ΧΙΟΝΙ κ 4Χ4 ...με το νερό των ονείρων.. (Χ.Βανδώρου)

"Ήμουν βουνό/ήσουν θάλασσα/κι άλλο τρόπο δεν είχαμε/να έλθουμε κοντά

έκανες εσύ τα όνειρά σου βροχή και χιόνι/κι έκανα τα όνειρά μου ρέματα και ποτάμια

κι έτσι μένουμε/δεμένοι με το νερό των   ονείρων" (Γ. Καλπούζος)                                                                                                           

Στην οθόνη της τηλεόρασης περνούσαν οι σκηνές από την ταινία  Vivir Dos Veces που στα Ελληνικά ο τίτλος «Ζήσε δυο φορές αγάπα μία». Από το παράθυρο περνούσαν οι ακτίνες ενός λαμπρού ήλιου στο φόντο των απέναντι χιονισμένων βουνών.

Έκλεισα με βιασύνη την τηλεόραση. Η ταινία μπορούσε να περιμένει. Το χιόνι μετά από καιρό όχι. Προβληματίστηκα αν θα άλλαζα ζαντολάστιχα. Επικράτησε η ώριμη σκέψη. Μόνος στο βουνό δεν είναι ώρα για δύσκολα. Η περιπέτεια μπορεί να περιμένει.

(μπαλέτο κλαδιών

που χορεύουν στο χιόνι(Παβέζε)

Πέταξα στο αμάξι το χιονόφτιαρο για καλό και για κακό, τις μπότες το σκούφο, τα γάντια και άλλη μια φορά αισθάνθηκα την πλημύρα μιας γνώριμης  γλυκιάς αναμονής.

Στα τέλη της 10ετίας του 1990, στα πλαίσια του ορειβατικού Ιτέας ξεκινήσαμε μια μικρή παρέα, Χρήστος, Λάζαρος, Νίκος, Κώστας, Γιώργος Σπύρος και μερικοί ακόμη, την 4Χ4 λέσχη της περιοχής μας.  Για 4-5 χρόνια, μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε πραγματικά τον νομό, να οργανώσουμε εξορμήσεις στις γύρω περιοχές και αργότερα να φτάσουμε ως την περίφημη Βάλια Κάλντα και όχι μόνο. Μα δεν ήταν η αδρεναλίνη  η μόνη μας έγνοια. Το σημαντικότερο ήταν η μέσα από την παρέα  ομαδική γνώση που συσσωρεύτηκε καθώς η ομογενοποιημένη συντροφιά δημιουργούσε εμπειρία και άποψη. Σύνθημα μας το 4Χ4 δεν είναι σκοπός αλλά μέσον. Νομίζω πως μόνο έτσι μπορούμε και σήμερα να ξαναρχίσουμε.

Στρίβω στο χωματόδρομο.

Η ίδια διαδρομή 100δες φορές, αλλά και κάθε φορά τόσο διαφορετική! Τις προηγούμενες ημέρες χάζευα τα φτιαγμένα τζιπάκια, συνήθεια από παλιά, μα τώρα «αποδοτικότερη» καθόσον οι 10δες ομάδες στο ΦΜ δεν αφήνουν ούτε άγιο να ησυχάσει. Αναρτήσεις λάστιχα εργάτες σηκώματα «σπιρούνια και καυτές σέλλες», όλα στο βωμό; Μιας φωτό και μερικών like, όπου το αμάξι συνήθως ισορροπεί μεταξύ επαναφοράς στους 4 τροxoύς και μιας ελεγχόμενης συνήθως τούμπας. Αρκετά 4Χ4 όμορφα φτιαγμένα, νεανικά, με σοβαρό εκτός δρόμου εξοπλισμό κυκλοφορούν και στην περιοχή μας. Ελπίζω να βρεθούμε άλλη μια φορά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ώστε να ανασυστήσουμε την λέσχη 4Χ4. Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός σε σωστή βάση, έχει πολλά να δώσει στην περιοχή, και πρώτα πρώτα να σπάσει την απομόνωση στην οποία είναι καταδικασμένος ο νομός  Φωκίδας, ώστε με πολύ λίγα να προσφέρει πολλαπλάσια.

"Το ανέβαλες. Κακοκαιρία μεγάλη, πέσανε χιόνια κλείσανε οι δρόμοι, πάγοι, μεγάλη ολισθηρότης. Καλά έκανες. Εάν δεν είναι ολισθηρή η επιθυμία προς τι να έρθει; (Κική Δημουλά)

    ΑΛΛΩΣΤΕ

...Το χιόνι δεν προσπαθεί τίποτα να πει: Είναι μονάχα μια ερώτηση που

απλώνει μυριάδες ερωτηματικά πάνω στον κόσμο... (Emilio Pacheco)