Άν ήμουνα Πρόεδρος! Άρθρο αναγνώστη.

    Άν ήμουνα Πρόεδρος και μου χτυπάγανε την πόρτα νυχτιάτικα (θα ξημέρωνε Κυριακή 18-11-2012, μιά μέρα μετά το Πολυτεχνείο), θάλεγα, κάτι  πολύ σοβαρό  έγινε κι ήρθανε  όλοι μαζί οι Υπουργοί, κρατώντας ένα χαρτί στα χέρια. Ή μας την πέσανε οι Σκοπιανοί ή οι Τούρκοι. Δέν έχουμε κανέναν άλλον να φοβόμαστε.  Με τους Ιταλούς έχουμε καθαρίσει εδώ και καιρό και με τους Γερμανούς, τώρα είμαστε φίλοι. Εκτός κι άν οι μισοί Έλληνες χυμήξανε να φάνε  καμμιά χιλιαριά πολιτικούς και μιάς κι εγώ είμαι ο φύλακας του πολιτικού συστήματος και όχι των κατοίκων αυτής της χώρας, ήρθανε όλοι οι πολιτικοί να μου παραπονεθούνε και να ζητήσουνε  την προστασία μου. Γιατί εγώ σαν Πρόεδρος, πάντα επικαλούμαι και πορεύομαι με το Σύνταγμα ετούτης της χώρας παραμάσχαλα, για να μήν μας πεί και κανένας ξένος ότι τάχουμε όλα γραμμένα κατά τα γούστα μας και κατά τα λάστιχα στα σώβρακά μας.

 

  Άν ήμουνα Πρόεδρος λοιπόν, μετά τα καλωσορίσματα και τα κεράσματα στο σαλόνι μου, θάπρεπε να ρωτήξω : ''Τί τρέχει ωρέ καλόπαιδα και κοπιάσατε όλοι μαζί νυχτιάτικα στο κονάκι μου;''

Κι άν μου πασάρανε εκείνο το χαρτί που κρατάγανε και μου ζητάγανε να το υπογράψω μιάς και ήμουνα ο Πρόεδρος, θάπρεπε πρώτα απ' όλα να το διαβάσω.  Και μετά την κορυφή που έλεγε : ''πράξη νομοθετικού περιεχομένου'', θάπρεπε να διαβάσω παρακάτω πού έγραφε : ''Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λαμβάνοντας υπ' όψιν το άρθρο 44 παρ. 1 του Συντάγματος......για να καθοριστούν  δημοσιονομικοί κανόνες και πρακτικές....'', θάπρεπε να ξαναρωτήξω : ''δηλαδής, για να βρείτε εσείς με ποιόν τρόπο δεν θα σας μαυρίσουνε στο ξύλο με αυτά που θέλετε να επιβάλλετε στον λαό για να τον σιάξετε, όπως λέτε, θα πρέπει εγώ να επικαλεστώ το άρθρο 44 παρ. 1 του Συντάγματος κι όλα μέλι-γάλα, έτσι;... Τί λέτε ωρέ πατριώτες! Κι η Βουλή, τί θα γίνει, θα πάει στα κομμάτια, θα την προσπεράσουμε ; Πρίν από μιά βδομάδα δεν βγάλατε τα μάτια σας εκεί μέσα, με 153 ψήφους ; Γροικάτε  μωρέ τί γράφει στο άρθρο 44;  Έ;...''

 

Θα είχα ένα Σύνταγμα πρόχειρο απάνω μου (πάντα θα είχα από ένα σε όλα μου τα κουστούμια και τις πιτζάμες) και θα τούριχνα μιά ματιά στο άρθρο 44 παρ.1, εκεί που γράφει : ''Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.''  Και θάλεγα μέσα μου ότι τούτοι εδώ, θέλουνε να με βάλουνε να νομοθετήσω, εμένα τον αντάρτη, για να κάνουνε στα γρήγορα αυτά που τους λένε, οι τότε εχθροί μου στο βουνό.  Τί θάπρεπε να κάνω αν ήμουνα Πρόεδρος;  Να βάλω τα γέλια, να παραγγείλω πίτσες μιάς και θα το συζητάγαμε για ώρες, η να πάρω την μακριά μασιά απ' το τζάκι και ν' αρχίσω να βαράω;  Άκου λέει , το άρθρο 44!  Λές και πλακώσανε κάνα εκατομμύριο λαθρομετανάστες, ή ανέβηκε η θάλασσα απότομα 2-3 μέτρα! 

 

Αυτά θα έκανα άμα ήμουνα Πρόεδρος. Αλλά δεν είμαι. Κι άν δεν με πιστεύετε, ψάχτε να βρείτε το ΦΕΚ 228/18-11-2012 τεύχος Α.(www.et.gr αναζήτηση ΦΕΚ).  Άλλος είναι Πρόεδρος.

Επίκουρος 19-11-2012