Έναν απολογισμό του 2020 όσον αφορά τη λειτουργία και την ποιότητα της Δημοκρατίας κάνει το νέο κόμμα των Πράσινων και δηλώνει την έντονη ανησυχία του. Και σημειώνει ότι υπό το κράτος της ανησυχίας ή και του φόβου εξαιτίας της πανδημίας, που κυριαρχεί σε μεγάλο μέρος της κοινωνικής συνείδησης, και μπροστά στο δίλημμα «ελευθερίες ή υγεία», η ούτως ή άλλως ελλειμματική ελληνική δημοκρατία φαίνεται να οδεύει προς μια μορφή «περιορισμένης» δημοκρατίας.
Μάλιστα, σύμφωνα με το Ινστιτούτο V-Dem του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, η Δημοκρατία στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της πανδημίας βρίσκεται πίσω από χώρες όπως το Ιράν, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν, αποτελώντας την τρίτη πιο αυταρχική χώρα της Ευρώπης, μετά τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και τη Σερβία. Η Ελλάδα αποτελεί ουραγό στον σεβασμό των δημοκρατικών αρχών και βρίσκεται σε μια από τις χειρότερες θέσεις της Ευρώπης όσον αφορά τις δημοκρατικές παραβιάσεις με επίκληση την προστασία από τον ιό.
Η προσπάθεια για έλεγχο των ΜΜΕ οδήγησε σε καθεστώς λογοκρισίας, αυτολογοκρισίας, παραιτήσεις και απολύσεις δημοσιογράφων και εν τέλει σε ένα ασφυκτικό καθεστώς όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου. Στο όνομα του «επιτελικού κράτους» διορίζονται φιλικά προς την κυβέρνηση άτομα, σε ανεξάρτητες αρχές, οργανισμούς, νοσοκομεία κλπ, ανεξαρτήτως προσόντων ή παύονται άλλα που δεν ακολουθούν την «γραμμή» της κυβέρνησης. Στην περίπτωση της υγείας στις μέρες μας αυτό μπορεί να έχει τραγικά αποτελέσματα.
Αν δείκτης της Δημοκρατίας είναι η συμπεριφορά των αστυνομικών, τότε η αυθαιρεσία της αστυνομίας που εντείνεται και φτάνει σε κακοποιήσεις ακτιβιστών, σε εκφοβιστικές κρατήσεις ατόμων, σε παραβίαση του οικογενειακού ασύλου, μέχρι και στην επιβολή προστίμων σε άστεγους κατά τη διάρκεια του lockdown, οφείλει να μας προβληματίζει.
Οι παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στη Δικαιοσύνη σαφέστατα παραβαίνουν τη βασική αρχή της διάκρισης των εξουσιών (υπόθεση Novartis, απειλές κυβερνητικών στελεχών προς δικαστικούς λειτουργούς, επισκέψεις κυβερνητικών παραγόντων στο ΣτΕ πριν την εκδίκαση «ευαίσθητων» υποθέσεων κλπ.
Στον τομέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια παραμερίζονται και αποψιλώνονται από τις εξουσίες τους προς χάριν παράλληλων δομών που δεν θα διοικούνται από αιρετούς ενώ αρμοδιότητες και αποφάσεις λαμβάνονται από τις Οικονομικές Επιτροπές, αντί των Δημοτικών Συμβουλίων.
Η «ελλειμματική» λειτουργία της Βουλής, όπου, επειδή η πλειοψηφία του κόσμου έχει στραμμένη την προσοχή του στην υγειονομική κρίση, μπορούν να ψηφίζονται νομοσχέδια με τα οποία διαφωνούν ΟΛΟΙ οι σχετικοί φορείς, οργανώσεις κλπ, εισάγονται τροπολογίες στην κυριολεξία «νύχτα» και χωρίς διαβούλευση, ενώ τελευταία ποινικοποιείται από την ίδια τη Βουλή ο κοινοβουλευτικός έλεγχος.
Ο αυταρχικός πατερναλισμός του υπουργού Προστασίας του Πολίτη επιτρέπει τον μεταδοτικό εορτασμό του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη αλλά απαγορεύει τις πορείες για το Πολυτεχνείο, σε πείσμα της αντίθετης γνώμης συνταγματολόγων, υπεύθυνων φορέων κλπ.
Τέλος, μια ενοχλητική διάσταση αποτελεί το ταξικό στοιχείο της επιβολής των νόμων. Οι πολιτικά ή/και οικονομικά ισχυροί μπορούν να παρακάμπτουν τις νόμιμες διαδικασίες ενώ στους αδύναμους εξαντλείται όλη η αυστηρότητα των κανονισμών. Είναι όνειδος για τη δημοκρατία να κόβεται το ρεύμα άπορων οικογενειών με την παρουσία ΜΑΤ ενώ την ίδια στιγμή παραγράφονται χρέη προς την εφορία ύψους δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Για να μη μιλήσουμε για τη διαβόητη υπόθεση του Noor 1…
Η εξουσία διαφθείρει έγραφε ο Μακιαβέλλι, γι’ αυτό εμείς ως Πράσινοι, αναλογιζόμαστε και τη δική μας ευθύνη και είμαστε αποφασισμένοι και αποφασισμένες να ελέγχουμε κάθε αντιδημοκρατική εκτροπή της κυβέρνησης, αναδεικνύοντας το σημερινό έλλειμμα αντιπολίτευσης και δημοκρατίας.
ΣΥΜΦΩΝΩ
ΑπάντησηΔιαγραφή