«Από τον Εσπερινό της συγχώρεσης στον Εσπερινό της Αγάπης» (π.Δημητρίου Ζαχαρόπουλου)

 

Από τον Εσπερινό της συγχώρεσης στον Εσπερινό της αγάπης μια πορεία μύησης. Πορεία από την εσωστρέφεια στην εξωστρέφεια , συγχώρεση αλλά και αγκαλιά, περίοδος μαγευτική,σκοτάδι αλλά και Φως. 

Τα συναισθήματα ποικίλουν την περίοδο αυτή αλλά έχουμε τα οροθέσια τα οποία  με σταθερό βηματισμό μας οδηγούν στο στόχο που έχει βάλει η ψυχή μας. 

Οι σειρήνες πολλές οι θόρυβοι οι άτακτοι χτύποι του εσωτερικού αλλά και του εξωτερικού μας κόσμου  μας ταράζουν και μας παρακινούν να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια την προσευχή την ευχή όλα όμως συντελούν στην μαγευτική πορεία για την υπέρβαση και ένωση. 

Και να εμφανίζονται οι Κυριακές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ως σωσίβια η θάλασσα άλλοτε άγρια άλλοτε ήρεμη όμως το ταξίδι συνεχίζεται. 

Φτάσαμε στο τέλος του ταξιδιού οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα οι ψάλτες υμνολογούν ο κόσμος προσκυνεί οι ιερείς λάμπουν όλα τώρα τα κάλυψε το Φως, η νοσταλγία του ταξιδιού έντονη οι γεύσεις οι εμπειρίες οι άνθρωποι όμως τώρα αλλήλους περιπτυξώμεθα και συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει. 

Από το σκοτεινό διασκεπτήριο της ψυχής μας οδηγούμαστε στον φωτεινό Ναό ώστε να συναντήσουμε την κτίση και τους αδελφούς μας χαρά και γέλιο κράτημα χεριού και αγκαλιά φιλιά μαγευτικά τελικά η ζωή 4 λέξεις Χριστός Ανέστη- Αληθώς Ανέστη τί περισσότερο ψάχνεις ψυχή μου; 

Γιατί σκορπίζεις την ενέργεια σου; 

Γιατί νευριάζεις και χάνεις την ομορφιά σου; 

4 λέξεις η ζωή  Χριστός Ανέστη- Αληθώς Ανέστη. 

Είπον !!!