ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ – ΓΟΝΕΩΝ ( του Σαράντη Μιχαλόπουλου , κατοίκου Ιτέας)

Αγαπητοί Καθηγητές και Γονείς

Διάβασα την πρόσφατη ανακοίνωσή σας που σχετίζεται, αφενός με τη σημερινή αλλά και τη γενικότερη κατάσταση στην παιδεία, και αφετέρου με τις ειδικότερες συνθήκες, λόγω και του κορωνοϊού, που επικρατούν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του Νομού Φωκίδας.

Χαιρετίζω την ανακοίνωση αυτή, διότι για μένα σηματοδοτεί την αρχή ενός δημόσιου διαλόγου για τα παραπάνω θέματα, κάτι που είναι απολύτως απαραίτητο για να φωτιστούν όλες οι πτυχές τους και κυρίως για να σχηματίσουν όλοι οι πολίτες, είτε έχουν ιδία αντίληψη, είτε όχι, όπως για παράδειγμα εγώ που δεν έχω παιδιά που να πηγαίνουν σχολείο, μία καλύτερη εικόνα για τα πράγματα.

Ξεκινώ λοιπόν από τα αιτήματά σας, όπως αυτά παρουσιάζονται στην ανακοίνωσή σας.

Αίτημα 1 : Μείωση μαθητών ανά τμήμα με ανώτατο όριο το 15, ώστε να τηρούνται οι απαραίτητες αποστάσεις.

Σωστό αίτημα, το οποίο όμως πρέπει να συμπληρωθεί, όχι στη συγκεκριμένη ανακοίνωση αλλά σε ένα αναλυτικότερο δελτίο τύπου, με αναλυτικά στοιχεία για τη σημερινή κατάσταση, την οποία εσείς γνωρίζετε πολύ καλά, ή, μπορείτε να πληροφορηθείτε από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας πολύ πιο εύκολα από έναν απλό πολίτη.

Κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε και εμείς πόσες αίθουσες λειτουργούν σήμερα στον νομό μας, πόσους μαθητές έχει η κάθε αίθουσα, ποιες είναι οι διαστάσεις της (μπορεί η αίθουσα να είναι μικρή ακόμη και για 15 άτομα), ποιοι είναι οι χώροι διαλειμμάτων, ποιες είναι οι υπόλοιπες υποδομές (π.χ. τουαλέτες) και κάθε άλλη πληροφορία που θα βοηθήσει στην δημιουργία μίας σωστής εικόνας για το συζητούμενο θέμα.

Ανάλογα με τα παραπάνω στοιχεία, πρέπει να υπάρξει στη συνέχεια κάποια πρόταση για την πρακτική αντιμετώπιση των πιθανόν ελλείψεων υποδομών. Σίγουρα αυτό είναι ευθύνη και αρμοδιότητα της Πολιτείας (Κεντρική Κυβέρνηση, Τοπική Αυτοδιοίκηση), αλλά πρέπει και εμείς, ειδικά σε μικρές κοινωνίες που έχουμε εκ των πραγμάτων μία καλή εικόνα της κατάστασης, να μπορούμε να προτείνουμε κάτι, π.χ. υπάρχουν ή δεν υπάρχουν χώροι που μπορούν να αξιοποιηθούν, μπορεί ή δεν μπορεί να δημιουργηθούν τμήματα που θα κάνουν μάθημα πρωί – απόγευμα, και άλλα παρόμοια. Με τον τρόπο αυτό θα φανεί αν υπάρχουν λύσεις ή όχι, ώστε και το σχετικό αίτημα να μπορεί να ικανοποιηθεί εύκολα ή δύσκολα, με κάποιο κόστος (π.χ. ανακαίνιση χώρων, υπερωρίες καθηγητών ή λοιπού προσωπικού, κλπ.).

Αίτημα 2 : Επισκευή σχολείων, εξασφάλιση κατάλληλων χώρων, ώστε να διασφαλίζονται οι απαραίτητες αποστάσεις σε κάθε τάξη, εξεύρεση διαθέσιμων ελεύθερων χώρων. Νέα σχολικά κτίρια.

Ουσιαστικά το παραπάνω αίτημα ενσωματώνεται με το προηγούμενο, οπότε και οι δικές μου παρατηρήσεις είναι αυτές που κατέγραψα παραπάνω. Το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι ότι το αίτημα για νέα σχολικά κτίρια καταλαβαίνουμε όλοι ότι αφορά έναν πιο μακρόπνοο σχεδιασμό και όχι την παρούσα έκτακτη κατάσταση, οπότε θα ήταν καλύτερα να διατυπωθεί διαφορετικά, δηλαδή σαν αίτημα ενημέρωσης των πολιτών για τον μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της Πολιτείας για τις σχολικές αίθουσες και τις λοιπές υποδομές, που θα περιλαμβάνουν όχι μόνο τους χώρους αλλά και τον λοιπό τεχνολογικό εξοπλισμό.

Αίτημα 3 : Πρόσληψη του αναγκαίου εκπαιδευτικού προσωπικού για την κάλυψη όλων των λειτουργικών κενών. Μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών.

Σημαντικότατο αίτημα, που πρέπει και αυτό να συμπληρωθεί με ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία, όπως, πόσα και ποια είναι τα σημερινά κενά (μιλάμε πάντα για τον νομό μας), ποια είναι η σημερινή απασχόληση των υπηρετούντων εκπαιδευτικών, πόσο καλύπτουν αντικείμενα που δεν είναι στο γνωστικό τους αντικείμενο (δεν ξεχνώ τα δικά μου σχολικά χρόνια όπου κάποια χρονιά το μάθημα της Γεωγραφίας δίδασκε καθηγητής των Τεχνικών, δηλαδή της ζωγραφικής).

Μία τέτοιου είδους πληροφόρηση είναι αναγκαία και για τον πρόσθετο λόγο ότι στην κοινή γνώμη επικρατεί, κακώς, κατά τη γνώμη μου, μία αντίληψη ότι οι καθηγητές είναι «προνομιούχοι», διότι έχουν περισσότερες διακοπές από τους συνήθεις υπαλλήλους, λόγω διακοπών στις γιορτές ή το καλοκαίρι. 

Ως προς τον μόνιμο διορισμό εκπαιδευτικών, εγώ θεωρώ απαράδεκτο τον θεσμό των «αναπληρωτών» που δείχνει, αν μη τι άλλο, παντελή έλλειψη σχεδιασμού. Αν χρειάζονται κάποιοι «εφεδρικοί» εκπαιδευτικοί για κάλυψη ασθενειών ή άλλων απουσιών για σοβαρούς λόγους (π.χ. άδεια μητρότητας), δεν μπορεί να μην υπάρχουν αυτοί οι καθηγητές και να αναζητούνται «αναπληρωτές», με απαραίτητη φυσικά προϋπόθεση την πλήρη αξιοποίησής τους σε άλλες θέσεις, όταν δεν χρειάζονται στην τρέχουσα εκπαιδευτική διαδικασία.

Αίτημα 4 : Έγκριση όλων των ολιγομελών τμημάτων. Να έρθουν τώρα όλα τα βιβλία.

Καλό είναι να δοθούν και για το αίτημα αυτό πιο συγκεκριμένα στοιχεία, π.χ. πόσα είναι αυτά τα ολιγομελή τμήματα, γιατί δεν υπάρχει αυτή η αιτούμενη έγκριση, ή γιατί δεν έχουν σταλεί τα προβλεπόμενα βιβλία.

Αίτημα 5 : Προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού καθαριότητας.

Πόσο είναι αυτό το προσωπικό ; Ποια θα είναι η απασχόλησή του ; Θα είναι πλήρης απασχόληση ή απασχόληση μερικών μόνο ωρών ; Μπορεί αυτές οι ανάγκες καθαριότητας να καλυφθούν μέσω εταιριών παροχής υπηρεσιών, ώστε να υπάρξει ενδεχομένως βελτιστοποίηση από πλευράς κόστους ;

Αίτημα 6 : Δωρεάν διαγνωστικά τεστ σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Τι προβλέπεται σήμερα ; Ποιοι κάνουν διαγνωστικά τεστ και με ποια συχνότητα ; Γίνονται  (όταν γίνονται) από δημόσιες υπηρεσίες Υγείας ή όχι ; Τι προτείνεται από τους Καθηγητές και τους Γονείς ;

Αίτημα 7 : Δωρεάν παροχή όλου του απαραίτητου υγειονομικού υλικού. Χορήγηση δωρεάν μασκών, απολυμαντικών σε καθημερινή βάση σε μαθητές και εκπαιδευτικούς και διασφάλιση των υγειονομικών μέτρων κατά τη μετακίνηση των μαθητών (λεωφορεία, ταξί).

Είχα την εντύπωση ότι αυτό γίνεται. Αν δεν γίνεται, είναι πράγματι σοβαρό το θέμα, διότι όλοι ακούμε τις συνεχείς διαβεβαιώσεις των αρμοδίων ότι τουλάχιστον αυτά έχουν εξασφαλιστεί. Για τη «διασφάλιση των υγειονομικών μέτρων κατά τη μετακίνηση των μαθητών» θα ήθελα μία διευκρίνιση για το τι αυτό πρέπει να περιλαμβάνει.

Αίτημα 8 : Έκτακτη οικονομική επιχορήγηση στις σχολικές επιτροπές. 

Για τι ποσά μιλάμε ; Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της έκτακτης οικονομικής επιχορήγησης ;

Αίτημα 9 : Εξασφάλιση του απαραίτητου υλικοτεχνικού εξοπλισμού.

Σε τι ακριβώς αναφέρεται το αίτημα αυτό ; Αφορά μόνιμες και πάγιες εκπαιδευτικές ανάγκες ή ανάγκες που δημιουργήθηκαν λόγω των ειδικών συνθηκών που έφερε ο κορωνοϊός ;

Αίτημα 10 : Δημιουργία Σχολιατρικής Υπηρεσίας που θα έχει την ευθύνη για τον έλεγχο λειτουργίας των σχολείων αλλά και τη διαχείριση των κρουσμάτων. 

Δεν γνωρίζω πως γίνεται σήμερα αυτός ο έλεγχος και η διαχείριση των κρουσμάτων. Επίσης, δεν είναι σαφές τι ακριβώς περιλαμβάνει το αίτημα. Είναι καλό αυτό να διευκρινιστεί και να αναφερθεί και το σκεπτικό που δικαιολογεί την πρόταση.

Αίτημα 11 : Κατάργηση του νόμου που μετατρέπει τα σχολεία σε εξεταστικά κέντρα και οδηγεί ακόμη περισσότερο στην παραπαιδεία και κάθε νομοθετικής διάταξης που επιτρέπει κάμερα στα σχολεία και on-line μετάδοση των μαθημάτων.

Προφανώς, το αίτημα αυτό αναφέρεται στο συνολικό νομικό πλαίσιο της εκπαίδευσης και γι’ αυτό μία συζήτηση επ’ αυτού πρέπει να γίνει χωριστά. 

Για την διαδικτυακή εκπαίδευση, επίσης πρέπει να γίνει χωριστή συζήτηση, διότι και αυτό είναι ένα ιδιαίτερο θέμα που οι απόψεις διίστανται.

Αίτημα 12 : Ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας.

Σήμερα δεν υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί τη σημασία ενός ολοκληρωμένου και πλήρως λειτουργικού δημόσιου συστήματος υγείας, αν όμως για το σύστημα εκπαίδευσης απαιτείται μία ξεχωριστή συζήτηση, για το σύστημα υγείας απαιτούνται, όχι μία, αλλά πολλές συζητήσεις. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, η άμεση ενίσχυση του υπάρχοντος συστήματος δημόσιας υγείας δεν είναι απλώς επιτακτική. Είναι θέμα απόλυτης προτεραιότητας. 

Πολύ θα ήθελα, στο ίδιο πνεύμα που καταγράφονται οι ελλείψεις στο σύστημα εκπαίδευσης, να υπήρχε από πλευράς κάποιων αρμόδιων φορέων ή οργάνων και μία αναλυτική καταγραφή των ελλείψεων και των αναγκών του συστήματος υγείας του νομού μας. 

Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι ο δημόσιος διάλογος είναι το μόνο εργαλείο που μπορεί να προωθήσει αποτελεσματικές λύσεις για τα μεγάλα αλλά και τα μικρά θέματα που απασχολούν τις κοινωνίες και γι’ αυτό όλες οι οργανωμένες ομάδες πολιτών αλλά και τα ίδια τα άτομα πρέπει να τον επιδιώκουν και να συμβάλουν και οι ίδιοι με όλες τους τις δυνάμεις στην ανάπτυξη αυτού του διαλόγου. Ελπίζω και εγώ, με όσα παραπάνω εξέθεσα, να συνέβαλα κάπως στην προώθηση αυτού του στόχου.