Την επόμενη εβδομάδα, όταν και ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν θα ανοίξει επισήμως την Αγιά Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη ως ισλαμικό τέμενος για προσευχή, θα συμβολίσει με τον πλέον εμφατικό τρόπο την προσπάθειά του να ξαναδώσει στην Τουρκία το στάτους της μουσουλμανικής δύναμης παγκόσμιου βεληνεκούς. Ωστόσο, ποτέ άλλοτε η χώρα του δεν έμοιαζε πιο μόνη στο διεθνές στερέωμα, τονίζει το πρακτορείο Bloomberg.
Από τις διαμάχες στη Συρία και τη Λιβύη μέχρι τα πλήγματα εντός του εδάφους του Ιράκ, ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του NATO βρίσκεται μέρα - νύχτα σε δραστηριότητα, με τα drones, τα αεροσκάφη και τα άρματα μάχης του σε πλήρη ανάπτυξη. Τα τουρκικά πλοία διαπλέουν τη Μεσόγειο, ανοίγοντας διαμάχες για τους ενεργειακούς πόρους με την Ελλάδα και την Κύπρο, χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημειώνεται στο ρεπορτάζ - ανάλυση του πρακτορείου.
Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες στο "τιμόνι" του έθνους που ενώνει τη Μέση Ανατολή με την Ευρώπη, ο Ερντογάν έχει οδηγήσει την Τουρκία σε ένα στάτους της μεγαλύτερης διεθνούς επιρροής που είχε ποτέ από την ίδρυσή της ως σύγχρονο κράτος από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ το 1923. Ταυτόχρονα όμως, την έχει οδηγήσει σε έντονη αντιπαράθεση με ισχυρότατες αραβικές κυβερνήσεις και σε ρήγμα με παραδοσιακούς της συμμάχους, μολονότι προς το παρόν κανείς δεν φαίνεται πρόθυμος ή ικανός να τον σταματήσει.
"Η Τουρκία έχει στρατηγικό πλεονέκτημα", σημειώνει ο Timothy Ash, στέλεχος στην Bluebay Asset Management. "Η πραγματικότητα είναι ότι η ΕΕ είναι ένα λιοντάρι χωρίς δόντια όταν πρόκειται για την Τουρκία. Και ο Ερντογάν το έχει καταλάβει αυτό εδώ και αρκετό καιρό".
Οι ΗΠΑ έχουν καταδικάσει ορισμένες πλευρές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, ωστόσο αποφεύγουν την ανάληψη συγκεκριμένης δράσης ενάντια στον σύμμαχο - κλειδί τους στο ΝΑΤΟ. Για την ΕΕ, ο ρόλος της Τουρκίας όσον αφορά τη ροή των μεταναστών, αλλά και ισλαμιστών μαχητών προς την Ευρώπη καθιστά πολύ επικίνδυνη την επιβολή εμπορικών κυρώσεων σχετικά με τις δραστηριότητές της στην ανατολική Μεσόγειο.
Σε κάθε περίπτωση, μια επιβολή κυρώσεων θα έπληττε και τις ίδιες τις ευρωπαϊκές οικονομίες, κάτι που κάθε άλλο παρά επιθυμούν οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εν μέσω της κρίσης του κορονοϊού.
Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος Selcan Hacaoglu αναφέρεται στην αντιπαράθεση Τουρκίας - ΗΠΑ για το ζήτημα των ρωσικών πυραύλων S-400, καθώς και στον ρόλο της Άγκυρας στη Λιβύη, που την έχει φέρει σε έντονη αντιπαράθεση με το μπλοκ της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Ο Fadi Hakura, επικεφαλής του Turkey Program στο think tank Chatham House, με έδρα το Λονδίνο, σημειώνει ότι το στοίχημα του Ερντογάν στην προσωπική του σχέση και επαφή με τον Τραμπ, την ώρα που το Κογκρέσο των ΗΠΑ είναι σφόδρα εχθρικό προς την Άγκυρα, σημαίνει ότι όλα μπορούν να αλλάξουν με μια εκλογή Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο τον Νοέμβριο.
Έτσι, την ώρα του "θριάμβου" της, η Τουρκία μοιάζει πιο απομονωμένη από ποτέ.
Εκτός της Αιγύπτου και των ΗΑΕ, η Τουρκία βρίσκεται σε αντιπαράθεση και με τη Σαουδική Αραβία, οικονομικό ηγέτη του αραβικού κόσμου.
Οι αραβικές μοναρχίες και η κοσμική ηγεσία Σίσι της Αιγύπτου κατηγορούν την Τουρκία ότι εμπλέκεται στις εσωτερικές υποθέσεις των αραβικών χωρών, στηρίζοντας την ισλαμιστική αντιπολίτευση δυνάμεων όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία είναι είτε απαγορευμένη είτε υπό αυστηρό πολιτικό - αστυνομικό έλεγχο στις περισσότερες εξ αυτών των χωρών.
Δύσκολα λοιπόν οι συγκεκριμένες δυνάμεις θα αποδεχθούν η ερντογανική Τουρκία να καταστεί κυρίαρχη δύναμη στη Λιβύη.
Όπως σημειώνει δε ο Nihat Ali Ozcan, στέλεχος του Ιδρύματος Έρευνας Οικονομικής Πολιτικής, με έδρα την Άγκυρα, "η φιλοδοξία του Ερντογάν να παίξει ηγετικό ρόλο στον σουνιτικό ισλαμικό κόσμο και να κερδίσει πίσω τη χαμένη επιρροή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας "κερδίζει μεν την υποστήριξη ορισμένων εθνικιστών και κινημάτων βάσης εντός Τουρκίας, καθώς και σε ορισμένους θύλακες στη Μέση Ανατολή, ωστόσο ενέχει τον κίνδυνο για τον ίδιο να οδηγήσει σε μια αντιτουρκική συμμαχία δυτικών χωρών, ανάλογη εκείνης των αραβικών, που ενοχλούνται από την έντονα παρεμβατική εξωτερική πολιτική της Άγκυρας".
πηγή αρθρου
Ο πνιγμενος απο τα μαλια του πιάνεται (κι ας ειναι και ξενα (ελληνιστί εξτένσιον)....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσες λέξεις και ούτε μια αναφορά σε Ρωσία, Κίνα, Ιράν, Αφρικανικές χώρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς βάλουμε το κεφάλι μας στην άμμο, με άρθρα του Μπλούμπεργκ.