Συμμετοχή των συνταξιούχων στη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας

ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ

        ΝΟΜΟΥ ΦΩΚΙΔΑΣ

Ανοιχτή επιστολή στους εργαζόμενους στα μεταλλεία

  

Συνάδελφοι,

  

  Είναι νωπό ακόμη το αίμα του πρόσφατου δυστυχήματος αλλά και του σοβαρού ατυχήματος στη «Δελφοί Δίστομο» και μόλις προχθές νέο τμήμα στοάς βάσεως, σε άλλη γαλαρία, έπεσε και από τύχη δεν είχαμε νέο.

   Τα ατυχήματα είναι σε ημερήσια διάταξη ενώ οι προτροπές της εταιρείας για «πρώτα η ασφάλεια» μοιάζουν γράμμα κενό μιας και αν η ασφάλεια απαιτεί κόστος πάει περίπατο!

   Ξέρουμε και στο μεταλλείο, όπως σε κάθε χώρο δουλειάς, επικρατεί ο φόβος. Αυτός ο φόβος που χτίζει αυτοκρατορίες αμύθητου πλούτου σε βάρος των ζωών μας. Φόβος μην αντισταθούμε στις  «κρεμασμένες» οροφές, στα αξεσκάρωτα παραμέντα, στην υπερβολική κάπνα, σε όλα τα κακώς κείμενα μήπως και αξιολογηθούμε χαμηλά και πέσει ακόμη χαμηλότερα ο μισθός και τα «μπόνους».

   Ως παλιοί εργαζόμενοι, η πλειοψηφία μας, από τα μεταλλεία, θέλουμε να σας πούμε ότι (και) αυτές τις στιγμές είμαστε μαζί σας. Είμαστε πλάι σας. Ξέρουμε πως βγαίνει το μεροκάματο μέσα από τις δύσκολες συνθήκες των υπόγειων εργασιών, με το κίνδυνο να παραμονεύει σε κάθε σας βήμα.

  Ξέρουμε ότι πολλοί από εσάς θέλετε να συμμετέχετε στην απεργία που κήρυξε το Εργατικό Κέντρο Φωκίδας αύριο Πέμπτη 16 Μάρτη καθώς και στη συγκέντρωση στις 11 το πρωί στην πλ. Λαού αλλά η «δημοκρατία» τους και η «ελευθερία» τους είναι αυτές που σας βάζουν εμπόδια.

   Και κοντά σε αυτές και η στάση συνδικαλιστών που περιμένουν (λένε) τα πορίσματα, για να αποκαλύψουν το έγκλημα. Τόσο ανεκδιήγητοι που ξεπέρασαν ακόμη και αυτή τη ΓΣΕΕ των εργατοπατέρων και των εργοδοτών που κήρυξε 24ωρη απεργία για την ίδια μέρα.

  Αλήθεια δεν τους αγγίζουν οι φωνές των παιδιών τους που συμμετέχουν στα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα;

   Δεν ακούνε και δε βλέπουν την οργή ενός ολόκληρου λαού απέναντι στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα;

  Δεν αντιλαμβάνονται ότι η κάθε γαλαρία στα μεταλλεία είναι μικρές κοιλάδες των Τεμπών;

   Δεν γνωρίζουν ότι τα συνθήματα που φωνάζει όλη η Ελλάδα, είναι συνθήματα που φωτογραφίζουν και το μεταλλείο και τον κάθε χώρο δουλειάς;

  «Δεν ήτανε τυχαίο – ούτε κακιά στιγμή. Ήτανε τα κέρδη πάνω απ’ τη ζωή»

  «Δεν είναι - η ώρα- της σιωπής, είναι - η ώρα του αγώνα - και της φωνής»

  «Αυτό το έγκλημα - να μην συγκαλυφθεί  Όλων των νεκρών - θα γίνουμε φωνή»

  «Δεν ήταν ατυχία - ούτε κακιά στιγμή. Είναι - το κέρδος- πάνω από τη ζωή»

   Αλήθεια αυτοί οι συνδικαλιστές όταν φεύγουν από τα σπίτια τους λένε στους οικείους τους «πάμε και όπου βγεί»;  Και όταν με το καλό επιστρέψουν από τη δουλειά κοιμούνται ήσυχοι που τη θέση τους πήραν άλλοι εργαζόμενοι με άγνωστο τι θα τους συμβεί;

   Συνάδελφοι,

   Παραμερίστε τους όποιους φόβους και τις όποιες αναστολές έχετε και πάρτε μέρος στην απεργία. Δώστε σινιάλο στους όποιους μηχανοδηγούς ότι εσείς βαδίζετε σε ράγες ανθρωπιάς και αλληλεγγύης κόντρα σε ένα σύστημα που θέλει κέρδη ακόμη και με αίμα!

Δίνουμε το παρών στην ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ   Συγκέντρωση

Την Πέμπτη στις 16 Μάρτη

στην πλατεία Λαού στις 11:00

    Να είμαστε εκεί για να βροντοφωνάξουμε για την αλήθεια. Την αλήθεια που θάβουνε με τα ψέματα, τις δικαιολογίες, την υποκρισία τους.

   Να είμαστε εκεί γιατί έχουμε μάθει να μη σιωπάμε μπροστά στα εγκλήματα των επιχειρηματικών ομίλων και του κράτους τους, αλλά να σφίγγουμε τα δόντια και να αγωνιζόμαστε κόντρα στις αιτίες και τους ενόχους.

   Τώρα δεν είναι η ώρα της σιωπής, είναι η ώρα της φωνής και του αγώνα. “Στο έγκλημα αυτό καμία ανοχή, όλων των νεκρών να γίνουμε φωνή”. Τους το χρωστάμε

.

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΑΛΛΑ ΤΕΜΠΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ