Αυτό που συμβαίνει εδώ και χρόνια με τους Δήμους είναι
πραγματικά άνω ποταμών. Πρόκειται για οργανισμούς διασπάθισης του δημόσιου
χρήματος και είναι απορίας άξιον πώς ακόμη οι μνημονιακές κυβερνήσεις δεν έχουν
επέμβει δραστικά, την ώρα που έχουν οδηγήσει σε απελπισία τους μισθωτούς του
δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Οι Δήμοι, πρωταθλητές
κάθε τύπου διαφθοράς, έχουν συστήσει εταιρείες πολιτιστικές, καθαρισμού,
αποχέτευσης, πολεοδομίας και ό,τι άλλο φανταστεί ο νους του ανθρώπου,
επιχορηγούνται αδρά, απορροφούν κοινοτικά κονδύλια και πληρώνουν για υπηρεσίες
που είτε δεν υφίστανται είτε δεν ενδιαφέρουν κανένα και εν τέλει, δανειζόμενοι
με κρατικές εγγυήσεις, βουλιάζουν στα χρέη, τα οποία σχηματίζονται ώστε να
επανεκλέγονται με ρουσφέτια πάσης φύσεως οι άρχοντες. Πρόκειται για θεσμό που
πρέπει να αλλάξει εκ βάθρων.
Για να μην τα πολυλογούμε, μία είναι πλέον η λύση για το
αίσχος αυτό, το οποίο έχει βουλιάξει στην κυριολεξία το δημόσιο ταμείο.
1) Να καταργηθούν
αμέσως όλοι οι πολιτιστικοί οργανισμοί όλων των δήμων, να σταματήσουν οι
κρατικές επιχορηγήσεις και να πάψουν τα συνήθως γελοία φεστιβάλ. Όσες
κοινότητες ή δήμοι έχουν έσοδα από τουρισμό, ας κάνουν εκδηλώσεις με δικά τους
λεφτά.
2) Να κλείσουν
όλοι οι δημοτικοί ραδιοσταθμοί, οι δημοτικές αστυνομίες, τα ΔΗΠΕΘΕ και οι πάσης
φύσεως «δράσεις» στις ραχούλες, τα ποτάμια και τις λίμνες της χώρας. Αυτά να
αποδοθούν και πάλι στα ζώα και οι άνθρωποι, όταν θέλουν να ψυχαγωγηθούν και να
παρακολουθήσουν εκθέσεις, μπαλέτο ή Μάλαμα ή Ευγένιο ο Νηλ, να πηγαίνουν στους
κατάλληλους χώρους, τις ιδιωτικές αίθουσες.
3) Να διακοπεί
κάθε είδους επιχορήγηση, πλην εκείνων που αφορούν την αποκομιδή των σκουπιδιών
και των παιδικών σταθμών, εκτός και δοθούν και αυτές οι δραστηριότητες στον
ιδιωτικό τομέα.
4) Να σταματήσει
η δωρεάν μεταφορά μαθητών με σχολικά των δήμων και να γίνουν σχολεία σε κάθε
χωριό ή σε κοντινά χωριά, όπως γινόταν ανέκαθεν.
5) Να ξαναγίνουν
οι κοινότητες με κοινοτάρχες που θα εκλέγονται και δεν θα έχουν μισθό και οι
δήμοι να ασχολούνται αποκλειστικά με την χορήγηση βεβαιώσεων και την
καθαριότητα, ενώ κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών πανηγύρεων, όταν αυτά είναι
και χορευτικά, να παίζουν οι ορχήστρες στα ιδιωτικά κέντρα διασκεδάσεως, όπως
επίσης γινόταν ανέκαθεν στην επαρχία. Κρατική διασκέδαση δεν θέλουμε, τέτοια
υπήρχε στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου.
6) Να καταργηθεί
ο θεσμός του περιφερειάρχη. Περιφέρεια δεν υπάρχει, είναι επινόηση, μόνον το
χωριό και η πόλη υπάρχουν.
7) Ο Νομάρχης να
διορίζεται και όχι να εκλέγεται, διότι ο εκλεγμένος είναι κομματάρχης και όχι
νομάρχης και όλη μέρα ασχολείται με τα ρουσφέτια και με τους ψηφοφόρους του.
Εν κατακλείδι, ο Μπρεχτ, ο Ιονέσκο, τα γκράφιτι, ο
Μητροπάνος και τα Μπολσόϊ δεν είναι δουλειά του Δήμου Νοτίου Πηλίου. Οι
κάτοικοί του δεν τα χρειάζονται. Αυτό που χρειάζονται είναι καλντερίμια καθαρά
και δρόμους, αγροφύλακες να επιβλέπουν τα δάση που γίνονται ξυλεία, χωροφύλακες
να αποτρέπουν τα εγκλήματα, εκκλησίες να παντρεύονται και νερό για πότισμα.
Όποιος θέλει κάτι άλλο μαζεύει τα μπογαλάκια του και πάει στην πόλη.
* Ο Απόστολος
Διαμαντής είναι πανεπιστημιακός και συγγραφέας.
Protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου