«Η αναταραχή στην κεντροαριστερά και ο ρόλος των βετεράνων»

Όλες οι φυλές της κεντροαριστεράς στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ ομαδοποιούνται και φτιάχνουν συμμαχίες, αναζητώντας τη συνταγή της ανάκαμψης που θα τους οδηγήσει ξανά στην εξουσία.

Ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αλέξης Τσίπρας είναι μεταξύ εκείνων που θέλουν την ενότητα των δυνάμεων των δύο χώρων, αλλά οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ αντιδρούν. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ του ινστιτούτου του Αλέξη Τσίπρα, μέσω του οποίου επιχειρεί να διορθώσει το πολιτικό του προφίλ και να επανεμφανιστεί ως μετριοπαθής και ήρεμη δύναμη, όλοι τον είδαν να αστειεύεται και να συνομιλεί χαλαρά με τον Γιώργο Παπανδρέου. Ότι οι δύο άνδρες έχουν έρθει κοντά και συνομιλούν είναι γνωστό στους παροικούντες, και μάλλον παλιό νέο. 

Πάνε πάνω από δέκα χρόνια που ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορούσε τον Γιώργο Παπανδρέου για εκτροπή και εθνική καταρράκωση, καταγγέλλοντάς τον ότι μας έβαλε στα κρυφά στο ΔΝΤ και συμφώνησε δανειακές συμβάσεις υποτέλειας. Αυτά είναι περασμένα ξεχασμένα για τον ΓΑΠ, ίσως όμως όχι για τους περισσότερους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Αλλά οι πολιτικοί είναι πιο κυνικοί, δεν επηρεάζονται εύκολα από συναισθηματισμούς, καθώς εξετάζουν ψυχρά ποια επιλογή είναι κάθε φορά η πιο χρήσιμη. 

Ο Γιώργος Παπανδρέου φέρει βαρέως όλα αυτά τα χρόνια όσα ακολούθησαν μετά το πρώτο μνημόνιο και, σύμφωνα με ορισμένους πρώην συνεργάτες του, φαίνεται να πιστεύει πως «αυτοί που τον σπίλωσαν είναι αυτοί που μπορούν και να τον καθαρίσουν». Αυτό ίσως εξηγεί πολλά για τις άτυπες συνομιλίες και τους ανοιχτούς διαύλους που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Οι περισσότεροι στο ΠΑΣΟΚ, πάντως, δεν ξεχνούν ότι ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε την εξουσία κάποτε σφυροκοπώντας το ΠΑΣΟΚ και προσπαθώντας να επωφεληθεί από την πτώση του· όπως και ότι στη συνέχεια επέλεξε να συμμαχήσει με την ακροδεξιά και να αποσιωπήσει σε μεγάλο βαθμό τις ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή για τη χρεοκοπία.

Θα τα καταφέρει η κεντροαριστερά να επιβιώσει και να βγει ενισχυμένη από τη νέα περιπέτεια στην οποία μπαίνει; Το βέβαιο είναι ότι θα υπάρξουν πολλές διεργασίες και πολιτικές εξελίξεις από δω και πέρα και για πολύ καιρό ακόμα.

Θα μπορέσει να τα ξεχάσει αυτά ο κόσμος που απέμεινε στο ΠΑΣΟΚ, όπως τα άφησε πίσω του ο Γιώργος Παπανδρέου; Ο Αλέξης Τσίπρας, παρότι οι μεταγραφές περιθωριοποιημένων στελεχών της ΝΔ συνεχίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ και μετά την πτώση (Αντώναρος, Σπηλιωτόπουλος), θεωρεί –και το είπε δημόσια στην πρόσφατη εκδήλωση– ότι τώρα πρέπει να υπάρξουν συγκλίσεις στην κεντροαριστερά και οι προοδευτικές δυνάμεις να μην εξουδετερώνουν η μία την άλλη με ανώφελους και άγονους εμφυλίους. Στηλίτευσε, επίσης, το ότι οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου «παραμένουν κατακερματισμένες και περιχαρακωμένες, καθεμιά στην αυτάρκειά της».

Στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, από τους παλιούς εκσυγχρονιστές, που δεν θεωρεί την ένωση των δύο πολιτικών χώρων εφικτή και χαρακτηρίζει ως τοξικό τον ΣΥΡΙΖΑ, σχολίαζε χθες ιδιαίτερα αρνητικά τις υποδείξεις του πρώην προέδρου του προς την κεντροαριστερά. «Ο Τσίπρας συνεργάστηκε με την ακροδεξιά, πλήγωσε την αριστερά, έχασε τρεις φορές από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους εγκατέλειψε χωρίς αυτοκριτική, παραδίδοντάς τους στον Κασσελάκη και τώρα κουνάει το δάχτυλο και δίνει οδηγίες πώς να αποκτήσει ξανά η προοδευτική παράταξη προοπτική διακυβέρνησης. Αν ήξερε, γιατί δεν τα έκανε ο ίδιος;».  

Τις απόψεις αυτές δεν τις συμμερίζονται όλοι. Στο ΠΑΣΟΚ, όπως και στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει πολυδιάσπαση, καθώς έχουν δημιουργηθεί πολλές ομαδοποιήσεις, οι οποίες δεν είναι πάντα σταθερές. Η (άτυπη) συμμαχία, όμως, που κινεί τα νήματα τελευταία και έχει σημαντική υποστήριξη είναι αυτή που επιδιώκει τη σύγκλιση του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αλέξης Τσίπρας είναι μεταξύ εκείνων που θέλουν την ενότητα των δυνάμεων των δύο χώρων, αλλά οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ αντιδρούν· τις ηγεσίες αυτές τις θεωρούν μέρος του προβλήματος, πρέπει να μπουν στην άκρη ώστε το σενάριο να λάβει σάρκα και οστά. 

Αυτό ισχύει περισσότερο για την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και του Στέφανου Κασσελάκη, ο οποίος είναι εντελώς αρνητικός και μόνο για λόγους τακτικής τελευταία εμφανίστηκε κάπως θετικός, φροντίζοντας όμως ταυτόχρονα να υπονομεύσει αυτή την προοπτική και ξεκαθαρίζοντας ότι θα τον βρουν μπροστά τους να διεκδικεί την ηγεσία με όποιο σχήμα προκύψει.

Ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε στο τελευταίο συνέδριο να τον βγάλει από τη μέση, αλλά δεν τα κατάφερε. Έκτοτε έχει ενεργοποιηθεί το plan B, αν και ο Κασσελάκης αποδεικνύεται πολύ δύσκολος παίκτης για να φαγωθεί με τις κλασικές μεθόδους, καθώς δεν πτοείται. Αντιθέτως, αντεπιτίθεται και αυτές τις μέρες εξελίσσεται ήδη μια επιχείρηση-σκούπα, με την οποία απομακρύνει από την Κουμουνδούρου τα στελέχη που δεν του είναι πιστά. Πρώτα απέλυσε τον Θανάση Θεοχαρόπουλο και μετά τον Γιώργο Τσίπρα (ο οποίος πρωτοστάτησε στην εκλογή του), αποκαλύπτοντας και την έμμισθη σχέση που είχαν με το κόμμα.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης απειλεί κι αυτός με διαγραφές, καθώς πληροφορήθηκε πάρα πολύ πρόσφατα, και μάλλον τελευταίος, για την κινητικότητα και τις ζυμώσεις που υπάρχουν τελευταία. Ο Ανδρουλάκης, παρότι είχε ενημερωθεί ότι προετοιμάζονται κινήσεις αμφισβήτησής του, δεν είχε δώσει καμία βάση και ένιωθε πολύ ισχυρός, καθώς έλεγχε το κόμμα. Μόνο αυτή την εβδομάδα και μετά τη εκδήλωση των προθέσεων του Χάρη Δούκα έδειξε να χάνει σχεδόν την ψυχραιμία του, ανακαλύπτοντας το εύρος της συμμαχίας που είναι πρόθυμη να τον στηρίξει, ανάμεσά τους και πρώην στενοί συνεργάτες του. 

Μετά την ανάδειξη του Χάρη Δούκα ως δημάρχου, μερικοί βετεράνοι του ΠΑΣΟΚ αλλά και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διαπιστώνουν ότι δεν θα ξαναδούν εξουσία είδαν στο πρόσωπο του τον ιδανικό άνθρωπο που θα μπορούσε να υλοποιήσει την σύγκλιση, η οποία είναι, κατά τη γνώμη τους, η τελευταία ελπίδα για να συγκροτηθεί το μέτωπο των δυνάμεων που θα νικήσει τη ΝΔ.

Ο Χάρης Δούκας τους πρώτους μήνες δεν έδειχνε να πείθεται να βγει μπροστά και να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ από τον Νίκο Ανδρουλάκη. Στην πορεία, όμως, αυτό άλλαξε. Ο ίδιος, σύμφωνα με πληροφορίες, λέει πως αυτό συνέβη μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Αν τελικά το τολμήσει και στην περίπτωση που καταφέρει να εκλεγεί, τα εμπόδια θα παραμένουν πολλά. Αφενός, δύσκολα θα αποφύγει απώλειες σε μια τέτοια πορεία. Αφετέρου, ο Κασσελάκης ακόμα πιο δύσκολα θα συναινέσει ή θα παραμερίσει, καθώς έχει πει ότι αν υπάρξει σύγκλιση θα διεκδικήσει να είναι αυτός ο αρχηγός της ενιαίας κεντροαριστεράς. Αυτό δεν το θέλει ο Τσίπρας και οι πρώην προεδρικοί, αλλά ο Κασσελάκης ελέγχει το κόμμα και έχει συμμάχους, όπως ο Νίκος Παππάς (ο οποίος για πρώτη φορά δεν δουλεύει για τον Τσίπρα). 

Θα τα καταφέρει η κεντροαριστερά να επιβιώσει και να βγει ενισχυμένη από τη νέα περιπέτεια στην οποία μπαίνει; Το βέβαιο είναι ότι θα υπάρξουν πολλές διεργασίες και πολιτικές εξελίξεις από δω και πέρα και για πολύ καιρό ακόμα.

πηγή