν πάει χαμένος» είθισται να λέει ο σοφός λαός. Ωστόσο, όπως έχει δείξει η Ιστορία, η ρήση αυτή δεν επιβεβαιώνεται πάντα, ειδικά στην Ελλάδα του Μνημονίου, όπου οι αξίες σε ουκ ολίγες περιπτώσεις «πνίγονται» στη δίνη του αρνητικού οικονομικού περιβάλλοντος.
Αυτοί που δείχνουν, πάντως, να μην επηρεάζονται από την όλη κατάσταση, και ως εκ τούτου να μην κάνουν σκέψεις φιλοσοφικού περιεχομένου αναφορικά με την κρίση που μαστίζει τη χώρα, είναι μερικοί ευνοημένοι από τη θεά Τύχη -και όχι μόνο βεβαίως- πρώην εθνοπατέρες, οι οποίοι, παρά την αποτυχία τους να βρεθούν και πάλι στα έδρανα της Βουλής, βρήκαν τον τρόπο να εμπλακούν στον δημόσιο βίο, και μάλιστα να αμείβονται για αυτό. Πρόκειται για μια «επίλεκτη» ομάδα πολιτικών στελεχών, που, αν και στις τελευταίες εθνικές εκλογές δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν την εκλογή τους, εντούτοις ελέω διάφορων συγκυριών, αλλά και των ισχυρών διασυνδέσεών τους στον ηγετικό πυρήνα των κομμάτων τους, βρέθηκαν σε αξιοζήλευτα πόστα του κρατικού μηχανισμού. Κι αν κάποιοι κακεντρεχείς βιαστούν να πουν ότι έγιναν από βουλευτές... δημόσιοι υπάλληλοι, αρκεί να ρίξουν μια ματιά στους ρόλους που ανέλαβαν, οι οποίοι φυσικά συνοδεύονται από το αντίστοιχο μισθολογικό καθεστώς. Ποιος κομματικός παράγοντας, άλλωστε, ή ακόμη και πολιτικός που από την ενεργό κοινοβουλευτική δράση έχει περάσει στο πολιτικό περιθώριο (αλλά και -γιατί όχι;- κάποιος απλός πολίτης) δεν θα ήθελε να συμμετέχει στο παιχνίδι της εξουσίας, έστω και διά της πλαγίας οδού; Προφανώς, ο τίτλος «πρώην βουλευτής» έχει ακόμη και σήμερα βαρύνουσα σημασία στα βιογραφικά των υποψηφίων για τα υψηλά κλιμάκια του δημόσιου τομέα...
ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ. Ο «Γκαστόνε» του ΠΑΣΟΚ Αν υπάρχει ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στο οποίο μπορεί κάλλιστα να αποδοθεί ο χαρακτηρισμός «Γκαστόνε», αυτό είναι ο Ροβέρτος Σπυρόπουλος. «Ο άνθρωπος έχει το κοκκαλάκι της νυχτερίδας», λένε μεταξύ σοβαρού και αστείου οι άσπονδοι φίλοι του στη Χαριλάου Τρικούπη. Αιτία, βέβαια, για τα σχόλια αυτά είναι το γεγονός ότι ο Αρκάς πολιτικός και πρώην υφυπουργός παραμένει γαντζωμένος στην καρέκλα του διοικητή του ΙΚΑ, παρά τις σκοτεινές υποθέσεις που έχουν σημαδέψει κατά καιρούς τη θητεία του στο Ιδρυμα, αλλά και την απόλυτη σύνδεση του ονόματός του με τους χειρισμούς (όταν ήταν διευθυντής στην Ιπποκράτους) που οδήγησαν στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του άλλοτε κραταιού Κινήματος. Παρ’ όλα αυτά, χάρη στην ανάγκη διατήρησης των εύθραυστων ισορροπιών στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και στους κόλπους της κυβέρνησης, εξακολουθεί να απολαμβάνει (παρά τις συνεχείς γκρίνιες για την αντικατάστασή του κυρίως από το «γαλάζιο» στρατόπεδο) τον τίτλο του διοικητή, αποδεικνύοντας πως ο άνθρωπος είναι εφτάψυχος.
ΕΥΑ ΚΑΪΛΗ. Η αδικημένη που ικανοποιήθηκε Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 στάθηκαν αφορμή για να ραγίσει το γυαλί των άριστων σχέσεων που διατηρούσε επί χρόνια με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο. Βλέπετε, ο τελευταίος, με την απόφασή του να κρατήσει την έδρα του στην Α’ Θεσσαλονίκης, στέρησε από τη γαλανομάτα Θεσσαλονικιά την ευκαιρία να ανανεώσει τη θητεία της στη Βουλή. Η Εύα Καϊλή, από τη μεριά της, που είχε στηρίξει τον σημερινό υπουργό Εξωτερικών σε κάθε του εσωκομματικό μέτωπο, για πολύ καιρό δεν έκρυβε τη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι έχασε με αυτό τον τρόπο το «τρένο» που οδηγούσε στην πλατεία Συντάγματος, κι έτσι απέρριπτε χωρίς δεύτερη κουβέντα τις προτάσεις του κ. Βενιζέλου να αναλάβει πόστο είτε στο κομματικό οργανόγραμμα είτε στον κρατικό μηχανισμό. Βλέπετε, η ωραία πρώην βουλευτής είχε άλλα σχέδια (αφού μεσολάβησε το πέρασμά της από τον Ομιλο Κοντομηνά), στο επίκεντρο των οποίων βρίσκονταν η ενασχόλησή της με projects που αφορούσαν τον χώρο της ενέργειας, οι επαφές της με τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδη, αλλά και η ολοκλήρωση του διδακτορικού της στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Εντούτοις, με το πέρασμα του χρόνου φαίνεται πως άλλαξε άποψη και πριν από λίγες εβδομάδες ανταποκρίθηκε θετικά στο πολιτικό φλερτ του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών και καλού της φίλου, Λεωνίδα Γρηγοράκου, και τοποθετήθηκε στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας.
ΝΙΚΟΣ ΖΩΙΔΗΣ. Στο πλευρό του Βαρβιτσιώτη Οταν πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό πως ο πρώην βουλευτής Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ (και πρώην αντινομάρχης), Νίκος Ζωίδης, αναλαμβάνει καθήκοντα γενικού γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, άπαντες αναρωτήθηκαν πώς θα καταστεί εφικτή και ομαλή η συμβίωσή του με τον πολιτικό του προϊστάμενο, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Την απάντηση έσπευσε να δώσει σε συνομιλητές του ο ίδιος ο προερχόμενος από τη Ν.Δ. υπουργός Ναυτιλίας, υπενθυμίζοντας πως ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για ανάγκη συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων, την εποχή που η κυβέρνηση Παπανδρέου κλυδωνιζόταν (αν και, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ο υπουργός είχε άλλα σχέδια για την εν λόγω γραμματεία). Οσο για τον ίδιο τον κ. Ζωίδη; Δεν μπήκε καν σε τέτοιου είδους σκέψεις, αφού ουσιαστικά εξασφάλισε τη συνέχειά του στην πολιτική, έστω και σε διαφορετικό ρόλο απ’ αυτόν που είχε συνηθίσει επί μία πενταετία, με την παρουσία του στο Κοινοβούλιο και στα νομαρχιακά συμβούλια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ. Βρήκε… γιατρειά στον ΕΟΦ. Είναι βέβαιο πως ο δραστήριος Δημήτρης Λιντζέρης... του ΠΑΣΟΚ αρρώστησε μετά τις περσινές εκλογές, όταν συνειδητοποίησε πως η μακρόχρονη κοινοβουλευτική του θητεία δεν θα ανανεωνόταν. Ωστόσο, ο γνωστός για τα σημιτικά του και κατόπιν φιλοβενιζελικά του αισθήματα, που αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα για την έντονα επικριτική στάση που κρατούσε έναντι της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου (έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις κρίσιμες εκείνες ημέρες που οδήγησαν στην παραίτηση του τελευταίου από την πρωθυπουργία), βρήκε το... φάρμακό του μέσω της τοποθέτησής του ως προέδρου στον ΕΟΦ. Και στη δική του περίπτωση θα πρέπει να βρεθεί κοινός βηματισμός με τον νεοδημοκράτη αρμόδιο υπουργό, Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος, εκτός των άλλων, φημίζεται και για την εκρηκτικότητα του χαρακτήρα του. Οπως και να ’χει, ο άλλοτε βουλευτής της Β’ Πειραιά θα πρέπει να προσαρμοστεί σύντομα στα νέα δεδομένα, καθώς εν μέσω αυτής της δύσκολης συγκυρίας οφείλει να επιδείξει τεχνοκρατικές αρετές, αφήνοντας στην άκρη τη νοοτροπία του πολιτικού.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΛΕΥΡΗΣ. Αμισθος σύμβουλος του κολλητού του Ενα από τα πρόσωπα για την άμεση αξιοποίηση των οποίων οι παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ στοιχημάτιζαν ήταν ο πρώην βουλευτής του ΛΑΟΣ και κατόπιν υποψήφιος με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Θανάσης Πλεύρης. Πρόκειται, άλλωστε, για ένα στέλεχος που είναι κοινό μυστικό πως χαίρει της εκτίμησης της «γαλάζιας» ηγεσίας, αφού δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλούν με τα καλύτερα λόγια για το επίπεδο των νομικών του γνώσεων, αλλά και για το πολιτικό προφίλ που καλλιεργεί μετά την αποχώρησή του από το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη και την προσχώρησή του στη Ν.Δ. Εντούτοις, ο κ. Πλεύρης δεν πήρε κάποιο κρατικό πόστο, μέχρι τη στιγμή που ο καλός του φίλος, Αδωνις Γεωργιάδης, του προσέφερε θέση άμισθου συμβούλου στο υπουργείο Υγείας, εκτιμώντας πως η κίνηση αυτή θα τον βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό να τα βγάλει πέρα στις δύσκολες υποχρεώσεις του. Κάποια στιγμή, ακούστηκε έντονα ότι θα γινόταν αντιπρόεδρος στον ΕΟΦ, ωστόσο ο ίδιος το διέψευσε, ξεκαθαρίζοντας πως κάτι τέτοιο δεν βρισκόταν στις άμεσες προθέσεις του.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΛΚΑΣ. Το «πουλέν» του Γιώργου στον ΕΛΟΤ. ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να ήταν μόνο για ένα φεγγάρι, συγκεκριμένα μετά τις εκλογές του 2009, μέλος του Κοινοβουλίου, όμως, από ό,τι φάνηκε, η απειρία του δεν πτόησε τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος του έδωσε κατά την τελευταία περίοδο της κυβέρνησής του τον τίτλο του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ. Ο λόγος για τον πρώην βουλευτή Ημαθίας Αγγελο Τόλκα, ο οποίος στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης ανέλαβε τον ΕΛΟΤ, χωρίς όμως η ανάληψη των καθηκόντων του να τύχει θερμής υποδοχής από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ. «Υπήρχαν άλλοι που προηγούνταν στην επετηρίδα», έλεγαν κορυφαία «πράσινα» στελέχη, μη μπορώντας να κρύψουν την οργή τους. Πάντως, ο ίδιος ξεκαθαρίζει σε συνομιλητές του πως βλέπει την ενασχόλησή του με τον Οργανισμό Τυποποίησης ως μια ευκαιρία να αποκτήσει εμπειρίες σχετικά με τη λειτουργία και τα κακώς κείμενα του ελληνικού Δημοσίου. Ξεχνά, μάλλον, ότι δεν είναι εκεί για να μαθαίνει, αλλά για να δίνει λύσεις...
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ. Τέκνο του κομματικού σωλήνα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΙΑΣ. Στη λίστα με τους «βολεμένους» πρώην βουλευτές δεν θα μπορούσε κανείς να μην ξεχωρίσει τον «γαλάζιο» Γρηγόρη Αποστολάκο, ο οποίος, μετά από δύο κοινοβουλευτικές θητείες (2007-2009 και 2009-2012), βρήκε παρηγοριά για την αποτυχημένη προσπάθεια επανεκλογής του στον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, του οποίου είναι πρόεδρος από τον Ιανουάριο. Πάντως, ο κ. Αποστολάκος είναι ένα πρόσωπο που ξέρει το Δημόσιο καλύτερα από την παλάμη του. Την περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν διορισμένος νομάρχης Αρκαδίας, ενώ ακολούθως εξελέγη νομάρχης Λακωνίας, σε δύο διαδοχικές εκλογικές μάχες. Ως γνήσιο πολιτικό τέκνο των Μητσοτάκηδων και άριστος γνώστης της Αυτοδιοίκησης, δεν θα μπορούσε να μην αξιοποιηθεί στη διάρκεια της δημαρχίας της Ντόρας Μπακογιάννη στην Αθήνα. Το 2003 η τελευταία τον έχρισε γενικό γραμματέα του δήμου της πρωτεύουσας, θέση στην οποία και παρέμεινε έως το 2007, οπότε και δοκίμασε για πρώτη φορά (επιτυχώς) την τύχη του στην κεντρική πολιτική σκηνή. Είναι ξεκάθαρο πως, πέραν των όποιων τυπικών προσόντων του κ. Αποστολάκου, η επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου να του δώσει τη δυνατότητα να προεδρεύει ενός τόσο σημαντικού Οργανισμού είχε και έντονα εσωκομματικά χαρακτηριστικά, αφού είναι εμφανές πως για κάποιο λόγο ο πρωθυπουργός θέλησε να τον συμπεριλάβει στους κόλπους των «ευεργετηθέντων» στελεχών του βασικού κυβερνητικού εταίρου.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ. Η θέση... του ήρθε λουκούμι. Περίοπτη θέση στη λίστα των «βολεμένων» πρώην βουλευτών κατέχει και ο Βασίλης Εξαρχος, ένα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος στο πρόσφατο παρελθόν είχε διατελέσει και γραμματέας της «πράσινης» Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ο Λαρισαίος πολιτικός, που κατάφερε να κερδίσει την είσοδό του στη Βουλή στις εκλογές του 2004, του 2007 και του 2009, κάθεται στην καρέκλα του Ελληνικού Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων, θέση που, όπως καταλαβαίνετε, του είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην προσπάθειά του να διατηρήσει ζεστό τον κόσμο του στον κάμπο, τώρα που βρίσκεται εκτός Κοινοβουλίου. Κατά μία περίεργη σύμπτωση, δε, θεωρείται και αυτός επίλεκτο μέλος του λεγόμενου παπανδρεϊκού πυρήνα, ο οποίος κατά πώς φαίνεται συνιστά εγγύηση αποκατάστασης για τους αποτυχόντες εθνοπατέρες του Κινήματος. Αντίθετα, στην ομάδα των ακραιφνών βενιζελικών συγκαταλέγεται ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ και ο προερχόμενος από τον Νομό Αχαΐας πρώην υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, Κώστας Σπηλιόπουλος. Ο τελευταίος εκλεγόταν βουλευτής από το 1996 έως το 2009.
Του ΘΑΝΑΣΗ ΦΟΥΣΚΙΔΗ, εφημερίδα "Παραπολιτικά"
Αυτοί που δείχνουν, πάντως, να μην επηρεάζονται από την όλη κατάσταση, και ως εκ τούτου να μην κάνουν σκέψεις φιλοσοφικού περιεχομένου αναφορικά με την κρίση που μαστίζει τη χώρα, είναι μερικοί ευνοημένοι από τη θεά Τύχη -και όχι μόνο βεβαίως- πρώην εθνοπατέρες, οι οποίοι, παρά την αποτυχία τους να βρεθούν και πάλι στα έδρανα της Βουλής, βρήκαν τον τρόπο να εμπλακούν στον δημόσιο βίο, και μάλιστα να αμείβονται για αυτό. Πρόκειται για μια «επίλεκτη» ομάδα πολιτικών στελεχών, που, αν και στις τελευταίες εθνικές εκλογές δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν την εκλογή τους, εντούτοις ελέω διάφορων συγκυριών, αλλά και των ισχυρών διασυνδέσεών τους στον ηγετικό πυρήνα των κομμάτων τους, βρέθηκαν σε αξιοζήλευτα πόστα του κρατικού μηχανισμού. Κι αν κάποιοι κακεντρεχείς βιαστούν να πουν ότι έγιναν από βουλευτές... δημόσιοι υπάλληλοι, αρκεί να ρίξουν μια ματιά στους ρόλους που ανέλαβαν, οι οποίοι φυσικά συνοδεύονται από το αντίστοιχο μισθολογικό καθεστώς. Ποιος κομματικός παράγοντας, άλλωστε, ή ακόμη και πολιτικός που από την ενεργό κοινοβουλευτική δράση έχει περάσει στο πολιτικό περιθώριο (αλλά και -γιατί όχι;- κάποιος απλός πολίτης) δεν θα ήθελε να συμμετέχει στο παιχνίδι της εξουσίας, έστω και διά της πλαγίας οδού; Προφανώς, ο τίτλος «πρώην βουλευτής» έχει ακόμη και σήμερα βαρύνουσα σημασία στα βιογραφικά των υποψηφίων για τα υψηλά κλιμάκια του δημόσιου τομέα...
ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ. Ο «Γκαστόνε» του ΠΑΣΟΚ Αν υπάρχει ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στο οποίο μπορεί κάλλιστα να αποδοθεί ο χαρακτηρισμός «Γκαστόνε», αυτό είναι ο Ροβέρτος Σπυρόπουλος. «Ο άνθρωπος έχει το κοκκαλάκι της νυχτερίδας», λένε μεταξύ σοβαρού και αστείου οι άσπονδοι φίλοι του στη Χαριλάου Τρικούπη. Αιτία, βέβαια, για τα σχόλια αυτά είναι το γεγονός ότι ο Αρκάς πολιτικός και πρώην υφυπουργός παραμένει γαντζωμένος στην καρέκλα του διοικητή του ΙΚΑ, παρά τις σκοτεινές υποθέσεις που έχουν σημαδέψει κατά καιρούς τη θητεία του στο Ιδρυμα, αλλά και την απόλυτη σύνδεση του ονόματός του με τους χειρισμούς (όταν ήταν διευθυντής στην Ιπποκράτους) που οδήγησαν στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του άλλοτε κραταιού Κινήματος. Παρ’ όλα αυτά, χάρη στην ανάγκη διατήρησης των εύθραυστων ισορροπιών στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και στους κόλπους της κυβέρνησης, εξακολουθεί να απολαμβάνει (παρά τις συνεχείς γκρίνιες για την αντικατάστασή του κυρίως από το «γαλάζιο» στρατόπεδο) τον τίτλο του διοικητή, αποδεικνύοντας πως ο άνθρωπος είναι εφτάψυχος.
ΕΥΑ ΚΑΪΛΗ. Η αδικημένη που ικανοποιήθηκε Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 στάθηκαν αφορμή για να ραγίσει το γυαλί των άριστων σχέσεων που διατηρούσε επί χρόνια με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο. Βλέπετε, ο τελευταίος, με την απόφασή του να κρατήσει την έδρα του στην Α’ Θεσσαλονίκης, στέρησε από τη γαλανομάτα Θεσσαλονικιά την ευκαιρία να ανανεώσει τη θητεία της στη Βουλή. Η Εύα Καϊλή, από τη μεριά της, που είχε στηρίξει τον σημερινό υπουργό Εξωτερικών σε κάθε του εσωκομματικό μέτωπο, για πολύ καιρό δεν έκρυβε τη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι έχασε με αυτό τον τρόπο το «τρένο» που οδηγούσε στην πλατεία Συντάγματος, κι έτσι απέρριπτε χωρίς δεύτερη κουβέντα τις προτάσεις του κ. Βενιζέλου να αναλάβει πόστο είτε στο κομματικό οργανόγραμμα είτε στον κρατικό μηχανισμό. Βλέπετε, η ωραία πρώην βουλευτής είχε άλλα σχέδια (αφού μεσολάβησε το πέρασμά της από τον Ομιλο Κοντομηνά), στο επίκεντρο των οποίων βρίσκονταν η ενασχόλησή της με projects που αφορούσαν τον χώρο της ενέργειας, οι επαφές της με τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδη, αλλά και η ολοκλήρωση του διδακτορικού της στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Εντούτοις, με το πέρασμα του χρόνου φαίνεται πως άλλαξε άποψη και πριν από λίγες εβδομάδες ανταποκρίθηκε θετικά στο πολιτικό φλερτ του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών και καλού της φίλου, Λεωνίδα Γρηγοράκου, και τοποθετήθηκε στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας.
ΝΙΚΟΣ ΖΩΙΔΗΣ. Στο πλευρό του Βαρβιτσιώτη Οταν πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό πως ο πρώην βουλευτής Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ (και πρώην αντινομάρχης), Νίκος Ζωίδης, αναλαμβάνει καθήκοντα γενικού γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, άπαντες αναρωτήθηκαν πώς θα καταστεί εφικτή και ομαλή η συμβίωσή του με τον πολιτικό του προϊστάμενο, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Την απάντηση έσπευσε να δώσει σε συνομιλητές του ο ίδιος ο προερχόμενος από τη Ν.Δ. υπουργός Ναυτιλίας, υπενθυμίζοντας πως ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για ανάγκη συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων, την εποχή που η κυβέρνηση Παπανδρέου κλυδωνιζόταν (αν και, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ο υπουργός είχε άλλα σχέδια για την εν λόγω γραμματεία). Οσο για τον ίδιο τον κ. Ζωίδη; Δεν μπήκε καν σε τέτοιου είδους σκέψεις, αφού ουσιαστικά εξασφάλισε τη συνέχειά του στην πολιτική, έστω και σε διαφορετικό ρόλο απ’ αυτόν που είχε συνηθίσει επί μία πενταετία, με την παρουσία του στο Κοινοβούλιο και στα νομαρχιακά συμβούλια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ. Βρήκε… γιατρειά στον ΕΟΦ. Είναι βέβαιο πως ο δραστήριος Δημήτρης Λιντζέρης... του ΠΑΣΟΚ αρρώστησε μετά τις περσινές εκλογές, όταν συνειδητοποίησε πως η μακρόχρονη κοινοβουλευτική του θητεία δεν θα ανανεωνόταν. Ωστόσο, ο γνωστός για τα σημιτικά του και κατόπιν φιλοβενιζελικά του αισθήματα, που αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα για την έντονα επικριτική στάση που κρατούσε έναντι της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου (έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις κρίσιμες εκείνες ημέρες που οδήγησαν στην παραίτηση του τελευταίου από την πρωθυπουργία), βρήκε το... φάρμακό του μέσω της τοποθέτησής του ως προέδρου στον ΕΟΦ. Και στη δική του περίπτωση θα πρέπει να βρεθεί κοινός βηματισμός με τον νεοδημοκράτη αρμόδιο υπουργό, Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος, εκτός των άλλων, φημίζεται και για την εκρηκτικότητα του χαρακτήρα του. Οπως και να ’χει, ο άλλοτε βουλευτής της Β’ Πειραιά θα πρέπει να προσαρμοστεί σύντομα στα νέα δεδομένα, καθώς εν μέσω αυτής της δύσκολης συγκυρίας οφείλει να επιδείξει τεχνοκρατικές αρετές, αφήνοντας στην άκρη τη νοοτροπία του πολιτικού.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΛΕΥΡΗΣ. Αμισθος σύμβουλος του κολλητού του Ενα από τα πρόσωπα για την άμεση αξιοποίηση των οποίων οι παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ στοιχημάτιζαν ήταν ο πρώην βουλευτής του ΛΑΟΣ και κατόπιν υποψήφιος με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Θανάσης Πλεύρης. Πρόκειται, άλλωστε, για ένα στέλεχος που είναι κοινό μυστικό πως χαίρει της εκτίμησης της «γαλάζιας» ηγεσίας, αφού δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλούν με τα καλύτερα λόγια για το επίπεδο των νομικών του γνώσεων, αλλά και για το πολιτικό προφίλ που καλλιεργεί μετά την αποχώρησή του από το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη και την προσχώρησή του στη Ν.Δ. Εντούτοις, ο κ. Πλεύρης δεν πήρε κάποιο κρατικό πόστο, μέχρι τη στιγμή που ο καλός του φίλος, Αδωνις Γεωργιάδης, του προσέφερε θέση άμισθου συμβούλου στο υπουργείο Υγείας, εκτιμώντας πως η κίνηση αυτή θα τον βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό να τα βγάλει πέρα στις δύσκολες υποχρεώσεις του. Κάποια στιγμή, ακούστηκε έντονα ότι θα γινόταν αντιπρόεδρος στον ΕΟΦ, ωστόσο ο ίδιος το διέψευσε, ξεκαθαρίζοντας πως κάτι τέτοιο δεν βρισκόταν στις άμεσες προθέσεις του.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΛΚΑΣ. Το «πουλέν» του Γιώργου στον ΕΛΟΤ. ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να ήταν μόνο για ένα φεγγάρι, συγκεκριμένα μετά τις εκλογές του 2009, μέλος του Κοινοβουλίου, όμως, από ό,τι φάνηκε, η απειρία του δεν πτόησε τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος του έδωσε κατά την τελευταία περίοδο της κυβέρνησής του τον τίτλο του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ. Ο λόγος για τον πρώην βουλευτή Ημαθίας Αγγελο Τόλκα, ο οποίος στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης ανέλαβε τον ΕΛΟΤ, χωρίς όμως η ανάληψη των καθηκόντων του να τύχει θερμής υποδοχής από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ. «Υπήρχαν άλλοι που προηγούνταν στην επετηρίδα», έλεγαν κορυφαία «πράσινα» στελέχη, μη μπορώντας να κρύψουν την οργή τους. Πάντως, ο ίδιος ξεκαθαρίζει σε συνομιλητές του πως βλέπει την ενασχόλησή του με τον Οργανισμό Τυποποίησης ως μια ευκαιρία να αποκτήσει εμπειρίες σχετικά με τη λειτουργία και τα κακώς κείμενα του ελληνικού Δημοσίου. Ξεχνά, μάλλον, ότι δεν είναι εκεί για να μαθαίνει, αλλά για να δίνει λύσεις...
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ. Τέκνο του κομματικού σωλήνα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΙΑΣ. Στη λίστα με τους «βολεμένους» πρώην βουλευτές δεν θα μπορούσε κανείς να μην ξεχωρίσει τον «γαλάζιο» Γρηγόρη Αποστολάκο, ο οποίος, μετά από δύο κοινοβουλευτικές θητείες (2007-2009 και 2009-2012), βρήκε παρηγοριά για την αποτυχημένη προσπάθεια επανεκλογής του στον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, του οποίου είναι πρόεδρος από τον Ιανουάριο. Πάντως, ο κ. Αποστολάκος είναι ένα πρόσωπο που ξέρει το Δημόσιο καλύτερα από την παλάμη του. Την περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν διορισμένος νομάρχης Αρκαδίας, ενώ ακολούθως εξελέγη νομάρχης Λακωνίας, σε δύο διαδοχικές εκλογικές μάχες. Ως γνήσιο πολιτικό τέκνο των Μητσοτάκηδων και άριστος γνώστης της Αυτοδιοίκησης, δεν θα μπορούσε να μην αξιοποιηθεί στη διάρκεια της δημαρχίας της Ντόρας Μπακογιάννη στην Αθήνα. Το 2003 η τελευταία τον έχρισε γενικό γραμματέα του δήμου της πρωτεύουσας, θέση στην οποία και παρέμεινε έως το 2007, οπότε και δοκίμασε για πρώτη φορά (επιτυχώς) την τύχη του στην κεντρική πολιτική σκηνή. Είναι ξεκάθαρο πως, πέραν των όποιων τυπικών προσόντων του κ. Αποστολάκου, η επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου να του δώσει τη δυνατότητα να προεδρεύει ενός τόσο σημαντικού Οργανισμού είχε και έντονα εσωκομματικά χαρακτηριστικά, αφού είναι εμφανές πως για κάποιο λόγο ο πρωθυπουργός θέλησε να τον συμπεριλάβει στους κόλπους των «ευεργετηθέντων» στελεχών του βασικού κυβερνητικού εταίρου.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ. Η θέση... του ήρθε λουκούμι. Περίοπτη θέση στη λίστα των «βολεμένων» πρώην βουλευτών κατέχει και ο Βασίλης Εξαρχος, ένα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος στο πρόσφατο παρελθόν είχε διατελέσει και γραμματέας της «πράσινης» Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ο Λαρισαίος πολιτικός, που κατάφερε να κερδίσει την είσοδό του στη Βουλή στις εκλογές του 2004, του 2007 και του 2009, κάθεται στην καρέκλα του Ελληνικού Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων, θέση που, όπως καταλαβαίνετε, του είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην προσπάθειά του να διατηρήσει ζεστό τον κόσμο του στον κάμπο, τώρα που βρίσκεται εκτός Κοινοβουλίου. Κατά μία περίεργη σύμπτωση, δε, θεωρείται και αυτός επίλεκτο μέλος του λεγόμενου παπανδρεϊκού πυρήνα, ο οποίος κατά πώς φαίνεται συνιστά εγγύηση αποκατάστασης για τους αποτυχόντες εθνοπατέρες του Κινήματος. Αντίθετα, στην ομάδα των ακραιφνών βενιζελικών συγκαταλέγεται ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ και ο προερχόμενος από τον Νομό Αχαΐας πρώην υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, Κώστας Σπηλιόπουλος. Ο τελευταίος εκλεγόταν βουλευτής από το 1996 έως το 2009.
Του ΘΑΝΑΣΗ ΦΟΥΣΚΙΔΗ, εφημερίδα "Παραπολιτικά"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου