Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2024

«Η σημασία της συνάντησης Μητσοτάκη - Ανδρουλάκη /Ένα ραντεβού που καθυστέρησε τρία χρόνια»

ΠΟΛΥΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
  
Των Μητσοτάκη - Ανδρουλάκη ήταν για πολλούς το πολιτικό γεγονός των ημερών. Ο πρωθυπουργός την επιδίωκε εδώ και πολύ καιρό, αλλά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ την απέφευγε και παρέμενε εξαιρετικά επιφυλακτικός μετά τις αποκαλύψεις για την παράνομη παρακολούθησή του και τους σχετικούς κυβερνητικούς χειρισμούς.

Όταν ολοκληρώθηκε η συνάντησή τους, η άτυπη ενημέρωση και από τις δύο πλευρές αναφερόταν σε μια καλή και παραγωγική συνάντηση. Παρά την έκδηλη αρχική αμηχανία, φαίνεται ότι η συνομιλία τους έγινε μέσα σε ένα κλίμα πολιτικού πολιτισμού, κάτι που δεν ήταν καθόλου αυτονόητο την τελευταία δεκαετία, και από αυτή την άποψη αποτελεί είδηση.

Πριν από τη συνάντησή τους, κυβερνητικές πηγές ανέφεραν πως τώρα που αναδείχθηκε το ΠΑΣΟΚ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρέπει να σταματήσει να είναι τοξικό το κλίμα στη σχέση κυβέρνησης - αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά από τη Χαριλάου Τρικούπη ανέφεραν ότι ήταν η Νέα Δημοκρατία εκείνη που έσπευσε να τους «υποδεχτεί» με επικοινωνιακές επιθέσεις περί «πράσινου ΣΥΡΙΖΑ».

Η κύρια επιδίωξη του Κυριάκου Μητσοτάκη κατά πρώτο λόγο ήταν να βελτιώσει τη σχέση του με τον Νίκο Ανδρουλάκη, ώστε αυτή να αποκτήσει μια θεσμική βάση και να ξεπεραστεί η αρνητική εικόνα που είχαν δημιουργήσει οι αποκαλύψεις των υποκλοπών.

Ο πάγος στη συνάντηση, που έγινε με τρία χρόνια καθυστέρηση, έσπασε με κάποια αμήχανα αστεία για ντολμαδάκια και τσικουδιές. Η συνομιλία τους ήταν στον ενικό και ένα πρώτο (εύκολο) δείγμα συναίνεσης από τον Νίκο Ανδρουλάκη ήταν η συμφωνία για την επίτευξη του εθνικού στόχου για την επιστροφή των Γλυπτών, «έναν αγώνα που ξεκίνησε από τη Μελίνα Μερκούρη» και για τον οποίο «θα βοηθήσουμε όπως μπορούμε» είπε.

Η κύρια επιδίωξη του Κυριάκου Μητσοτάκη κατά πρώτο λόγο ήταν να βελτιώσει τη σχέση του με τον Νίκο Ανδρουλάκη, ώστε αυτή να αποκτήσει μια θεσμική βάση και να ξεπεραστεί η αρνητική εικόνα που είχαν δημιουργήσει οι αποκαλύψεις των υποκλοπών. Ιδανικά θα ήθελε και τη συναίνεσή του στο θέμα της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας, αλλά από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου υποστηρίζουν ότι αυτό δεν συζητήθηκε. Το πρόβλημα εδώ, όμως, είναι κυρίως του πρωθυπουργού, καθώς, ενώ εκτιμά τη νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, και είναι απολύτως ικανοποιημένος από τη συνεργασία τους, οι αντιρρήσεις αρκετών βουλευτών του κόμματός του προς το πρόσωπό της τον υποχρεώνουν να κάνει κι άλλες σκέψεις, εάν θέλει να μην έχει διαρροές κατά την ψηφοφορία.


Ο Νίκος Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση με όσα συμβαίνουν στη Νέα Δημοκρατία, δεν έχουν εκφράσει κάποια δυσαρέσκεια για τη νυν Πρόεδρο και μάλλον δύσκολα θα στέκονταν εμπόδιο στην επανεκλογή της. Οπότε είναι ο πρωθυπουργός αυτός που πρέπει να αποφασίσει εαν επιθυμεί περισσότερο τη συναίνεση με την αντιπολίτευση ή να διατηρήσει αρραγές το πεδίο των βουλευτών της συμπολίτευσης, λαμβάνοντας υπόψη τις διαθέσεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Αυτό είναι το δίλημμα των επόμενων ημερών και το εμπόδιό του δεν είναι το ΠΑΣΟΚ αλλά το δικό του κόμμα. Είναι σχεδόν βέβαιο, όμως, ότι μια δεξιά πρόταση για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία θα ικανοποιούσε τη δυσαρεστημένη κομματική βάση της ΝΔ, δεν θα έβρισκε στήριξη από το ΠΑΣΟΚ.

Κατά τ’ άλλα, ο πρωθυπουργός, ο οποίος δεν είχε μεγάλες προσδοκίες από το πρώτο ραντεβού και του αρκούσε να σπάσει ο πάγος, αναγνώρισε ότι προφανώς δεν είναι δουλειά της αντιπολίτευσης να συμφωνεί με την κυβέρνηση, καθώς «θα ήταν παράδοξο αυτό να συμβαίνει σε μεγάλη συχνότητα», αλλά αποτελεί δημοκρατική υποχρέωση η ύπαρξη ανοιχτού διαύλου επικοινωνίας.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης προχώρησε περισσότερο από τα τυπικά, με πιο συγκεκριμένες προτάσεις γι’ αυτά που θεωρεί μείζονα προβλήματα της χώρας, και εκτιμά ότι μπορεί να υπάρξει διακομματική συναίνεση. Πρότεινε τη σύσταση μιας Εθνικής Επιτροπής Αντιμετώπισης του δημογραφικού, το οποίο θεωρεί ως το κορυφαίο εθνικό και κοινωνικό ζήτημα, όπως είπε, με οικονομικές και αναπτυξιακές προεκτάσεις, που απαιτεί εθνική στρατηγική μακράς πνοής. Επισήμανε την ανάγκη σύστασης μιας Ενιαίας Αρχής Καταναλωτή για το θέμα της ακρίβειας, ενώ στη συζήτηση που έκαναν για τη συνταγματική αναθεώρηση πρότεινε την αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, κάτι που επισημαίνει διαρκώς στις ομιλίες του.

Για το θέμα των υποκλοπών δεν έγιναν γνωστές πολλές πληροφορίες για το τι συζητήθηκε, αλλά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ζήτησε τη συμμόρφωση της ΕΥΠ στη δικαστική απόφαση του ΣτΕ, κάτι που επίσης έχει ξαναπεί.

Όπως ανέφεραν και οι δύο πλευρές, συζητήθηκαν και τα θέματα του ΦΠΑ, της Golden Visa και της έκτακτης εισφοράς στα κέρδη των τραπεζών, όπου απλώς καταγράφηκε η διαφωνία τους.

Η είδηση της συνάντησης ήταν η ίδια η συνάντηση, η οποία ήταν win win, χωρίς κερδισμένο και χαμένο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έριξε τον τοίχο που είχαν ορθώσει οι υποκλοπές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θα κάνει πίσω σε οποιαδήποτε από τις ενέργειες που έχει κινήσει, αλλά και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κέρδισε μερικούς πόντους «κυβερνησιμότητας», συναντώντας τον πρωθυπουργό με τον νέο θεσμικό του ρόλο.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου