ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΣ ή η μετατροπή ενός αγωνιζόμενου κλάδου σε «συντεχνία», «εχθρό της ομαλότητας», «σαμποτέρ της οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας του τόπου»

«Το πλενάζον προσωπικό δεν μπορεί να επιβαρύνει το κοινωνικό σύνολο χωρίς να είναι χρήσιμο για κάποιο έργο» – Δημήτρης Ρέππας το 2011 για απολύσεις στο Δημόσιο.

«Συνεχίζεται η καθημερινή ταλαιπωρία για χιλιάδες επιβάτες» – δελτία ειδήσεων για απεργία εργαζόμενων στα ΜΜΜ το 2013.

«Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παίξει με τον κόπο και την αγωνία των μαθητών» – Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος για απεργία καθηγητών το Μάη του 2013.

«Σε μία περίοδο που ο ελληνικός λαός υφίσταται θυσίες, δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής για ιερές αγελάδες που παραμένουν άθικτες…» – Σίμος Κεδίκογλου για εργαζόμενους στην ΕΡΤ το 2013.

Μερικές μόνο φράσεις από ένα μακρύ κατάλογο αντίστοιχων δηλώσεων που έχουν ειπωθεί κατά καιρούς από στελέχη των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων και τα φερέφωνά τους-ΜΜΕ, πυροδοτώντας τον λεγόμενο κοινωνικό αυτοματισμό.

Με δυο λόγια, ο κοινωνικός αυτοματισμός αναφέρεται στην εναντίωση μίας ή περισσότερων κοινωνικών ή εργασιακών ομάδων σε μια άλλη.

Ο κοινωνικός αυτοματισμός είναι μια πρακτική διακυβέρνησης, δηλαδή ασκείται από την εκάστοτε κυβέρνηση, με σκοπό να αποπροσανατολίσει το κοινό από την ρίζα του κάθε προβλήματος και να δημιουργήσει εξιλαστήρια θύματα, πάνω στα οποία θα πέφτει η κατακραυγή και τα οποία θα δικαιολογούν τον λόγο εφαρμογής των Χ μέτρων. Είναι η τακτική που παλιά ονομαζόταν "διαίρει και βασίλευε" κι είναι πολύ αποτελεσματική, διότι επιτρέπει στις κυβερνήσεις (παλιότερα, στην άρχουσα τάξη) να παρακολουθούν ατάραχες την αλληλοεξόντωση των μαζών, χωρίς να λερώσουν καθόλου τα χέρια τους.

Έως τώρα ο κοινωνικός αυτοματισμός χρησιμοποιήθηκε στα εργασιακά, στρέφοντας μεγάλες μερίδες πληθυσμού εναντίον ενός επαγγελματικού κλάδου που είχε "προνόμια". Φυσικά ενεργοποιείται μέσω των ΜΜΕ που με άρθρα τους διαβάλουν την επαγγελματική ομάδα που προσπαθεί με κινητοποιήσεις να διατηρήσει τα "προνόμια της", υπερτονίζοντας πόσα απολαμβάνει. 

Ενεργοποιείται επίσης εναντίον πολιτικών οργανώσεων και μαθητικών οργανώσεων, όχι με άρθρα που αναφέρονται σε κάποιου είδους προνόμια των διαμαρτυρόμενων (αφού αυτά δεν υπάρχουν), αλλά υπερτονίζοντας εδώ την ταλαιπωρία του κοινού από την κινητοποίηση, δηλαδή το γνωστό "για μια πορεία 10 ανθρώπων κλείνει πάλι το κέντρο". 

Φυσικά, όλα αυτά συμβαίνουν μόνο σε κινητοποιήσεις προς τις οποίες αντιτίθεται η επίσημη κυβέρνηση κάθε φορά, αφού το κλείσιμο του κέντρου δεν αναφέρεται σε καμία εφημερίδα ως "ταλαιπωρία" για τις προεκλογικές συγκεντρώσεις, ή για την άφιξη ενός αξιωματούχου ξένης κυβέρνησης. 

Αυτήν την στιγμή του κορονοϊού, ο κοινωνικός αυτοματισμός λειτουργεί χωρίζοντας τους πολίτες σε εύκολο να μολυνθούν ή όχι (γέρους/νέους), πειθαρχημένους και απείθαρχους, καταχραστές της ελευθερίας και φρόνιμους, ή πολύ απλά σε "ΕΞΥΠΝΟΥΣ" και βλάκες, όπως ισχυρίζεται το δημοσίευμα της φωτογραφίας.

Διαβάζοντας το, πολύ εύκολα ο άνθρωπος που κάθεται κυρίως σπίτι φαντάζεται ανεύθυνους να αλωνίζουν όλη μέρα την πόλη με διάφορα επιχειρήματα, σχεδόν να κάνουν πάρτι, την ώρα που ο ίδιος ως αιώνιο κορόϊδο κάνει ό,τι πρέπει. Αυτό συμβαίνει αυτόματα, απλώς και μόνο βλέποντας την λέξη "έξυπνοι", παρά το ότι διαπιστώσαμε π.χ. πως στα διόδια της Μαλακάσας ο συνωστισμός που εμφανίστηκε στις ειδήσεις οφειλόταν στο 1 και μοναδικό ταμείο που ήταν ανοιχτό, ή ο συνωστισμός σε βίντεο της παραλίας της Θεσσαλονίκης, κάθε άλλο παρά συνωστισμός ήταν αφού τα ελληνικά hoaxes βεβαίωσαν πως ανά άτομο αντιστοιχούσαν 135 τ.μ. Γνωρίζουμε επίσης πως μέσα στα πρόστιμα που κόπηκαν για άσκοπη μετακίνηση βρίσκεται άστεγος, ή γυναίκα που κολυμπούσε μέσα στο νερό την ώρα που βγήκε η απαγόρευση της κολύμβησης στην θάλασσα. 

Με αυτά τα δημοσιεύματα δημιουργείται στο κεφάλι του μεμονωμένου πολίτη ένας αόρατος επικινδυνότατος εχθρός που είναι ο "έξυπνος" απείθαρχος συμπολίτης και μετατοπίζεται η σκέψη του από το πραγματικό πρόβλημα: την ανικανότητα του Εθνικού Συστήματος Υγείας να περιθάλψει ασθενείς σε ΜΕΘ. Έτσι, τα ακόμα αυστηρότερα μέτρα του φαίνονται ως αναπόφευκτα, η περαιτέρω αστυνόμευση επιβεβλημένη, τα ακόμα μεγαλύτερα πρόστιμα πολύ σωστά κλπ. 

Εν κατακλείδι, μην γίνεστε μέλη του κοινωνικού αυτοματισμού. Μην παίρνετε θέση εναντίον των "άλλων", υπερασπιστείτε τους, γιατί όταν θα έρθει η σειρά σας να πληγείτε, δεν θα υπάρχει κανείς να σας υπερασπίσει. Δεν πρέπει να φαγωθούμε μεταξύ μας, αλλά να βρούμε την ρίζα του προβλήματος και να διεκδικήσουμε την λύση του. Εντάξει;

πηγή
πηγή