- Πάγωμα και μειώσεις μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα- Έρχονται νέα μέτρα για τις συντάξεις λόγω “κουρέματος” των ταμείων
- Τα γκρίζα σημεία της συμφωνίας και τα ερωτήματα
Δεν χαρίστηκε τίποτε στην Ελλάδα. Το “κούρεμα” 50% μπορεί να ελαφρύνει τις πλάτες μας αρκετά, κυρίως σε επίπεδο τόκων, ωστόσο το σκληρό πρόγραμμα του Μνημονίου πρέπει να ακολουθηθεί κατά γράμμα.
Πλέον δεν μιλάμε για ένα δύο χρόνια, αλλά για ένα βάθος δεκαετίας. Πρέπει λοιπόν μέχρι το 2020 να εφαρμοστεί σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Τι σημαίνει αυτό; Για το κράτος σημαίνει περιορισμός των δαπανών. Πρώτα από τη μείωση μισθοδοτικών εξόδων.
Αυτό με τη σειρά του σημαίνει μειώσεις μισθών, αλλά και μείωση του προσωπικού, δηλαδή απολύσεις.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να εφαρμοστούν παρόμοια μέτρα και στις συντάξεις. Ενώ δεν αποκλείονται και περισσότερα μέτρα σε επίπεδο συντάξεων, μεγαλύτερες μειώσεις δηλαδή καθώς από το κούρεμα τα ταμεία θα χάσουν άμεσα 6,5 δισ. ευρώ ενώ ταυτόχρονα θα μειώνονται και οι ασφαλιστικές εισφορές λόγω μείωσης στους μισθούς.
Μισθοί και συντάξεις λοιπόν σε επίπεδο Δημοσίου θα συνεχίσουν να δίδονται κανονικά και στην ώρα τους όμως θα είναι διαρκώς... μικρότεροι.
Το ντόμινο θα ακολουθήσει και ο ιδιωτικός τομέας.
Παράλληλα θα πρέπει το κράτος να αυξήσει τα έσοδα μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων, δηλαδή φόρων που πλήττουν απευθείας το εισόδημα.
Όλα αυτά με τη δαμόκλειο σπάθη των τοποτηρητών ευρωπαίων και του ΔΝΤ που θα ελέγχουν όπως μάθαμε καθημερινά έσοδα και έξοδα.
Ως προς τις καταθέσεις, όπως όλα δείχνουν, δεν θα υπάρξει το παραμικρό πρόβλημα. Οι τράπεζες είτε βρουν τα κεφάλαια, είτε περάσουν στο κράτος και ύστερα ιδιωτικοποιηθούν και πάλι θα είναι, σε ότι αφορά τους πολίτες, διασφαλισμένες.
Το ερώτημα είναι εαν και κατά πόσο (φαινόμενο που ήδη ζούμε) θα υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση της αγοράς με δάνεια. Οι προβλέψεις σε μια χώρα που μπαίνει σε ύφεση και μάλιστα μακροχρόνια όπως η Ελλάδα είναι ως προς αυτό άσχημες.
Σε μια αγορά που είναι ήδη στεγνωμένη από ρευστό και που καλείται να αντεπεξέλθει σε συνθήκες όπου το εισόδημα των πολιτών διαρκώς μειώνεται τα αποτελέσματα του “στερέματος” των τραπεζών θα επιτείνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Για τα επόμενα 10 χρόνια χωρίς να υπολογίζεται ο πληθωρισμός το κράτος προβλέπεται να αυξήσει τις δαπάνες του το πολύ ως 1,8%, ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης δεν θα φτάσουν ούτε το 3%.
Στοιχεία που υπολογίζονται σήμερα υπό μια πολύ βασική προϋπόθεση. Να τηρηθούν κατά γράμμα τα μέτρα.
Κάθε αποτυχία θα σημαίνει νέες μειώσεις μισθών και νέες αυξήσεις φόρων. Τα παραδείγματα σε ανάλογες περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος είναι πολλά και ακόμη τα... πληρώνουμε.
Την ίδια στιγμή ουσιαστικά τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί.
Ούτε πόσο από το χρέος θα κόψουν οι τράπεζες (άλλο τα ποσοστά, άλλο τα ποσά), ούτε πόσο θα είναι το επιτόκιο του νέου δανείου.
Όταν γίνει αυτό θα γίνουν και οι νέοι υπολογισμοί και ίσως προκύψουν και νέα μέτρα.
Διαβάστε επίσης:
Οι αλήθειες που κρύβει η κυβέρνηση για το κούρεμα - Κουβέντα για τις γκρίζες ζώνες της συμφωνίας των Βρυξελλών
Ο αδήλωτος θησαυρός των Ελλήνων στην Ελβετία - Πως θα φορολογηθεί
Πλέον δεν μιλάμε για ένα δύο χρόνια, αλλά για ένα βάθος δεκαετίας. Πρέπει λοιπόν μέχρι το 2020 να εφαρμοστεί σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Τι σημαίνει αυτό; Για το κράτος σημαίνει περιορισμός των δαπανών. Πρώτα από τη μείωση μισθοδοτικών εξόδων.
Αυτό με τη σειρά του σημαίνει μειώσεις μισθών, αλλά και μείωση του προσωπικού, δηλαδή απολύσεις.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να εφαρμοστούν παρόμοια μέτρα και στις συντάξεις. Ενώ δεν αποκλείονται και περισσότερα μέτρα σε επίπεδο συντάξεων, μεγαλύτερες μειώσεις δηλαδή καθώς από το κούρεμα τα ταμεία θα χάσουν άμεσα 6,5 δισ. ευρώ ενώ ταυτόχρονα θα μειώνονται και οι ασφαλιστικές εισφορές λόγω μείωσης στους μισθούς.
Μισθοί και συντάξεις λοιπόν σε επίπεδο Δημοσίου θα συνεχίσουν να δίδονται κανονικά και στην ώρα τους όμως θα είναι διαρκώς... μικρότεροι.
Το ντόμινο θα ακολουθήσει και ο ιδιωτικός τομέας.
Παράλληλα θα πρέπει το κράτος να αυξήσει τα έσοδα μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων, δηλαδή φόρων που πλήττουν απευθείας το εισόδημα.
Όλα αυτά με τη δαμόκλειο σπάθη των τοποτηρητών ευρωπαίων και του ΔΝΤ που θα ελέγχουν όπως μάθαμε καθημερινά έσοδα και έξοδα.
Ως προς τις καταθέσεις, όπως όλα δείχνουν, δεν θα υπάρξει το παραμικρό πρόβλημα. Οι τράπεζες είτε βρουν τα κεφάλαια, είτε περάσουν στο κράτος και ύστερα ιδιωτικοποιηθούν και πάλι θα είναι, σε ότι αφορά τους πολίτες, διασφαλισμένες.
Το ερώτημα είναι εαν και κατά πόσο (φαινόμενο που ήδη ζούμε) θα υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση της αγοράς με δάνεια. Οι προβλέψεις σε μια χώρα που μπαίνει σε ύφεση και μάλιστα μακροχρόνια όπως η Ελλάδα είναι ως προς αυτό άσχημες.
Σε μια αγορά που είναι ήδη στεγνωμένη από ρευστό και που καλείται να αντεπεξέλθει σε συνθήκες όπου το εισόδημα των πολιτών διαρκώς μειώνεται τα αποτελέσματα του “στερέματος” των τραπεζών θα επιτείνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Για τα επόμενα 10 χρόνια χωρίς να υπολογίζεται ο πληθωρισμός το κράτος προβλέπεται να αυξήσει τις δαπάνες του το πολύ ως 1,8%, ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης δεν θα φτάσουν ούτε το 3%.
Στοιχεία που υπολογίζονται σήμερα υπό μια πολύ βασική προϋπόθεση. Να τηρηθούν κατά γράμμα τα μέτρα.
Κάθε αποτυχία θα σημαίνει νέες μειώσεις μισθών και νέες αυξήσεις φόρων. Τα παραδείγματα σε ανάλογες περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος είναι πολλά και ακόμη τα... πληρώνουμε.
Την ίδια στιγμή ουσιαστικά τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί.
Ούτε πόσο από το χρέος θα κόψουν οι τράπεζες (άλλο τα ποσοστά, άλλο τα ποσά), ούτε πόσο θα είναι το επιτόκιο του νέου δανείου.
Όταν γίνει αυτό θα γίνουν και οι νέοι υπολογισμοί και ίσως προκύψουν και νέα μέτρα.
Διαβάστε επίσης:
Οι αλήθειες που κρύβει η κυβέρνηση για το κούρεμα - Κουβέντα για τις γκρίζες ζώνες της συμφωνίας των Βρυξελλών
Ο αδήλωτος θησαυρός των Ελλήνων στην Ελβετία - Πως θα φορολογηθεί
ΠΗΓΗ: http://www.newsit.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου