Τα πλούσια κοιτάσματα κοβαλτίου του Κονγκό αποτελούσαν μέρος ευρύτερου προγράμματος της Κίνας που της προσέφερε προβάδισμα έναντι των ΗΠΑ στην κούρσα για την κυριαρχία στην ηλεκτροκίνηση, που εδώ και καιρό αποτελεί κύριο μοχλό της παγκόσμιας οικονομίας. Έρευνα των ΝΥΤ, όμως, αποκάλυψε μια κρυφή ιστορία των εξαγορών κοβαλτίου που έγιναν επειδή οι ΗΠΑ ουσιαστικά εκχώρησαν τα κοιτάσματά του στην Κίνα μην μπορώντας να περιφρουρήσουν τις δεκαετίες διπλωματικής προσέγγισης με το Κονγκό και αμερικανικών επενδύσεων στη χώρα.” Σε μια παράγραφο χώρεσαν σχεδόν όλα, αν και το ρεπορτάζ των “The New York Times” λέει πολλά περισσότερα…
Δεν γνωρίζουμε φυσικά εάν το δημοσίευμα εντάσσεται στον σχεδιασμό κάποιας άλλης οικονομικής ολιγαρχίας με αντίθετα συμφέροντα… Η ουσία παραμένει όμως, πως όταν τους θέτεις το θέμα του μισού τόνου σπανίων γαιών που ενσωματώνουν, οι οποίες κάπως εξορύσσονται, κάποιος τις ελέγχει και κάπως πρέπει να απορριφθούν, όταν σε δυο δεκαετίες έρθει η ώρα να αντικατασταθούν οι γενναιόδωρα επιδοτούμενες σήμερα “πράσινες” ανεμογεννήτριες, σφυρίζουν αδιάφορα, κάνοντας ότι δεν ακούν. Ναι, αυτοί οι δήθεν διαπρύσιοι κήρυκες των περιβαλλοντικών αξιών! Κι αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα, διότι αν συνειδητοποιούσαν την εξάρτηση τα “σαΐνια” της Δύσης θα τρόμαζαν…
Ερώτημα προς γνήσια ευαίσθητους με το περιβάλλον, προς ειλικρινείς -με τον εαυτό τους πάνω από όλα- ιδεαλιστές:
Τι είναι λογικό να περιμένει κανείς από όσους σήμερα προσποιούνται πως δεν ακούν εάν σταματήσουν οι επιδοτήσεις; Στην καλύτερη να ασκήσουν κάθε είδους επιρροή για να… επιδοτηθεί η πολυδάπανη υγειονομική τους απόρριψη.
Στη χειρότερη, απλώς να αδιαφορήσουν. Και θα μείνουν οι “χρήσιμοι ηλίθιοι” του συστήματος να φωνάζουν και πάλι. Χωρίς απαραίτητα να αντιλαμβάνονται τον ρόλο που έπαιξαν. Για μια ακόμη φορά. Όπως κάποτε τους “αξιοποίησε” δεόντως η ΕΣΣΔ. Τι πλάκα είχε αυτό το “Δάφνη αποπυρηνικοποιημένη ζώνη”! Γι’ αυτό πιθανότατα και πάλι θα φωνάζουν προς λάθος κατευθύνσεις.
Διότι εάν γυρίσουμε στα της γεωπολιτικής, θα πρέπει να θέσουμε το κατάλληλο -μη περιβαλλοντικό- ερώτημα: Πώς διάολο θα προχωρήσει η Δύση στην αναθεματισμένη την ενεργειακή “μετάβαση” χωρίς πρώτες ύλες, όταν έχει φροντίσει να εκχωρήσει τον έλεγχο των κρίσιμων ορυκτών και των σπανίων γαιών στην Κίνα; Μήπως τίθεται υπό εξέταση και ο “δυτικός πατριωτισμός”, ο οποίος θυσιάζεται στον βωμό του οικονομικού κέρδους “υπερεθνικών” και ανεξέλεγκτων ελίτ;
Κάποτε έκαναν λόγο για τα “ματωμένα διαμάντια”, διότι χρησιμοποιούσαν παιδάκια στην υπανάπτυκτη Αφρική. Όταν στην περίπτωσή μας το ορυκτό αφορά τις ΑΠΕ, παύει να είναι αιματοβαμμένο; Άρα και η “πράσινη ανάπτυξη”, ή ή “πράσινη μετάβαση” διέρχεται από την κολυμβήθρα του Σιλωάμ και ως διά μαγείας δεν ρυπαίνουν; Ή ας καθαρίσουμε την “πολιτισμένη Δύση”, λερώνοντας όλη την υπόλοιπη ανθρωπότητα; Θα απαντήσει κανείς τους; “Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί“…
Η περίπτωση των δύο ορυχείων κοβαλτίου του Κογκό ΔΕΝ είναι όμως η μοναδική… Θυμόμαστε ότι στην περίπτωση της Γροιλανδίας είχαν εκχωρηθεί δύο ορυχεία σπάνιων γαιών σε κινεζικές εταιρείες; Κι όχι μόνον αυτό, καθότι η μία κινεζική εταιρεία είχε συμμετάσχει με άδεια – πρόσκληση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στον ευρωπαϊκό συνεταιρισμό κρίσιμων ορυκτών!
Δηλαδή η ενωμένη μας Ευρώπη έβαλε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα; Σαν να έχει εκχωρήσει ΕΠΙΣΗΜΩΣ το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας, τα σχέδια άμυνας της χώρας στο τουρκικό ΓΕΕΘΑ… ή σαν να είχε εκχωρήσει η Δύση μεταπολεμικά ΟΛΑ τα κοιτάσματα πετρελαίου στην ΕΣΣΔ. Εδώ δεν υπάρχει θέμα “ξεπουλήματος ασημικών” της Δύσης στην Κίνα; Για να θυμηθούμε και την πολιτική ρητορική κάποιων στο εσωτερικό, όταν συζητάμε π.χ. για τη ΔΕΗ. Αν δεν μπορούμε να πιάσουμε όμως το παιχνίδι σε αυτό το επίπεδο, πώς ακριβώς και από ποιους περιμένουμε να καταλάβουν τη μεγάλη εικόνα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου