Κινηματογραφική Λέσχη Ιτέας : Προβολή ταινίας Τετάρτη 4/8 και Παρασκευή 6/8

 

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ

Τετάρτη 4/8 και Παρασκευή 6/8 στις 9.15μμ

Η κωμωδία 

«Το σενάριο που άναψε φωτιές» (2019)

Βραβεία στο Φεστιβάλ Βενετίας: Βραβείο Interfilm Καλύτερης Ταινίας και Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού για τον πρωταγωνιστή Καΐς Νασίφ.

Υποψήφιο για ΟΣΚΑΡ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας

Το trailer της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=w-PE8AMriqU

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο παλαιστίνιος Σαλάμ δουλεύει ως βοηθός σε μια καθημερινή τηλεοπτική σειρά που εξιστορεί τις περιπέτειες μιας παλαιστίνιας κατασκόπου η οποία το 1967 αποπλανεί έναν ισραηλινό στρατηγό προκειμένου να του αποσπάσει πληροφορίες. Η σαπουνόπερα  είναι δημοφιλής τόσο στους παλαιστίνιους όσο και στους ισραηλινούς, ειδικά στις γυναίκες. Στο σημείο ελέγχου, ο Σαλάμ συναντά τον αξιωματικό του Ισραηλινού στρατού Ασσί, του οποίου η σύζυγος είναι φανατική της σαπουνόπερας. Για να εντυπωσιάσει τη γυναίκα του, ο Ασσί προσπαθεί να εμπλακεί στην αλλαγή του σεναρίου. Όμως τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Παν. Τιμογιαννάκης (pantimo.gr): «Το αγάπησα πολύ αυτό το έργο, από την πρώτη φορά που το είδα. Η πλοκή εκτυλίσσεται θαυμάσια, κατά βάση με τους κανόνες της κωμωδίας, κατά δεύτερο λόγο και με τους κανόνες της πλοκής μιας ταινίας συνωμοσίας, ενώ συγχρόνως δουλεύονται χαρακτήρες, που είναι ολοζώντανοι άνθρωποι, με καθημερινές, προσωπικές αλλά κι εθνικές αγωνίες. Οι δύο πρωταγωνιστές είναι εξαιρετικοί, ο «Παλαιστίνος» με μια αμηχανία του, ο «Ισραηλινός» με την πονηράδα του, κι οι δύο με απόλυτη αίσθηση της κωμωδίας. Από τον τον Τσάρλυ Τσάπλιν που γέλασε με τον Χίτλερ στον «Δικτάτορα» και τον Ρομπέρτο Μπενίνι που έκανε κωμωδία μέσα από το Ολοκαύτωμα με το «Η ζωή είναι ωραία», θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατάγεται και τούτο το έργο ως είδος.»

Χρ. Μήτσης (ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ): «Τα φαρσικά τηλεοπτικά στερεότυπα των καθημερινών σίριαλ αναμειγνύονται έξυπνα με τα πολιτικά θέματα του μεσανατολικού, προσφέροντας σε αυτήν την ζωηρή κωμωδία μια διαφορετική οδό προσέγγισης μιας εκρηκτικής καθημερινότητας. Ο σκηνοθέτης αναγνωρίζοντας τις εκατέρωθεν προκαταλήψεις, προτιμά να τις εμπλέξει στην εξέλιξη της πλοκής με χιούμορ προκρίνοντας τη διασκεδαστική σάτιρα.»

Θοδ. Κουτσογιαννόπουλος (lifo.gr): «Ευχάριστη και  αστεία κομεντί χαρακτήρων με φόντο την άσβεστη πολιτική διαμάχη, πανέξυπνη κινητήρια δύναμη μιας σαπουνόπερας που καθηλώνει σε κάθε της προβολή τηλεθεατές και από τις δύο πλευρές.»

Γ. Κρασσακόπουλος (flix.gr): «Κωμωδία με πολιτικές αποχρώσεις πάνω στο ισραηλινο-παλαιστινιακό ζήτημα, που απροσδόκητα, λειτουργεί επιτυχημένα. Το φιλμ του Σαμέχ Ζοαμπί δεν παύει ποτέ να είναι χαριτωμένο και απολαυστικό, ο τρόπος του να μιλήσει για τις προκαταλήψεις των δυο πλευρών, είναι έξυπνος και η τόλμη του να φέρει το χιούμορ και την κατανόηση σε μια κυριολεκτικά εμπόλεμη ζώνη, είναι αναμφίβολα αξιέπαινη.»