Η Αντιδήμαρχος Δελφών κα Λαΐνη αμφισβητεί δημόσια τον τουρισμό! VIDEO

Η υπόθεση της εξόρυξης στα Καστέλλια – Αλεφάντω αποτελεί μία ακόμα πηγή πολύτιμων πληροφοριών για το οικονομικό μέλλον του Δήμου Δελφών.

Οι εξελίξεις της Ελληνικής οικονομικής πραγματικότητας από μόνες τους θέτουν όλους προ των ευθυνών τους. Κάποια πράγματα δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Ο κάθε τόπος είναι υποχρεωμένος να κάνει οτιδήποτε μπορεί από μόνος του για το αύριο της τοπικής οικονομίας. Και η κατάσταση είναι πρωτόγνωρα σοβαρή. Και όταν λέμε αύριο εννοούμε αύριο και όχι μεθαύριο. Ο γενικός προστατευτισμός του κεντρικού κράτους της Ελλάδας και ειδικότερα η προστασία από την κακή Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ήδη παρελθόν και θα κάνει χρόνια να επιστρέψει. Τα λάθη στη οργάνωση και στον αναπτυξιακό σχεδιασμό κάθε τοπικής οικονομίας θα τιμωρούνται στο εξής με την έσχατη των ποινών. Πείνα και εξαθλίωση αύριο. Η εγκατάλειψη του τόπου για εσωτερική μετανάστευση δεν αποτελεί πλέον επιλογή. Όποιος δεν έχει την δυνατότητα να φύγει στο εξωτερικό να πάει να κάνει τον μετανάστη με ότι αυτό σημαίνει, είναι καταδικασμένος να ασχοληθεί με τον τόπο του και τα «κοινά».

Στον Δήμο Δελφών έχουμε την ατυχία να μας βρεί αυτή την εποχή με Δημοτική αρχή που (ανεξάρτητα αν μπορεί ή όχι) έχει δηλώσει δια των εκπροσώπων της ότι δεν πρόκειται να κάνει ούτε το βασικό αυτονόητο. Δεν προτίθεται να προβεί σε ένα σοβαρό και μελετημένο Αναπτυξιακό Σχεδιασμό. Και εάν υπήρχε μία πιθανότητα να είναι στις προθέσεις της αλλά δεν το έχουμε πληροφορηθεί, οι πράξεις μιλάνε από μόνες τους. Προχωράμε στον Χωροταξικό Σχεδιασμό των διάφορων περιοχών του Δήμου ( Ιτέας, Καλλιέων, Γαλαξιδίου, κ.λ.π. ) χωρίς να έχουν πάρει θέση ούτε ερασιτεχνικά σχετικά με το τι έχουν στο μυαλό τους για το παραγωγικό μοντέλο της οικονομίας του Δήμου Δελφών. Το κάθε τοπικό Χωροταξικό (ΓΠΣ ή ΣΧΟΑΑΠ) αντιμετωπίζεται μεμονωμένα και όχι σαν τμήμα ενός ενιαίου τόπου με συνολικό αναπτυξιακό όραμα.

Σε ποιες δραστηριότητες και παραγωγικούς τομείς έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα η περιοχή μας;

Ποια η στήριξη των Τοπικών Αρχών και της Ελληνικής Πολιτείας στον κάθε τομέα τα τελευταία χρόνια και ποιο το αποτέλεσμα;

Ποιους τομείς συμφέρει καλύτερα να επιλέξουμε και να στηρίξουμε σε κάθε περιοχή και πώς θα λύσουμε πιθανά προβλήματα συνύπαρξης ανταγωνιστικών δραστηριοτήτων;

Τίποτα εντελώς.

Δεν είναι καθόλου τυχαία άλλωστε η κινητοποίηση όλο και περισσοτέρων κατοίκων όλο και περισσοτέρων περιοχών του Δήμου Δελφών. Ιτέα, Στρώμη, Πολύδροσος, Δελφοί, Αγ. Ευθυμία. Η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια.

Στο Δημοτικό Συμβούλιο της 29^ης Μαρτίου 2013 συζητήθηκαν και οι επιφανειακές εξορύξεις στην περιοχή Αλεφάντω στα Καστέλλια της Δημοτικής Ενότητας Γραβιάς. Μεταξύ άλλων, το λόγο ζήτησε και πήρε και η Αντιδήμαρχος της Δημοτικής Ενότητας Ιτέας αλλά και του Δήμου Δελφών η κα Γιώτα Λαΐνη-Κολλιαλή. Στην ολιγόλεπτη αλλά αποκαλυπτική για τα πιστεύω της ομιλία και μπροστά στο επιτελείο της S&B η κυρία Αντιδήμαρχος αμφισβητεί για πρώτη φορά ξεκάθαρα τον τουρισμό ως πηγή ανάπτυξης. (στο σημείο 2:51 sec) Δείτε ΕΔΩ το βίντεο. Όλα όσα ακούστηκαν ήταν σημαντικά και αποκαλυπτικά αλλά τα περισσότερα τα έχουμε ξανακούσει και γίνονται με το χρόνο γραφικά. Αυτό όμως ήταν κάτι νέο. Νέο και έντεχνο.

Ένα σοβαρό ερώτημα είναι εάν ενημερώνεται έστω από τα ΜΜΕ ότι ο τουρισμός αναγνωρίζεται απ’ όλους τους αρμόδιους ως η πρώτη ελπίδα για άμεση μείωση της ανεργίας σε όλη την Ελλάδα. Εάν γνωρίζει επίσης ότι ακόμα και μέσα στους πολέμους υπάρχουν και λειτουργούν τουριστικές περιοχές, αλλά και σε κάθε πόλη κέντρα διασκέδασης, εστιατόρια κ.λ.π. Εάν γνωρίζει ότι σε όλες τις εποχές σε όλο τον κόσμο, σε όλα τα καθεστώτα και πολιτικές καταστάσεις, τίμιες ή διεφθαρμένες, το ζητούμενο ήταν και είναι εάν μιλάμε για μεγάλο ποσοστό πολιτών με αρκετά λεφτά για να κάνουν και τουρισμό, ή για μικρό ποσοστό πολιτών με πάρα πολλά λεφτά που κάνει συνέχεια τουρισμό. Εάν γνωρίζει ότι οι οικονομίες του πρώην ανατολικού μπλόκ, Βουλγαρία, Ρουμανία, όλη η πρώην Σοβιετική Ένωση κ.λ.π. είναι εδώ και χρόνια τόσο φτωχές όσο θα καταλήξουν οι Δυτικές οικονομίες εάν η παγκόσμια κρίση έχει την πιο καταστροφική κατάληξη. Και όμως αυτές οι χώρες από την κατάρρευση των οικονομιών τους και μέχρι σήμερα έχουν ένα πληθυσμό που μπορεί και πάει διακοπές σε άλλες χώρες και έρχεται και στην Ελλάδα απο την πρώτη στιγμή. Και ο πληθυσμός αυτός είναι αριθμητικά τεράστιος από μόνος του για να απαξιώνει κάποιος την δραστηριότητα του τουρισμού ως ικανή να προσφέρει στην οικονομία του Δήμου Δελφών. Πόσο μάλλον αν προσθέσουμε τον αντίστοιχο πληθυσμό την μη καταστραμμένης ακόμα Δύσης. Είναι απορίας άξιο εάν έχει λάβει γνώση ότι όλες οι περιοχές της Ελλάδας με σαφή τουριστικό προσανατολισμό που απευθύνονται στην διεθνή αγορά, από το 2010 μέχρι σήμερα είτε δεν έχουν καταλάβει τίποτα από την κρίση ή έχουν σε πάρα πολλές περιπτώσεις αυξήσει και αυξάνουν τα κέρδη τους από χρόνο σε χρόνο. Εάν έχει κατά νου πως όταν στο πανελλήνιο μιλάμε για τουριστικές περιοχές, δεν αναφερόμαστε μόνο στα νησιά αλλά και σε πάρα πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Εάν γνωρίζει ότι για το ποσοστό των τουριστών που κινούνται οδικά και με πλοία, τα νησιά θεωρούνται προβληματικοί προορισμοί λόγω της συγκοινωνίας των πλοίων και ότι χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας αναπτύσσονται τουριστικά; Κανείς φυσικά δεν μπορεί να πιστέψει ότι δεν μπορεί να κατανοήσει την βαρύτητα των ΔΕΛΦΩΝ ως στοιχείο τουριστικού ενδιαφέροντος.

Γνωρίζουμε όλοι φυσικά ότι για την ανάδειξη του στοιχείου αυτού και του τουρισμού γενικότερα δεν έχει κάνει εντελώς τίποτα μαζί με τον κο Φουσέκη και τους στενούς τους συνεργάτες, τουλάχιστον από το 2006 και μετά που είχαν την κύρια ευθύνη. Τα αποτελέσματα της απραξίας τους όμως δεν μπορεί να τα επικαλεστούν ως επιχείρημα για απαξίωση της δραστηριότητας.

Το πρόβλημα δεν είναι το τι ξέρει και τι πιστεύει μόνο η κα Λαΐνη αλλά όλοι αυτοί που σήμερα κρατάνε στα χέρια τους το τιμόνι του καραβιού που όλοι είμαστε μέσα (εκτός ίσως κάποιων που έστω χωρίς ελικόπτερο κάπως έχουν φροντίσει την φυγή τους την τελευταία στιγμή). Η κα Λαΐνη με τον κο Φουσέκη και τον συνδυασμό τους ψηφίστηκαν όπως ψηφίστηκαν σε αυτό που ονομάστηκε εκλογές του 2010 μιλώντας για τουριστική ανάπτυξη στις όμορφες παραλιακές πόλεις του Δήμου Δελφών. Χρησιμοποιώντας πληθυντικό αριθμό «πόλεις» δεσμεύτηκαν σαφώς ότι μιλάνε για την Ιτέα και το Γαλαξίδι (αν δεν εννοούσαν την Ιτέα αλλά τους Αγίους Πάντες θα το είχαν πει να λυθεί η παρεξήγηση). Στο Τοπικό Συμβούλιο της Ιτέας τον Μάιο του 2011 η κα Λαΐνη είπε ότι η τουριστικότητα της Ιτέας δεν αμφισβητείτε. Στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 11 Φεβρουαρίου 2013, ψήφισε μαζί με άλλους 14 Δημοτικούς Συμβούλους την πρόταση που συνέταξε με τον Δήμαρχο και τους συνεργάτες τους για το Δελφικό Τοπίο όπου προτείνουν η Ιτέα να γίνει μεταλλευτικό λιμάνι. Όχι τουριστικό όπου η μεταλλεία θα εξυπηρετεί τις ανάγκες φόρτωσης πλοίων με τις ελάχιστες και καλαίσθητες εγκαταστάσεις με σεβασμό στην τουριστικότητα του τοπίου όπως ορίζουν οι Νόμοι. Ψήφισαν να χαρακτηριστεί Μεταλλευτικό με επίσημο χαρακτηρισμό μεταλλευτικής χρήσης, δηλαδή απέκλεισαν τον τουρισμό. Τώρα η κα Λαΐνη παίζοντας το ρόλο του «λαγού» της τοπικής πολιτικής συζήτησης ανοίγει με μία δήθεν αθώα φράση της θέμα απαξίωσης της τουριστικής προοπτικής της τοπικής οικονομίας. Χωρίς η ίδια με τον Δήμαρχο και τους συνεργάτες τους να έχουν τίποτα άλλο να προτείνουν.

Η στροφή λοιπόν από την τουριστική ανάπτυξη των παραλιακών πόλεων και των Δελφών στην εμμονή σε ένα μοντέλο φτώχιας δοκιμασμένο επί δεκαετίες και μάλιστα δεκαετίες ευημερίας για όλη την υπόλοιπη Ελλάδα μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον επικίνδυνη. Το να μιλήσουμε για πολιτική εξαπάτηση κ.λ.π. , κ.λ.π. ή ανικανότητα αντίληψης, ή, ή, ή ......... δεν αλλάζει την τρέχουσα πραγματικότητα. Ότι δηλαδή το τιμόνι του καραβιού το έχουν στα χέρια τους πιθανότατα επικίνδυνα ακατάλληλοι άνθρωποι που απ’ ότι φαίνεται είτε εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα και όχι του συνόλου των κατοίκων της περιοχής, είτε αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις έκτακτες ανάγκες της εποχής αλλά και αρνούνται να παραιτηθούν.

Σε όλα αυτά όμως υπάρχει κάτι θετικό. Η αλήθειες αποκαλύφθηκαν. Εάν στην πολιτική συζήτηση παιζόταν κρυφτό, οι μάσκες έπεσαν. Εάν και οι ίδιοι δεν είχαν καταλάβει τι ρόλο έπαιζαν, τώρα κατάλαβαν. Όπως και να έχει όλοι καταλάβαμε που το πάνε το καράβι στο οποίο πάνω βρισκόμαστε όλοι μας και όλοι μαζί θα πιάσουμε λιμάνι ή όλοι μαζί θα πνιγούμε.