- Ο ρόλος της τουρκικής τράπεζας Ziraat στη Θράκη, η παράδοση του Αιγαίου στους Τούρκους ψαράδες και η εξαγορά της Καλλιμάνης από την Dardanel.
- Πώς η ιστορική βιομηχανία της Θεσσαλονίκης, η Μακεδονική Εταιρεία Χάρτου ΑΕ πέρασε στα χέρια του τουρκικού ομίλου Pak Group.
- Σε τουρκικά κεφάλαια η POLISAN (χημικά στη ΒΙ.ΠΕ. Βόλου), η SUOZ ENERGY (φωτοβολταϊκά πάνελ) αλλά και η μαρίνα Μυτιλήνης.
- Χωρίς δημοσίευση ισολογισμού από το 2020 η ελληνική θυγατρική της Ziraat Bankası. Το ΓΕΜΗ θα πράξει αυτά που προβλέπει ο νόμος;
- Επενδυτικό roadshow στην Κωνσταντινούπολη με συμμετοχή της αφρόκρεμας της ελληνικής επιχειρηματικότητας.
- Οι Τούρκοι κατέχουν τη δεύτερη θέση στις αιτήσεις χορήγησης Golden Visa στην Ελλάδα.
- Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 9η θέση στη λίστα των 20 σημαντικών χωρών που κατευθύνονται οι τουρκικές επενδύσεις στο εξωτερικό.
- ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΟΥΣΚΑΣ, Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής και Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου
- ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΥΦΑΝΤΗΣ, πρέσβης ε.τ
- ΘΡΑΣΟΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ, Διεθνολόγος Οικονομολόγος
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΡΟΣΟΣ, Υποπτέραρχος ε.α -γεωπολιτικός αναλυτής
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ, πρώην δήμαρχος Καλύμνου
Κορυφώνεται το σχέδιο εισβολής της Τουρκίας στην ελληνική οικονομία και τις δομές της, χάρη στην αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων και της απληστίας της ελίτ των Αθηνών.Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Το τουρκικό lobby, έχει κτίσει τα τελευταία χρόνια, μια ισχυρή θέση επί ευρωπαϊκού εδάφους στην Ελλάδα. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που η JP Morgan διοργανώνει στα μέσα Απριλίου και συγκεκριμένα από τις 15 έως τις 19, σειρά επισκέψεων επενδυτών σε Αθήνα και Κωνσταντινούπολη.
Στο επενδυτικό roadshow θα συμμετάσχουν οι διοικήσεις των: Coca Cola Icecek, Ford Otosan, Kos Holding. Tofas, Turkcell, Turkish Airlines, Arcelik, BIM και από τον τραπεζικό τομέα οι Akbank και Yapi Kredi. Και στην Ελλάδα οι διοικήσεις Aegean Airlines, Alpha Bank, Μυτιληναίος, Εθνική Τράπεζα, ΟΠΑΠ, Τράπεζα Πειραιώς, ΔΕΗ, Ελληνικά Χρηματιστήρια, Τράπεζα της Ελλάδος, Eurobank, ΓΕΚ Τέρνα, Ηellenic Energy, κ.ά.
«Η JP Morgan μύρισε αίμα», λέει γνωστός επιχειρηματίας στους Data Journalists που εμφανίζεται ιδιαίτερα προβληματισμένος για αυτό το διπλό roadshow αλλά πρωτίστως για τη διείσδυση του τουρκικού κεφαλαίου στην Ελλάδα εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων, όπως λέει.
Δεν είναι ο μόνος όμως που προβληματίζεται για την αύξηση της έκθεσης των Τούρκων στην Ελλάδα. «Ακόμη και η απόκτηση Golden Visa» είναι πρόβλημα υποστηρίζει. Οι Τούρκοι κατέχουν τη δεύτερη θέση στις αιτήσεις χορήγησης Golden Visa στην Ελλάδα. Μπορεί η απόσταση που τους χωρίζει από τους Κινέζους να είναι σημαντική, όμως το «κτίσιμο» θέσης είναι μεγάλο.
Την τελευταία τριετία, 2021-2023, από τις συνολικά 14.875 αιτήσεις για αγορά ακινήτων μεGolden Visa, τα 8.404 ήταν από Κινέζους, ενώ τη δεύτερη θέση κατέλαβαν οι Τούρκοι με 1.432 αιτήσεις και την τρίτη οι Λιβανέζοι με 775 αιτήσεις.
Η τάση αυτή διατηρείται και τη φετινή χρονιά. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Μετανάστευσης, τον περασμένο Ιανουάριο χορηγήθηκαν 12.463 άδειες διαμονής μόνιμου επενδυτή. Οι άδειες που χορηγήθηκαν προς επενδυτές από την Τουρκία σημείωσαν αύξηση 6,4% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα έναν χρόνο πριν.
«Οι Τούρκοι επενδυτές προτιμούν κυρίως την Ελλάδα», λέει η ιδρυτική εταίρος της Vesta Global, Teuta Narazan. Σύμφωνα με τη Narazan «διασφαλίζουμε ότι οι Τούρκοι πολίτες που επιλέγουν την Ελλάδα με το πρόγραμμα Golden Visa, μπορούν να κάνουν επενδύσεις υψηλού εισοδήματος μέσω ακίνητης περιουσίας και να καταλήξουν σε μόνιμη λύση στα προβλήματα βίζας τους». (https://www.ekonomim.com/
Και αν η Golden Visa είναι (;) κάτι αθώο, αντίθετη άποψη υπάρχει για την οικονομική διείσδυση στην Ελλάδα και δη σε περιοχές όπως η Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου από τη Ziraat Bankasi. Η ελληνική θυγατρική της τουρκικής τράπεζας που δεν έχει δημοσιεύσει ισολογισμό από το 2020, διατηρεί καταστήματα σε Αθήνα, Κομοτηνή και Ξάνθη. Στη Ρόδο το έκλεισε το 2018.
Οι δραστηριότητές της αφορούν κυρίως στη χορήγηση δανείων λιανικής τραπεζικής και σε μικρότερη έκταση επιχειρηματικής τραπεζικής, την παροχή εγγυήσεων και ασφαλειών. Όπως έχει καταγγελθεί τα τελευταία χρόνια, η Ziraat Bank λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος άλωσης της Ελλάδας κυρίως στα Βόρεια της χώρας, παρέχοντας χαμηλότοκα δάνεια και βάζοντας πλάτη προκειμένου οι Τούρκοι να αγοράσουν τις περιουσίες των Ελλήνων.
Η Ziraat Bank που ιδρύθηκε το 1863, κατέχει το πιο διαδεδομένο τραπεζικό δίκτυο εξυπηρέτησης της Τουρκίας. Είναι η μεγαλύτερη τράπεζα στην Τουρκία με 24.556 υπαλλήλους, 1.751 καταστήματα (στην Τουρκία) και 115 καταστήματα και θυγατρικές σε 17 χώρες του εξωτερικού. Πάντως η T.C. Ziraat Bankasi A.S. που όπως είπαμε έχει αμελήσει (;) να είναι συνεπής σε ό,τι αφορά στη δημοσίευση στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ), δεν έχει υπάρξει κάποια ποινή ούτε φυσικά αναστολή καταχώρησης στο ΓΕΜΗ όπως προβλέπει ο νόμος.
Οι άλλες επενδύσεις των Τούρκων
Τα στοιχεία όπως αναφέραμε, δεν λένε ψέματα. Και τα επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι οι επενδύσεις των Τούρκων στην Ελλάδα έχουν γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με αυτά, την τετραετία 2019-2022 οι τουρκικές επενδύσεις στην Ελλάδα από 12 εκατ. δολάρια το 2019 και 11 το 2020, το 2021 ανήλθαν στα 21 εκατ. δολάρια και στα 52 εκατ. δολάρια το 2022.
Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 9η θέση στη λίστα των 20 σημαντικών χωρών που κατευθύνονται οι τουρκικές επενδύσεις στο εξωτερικό. Αντιθέτως οι ελληνικές επενδύσεις, σύμφωνα με την Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας, είναι επί της ουσίας ανύπαρκτες, κοινώς μηδενικές την περίοδο 2021-2022. (https://www.datajournalists.co.uk/wp-content/uploads/2024/02/ΕΤΗΣΙΑ-ΕΚΘΕΣΗ-2022-tr.pdf)
Η πιο γνωστή ή για να είμαστε πιο ακριβείς, η πιο προβεβλημένη επένδυση των Τούρκων στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι αυτή του Niyazi Önen της Dardanel. Ο 74χρονος Niyazi Önen και η οικογένεια του μέσω της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης Dardanel, απέκτησε επί πινακίου φακής την εταιρεία Καλλιμάνης και δύο εργοστάσια αυτής (η αγορά ανήλθε σε περίπου 10 εκατ. ευρώ, με “κούρεμα” των δανείων που σε κάποιους πιστωτές έφθασε το 90%. Χαρακτηριστικό είναι πως τα δάνεια της εταιρείας ανέρχονταν στα 69 εκατ. ευρώ, τα οποία έφθασαν στα χέρια του Τούρκου επενδυτή έναντι μόλις 7 εκατ. ευρώ περίπου).
Με την απόκτηση της ελληνικής προβληματικής βιομηχανίας που άνηκε στην οικογένεια Καλλιμάνη η οποία την έριξε “στα βράχια”, η Dardanel έβαλε παραγωγικό πόδι στην Ευρώπη. Σήμερα κοντά δύο χρόνια από εκείνο το deal, η Dardanel σε επίπεδο ομίλου εμφανίζει διπλασιασμό των πωλήσεών της και αύξηση 65% στα λειτουργικά της κέρδη. Όσο για την Καλλιμάνης, επέστρεψε τουλάχιστον εμπορικά στην αγορά. (https://www.aa.com.tr/tr/
Όμως ο Niyazi Önen δεν είναι ο μοναδικός Τούρκος που είδε ευκαιρία στην Ελλάδα. H ιστορική βιομηχανία της Θεσσαλονίκης, η Μακεδονική Εταιρεία Χάρτου ΑΕ πέρασε στα χέρια του τουρκικού όμιλο Pak Group (https://www.melpaper.com/en/
Σήμερα παράγει 120.000 τόνους χαρτονιού και εξάγει το 50% της παραγωγής της στα Βαλκάνια, την ΕΕ και τη Βόρεια Αφρική. Όσο για τον Τουρκικό όμιλο ο τζίρος του ξεπερνά τα 500 εκατ. δολάρια, ενώ απασχολεί περίπου 1.650 άτομα.
Ο Όμιλος Pak κατέχει το 75% της Kartonsan, -πρόκειται για τη μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής χαρτονιού στην Τουρκία- καθώς και το 70% της Intermat, της κορυφαίας εταιρείας εύκαμπτων συσκευασιών στην Ευρώπη.
Στο τουρκικό κεφάλαιο με παραγωγική παρουσία στην Ελλάδα συγκαταλέγονται επίσης η POLISAN (χημικά στη Βιομηχανική Περιοχή Βόλου) και η SUOZ ENERGY στα φωτοβολταϊκών πάνελ.
Η αλυσίδα ένδυσης LC Waikiki
Αλλά και στο εμπόριο είναι ιδιαίτερα έντονη η τουρκική παρουσία. Η αλυσίδα ένδυσης LC Waikiki του Τούρκου δισεκατομμυριούχου Mustafa Kucuk, διαθέτει ήδη 11 καταστήματα στην Ελλάδα. Η αλυσίδα εσωρούχων Penti, έβαλε πόδι στην Ελλάδα μέσω Αλεξανδρούπολης το Φθινόπωρο του 2021 ενώ τις βαλίτσες της για την Ελλάδα ετοιμάζει η Colin’s. Ήδη έχει συστήσει την εταιρεία ERK Greece Μονοπρόσωπη ΙΚΕ με μοναδικό μέτοχο την ERK Pazarlama Ve Giyim Sanayi Ticaret AS του τουρκικού κολοσσού Eroglu Group. Στο new entries και η Vakko που έχει σχεδιάσει τις στολές της Turkish Airlines και της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Τουρκίας.
Ακόμη μεγαλύτερη είναι η διείσδυση των Τούρκων άμεσα ή έμμεσα στο Real Estate και όχι μόνο μέσω της Χρυσής Βίζας, σε νησιά του Αιγαίου και στη Βόρειο Ελλάδα. Πρόκειται για επενδύσεις που ξεπερνούν κατά πολύ το 1 δισ. ευρώ. Αλλά και σε σημαντικές εγκαταστάσεις όπως είναι οι Μαρίνες. Σε μια από αυτές, στη Μαρίνα Μυτιλήνης έχει επενδύσει ο Τούρκος KOC με τη FOLLI FOLLIE A.E.B.T.E. και έχουν αναλάβει τη διαχείριση της Μαρίνας για 40 έτη.
Σε αυτό το τουρκικό επενδυτικό ενδιαφέρον πολλοί είναι εκείνοι που βάζουν στην εξίσωση και τον προβληματικό όμιλο ιχθυοκαλλιεργειών Avramar που θα βγει επισήμως προς πώληση τις επόμενες εβδομάδες. Στην περίπτωση που Τούρκοι αποκτήσουν τον ελληνικό όμιλο ιχθυοκαλλιεργειών, το πλήγμα θα είναι πολλαπλό. Μεταξύ αυτών και στις ελληνικές εξαγωγές.
Σε ό,τι αφορά στον όγκο των εμπορικών συναλλαγών των δύο χωρών, υπολογίζεται στα επίπεδα των 5,4 δισ. ευρώ και ο στόχος του Ερντογάν είναι να πάει στα 10 δισ. ευρώ.
Ο «τουρκικός Ιμπεριαλισμός» στο Αιγαίο
«Το πλεονέκτημα στον πόλεμο δεν το δίνουν τα όπλα, αλλά τα χρήματα που δαπανώνται. Θουκυδίδης…»
Η υποψία ότι ο Ερντογάν μελετά τον Θουκυδίδη, γίνεται όλο και πιο βάσιμη, όσο τα χρόνια περνούν. Και είναι πολλά χρόνια στο τιμόνι της Τουρκίας. Το καθεστώς Ερντογάν εφάρμοσε το «ο ισχυρός προχωρά όσο του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του», χτίζοντας μια αξιοπρεπή αμυντική βιομηχανία που επιτρέπει στις Ένοπλες Δυνάμεις του μια σχετική αυτονομία. Ωστόσο στη πολύχρονη προεδρία Ερντογάν θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είχαμε κρίση επιπέδου Ιμίων.
Το πιο σοβαρό περιστατικό που απείλησε με σύγκρουση δεν ήταν η έξοδος του Oruc Reis και του τουρκικού στόλου στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο το καλοκαίρι του 2020, αλλά η σύγκρουση των F-16 στην Κάρπαθο, στις 23 Μαΐου 2006, όπου σκοτώθηκε ο Έλληνας πιλότος Κώστας Ηλιάκης. Ο Ερντογάν χρησιμοποιούσε την στρατιωτική απειλή ως μέσο πίεσης προς τις ελληνικές κυβερνήσεις που βρήκε απέναντι του, αλλά την ίδια ώρα συστηματικά και επίμονα υλοποιούσε τον «οικονομικό Αττίλα» εναντίον της Ελλάδας.
Η διείσδυση της Τουρκίας στην ελληνική οικονομία και τις δομές της μπορεί να έγινε εσχάτως αντιληπτή στους πολίτες, αλλά είναι ένα σχέδιο που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και πολλά χρόνια. Προχωρά χάρη στην αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων αλλά της απληστίας ελληνικών ελίτ που δεν γνωρίζουν τη σημασία των «κόκκινων γραμμών» σε οικονομικές συμπράξεις και υποχωρήσεις που μπορεί να βλάψουν εθνικά συμφέροντα και δικαιώματα.
Η Ελλάδα δείχνει να έχει μπει σε πορεία «φινλανδοποίησης» και το ερώτημα είναι αν υπάρχει επιστροφή από αυτό το δρόμο. Η πορεία επιβεβαιώθηκε και στην πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη- Ερντογάν στην Αθήνα, κατά την οποία πανηγυρίστηκαν δεόντως οι προοπτικές ακόμη μεγαλύτερης οικονομικής συνεργασίας. Προς το παρόν αυτή η συνεργασία έχει οδηγήσει σε εξαγορές ελληνικών εταιρειών ακόμη και κρίσιμων υποδομών από την Τουρκία.
Ο κ. Βασίλης Φούσκας, Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής και Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο «Τουρκικός Ιμπεριαλισμός και Αποτροπή», περιγράφει στις σελίδες του την οικονομικής μας «κατάκτηση» από την Τουρκία. Επισημαίνει τη συνεχή και δομημένη ενδοτικότητα των πολιτικών ελίτ της χώρας απέναντι σε όλα τα ιστορικά-στρατηγικά αιτήματα της Τουρκίας αναφορικά με την Κυπριακή Δημοκρατία, το Αιγαίο και τη Θράκη.
Η μελέτη αυτή εξηγεί ιστορικά γιατί συμβαίνει αυτό, καταδείχνει με στοιχεία τη θεαματική άνοδο της τουρκικής οικονομίας σε σχέση μ’ αυτή της Ελλάδας και ορίζει την Τουρκία ως μια περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη (sub-imperialism), εφόσον εξάγει τόσο μεγάλο κεφάλαιο όσο και ισχύ. Κάνοντας έρευνα για τη συγγραφή του βιβλίου του, έμεινε έκπληκτος με όσα ανακάλυπτε.
Βασίλης Φούσκας: Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής & Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου
Ο πρέσβυς ε.τ Γιώργος Αυφαντής που έχει υπηρετήσει και στη Φινλανδία, παραλληλίζει την περίπτωση της αναγκαστικής «δορυφοροποίησής» της από τη Ρωσία με τη σχέση που φαίνεται ότι αναπτύσσεται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Γιώργος Αϋφαντής, πρέσβης ε.τ. στους Data Journalists
Ο Υποπτέραρχος ε.α και γεωπολιτικός αναλυτής Δημήτρης Δρόσος επισημαίνει ότι η στρατηγική της τουρκικής οικονομικής διείσδυσης στην Ελλάδα και ειδικά στη Θράκη εξελίσσεται τα τελευταία 20 με 25 χρόνια.
Δημήτρης Δρόσος: Υποπτέραρχος ε.α – Γεωπολιτικός αναλυτής
Η Θράκη ήταν και παραμένει ο προφανής στόχος της Τουρκίας. Αυτός που βλέπουμε αλλά δεν δείχνουμε ικανοί προς το παρόν να κάνουμε κάτι για να εμποδίσουμε την Άγκυρα να τον πετύχει. Η τουρκική τράπεζα Ziraat αποτελεί τον πιο πολύτιμο βραχίονα της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής. Μοιράζει χαμηλότοκα δάνεια για αγορές γης και επιχειρήσεων στη Θράκη.
Θράσος Ευτυχίδης: Διεθνολόγος Οικονομολόγος
Η Ziraat έχει υποθήκες ελληνικών περιουσιών. Τι θα γίνει με αυτές αν τα δάνεια που έχει δώσει δεν εξυπηρετηθούν; Θα περάσουν ελληνικές ιδιοκτησίες στα χέρια της τουρκικής τράπεζας η οποία μεταξύ άλλων χρηματοδοτεί και εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας;
Δημήτρης Δρόσος: Υποπτέραρχος ε.α – Γεωπολιτικός αναλυτής
Η τουρκική τράπεζα Ziraat που λειτουργεί στη Θράκη χρηματοδοτεί εξοπλισμούς των Τούρκων
Θράσος Ευτυχίδης: Διεθνολόγος Οικονομολόγος
Πόσο μεγάλη είναι η τουρκική διείσδυση στην ελληνική οικονομία; Τεράστια αλλά είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια, αφού σε πολλές περιπτώσεις οι Τούρκοι εισέρχονται στην ελληνική οικονομία με «κάλυψη». Πώς γίνεται αυτό; Απολύτως νόμιμα, όπως εξηγεί στους Data Journalists
«Ο Ν. 4412/16 όπως τροποποιημένος ισχύει σήμερα, είναι ενσωμάτωση υποχρεωτικής Ευρωπαϊκής οδηγίας για τα Δημόσια Έργα. Ορίζει ότι, όλα τα Δημόσια έργα γίνονται από Ευρωπαϊκές εταιρείες (και Ελληνικές) , με την ιδιότητα του Εργολάβου.
Όμως δεν ορίζεται η εθνικότητα του Υπεργολάβου. Οπότε, οι Ευρωπαίοι και Έλληνες (ιδιώτες ή εταιρείες ή Κοινοπραξίες), που παίρνουν μέσω διαγωνισμού ή με απευθείας ανάθεση (τεχνική μοναδικότητα, κατεπείγον,
Αυτό γινόταν και πριν το Ν. 4412/16. Περαιτέρω, Τούρκοι που έχουν υπηκοότητα Ευρωπαϊκή (πχ Γερμανίας), με ευρωπαϊκές εταιρείες (πχ γερμανικές, ιταλικές, ισπανικές) παίρνουν δημόσια έργα στην Ελλάδα (ως Ευρωπαίοι) και ως Υπεργολάβο παίρνουν κάποια τουρκική εταιρεία. Αυτό γίνεται κατά κόρον. Και είναι νόμιμο».
Δημήτρης Δρόσος: Υποπτέραρχος ε.α – Γεωπολιτικός αναλυτής
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τουρκικής οικονομικής διείσδυσης είναι όσα συμβαίνουν στο Αιγαίο με την αλιεία. Δεν είναι υπερβολή να γράψουμε ότι σε αυτή τη περίπτωση δεν μιλάμε πλέον για διείσδυση, αλλά για κανονική κατάκτηση. Οι Τούρκοι εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια ψαρεύουν όπου και όποτε θέλουν σε κάθε γωνιά του Αιγαίου και όχι μόνο. Έχουν φθάσει μέχρι και στα Κύθηρα, όπου ψαρεύουν ανενόχλητοι λίγα μέτρα από το Καψάλι.
Ο Δημήτρης Διακομιχάλης, επί πολλά χρόνια δήμαρχος στην Κάλυμνο, έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι και τα γεγονότα των Ιμίων, μιλά για το θέμα στους Data Journalists:
Δημήτρης Διακομιχάλης, πρώην δήμαρχος Καλύμνου
Την μαζική έξοδο του τουρκικού αλιευτικού στόλου στο Αιγαίο, χωρίς καμία ενόχληση, ακολούθησε μία ακόμη απίστευτη εξέλιξη: τον Μάιο του 2021 έγινε γνωστό ότι η μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία αλιείας, ο Καλλιμάνης, πέρασε σε τουρκικά χέρια.
Η εταιρεία Καλλιμάνης, ιδρύθηκε το 1956 και ήταν market leader στην ελληνική αγορά των κατεψυγμένων αλιευμάτων με μερίδιο 25% και κύκλο εργασιών άνω των 42 εκατ. ευρώ. Υπήρξε εποχή που ήταν στο top 40 των μεγαλύτερων ελληνικών επιχειρήσεων του κλάδου τροφίμων και ποτών και απασχολούσε 150 άτομα προσωπικό.
Η τουρκική εταιρεία Dardanel αγόρασε την ελληνική εταιρεία Καλλιμάνης για 6,2 εκατ. ευρώ. Για την ακρίβεια, αγόρασε τα δάνεια της Καλλιμάνης στις ελληνικές τράπεζες που ήταν 62,2 εκατ. ευρώ, έναντι 6,2 εκατ. ευρώ, δηλαδή με περικοπή 90%. Ο Τούρκος επιχειρηματίας παζάρευε τις Τράπεζες επί δύο χρόνια και κατάφερε να πετύχει περικοπή, κοινώς «κούρεμα» 90%. Ίδρυσε και θυγατρική εταιρεία, που άλλου, στην Κομοτηνή.
Δημήτρης Διακομιχάλης, πρώην δήμαρχος Καλύμνου
Πώς αντιδρά το ελληνικό επιχειρηματικό κεφάλαιο στην εξόφθαλμη τουρκική οικονομική εισβολή; Μάλλον θετικά αν κρίνουμε από όσα λέγονται χωρίς να διαψεύδονται από κανέναν στην επιχειρηματική πιάτσα.
Θράσος Ευτυχίδης: Διεθνολόγος Οικονομολόγος
Και εμείς εδώ,κάνουμε τεμενάδες στον Ερντογάν όταν έρχεται επίσκεψη.
ΑπάντησηΔιαγραφή