ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΖΗΜΙΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ . ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΗ - ΜΕΡΟΣ Α'

ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΖΗΜΙΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ. ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΗ -  ΜΕΡΟΣ Α’

Τα αιολικά πάρκα έχουν δύο κύριες διαστάσεις. 
Την περιβαλλοντική (http://karteria1.blogspot.com/2018/06/blog-post_91.html) και την οικονομική. 

Για να γίνει αντιληπτή  η περιβαλλοντική διάσταση αλλά και ο λόγος που η κοινή γνώμη βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση για το πότε προσφέρουν στο περιβάλλον και πότε όχι, είναι καθοριστικό να αντιληφθεί κανείς την οικονομική διάσταση. 

Πίσω από τα αιολικά πάρκα βρίσκονται   επιχειρηματικά συμφέροντα και τεράστια κέρδη με πολύ μεγάλη εξασφάλιση για τέτοιου μεγέθους επενδύσεις. Το  ζήτημα περιέχει διεθνώς πολλές σκοτεινές και προβληματικές πτυχές  με  αποτέλεσμα να κυκλοφορούν πλέον και πολλές σχετικές γελοιογραφίες.

Μετάφραση: «Το μόνο   πράσινο πράγμα σε σχέση με την αιολική ισχύ»

Η πρώτη σκοτεινή οικονομική πτυχή των αιολικών πάρκων είναι  ότι ο χώρος αποτελεί  ένα ακόμα πεδίο   διαπλοκής και διαφθοράς. Διαπλοκή και διαφθορά έχουμε όταν κάποιος με αρμοδιότητα να υποστηρίζει το δημόσιο συμφέρον, τοπικά ή Εθνικά,  προδίδει  την αποστολή του και εισπράττει προσωπικά ανταλλάγματα (κοινώς τα «πιάνει») για να πάρει αποφάσεις που ωφελούν  ιδιωτικά συμφέροντα αλλά βλάπτουν το δημόσιο . 

Η εμπλοκή της έννοιας της διαπλοκής στην υπόθεση σημαίνει από μόνη της ότι σε κάποιες περιπτώσεις  το δημόσιο συμφέρον συγκρούεται με το συμφέρον των «αιολικών» επιχειρήσεων.  

Μετάφραση: «δεν θα πιστέψετε πόσο φθηνή είναι η αιολική ενέργεια»

Σε περιοχές όπου «επιχειρούν» τα αιολικά πάρκα, όπως π.χ. στην περιοχή των Δελφών και της Φωκίδας (Δελφικό Τοπίο, Γαλαξίδι, Δεσφίνα, Ερατεινή) το επίπεδο της επίσημης δημόσιας συζήτησης ήταν μέχρι σήμερα πολύ χαμηλό.  Το χαμηλό επίπεδο συζήτησης  εξυπηρετεί την διαπλοκή οπότε κατά κύριο λόγο υποκινείτε από αυτή. 

Σε αυτή και κάθε παρόμοια περίπτωση εάν υπάρχει καλή θέληση θα πρέπει να συμφωνηθούν πρώτα τα αυτονόητα προκειμένου να αναγνωριστούν  πιθανά  επίσημα λάθη μέχρι σήμερα ώστε να έχει νόημα και ελπίδα η περαιτέρω συζήτηση.  
Ένα βήμα πριν την οικονομική καταδίκη των Δελφών και της Φωκίδας (http://karteria1.blogspot.com/2018/11/blog-post_20.html) το καλύτερο είναι  να πάρει ο καθένας ξεκάθαρη θέση διότι  όποια και να είναι η εξέλιξη, η ψηφιακή ιστορία καταγράφει  κάθε αναφορά  κάθε λεπτομέρεια και κάθε όνομα. 

Για να αποφύγουμε αναλυτικές αναφορές σε επιστημονικά συγγράμματα, όποιος έχει πρόβλημα προσωπικής αισθητικής να αντιληφθεί κάποιες «πολύ αυτονόητες» θέσεις που ακολουθούν  αλλά θέλει να είναι υπεύθυνος   όταν συζητά για την δημόσια αντίληψη των πραγμάτων, μπορεί να ρωτήσει σχετικά  οποιονδήποτε έχει σπουδάσει σε κάποια σχολή Εκτίμησης Αξίας Ακινήτων κάποιου από τα μεγάλα γνωστά Πανεπιστήμια της Δύσης και οποιονδήποτε σοβαρό επιστήμονα  Αρχιτεκτονικής Τοπίου, Χωροταξίας κ.λ.π..  

Ξεκινώντας από τα γενικά.

Η εγκατάσταση ενός αιολικού πάρκου προσφέρει  επίσημα κάποια οφέλη στην τοπική οικονομία. 

Κάποια έσοδα στον τοπικό Δήμο είτε απ’ ευθείας στα δημοτικά ταμεία είτε μέσω επιδοτήσεων ηλεκτρικού ρεύματος  στους κατοίκους μιας κοινότητας.  Και οι χάντρες  που   πρόσφεραν   οι αποικιστές όμως  στους ινδιάνους του νέου κόσμου είχαν κάποια αξία. 

Το θέμα είναι  τι  έχασαν σε σχέση με το τι πήραν  οι ινδιάνοι διότι από τις συμφωνίες που έκαναν έχασαν την γη τους και τελικά χάθηκαν και οι ίδιοι.

Μετάφραση:  Όπως έλεγε και η μαμά, «Εάν είναι πολύ καλό για να είναι αλήθεια …»

Ποιες είναι οι οικονομικές ζημιές σε ένα τόπο από την εγκατάσταση ενός αιολικού πάρκου; Ποιο είναι το Δημόσιο συμφέρον που εμπορεύεται η διαπλοκή;

Το τοπίο που δημιουργούν τα αιολικά πάρκα είναι επίσημα χαρακτηρισμένο από την παγκόσμια κοινότητα και όλες τις σχετικές επιστήμες ως «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ».   

Γι΄ αυτό το λόγο στον δυτικό πολιτισμένο κόσμο, απαγορεύεται σε κατοικημένη περιοχή η εγκατάσταση αιολικού τοπίου σε πάνω από μία πλευρά του ορίζοντα, ακόμη και αν μιλάμε μόνο για οικιστικούς λόγους. 

Με λίγα λόγια    όση αξία και να έχει ένα σπίτι αυτή μειώνεται  όταν  στην θέα του  ή στην γύρω περιοχή του σπιτιού φτιαχτούν αιολικά πάρκα, όπως εάν θα φτιάχνονταν εργοστάσια με μεγάλα φουγάρα κ.λ.π..

Μετάφραση: «ΓΙΑ ΠΟΥΛΗΜΑ» / «ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!»

Στην Ελλάδα στις περισσότερες περιπτώσεις  αυτή η πτυχή είναι αρχικά η πιο ασήμαντη διότι σε πολλές περιοχές η μόνη αναπτυξιακή επιλογή  για να ξεπεραστεί η  οικονομική κρίση και να επιβιώσει η τοπική κοινωνία,  περιλαμβάνει τουρισμό. 

Εάν γίνεται αντιληπτό ότι τα αιολικά πάρκα είναι υποβάθμιση για χρήση  κατοικίας, για την προσέλκυση τουριστών το πράγμα είναι πολύ χειρότερο. Η οδυνηρή αλήθεια,  για περιοχές όπως η Φωκίδα και το Δελφικό    Τοπίο, είναι πως όσο  πλησιάζουν αιολικά πάρκα  σε  μία περιοχή  αυτή  απαξιώνεται σαν τουριστικός προορισμός .  
Το τοπικό τουριστικό προϊόν   απευθύνεται  σε όλο και χαμηλότερου εισοδήματος επισκέπτες. Ακόμα και αν αυτά δεν είναι ορατά από τον πυρήνα της περιοχής.

Όταν από τον πυρήνα του Τουριστικού προορισμού αρχίζουν να γίνονται ορατά τα αιολικά πάρκα, η αξία πέφτει ακόμα περισσότερο μέχρι του σημείου όπου ο προορισμός δεν έχει καμία τουριστική αξία. Δηλαδή μέχρι που αποκλείεται κάθε τουριστική ανάπτυξη.

Μετάφραση: Το τουριστικό φυλλάδιο δεν έλεγε κάτι τέτοιο!

Ο καθένας μας, με δύο τρείς απλές ερωτήσεις   προς τον εαυτό του ή και προς τους γνωστούς του που έχουν πάει διακοπές  μπορεί να επιβεβαιώσει τα αυτονόητα.  

Ποιος έχει πάει τις πολύτιμες διακοπές του   σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, σε ένα Ξενοδοχείο ή ένα οικισμό,  όπου λίγο πρίν φτάσει και μόλις πάει να μετακινηθεί λίγο για  να δει την γύρω περιοχή,  βλέπει το βιομηχανικό τοπίο  Αιολικών Πάρκων;

Ποιος έχει να υποδείξει μία περιοχή που είναι γνωστή ως τουριστικός προορισμός, με θέα αιολικά πάρκα ή έστω στα πέντε  λεπτά απόσταση με το αυτοκίνητο από την κεντρική πλατεία;

Ποιος έχει να μας δείξει ένα τουριστικό φυλλάδιο με φωτογραφίες   όπου φαίνονται αιολικά ακόμα και εάν υπάρχουν κάπου στο βάθος του  τοπίου που μας καλεί να πάμε;

ΚΑΝΕΙΣ. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ. 

Κανείς δεν επιλέγει να ξοδέψει σε τέτοια θέα τις πολύτιμες διακοπές του, την στιγμή που έχει χιλιάδες επιλογές από περιοχές  χωρίς αιολικά πάρκα. Και όπου πάνε τουρίστες και κάποιοι φυτεύουν αιολικά, τελικά φεύγουν οι τουρίστες και δεν ξαναγυρνάνε.  

Η απάντηση  στα ποιο πάνω ερωτήματα θα έπρεπε να αρκεί για να πειστεί και ο ποιο δύσπιστος αλλά με ειλικρινή θέληση,  αλλά ας δούμε και που υπάρχουν επίσημες σχετικές αναφορές.

Ο Ελληνικός νόμος που   καθορίζει  τους κανόνες για την ανάπτυξη του Τουρισμού σε εθνικό επίπεδο (1) στο κεφ.Δ «Συγκρούσεις χρήσεων γη» στο άρθρο 8 «Τουρισμός – Αιολικές Εγκαταστάσεις»  λέει:

«Εντός των περιοχών με προτεραιότητα τουρισμού, απαιτείται η ελεγχόμενη συγκέντρωση ανεμογεννητριών χωρίς να αποκλείεται ο συνδυασμός τους με την ανάπτυξη τουριστικών εγκαταστάσεων με τους όρους που προβλέπει το Ειδικό Πλαίσιο για τις  ΑΠΕ.». 

Αναγνωρίζει σαφώς την σύγκρουση μεταξύ  Τουρισμού και Αιολικών Πάρκων.

Το Ειδικό Πλαίσιο για τις  ΑΠΕ, όπου παραπέμπει η προηγούμενη αναφορά, είναι ο αντίστοιχος νόμος σχετικά με τους κανόνες και για τα Αιολικά Πάρκα(2). Στο κεφ.Β άρθρο 6 λέει: 

«Περιοχές αποκλεισμού και ζώνες ασυμβατότητας: Σε όλες τις κατηγορίες περιοχών … πρέπει να  αποκλείεται η χωροθέτηση αιολικών εγκαταστάσεων εντός: ...των μνημείων … των οικοτόπων…των ατύπως διαμορφωμένων , στο πλαίσιο της εκτός σχεδίου δόμησης , τουριστικών και οικιστικών περιοχών.». 

Δηλαδή όπου υπάρχει τουριστική ανάπτυξη αποκλείονται  με τον νόμο τα αιολικά πάρκα οπότε και αντίστοιχα, όπου μπαίνουν αιολικά πάρκα ξεγράψτε την τουριστική ανάπτυξη.

Άρα σε περιοχές όπως το Δελφικό Τοπίο, το Γαλαξίδι, η Δεσφίνα, η Ερατεινή και  η παραλιακή Δωρίδα υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα. Ψάχνοντας   ποιος μπορεί να  αποκαταστήσει το σωστό και δίκαιο,  τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα.

Με σχετικό πόρισμα του 2014 (3) η  Ευρωπαϊκή  Επιτροπή αναφέρει (4) ότι ο Ελληνικός νόμος για τα Αιολικά Πάρκα  (2) δεν   τηρεί συγκεκριμένες Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (5) που έχουν να κάνουν με την υποχρέωση της ορθής εκτίμησης των επιπτώσεων από αυτά. 

Το πόρισμα στα  ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ (6) κατακεραυνώνει την Ελληνική Πολιτεία διότι αδειοδοτεί αιολικά πάρκα χωρίς να εφαρμόζει αυτούς τους  κανόνες  της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μία από τις παραγράφους των Ευρωπαϊκών Οδηγιών που ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ η Ελλάδα είναι αυτή που λέει ότι για να δοθεί μία άδεια για ένα αιολικό πάρκο θα πρέπει να δίνονται πληροφορίες και να εκτιμώνται  

«οι ενδεχόμενες σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων θεμάτων όπως η βιοποικιλότητα, ο πληθυσμός, η υγεία των ανθρώπων, η πανίδα, η χλωρίδα, …, τα υλικά περιουσιακά στοιχεία, η πολιτιστική κληρονομιά συμπεριλαμβανομένης της αρχιτεκτονικής και αρχαιολογικής κληρονομιάς, το τοπίο και οι σχέσεις μεταξύ των ανωτέρω παραγόντων.» (7).  

Και αυτό το κείμενο της Οδηγίας  της  Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα αιολικά πάρκα, επιβεβαιώνει  ότι η αρχιτεκτονική  και αρχαιολογική κληρονομιά και το τοπίο, άρα και κάθε έννοια τουριστικής ανάπτυξης, έχουν  σοβαρό πρόβλημα με τα αιολικά πάρκα. 

Αυτό το οποίο  οδηγεί στην βαριά οικονομική  αλήθεια είναι η σαφέστατη αναφορά σε πιθανές επιπτώσεις στα «υλικά περιουσιακά στοιχεία».  Για να γίνει πιο εύκολη μία ανάλυση στο τι σημαίνει αυτό χρειάζεται να γίνει αναφορά με αριθμούς στο συγκεκριμένο παράδειγμα της του Δελφικού Τοπίου του Γαλαξιδιού της  Δεσφίνας και της Ερατεινής.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων όπως προκύπτει μέχρι σήμερα για   αυτές τις περιοχές, είναι πως το πόρισμα καταπέλτης κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας   για τον τρόπο που αδειοδοτούσε  τα αιολικά πάρκα μέχρι το 2014 το πήρε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ του Κου Τσίπρα και το πέταξε κυριολεκτικά στα σκουπίδια συνεχίζοντας στην χειρότερη δυνατή εκδοχή, το έργο της διαπλοκής.

(συνεχίζεται)   

 

(1)Ειδικό Εθνικό  Χωροταξικό Πλαίσιο  για τον  Τουρισμό (ΦΕΚ 3155Β/12-12-2013)

(2)Ειδικό Εθνικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ (ΦΕΚ 2464Β/3-12-2008)

(3) ΠΟΡΙΣΜΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ 2014/4073,  C(2014)4713 final

(4)σελ.19 Πορίσματος Ευρωπαικής Επιτροπής

(5)  Ευρωπαϊκές οδηγίες 2001/42/ΕΚ και 92/43/ΕΟΚ 

(6)σελ.38 Πορίσματος Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(7) παράγραφος στ) , Παράρτημα 1,Οδηγία 2001/42/ΕΚ (μία από τις 10 παραγράφους με τα  10 είδη πληροφοριών που πρέπει να λαμβάνονται υπ΄οψη για την αδειοδότηση Αιολικών σύμφωνα με το  Άρθρου 5 παράγραφος 1 της Οδηγίας 2001/42/ΕΚ