Λειψυδρία: Στερεύει ο Μόρνος και αναδύονται τα «βυθισμένα» σπίτια από το χωριό Κάλλιο

Τα τελευταία δύο χρόνια η στάθμη του έχει υποχωρήσει πάνω από 35 μέτρα και άλλα 18 τον τελευταίο χρόνο - Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου

 

Τα τελευταία δύο χρόνια η στάθμη στη λίμνη του Μόρνου έχει υποχωρήσει αισθητά, με τους ειδικούς να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου της λειψυδρίας.

Τα τελευταία δύο χρόνια η στάθμη του Μόρνου, που τροφοδοτεί την ύδρευση της Αττικής, έχει υποχωρήσει πάνω από 35 μέτρα και άλλα 18 περίπου μόλις τον τελευταίο χρόνο, σύμφωνα με τους κατοίκους της περιοχής. Στο χωριό Κάλλιο, οι κάτοικοι κάθε μέρα παρατηρούν τη λίμνη να μειώνεται με γρήγορους ρυθμούς, την ώρα που τα θαμμένα μέσα στο νερό κτίσματα του χωριού που εγκατέλειψαν, εμφανίζονται και πάλι στην επιφάνεια.

Όταν ολοκληρώθηκε η τεχνική λίμνη του Μόρνου το 1980, οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να μετακομίσουν και να δημιουργήσουν νέο οικισμό, ωστόσο πλέον βλέπουν καθημερινά να αναδύονται από τα νερά της λίμνης, όλα όσα εγκατέλειψαν. Τότε, 80 σπίτια, η εκκλησία και το Δημοτικό Σχολείο «θυσιάστηκαν» για την ύδρευσης της Αθήνας.

«Για ένα έργο που κάλυψε το μεγάλο πρόβλημα της πρωτεύουσας, αλλά χωρίς να αποδώσει μέχρι και σήμερα κάποιο όφελος για την περιοχή μας» όπως λένε χαρακτηριστικά οι κάτοικοι. «Όταν αποκαλύπτονται τα πρώτα σπίτια χτυπούν τα καμπανάκια της λειψυδρίας», τονίζει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πρόεδρος της κοινότητας Καλλίου Αποστόλης Γεροδήμος.

Αυτά τα καμπανάκια έχουν χτυπήσει προ πολλού, όχι μόνο στην περιοχή γύρω από το Μόρνο, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή που επηρεάζει όλα τα σημεία που παίρνει νερό η Αττική είτε από το Μόρνο, είτε από τον Εύηνο, είτε ακόμη από την Κωπαϊδα και την Υλίκη. Όσο όμως το θαμμένο μέσα στα νερά της λίμνης χωριό Κάλλιο συνεχίζει να αποκαλύπτεται, συναγερμός έχει χτυπήσει προς όλες τις κατευθύνσεις. 

«Έχουμε ένα βιώσουμε τέτοια κατάσταση από το 1993» σημειώνει ο πρόεδρος της κοινότητας Καλλίου Αποστόλης Γεροδήμος και συνεχίζει λεγοντας πως «από τότε πέρασαν 30 χρόνια. Βεβαίως στη λίμνη κατέβαινε η στάθμη. Χιόνιζε και έβρεχε το χειμώνα με συνέπεια να αναπληρώνει την ποσότητα του νερού. Τώρα η κατάσταση γίνεται εφιαλτική. Όσο θα πέφτει η στάθμη του νερού τόσο θα αποκαλύπτονται κτίρια από το βυθισμένο μέσα στο νερό χωριό. Αν δεν βρέξει το χειμώνα το πρόβλημα θα γίνει πολύ μεγαλύτερο» όπως σημειώνει, εκφράζοντας την ελπίδα «να μην ξαναζήσουμε ότι ζήσαμε 30χρονια πριν».

πηγή