Για να γυρίσει ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ θέλει δουλειά πολλή και σύνθεση ( της Β.Σιούτη )

Ο πρόεδρος που θα εκλεγεί θα έχει πολλή δουλειά τη Δευτέρα. Ο κόσμος παρακολουθεί με επιφύλαξη.

Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου ανέδειξε την ανάγκη για σύνθεση και ίσως και για μια πιο συλλογική ηγεσία, η οποία τρομάζει τα αρχηγοκεντρικά κόμματα. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO

Η ΠΡΩΤΙΑ, ΑΛΛΑ με ψαλιδισμένα τα φτερά, του Νίκου Ανδρουλάκη στον πρώτο γύρο, κατέδειξε ότι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ τον εμπιστεύεται, του πιστώνει την άνοδο και δεν συμμερίζεται εξ ολοκλήρου τη σκληρή κριτική των εσωκομματικών του αντιπάλων μεν, αλλά περιμένει από εκείνον να αλλάξει, να διορθώσει τα λάθη του και να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις της πρώτης περιόδου.

Η δεύτερη θέση του Χάρη Δούκα, που πέρασε οριακά στον δεύτερο γύρο, παρά την κατάταξή του στην τρίτη θέση στην πρωτεύουσα (η οποία συνιστά καθαρή αποδοκιμασία από τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα), του δίνει τη δυνατότητα να διεκδικήσει τώρα και την προεδρία του κόμματός του με πιθανότητες επιτυχίας. Μετά από το αποτέλεσμα της κάλπης του πρώτου γύρου, όμως, δύσκολα θα μπορεί να πείσει στο εξής ότι «όπως πήρε τον δήμο, θα πάρει και την κυβέρνηση», όταν δεν τον ψηφίζουν πλέον ούτε τα μέλη του ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα προτού κλείσει καλά-καλά έναν χρόνο ως δήμαρχος.

Το ενδιαφέρον που υπάρχει για τις διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ συνοδεύεται από κάποια επιφύλαξη μαζί με τη δυσπιστία που διατηρούν οι πολίτες, οι οποίοι αρχικά περιμένουν να δουν στην πράξη αν θα μπορέσει να αλλάξει. 

Αν η απογοήτευση αυτή συνεχιστεί, το ΠΑΣΟΚ συνολικά θα απολογείται για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αν πετύχει, παρά την περίεργη αρχή, τότε όλοι θα κερδίσουν. Το ΠΑΣΟΚ παρέβλεψε το ασυμβίβαστο της υποψηφιότητας για την προεδρία με την ιδιότητα του δημάρχου για να μη δημιουργηθεί η εντύπωση του αποκλεισμού, παρότι στη Διαύγεια μπορεί να βρει κανείς συμβάσεις απευθείας αναθέσεων σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ κατά την προεκλογική περίοδο, τα οποία στηρίζουν την υποψηφιότητα του δημάρχου για την ηγεσία του κόμματος.

Υπάρχουν σημαντικά στελέχη που είχαν αντίρρηση για την παράβλεψη, αλλά δεν εισακούστηκαν. Κάποιοι από αυτούς επισημαίνουν ότι υπάρχουν λόγοι για τους οποίους θεσπίζεται το ασυμβίβαστο και είναι σοβαροί, καθώς και ότι αν είχε τηρηθεί, θα ήταν ο Παύλος Γερουλάνος τώρα στον δεύτερο γύρο, ο οποίος θα είχε περισσότερες πιθανότητες να επικρατήσει του Νίκου Ανδρουλάκη, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές.

Ο Παύλος Γερουλάνος έχει μεγαλύτερη αποδοχή στην Αττική και την Αθήνα, όπου τώρα ενδέχεται να σημειωθεί σημαντική αποχή στον δεύτερο γύρο, και εκτιμάται ότι θα προκαλούσε λιγότερες αντισυσπειρώσεις από τον Χάρη Δούκα, ο οποίος, αν εκλεγεί, επίσης δεν θα είναι στη Βουλή για να αντιμετωπίζει τον Μητσοτάκη τα επόμενα τρία χρόνια.  

Το ενδιαφέρον που υπάρχει για τις διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ συνοδεύεται από κάποια επιφύλαξη μαζί με τη δυσπιστία που διατηρούν οι πολίτες, οι οποίοι αρχικά περιμένουν να δουν στην πράξη αν θα μπορέσει να αλλάξει. Ο πρόεδρος που θα εκλεγεί θα πρέπει να δράσει άμεσα από τη Δευτέρα και να κάνει τις πρώτες κινήσεις. Το 40% που έλαβαν ο Παύλος Γερουλάνος και η Άννα Διαμαντοπούλου είναι ένα υψηλό ποσοστό για να αγνοηθεί και υποδεικνύει την ουσιαστική αξιοποίησή τους.

Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου άλλωστε, αν ανέδειξε κάτι, είναι η ανάγκη για σύνθεση και ίσως και για μια πιο συλλογική ηγεσία, η οποία τρομάζει τα αρχηγοκεντρικά κόμματα. Στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ οι υποψήφιοι του πρώτου γύρου αλληλοσυμπληρώνονταν σε μεγάλο βαθμό, καθώς ο ένας έχει κάτι που λείπει στον άλλον, όπως μπορούν να διαπιστώσουν πολλοί. 

Θα θελήσει ο πρόεδρος που θα εκλεγεί να συνθέσει και να μοιράσει εξουσίες και καθήκοντα στους άλλους ή θα πάρει πάλι όλο το παιχνίδι πάνω του; Αν θέλει να επανέλθει το ΠΑΣΟΚ, πάντως, δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη πρόταση από αυτήν που υπέδειξε ο κόσμος του –μέλη και φίλοι– την πρώτη Κυριακή.  

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.