Ο ισραηλινός στρατός ετοιμάζεται να εκκαθαρίσει εθνοτικά τη Λωρίδα της Γάζας σύμφωνα με το παλιό όνειρο των Εβραίων υπερεξουσιαστών. Ωστόσο, στο Ισραήλ και στις Ηνωμένες Πολιτείες, πολλοί πολίτες αντιτίθενται σε αυτό το έγκλημα. Ενώ στη Μέση Ανατολή πολλοί εθελοντές ετοιμάζονται να σώσουν τους κάτοικους της Γάζας μέσω επίθεσης στο εβραϊκό κράτος.
Σε αντίθεση με την αντίληψη που έχουμε για αυτή τη σύγκρουση, η αδυναμία της επίλυσής της εδώ και 76 χρόνια δεν προέρχεται από την κακή πίστη των πρωταγωνιστών της. Αλλά από την απουσία επιλογής ανάμεσα σε δύο συστήματα: έναν κόσμο «βασισμένο σε κανόνες» ή «βασισμένο στο διεθνές δίκαιο».
Σε αντίθεση με την αντίληψη που έχουμε για αυτή τη σύγκρουση, η αδυναμία της επίλυσής της εδώ και 76 χρόνια δεν προέρχεται από την κακή πίστη των πρωταγωνιστών της. Αλλά από την απουσία επιλογής ανάμεσα σε δύο συστήματα: έναν κόσμο «βασισμένο σε κανόνες» ή «βασισμένο στο διεθνές δίκαιο».
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
Τα γεγονότα επιταχύνονται στο Ισραήλ/Παλαιστίνη. Όλοι βλέπουν τον ισραηλινό στρατό να προετοιμάζει και να ξεκινά την εθνοκάθαρση της Λωρίδας της Γάζας. Η εκτίμηση που έγινε από τα Ηνωμένα Έθνη το βράδυ της Παρασκευής 20/10 ήταν ότι ήδη το ένα τρίτο της πόλης της Γάζας είχε γίνει στάχτη, ενώ σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της πόλης είχαν καταφύγει στο Νότο, χωρίς άλλη εναλλακτική από το να κατασκηνώσουν στα χωράφια.
Αφού σκέφτηκε πρώτα να ξεκινήσει έναν πόλεμο κατά της εξέγερσης κατά το πρότυπο της Μάχης του Αλγερίου ή της Επιχείρησης Φοίνιξ στο Βιετνάμ, το ισραηλινό γενικό επιτελείο σχεδιάζει να ισοπεδώσει πλήρως την πόλη της Γάζας και στη συνέχεια να στείλει τον στρατό ξηράς να εξοντώσει τους επιζώντες. Σύμφωνα με το IDF (ισραηλινός στρατός), αυτό το σχέδιο θα πρέπει να διαρκέσει τρεις μήνες.
Ο αρχηγός του επιτελείου του στρατού, στρατηγός Χερζλ Χαλέβι, δήλωσε στις 21 Οκτωβρίου: «Θα εισέλθουμε στη Λωρίδα της Γάζας για μια επιχειρησιακή και επαγγελματική αποστολή: να καταστρέψουμε τους πράκτορες και τις υποδομές της Χαμάς (…) Η Γάζα είναι πολύπλοκη και πυκνοκατοικημένη, ο εχθρός προετοιμάζεται πολλά πράγματα εκεί, αλλά κ’ εμείς προετοιμάζουμε πολλά πράγματα γι’ αυτόν».
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) διαμαρτυρήθηκε, στις 14 Οκτωβρίου, για την εντολή εκκένωσης που έδωσαν οι Ισραηλινοί στα νοσοκομεία της Γάζας. Σημείωσε ότι η μεταφορά ασθενών στην εντατική τους καταδικάζει σε θάνατο [1]. Τρεις μέρες αργότερα, το νοσοκομείο Al Ahli καταστράφηκε. Οι Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι κατηγορούν ο ένας τον άλλον για αυτή τη σφαγή. Εξάλλου, κανένας από τους συμμάχους του Ισραήλ δεν επιδίωξε να βοηθήσει τους κατοίκους της Γάζας. Και όμως, οι ΗΠΑ, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτουν φορητά επιτόπια νοσοκομεία, φάρμακα και τρόφιμα που μπορούν να ρίξουν αεροπλάνα στη Γάζα. Για να πούμε την αλήθεια, και οι τρεις προετοιμάζονταν περισσότερα να βοηθήσουν τον ισραηλινό στρατό παρά να βοηθήσουν έναν πληθυσμό που βρίσκεται σε απόγνωση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν στο IDF χιλιάδες οβίδες 155 χιλιοστών και έναν απροσδιόριστο αριθμό διεισδυτικών βομβών Joint Direct Attack Munition (JDAM), ικανές να καταστρέψουν τα πάντα σε βάθος 30 ή 40 μέτρων και σε ακτίνα 400 μέτρων.
ΔΙΧΑΣΜΕΝΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
Για μήνες, τεράστιες μαζικές διαδηλώσεις κατήγγειλαν τους Εβραίους υπερεξουσιαστές συμμάχους του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τη μεταρρύθμιση των θεμελιωδών νόμων που θέτουν το δικαστικό σώμα υπό τον έλεγχο της Εκτελεστικής Επιτροπής. Δεν έγινε τίποτα, το «πραξικόπημα» έγινε αυτό το καλοκαίρι.
Με τον όρο «Εβραίοι υπερεξουσιαστές», εννοώ το κόμμα της Εβραϊκής Δύναμης (Otzma Yehudit), τον υποτιθέμενο κληρονόμο του αμερικανικού κινήματος, Jewish Defense League του ραβίνου Meir Kahane. Αυτή η οργάνωση αντιτάχθηκε σε οποιαδήποτε επαφή με τη Σοβιετική Ένωση και σήμερα με τη Ρωσία. Ζήτησε τη δολοφονία νεοναζί και δολοφόνησε τον διευθυντή της Αμερικανο-Αραβικής Επιτροπής κατά των Διακρίσεων (American-Arab Anti-Discrimination Committee). Είναι ρητά ρατσιστικό και αντιτίθεται σε όλους τους γάμους μεταξύ Εβραίων και Γκόιμ (μη Εβραίων). Έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2001. Χρηματοδοτήθηκε κρυφά από τον Yitzhak Shamir με τα κεφάλαια του κράτους του Ισραήλ [2].
«Θεία έκπληξη», η επίθεση της Ενωμένης Παλαιστινιακής Αντίστασης (εκτός της Φατάχ), στις 7 Οκτωβρίου, έδωσε την ευκαιρία στους Εβραίους υπερεξουσιαστές να πετύχουν τον στόχο τους, που είχαν δηλώσει πολλές φορές: εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης από τους Παλαιστίνιους Άραβες, είτε με τη μεταφορά του πληθυσμού της, είτε με την εξόντωσή του.
Αντιμέτωπος με τη συγκίνηση του ισραηλινού πληθυσμού και τον κίνδυνο που απειλεί το εβραϊκό κράτος, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου σχημάτισε μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης όπως όλοι οι προκάτοχοί του σε τέτοιες περιπτώσεις. Ωστόσο, εκεί όπου η Golda Meir χρειάστηκε μόνο μερικές ώρες κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Έξι Ημερών, του χρειάστηκε 7 ημέρες κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης «Κατακλυσμός του Αλ-Άκσα». Σχηματίστηκε πολεμικό συμβούλιο στο κόρφο της κυβέρνησης για να κρατηθούν μακριά οι Εβραίοι υπερεξουσιαστές.
Αλλά αυτό το περιορισμένο υπουργικό συμβούλιο ήταν, από την πρώτη του συνεδρίαση, το θέατρο μιας σύγκρουσης μεταξύ των υποστηρικτών της καταστροφής της Γάζας και εκείνων μιας στοχευμένης επιχείρησης κατά της Παλαιστινιακής Αντίστασης. Οι περισσότεροι υπουργοί αρκέστηκαν στο να μιλήσουν δημόσια για δράση κατά της Χαμάς, καθώς η στρατιωτική λογοκρισία απαγορεύει την αναφορά ενεργειών άλλων παλαιστινιακών φατριών. Ο υπουργός Άμυνας, στρατηγός Yoav Gallant, επιτέθηκε τόσο στον πρωθυπουργό, τον οποίο θεωρεί παραληρηματικό, όσο και στον προκάτοχό του, στρατηγό Benny Ganz, τον οποίο θεωρεί αδύναμο. Τον Ιούνιο, ο Πρωθυπουργός απαγόρευσε στον Υπουργό Άμυνας να εισέλθει στο γραφείο του στο αρχηγείο του στρατού, μια απαγόρευση που παραμένει σε ισχύ. Αρνείται να συνεργαστεί με τον στρατιωτικό επικεφαλής της επισκευής των υποδομών, στρατηγό Ρόνι Νούμα. Διόρισε έναν υψηλόβαθμο αξιωματούχο για να κάνει το ίδιο πράγμα με εκείνο, τον Moshe Edri, αλλά ο τελευταίος αναφέρεται στον Εβραίο υπερεξουσιαστή Υπουργό Οικονομικών, Bezalel Smotrich, και οι σχέσεις μεταξύ των στρατιωτικών και των πολιτών σε αυτό το τομέα δεν είναι οργανωμένες, ούτε καν προβλέπονται. Ας θυμηθούμε ότι ο στρατηγός Νούμα ηγήθηκε διαδηλώσεων κατά του πρωθυπουργού πριν από δύο εβδομάδες. Έχει καταθέσει νομική έφεση κατά των «μεταρρυθμίσεων» τις οποίες δικαίως περιγράφει ως «πραξικόπημα». Επιπλέον, πολλά βασικά υπουργεία (Εθνικής Ασφάλειας, Παιδείας, Τύπου, Πληροφοριών και Πολιτισμού)
εξακολουθούν να μην έχουν γενικούς διευθυντές. Η στρατιωτική λογοκρισία που καλύπτει αυτή τη διαταραχή είναι τέτοια που η υπουργός Τύπου, Galit Distel-Atbaryan, βρόντηξε την πόρτα στη μέση του πολέμου.
Πριν από τον πόλεμο, οι έφεδροι διαβεβαίωναν μαζικά ότι δεν θα υπακούσουν σε εγκληματικές διαταγές της αντιδημοκρατικής κυβέρνησης της χώρας τους. Σήμερα έχουν στρατολογηθεί και κανείς δεν ξέρει τι θα κάνουν. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου ήρθε να επισκεφτεί μερικούς από αυτούς για να εξασφαλίσει την πίστη τους. Προς το παρόν, το ισραηλινό πεζικό και το ιππικό (τα άρματα μάχης) βρίσκονται μπροστά στη Γάζα και μπροστά στα σύνορα με το Λίβανο, περιμένοντας διαταγές που δεν έρχονται. Ωστόσο, η Πολεμική Αεροπορία βομβαρδίζει την πόλη της Γάζας με πρωτοφανή ρυθμό. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, έχει ήδη μετατρέψει σε σκόνη τουλάχιστον το ένα τρίτο της πόλης.
Ο Γκιλάντ Ερντάν, πρεσβευτής του Ισραήλ στον ΟΗΕ, κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει ότι όλες οι υπηρεσίες του ΟΗΕ και όλα τα κράτη μέλη θα καταδικάζουν τη Χαμάς. Αν και τον υποδέχτηκαν καλά τις πρώτες μέρες του πολέμου, αντιμετωπίζει όλο και περισσότερες δυσκολίες στο να ακουστεί η άποψη της χώρας του.
ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Ενώ η Παλαιστινιακή Αντίσταση στη Γάζα κατάφερε να επανενωθεί χάρη στις διαβουλεύσεις που διοργάνωσε το Ιράν στον Λίβανο στις αρχές του έτους, η Φατάχ του προέδρου Μαχμούντ Αμπάς συνεχίζει την πολιτική της συνεργασίας με το Ισραήλ. Δεν διστάζει να πει σε όλους τους συνομιλητές του ότι μόνο αυτός δεν είναι συνένοχος των Αδελφών Μουσουλμάνων (δηλαδή της Χαμάς).
Έλπιζε ίσως να παραμείνει ο μόνος αποδεκτός από τους Δυτικούς, αλλά έχασε αμέσως κάθε ηθική εξουσία έναντι των Παλαιστινίων γενικά και ειδικότερα εκείνων της Δυτικής Όχθης. Έτσι, όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, αντιμέτωπος με τις διαδηλώσεις που συγκλόνιζαν την Ιορδανία, ακύρωσε τη σύνοδο κορυφής που είχε συγκαλέσει εκεί και στην οποία επρόκειτο να συμμετάσχει ο πρόεδρος Αμπάς, ο τελευταίος αρνήθηκε να δεχτεί το τηλεφώνημα του πρώτου. Η διαμάχη που πυροδότησε η καταστροφή ενός νοσοκομείου στη Γάζα χρησίμευσε βολικά για να συγκαλύψει τις ολισθήσεις της Παλαιστινιακής Αρχής, η οποία δεν ξέρει πλέον πώς να συμπεριφερθεί. Μόλις επέβαλε κυρώσεις σε ένα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Φατάχ, τον Αμπάς Ζάκι, ο οποίος επαίνεσε την επιχείρηση «Κατακλυσμός του Αλ- Άκσα» και λυπήθηκε που η Φατάχ δεν συμμετείχε σε αυτήν.
Η Χαμάς είναι επίσης διχασμένη μεταξύ των υποστηρικτών της Αντίστασης στη Γάζα και εκείνων του πολιτικού Ισλάμ στο εξωτερικό. Ενώ οι μαχητές της πολεμούν ένθερμα, ο Khaled Mechaal, πρόεδρος του πολιτικού γραφείου, ενώ ευχαρίστησε τη λιβανική Χεζμπολάχ που κράτησε μέρος του ισραηλινού στρατού σε επιφυλακή στα λιβανικά σύνορα, την επέκρινε ότι δεν έκανε αρκετά. Ο στόχος του Meshaal (δολοφονία των Ισραηλινών) δεν είναι καθόλου ίδιος με αυτόν της Χεζμπολάχ (να νικήσει το κράτος του Ισραήλ) και των ιδίων των δικών του μαχητών της Χαμάς.
ΔΙΧΑΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν επισκέφθηκε το Ισραήλ για να διαβεβαιώσει τη χώρα για την υποστήριξή του. Δεν συναντήθηκε με Εβραίους υπερεξουσιαστές υπουργούς, αλλά συμμετείχε σε πολεμικό συμβούλιο. Είπε ότι γνώριζε ότι οι Ισραηλινοί έπρεπε να βάλουν ένα τέλος στη Χαμάς. Διαβεβαίωσε τους συνομιλητές του ότι θα τους παρείχε οβίδες 155 χλστ και διεισδυτικές βόμβες… αλλά τους ζήτησε να δείξουν μέτρο. Οι διφορούμενες παρατηρήσεις του ερμηνεύτηκαν ως ελεύθερο πάσο από τους υποστηρικτές της εθνοκάθαρσης, αλλά ως εντολή για αυτοσυγκράτηση από άλλους.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, Εβραίοι ειρηνιστές διαδήλωσαν μπροστά στο Κογκρέσο. Η αστυνομία του Καπιτωλίου, ενθυμούμενη την επίθεση των Τραμπιστών, τους κατέστειλε σκληρά. 500 από αυτούς έχουν συλληφθεί και ενδέχεται να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη.
Ένας ανώτερος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Τζος Πολ, παραιτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου εν μέσω απωλειών και θορύβων, κατηγορώντας την κυβέρνηση Μπάιντεν ότι δεν είχε πολιτική και, εν τέλει, ότι συγκαλύπτει την εθνοκάθαρση που ετοιμάζεται. Δεν είναι οποιοσδήποτε, μετά από μια λαμπρή καριέρα στο γραφείο του Υπουργού Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς και στο Κογκρέσο, ήταν για 11 χρόνια διευθυντής του Γραφείου Πολιτικών και Στρατιωτικών Υποθέσεων. Ήταν αυτός που επικύρωνε όλες τις μεταφορές όπλων.
Σε αυτή τη δυναμική, 441 κοινοβουλευτικοί βοηθοί συγκεντρώθηκαν σε ένα παρακείμενο κτίριο του Καπιτωλίου για να καταγγείλουν την έλλειψη συνείδησης της κυβέρνησης Μπάιντεν και των μελών των δύο συνελεύσεων. Αν ο Τζος Πολ είναι Εβραίος κοντά στην J Street, το φιλοϊσραηλινό λόμπι κατά του Νετανιάχου, αυτοί οι αντάρτες προέρχονται τόσο από την εβραϊκή μειονότητα όσο και από τη μουσουλμανική μειονότητα. Δεν αμφισβητούν τον αγώνα κατά των πολιτικών ισλαμιστών της Χαμάς, προειδοποιούν ενάντια στη διάπραξη γενοκτονίας. Όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η θέση τους τους εκθέτει σε απολύσεις.
Οι αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανεξάρτητα από τη βαθμίδα τους στην ιεραρχία, έχουν την δυνατότητα να εκφράσουν τη διαφωνία τους σε ένα φόρουμ αφιερωμένο σε αυτόν τον σκοπό. Αυτό γενικά περιλαμβάνει την κριτική για τις καταχρήσεις ενός επικεφαλής τμήματος. Ωστόσο, τώρα, οι αξιωματούχοι συζητούν την ηθική χρεοκοπία της κυβέρνησης Μπάιντεν, η οποία αγνοεί τη γνώμη των ειδικών της. Τα πιο βίαια μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου υπογράφτηκαν από πολλούς συναδέλφους του γραφείου, έτσι ώστε αυτό το φόρουμ να προκάλεσε μια ανταρσία [3]..
Ο ηγέτης της Ρεπουμπλικανικής μειονότητας της Γερουσίας, Μιτς ΜακΚόνελ, παρουσίασε ένα σχέδιο ψηφίσματος για την απαγόρευση της έκτακτης βοήθειας 14,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Ισραήλ που ζήτησε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν. Ο Τιμ Σκοτ (R-S.C.), υποψήφιος για την προεδρία, ανακοίνωσε ότι αρνήθηκε να ψηφίσει υπέρ του Ισραήλ. Είναι ο ηγέτης των Ρεπουμπλικανών στην Επιτροπή των Τραπεζών, της Στέγασης και των Αστικών Υποθέσεων της Γερουσίας.
ΟΙ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΣΕ ΘΕΣΗ ΑΝΑΜΟΝΗΣ
Οι υποτελείς των Ηνωμένων Πολιτειών επιμένουν να ευθυγραμμίζονται τυφλά με τις θέσεις της Ουάσιγκτον. Μια κλειστή συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ήταν το θέατρο μιας ανόητης διαμάχης μεταξύ της μόνιμης εκπροσώπου των ΗΠΑ, Λίντα Τόμας-Γκρίνφιλντ, και του Ρώσου ομόλογου της, Βασίλι Νεμπένζια. Ενώ οι δύο χώρες έχουν επιλύσει πολλές κρίσεις στη Μέση Ανατολή με αμοιβαία συμφωνία, η τρέχουσα ένταση μεταξύ τους έχει οδηγήσει την Ουάσιγκτον να χρησιμοποιήσει το βέτο της.
Η συνεδρίαση επικεντρωνόταν σε ρωσική πρόταση για άμεση ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός. Η πρέσβης κατηγόρησε τη Ρωσία ότι προστατεύει τη Χαμάς επειδή το σχέδιο ψηφίσματός της δεν την καταδίκαζε. Ωστόσο, ως θέμα αρχής, όλες οι ανθρωπιστικές δράσεις, από του Ερρίκου Ντυνάν και της δημιουργίας του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, δεν πρέπει να παίρνουν μέρος στη σύγκρουση στην οποία επεμβαίνουν. Είτε είμαστε συγκλονισμένοι από τους καταδρομείς της Χαμάς είτε από την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, δεν πρέπει πάνω απ’ όλα να καταδικάσουμε το ένα ή το άλλο, ούτε καν να καταδικάσουμε τις πράξεις τους, αλλά αποκλειστικά να βοηθήσουμε τα θύματα. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον, υιοθετώντας μια μονόφθαλμη ηθική στάση και όχι ανθρωπιστική ή πολιτική, καταδικάζει πάση θυσία. Και δεν προσδιορίζει βάρβαρες πράξεις, αλλά ορισμένα από τα άτομα που τις διαπράττουν.
Κατά τη διάρκεια της συνόδου, η Γαλλία, η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο έκαναν σχόλια παρόμοια με αυτά του κυρίαρχου τους. Η Γαλλία χρησιμοποίησε το βέτο της για πρώτη φορά από το 1976, δίνοντας έτσι λευκή επιταγή σε μια γενοκτονία στο στάδιο της προετοιμασίας. Καθώς η συνάντηση πραγματοποιήθηκε κεκλεισμένων των θυρών, τα Ηνωμένα Έθνη δεν δημοσίευσαν ούτε λέξη, ούτε καν τα πρακτικά, αλλά ο Πρέσβης Nicolas de Rivière το αναγνώρισε, ενώ η εφημερίδα Le Monde το διέψευσε .
Την ίδια στάση επέλεξε και ο Γάλλος υπουργός Δικαιοσύνης, Éric Dupont-Moretti. Τόνισε ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης ότι το να υποστηρίζεις τους μουσουλμάνους υπερεξουσιαστές της Χαμάς είναι σαν να υποστήριζεις τις τρομοκρατικές ενέργειες που διαπράττει και ότι αυτό εγκυμονεί κινδύνους φυλάκισης 5 ετών. Ναι, αλλά η υποστήριξη των Εβραίων υπερεξουσιαστών που άρχισαν να καταστρέφουν την πόλη της Γάζας είναι ακριβώς το ίδιο αδίκημα. Αρχικά, η Γαλλία απαγόρευσε τις φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις, έως ότου το Συμβούλιο της Επικρατείας κατάργησε αυτή τη διάταξη που παραβιάζει το συνταγματικό δικαίωμα έκφρασης της γνώμης των πολιτών.
Μια δεύτερη σύνοδος του Συμβουλίου Ασφαλείας απέρριψε ένα πανομοιότυπο σχέδιο ψηφίσματος από τη Βραζιλία. Το τελευταίο υιοθετούσε ρητά την επίσημη εκδοχή σύμφωνα με την οποία η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου είχε διαπράξει μόνη της η Χαμάς και καταδίκασε την οργάνωση. Αυτή τη φορά, ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία που το κατήγγειλαν. Τελικά, κανένα κείμενο δεν εγκρίθηκε.
Ταυτόχρονα, το Κατάρ κατάφερε να απελευθερώσει δύο αμερικανο-ισραηλινές κρατούμενες από τη Χαμάς, με αντάλλαγμα τη διέλευση 20 φορτηγών ανθρωπιστικής βοήθειας, 7 βυτιοφόρων καυσίμων και άλλες άγνωστες δεσμεύσεις. Πριν από τον πόλεμο, πέρναγαν τουλάχιστον 100 την ημέρα. Το ζήτημα των ανταλλαγών κρατουμένων γίνεται πιο περίπλοκο: από της έναρξης του πολέμου, οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας έχουν συλλάβει και φυλακίσει 1.070 επιπλέον Παλαιστίνιους σε φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Ο Abu Oubaida, εκπρόσωπος Τύπου των Ταξιαρχιών Izz el-Deen al-Qassam, δήλωσε ότι η Χαμάς είχε σκεφτεί να απελευθερώσει δύο ακόμη κρατούμενους, αλλά το Ισραήλ δεν έδωσε συνέχεια στην πρόταση.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σινάκ επισκέφθηκε το Ισραήλ μετά τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Υποστήριξε παρόμοιως την ισραηλινή απάντηση κατά της Χαμάς. Οι άμυνες του Ηνωμένου Βασιλείου και του Ισραήλ συνδέονται με μια Συνθήκη, η οποία υπογράφηκε πριν από δύο χρόνια, οι όροι της οποίας δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ποτέ.
Στο Λονδίνο, 100.000 πολίτες παρέλασαν στους δρόμους για να προσπαθήσουν να αποτρέψουν την κυβέρνησή τους από την υποστήριξη του σχεδιαζόμενου εγκλήματος. Για να τους απαντήσει, το Jewish Leadership Council οργάνωσε μια συγκέντρωση μερικών χιλιάδων ατόμων στην πλατεία Τραφάλγκαρ.
Το προσκύνημα της στο Τελ Αβίβ έκανε και η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζορτζία Μελόνι, αλλά ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν απείχε. Ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης δεν πρέπει να καθυστερήσει.
Γιορτάζοντας την Κυριακάτικη Λειτουργία του, ο Πάπας Φραγκίσκος δήλωσε: «Ο πόλεμος, οποιοσδήποτε πόλεμος στον κόσμο - σκέφτομαι επίσης τη βασανισμένη Ουκρανία - είναι μια ήττα. Ο πόλεμος είναι πάντα μια ήττα, είναι μια καταστροφή της ανθρώπινης αδελφοσύνης. Αδέρφια, σταματήστε! Σταματήστε!».
Η ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ
Μια διεθνής διάσκεψη ειρήνης πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο με πρωτοβουλία του προέδρου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι. Συμμετείχαν ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, António Guterres, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Charles Michel και ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης, Josep Borrell, ο Βασιλιάς της Ιορδανίας, Abdullah II, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Mahmoud Abbas, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Mohamed Ben Zayed, ο βασιλιάς του Μπαχρέιν, Hamad bin Issa al-Khalifa, ο διάδοχος του Κουβέιτ, Σεΐχης Meshal al-Ahmad al-Sabah, ο πρωθυπουργός του Ιράκ, Mohammad Chia el-Soudani, ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης, η πρόεδρος του Ιταλικού Συμβουλίου, Giorgia Meloni, ο πρόεδρος της Ισπανικής Κυβέρνησης, Pedro Sánchez, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Rishi Sunak, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης. Συνολικά εκπροσωπήθηκαν τριάντα κράτη. Αλλά ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε η Κίνα, ούτε η Ρωσία και κυρίως ούτε το Ισραήλ, συμμετείχαν σε αυτή τη σύνοδο κορυφής. Ο εμίρης του Κατάρ, Ταμίμ μπεν Χαμάντ Αλ Θάνι, έφτασε στεφανωμένος με την απελευθέρωση των «Αμερικανών ομήρων», αλλά δεν εκφώνησε ομιλία, δεδομένης της θέσης της Δύσης κατά της Χαμάς.
Ο πρόεδρος της Αλγερίας, Abdelmadjid Tebboune, απέρριψε την πρόσκληση. Η Αλγερία είχε διοργανώσει, τον Οκτώβριο του 2022, μια διάσκεψη για την ενότητα του παλαιστινιακού λαού. Τροποποίησε το ψήφισμα του Αραβικού Συνδέσμου σημειώνοντας ότι αποστασιοποιήθηκε από τα «διπλά πρότυπα» που δεν καθιερώνουν μια ιεραρχία μεταξύ των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων και των παραβιάσεων τους από το Ισραήλ.
Ο Γκουτέρες είπε ότι η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου «δεν μπορεί ποτέ να δικαιολογήσει τη συλλογική τιμωρία του παλαιστινιακού λαού». Ο Μαχμούντ Αμπάς, από την πλευρά του, δήλωσε: «Δεν θα φύγουμε, θα μείνουμε στη γη μας».
Η Αίγυπτος παραμένει προσκολλημένη στη θέση του Αραβικού Συνδέσμου του 1969: η υποδοχή νέων Παλαιστινίων προσφύγων θα ήταν συνενοχή στην εθνοκάθαρση της ιστορικής πατρίδας τους. Μια διανοητικά δίκαιη θέση, αλλά που δεν κρύβει καλά τον φόβο μιας παλαιστινιακής εισβολής όπως βίωσαν ο Λίβανος και η Ιορδανία. Οι Παλαιστίνιοι προσπάθησαν τότε να πάρουν την εξουσία με τη δύναμη των όπλων στη Βηρυτό (πόλεμος του Λιβάνου), στη συνέχεια στο Αμμάν (Μαύρος Σεπτέμβριος) και να ιδρύσουν εκεί το κράτος της Παλαιστίνης από προεπιλογή.
Εντέλει, αυτή η σύνοδος κορυφής δεν ωφελούσε: όλοι έμειναν στις θέσεις τους. Από τη μια, εκείνοι που ήθελαν να καταδικάσουν τη Χαμάς, από την άλλη, αυτοί που ήθελαν να υποστηρίξουν την Παλαιστινιακή Αντίσταση, της οποίας η Χαμάς είναι η κύρια συνιστώσα.
Στη Μέση Ανατολή, πολλές ομάδες συγκεντρώνουν εθελοντές για να σώσουν τους Παλαιστίνιους και να επιτεθούν στο Ισραήλ. Οι Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κοινό επιτελείο που θα ενώνει τους Παλαιστίνιους μαχητές της Χαμάς, του PFLP και της Ισλαμικής Τζιχάντ, τους Λιβανέζους μαχητές της Χεζμπολάχ, του SSNP και της Τζαμάα Ισλαμίγια, αλλά και ορισμένους Ιορδανούς και Ιρακινούς.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΛΥΣΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ;
Ο εκτεταμένος διχασμός, σε όλα τα στρατόπεδα, καθιστά αδύνατη τη λήψη αποφάσεων. Αν και φαίνεται απίθανο το Ισραήλ να θέσει τον στρατό του στην υπηρεσία του γενοκτονικού σχεδίου των Εβραίων σουπρεματιστών υπουργών του, ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος της ειρήνης. Ενώ κάθε πλευρά προσπαθεί να καθορίσει τη θέση της, οι βόμβες συνεχίζουν να πέφτουν δυνατά στη Γάζα και τα όπλα συνεχίζουν να φτάνουν στο Ισραήλ. Ήδη 1.300 Ισραηλινοί και 4.137 Παλαιστίνιοι έχουν πεθάνει.
Η αδυναμία επίλυσης της ισραηλοπαλαιστινιακής σύγκρουσης δεν έγκειται στην κακή πίστη του Ισραήλ. Στην πραγματικότητα είμαστε όλοι συνένοχοι: δείχνει την ανικανότητα του «κόσμου που βασίζεται σε κανόνες» που προσπάθησαν να δημιουργήσουν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φράνκλιν Ντ. Ρούσβελτ και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ το 1942-45 και τον οποίο δεχθήκαμε μαζί με τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Λειτουργεί με βάση τους κανόνες που έχουν τεθεί από τους Αγγλοσάξονες, οι οποίοι δημοσιοποιούνται πλέον από την G7. Αντίθετα, ο γενικός γραμματέας του ΚΚΣΕ, Ιωσήφ Στάλιν, και ο επικεφαλής της εξόριστης γαλλικής κυβέρνησης, Σαρλ Ντε Γκωλ, απαίτησαν έναν «κόσμο βασισμένο στο διεθνές δίκαιο». Στον τελευταίο, τα κράτη είναι κυρίαρχα και οφείλουν μόνο να σέβονται τις Συνθήκες που έχουν υπογράψει. Σε αυτή τη βάση δημιουργήθηκαν τα Ηνωμένα Έθνη. Στο χέρι μας είναι να επιστρέψουμε στο ιδρυτικό κείμενο, ήτοι τη Χάρτα του Σαν Φρανσίσκο. Εφαρμοσμένη στην τρέχουσα σύγκρουση, αυτό σημαίνει, πρώτον, το Ισραήλ να σέβεται τη δική του υπογραφή στο κάτω μέρος της επιστολής προσχώρησής του στον ΟΗΕ, και για την Παλαιστινιακή Αρχή, να σέβεται την υπογραφή της που έβαλε κάτω από τις Συμφωνίες του Όσλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου