“Μακεδονική γλώσσα”: Η ιστορία μιας ψευδώνυμης γλώσσας

Με αφορμή την απαράδεκτη απόφαση του Πρωτοδικείου Φλώρινας –ως προφανές απότοκο της αντιδημοκρατικής και βλαπτικής για τα ελληνικά συμφέροντα Συμφωνίας των Πρεσπών– για την αναγνώριση φιλοσκοπιανής ΜΚΟ με τον προκλητικό τίτλο “Κέντρο μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα”, ακολουθεί ένα μικρό ιστορικό για την “μακεδονική γλώσσα”.

Ιστορικό βασισμένο αποκλειστικά –για ευνόητους λόγους– όχι σε ελληνική βιβλιογραφία (π.χ. Γ. Μπαμπινιώτης, “Η γλώσσα της Μακεδονίας. Η αρχαία Μακεδονική και η ψευδώνυμη γλώσσα των Σκοπίων”, εκδ. “Ολκός”), αλλά στο γερμανόγλωσσο Wikipedia.de (“Mazedonische Sprache” https://de.wikipedia.org/wiki/Mazedonische_Sprache).

Η “μακεδονική γλώσσα” (makedonski jazik)[1] υπάγεται, ως γνωστόν, στην νοτιοσλαβική υποομάδα των σλαβικών γλωσσών, οι οποίες με τη σειρά τους συμπεριλαμβάνονται στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Τα βουλγαρικά αποτελούν την πιο συγγενική της γλώσσα και οι λεγόμενες “μακεδονικές διάλεκτοι” είναι μέρος μιας συνέχειας από διαλέκτους, τόσο στα βουλγαρικά όσο και στα σερβικά[2]. Γι’ αυτό και στην επιστήμη της γλωσσολογίας, τα “μακεδονικά” συνυπολογίζονται μαζί με τα βουλγαρικά στην ανατολική ομάδα των νοτιοσλαβικών γλωσσών, η οποία διαφέρει σε πολλά σημεία από τη δυτική ομάδα αυτών των γλωσσών και εν μέρει και από τις υπόλοιπες σλαβικές γλώσσες.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ :