ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ , ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Άμφισσα είναι το κέντρο και η πρωτεύουσα  του Νομού Φωκίδας. Όπως είναι φυσικό έχει  παραδοσιακά τις διοικητικές αρχές και το μεγαλύτερο μέρος του εμπορίου του Νομού. Έχει επίσης  αξιολογότατα πολιτιστικά στοιχεία όπως το αρχαιολογικό Μουσείο, το Κάστρο, την Χάρμαινα και πολλά παραδοσιακά διατηρητέα κτίρια  , την μοναδική συλλογή των αγιογραφιών του Παπαλουκά στην Μητρόπολη, την Βυζαντινή της Εκκλησία,  τον πρόσφατα ανακαλυμμένο ασύλητο Μυκηναϊκό τάφο και άλλα βυζαντινά και αρχαία ευρήματα μέσα στην πόλη. Τα περισσότερα γνωστά, αναδειγμένα και εύκολα προσβάσιμα σε πιθανούς επισκέπτες εδώ και δεκαετίες. 

Μέχρι χθες η Άμφισσα, για άγνωστο λόγο, δεν ασχολιόταν με το  γιατί δεν έχει ακόμα καμία τουριστική κίνηση. Την απασχόλησε πρόσφατα πάρα πολύ το κυκλοφοριακό! Το θέμα που αφορά  προετοιμασία   για τους πελάτες τουρίστες που ΘΑ έρθουν κάποια στιγμή μιας και ο ντόπιος πληθυσμός  δεν έχει πια καμία σοβαρή καταναλωτική δυνατότητα και όποια έχει σήμερα αύριο θα είναι ακόμα χαμηλότερη. Για τους τουρίστες που ΘΑ έρθουν γίνονται κατά καιρούς  αγορές πανέμορφων διατηρητέων κτιρίων στην παλιά Άμφισσα από τον Δήμο Δελφών.  Από τα μεγάλα έργα  που απασχολούν την δημοτική και περιφερειακή αρχή τον τελευταίο χρόνο  είναι  ο περιφερειακός που θα οδηγεί εύκολα τους τουρίστες που ΘΑ έρθουν στο Κάστρο και την Χάρμαινα . Το άλλο τεράστιο θέμα είναι το Πανεπιστήμιο. Κάποτε την εποχή που οι Ελληνικές κυβερνήσεις φύτευαν με τεράστια ευκολία ΤΕΙ και Πανεπιστήμια σε όλη την επαρχία  έφτιαξαν και στην Άμφισσα αλλά ποτέ η σχολές που έρχονταν στην Άμφισσα δεν είχαν ζήτηση από τους φοιτητές. Ίδιες σχολές σε γνωστούς τουριστικούς προορισμούς είχαν την αντίθετη τύχη, υπάρχουν ακόμα και κανείς δεν τολμά να μιλήσει για κλείσιμο ή συρρίκνωση κ.λ.π.. Και σε αυτό το θέμα μια αναγνωρισιμότητα θα έλυνε κατά πολύ  το πρόβλημα πολύ περισσότερο από μία άλλη σχολή που πιθανά και αυτή να έχει μηδενική ζήτηση.

Όλα δείχνουν πως οι κάτοικοι της Άμφισσας και των τοπικών παραγόντων πιστεύουν  ότι  η αναστροφή του οικονομικού και πληθυσμιακού μαρασμού της πόλης μαζί με όλο τον Νομό Φωκίδας θα έρθει μέσα από τον τουρισμό. Και έχουν απόλυτο δίκιο μιας και όλα τα άλλα σενάρια που έχουν δοκιμαστεί έχουν αποτύχει παταγωδώς.

Διαχρονικά η Άμφισσα,  μέσα από την εντελώς τοπική αντίληψη που διακατέχει πολλούς  κατά καιρούς εκπροσώπους της,  έχει αποκηρύξει τον παραθαλάσσιο χαρακτήρα της παρότι αφορά σε μία πόλη που βρίσκεται στο βόρειο άκρο της παραθαλάσσιας  πεδιάδας των Δελφών και πολύ πιο κοντά στο παραλιακό μέτωπο απ’ ότι η Χώρα από το λιμάνι πολλών τουριστικών παραθαλάσσιων περιοχών και νησιών.  

Σε όλον τον τουριστικό σχεδιασμό της, έχει μέχρι σήμερα , απαρνηθεί κάθε   διασύνδεση  και αλληλεπίδραση  με το λιμάνι της Ιτέας, «το επίνειο της Άμφισσας»  όπως αναγράφουν παραδοσιακά τα βιβλία  του Δημοτικού, την «θάλασσα και την παραλία» παρότι αποτελεί πόλη της Ελλάδας του «ήλιος και θάλασσα»,  παρότι ο οικισμός της Ιτέας κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από Αμφισσείς.  

Από την μεταπολίτευση και μετά, η Άμφισσα έδεσε για κάποιο άγνωστο , μέχρι πρόσφατα λόγο , την μοίρα της με το βόρειο γειτονικό ορεινό όγκο. Η Φωκίδα ολόκληρη χαρακτηρίστηκε «ορεινή»  παρότι  η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της ζούσε και ζεί στην πεδιάδα των Δελφών και το παραλιακό μέτωπο. 

Ο λόγος για όλα τα μυστήρια της Άμφισσας αποκαλύφτηκε πρόσφατα στο Χωροταξικό Σχέδιο της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Πολλοί από αυτούς που  τόσα χρόνια έκρυβαν την θάλασσα και έδεναν την πόλη με το βουνό, νομίζοντας  , ίσως ότι έτσι  πολεμάνε την ανταγωνίστρια πόλη της Ιτέας μη τους «φάει» τους τουρίστες, τελικά πολεμούσαν τα σπλάχνα τους.  Στην πραγματικότητα πελεκούσαν την ταφόπλακα της Άμφισσας.

 Η Άμφισσα και όλος ο ορεινό όγκος με τον οποίο έδεσε την μοίρα της τόσα χρόνια χαρακτηρίζονται «αποκλειστικής μεταλλευτικής Δραστηριότητας».  

δες εδώ: ↴

https://government.gov.gr/periferiako-chorotaxiko-plesio-tis-stereas-elladas/

Όποιος πιστεύει ότι θα δοθούν Κρατικά,  Ευρωπαϊκά ή ιδιωτικά κεφάλαια για τουριστικές υποδομές σε μία αποκλειστικά μεταλλευτική περιοχή, έχει σίγουρα σοβαρό πρόβλημα αντίληψης της πραγματικότητας  και πρέπει να απομακρυνθεί άμεσα από κάθε θέση ευθύνης.  Άρα τα προβλήματα που απασχολούσαν μέχρι χθες είναι  εντελώς ανάξια λόγου, αν η Άμφισσα δεν  ανατρέψει αυτό το χωροταξικό  έγκλημα.

Όλοι οι Αμφισσείς ξέρουν ότι στο Εθνικό Κτηματολόγιο είχαν αναγράψει στην αρχή συνιδιοκτήτη την τοπική εταιρία εξόρυξης βωξίτη. Οι περισσότεροι δεν γνώριζαν μέχρι πρόσφατα ότι αυτό δεν σημαίνει τίποτα καταδικαστικό. Είναι απλά οι φιλοδοξίες για κέρδη από μία εταιρία που αυτή είναι η δουλειά της και έχουν προοπτική μόνο εάν η κοινωνία της πόλης το δεχτεί. 

Μόλις το 2017, τα Μέγαρα και τα Γεράνια Όρη που βρέθηκαν στην ίδια ακριβώς μοίρα ανέτρεψαν τα σχέδια της εταιρίας εξόρυξης και η ίδια η σημερινή Κυβέρνηση και ο Κος Τσίπρας προσωπικά στην ομιλία του στο Αναπτυξιακό Συνέδριο της Δυτικής Αθήνας τον Δεκέμβριο του 2017 απέκλεισαν οριστικά την εξόρυξη βωξίτη εκεί. 

Αν όλοι αυτοί που λένε ότι αγαπάνε την Άμφισσα  παραμερίσουν όσους τοπικιστές αδυνατούν να συλλάβουν την πραγματικότητα  και ενώσουν την φωνή τους με τις λοιπές περιοχές που ήδη παλεύουν ενάντια στην πλήρη απαξίωση που προβλέπει το Χωροταξικό αυτό, τότε η Άμφισσα όχι απλά θα σωθεί αλλά πολύ σύντομα θα αποτελέσει την  "ενδοχώρα" της μοναδικής παραθαλάσσιας περιοχής του Δελφικού Τοπίου. 

Εάν δεν υπάρξουν τέτοιοι άνθρωποι, η Άμφισσα σύντομα θα ασχολείται με ότι ασχολείται και η υποψήφια «αδερφή» μεταλλευτική πόλη της Στρατονίκης. 

Με το εάν το ασφαλιστικό συμβόλαιο με το οποίο έχει ασφαλίσει τα σπίτι του οικισμού η εταιρία εξόρυξη (IMERYS, S&B ή όπως αλλιώς θα την λένε τότε), προβλέπει αρκετά λεφτά για όλα τα σπίτια που θα ραγίσουν  από τις εξορύξεις κάτω από την πόλη ή αν είναι μία ακόμα απάτη.  

Όποιος  δεχτεί πάλι καθησυχαστικά  λόγια από τους αποδεδειγμένα αναξιόπιστους συνομιλητές,  θα είναι άξιος της τύχης του και μπορεί από τώρα να καθίσει δίπλα στους εξαπατημένους από τις εταιρίες που έβαζαν αιολικά στα παραλιακά βουνά της Δωρίδας και τελικά έβαλαν και στην "Ψαρομύτα" καταδικάζοντας κάθε σοβαρή  τουριστική προοπτική της Ερατεινής και της γύρω περιοχής. Η παραπομπή  στη  «μωρή παρθένα»  βολεύει ίσως , αλλά δεν θα σώσει την πόλη.

Καθαρίζοντας τον καμουφλαρισμένο Χάρτη του Χωροταξικού της Στερεάς Ελλάδας , γίνεται σαφές ότι η Άμφισσα είναι μία υποψήφια επόμενη μεταλλευτική Στρατονίκη.

Εάν δεν ανατραπεί ο χαρακτήρας αυτός   για την ευρύτερη περιοχή των Δελφών, σύντομα τα κοιτάσματα κάτω από την  Άμφισσα, το κάστρο, την Χάρμαινα, την Μητρόπολη κ.λ.π.,  θα σκαφτούν. Στην Στρατονίκη, ούτε ο Βυζαντινός ναός απέτρεψε τις εξορύξεις με αποτέλεσμα να έχει γίνει σήμερα και αυτός ετοιμόρροπος. Αυτά προβλέπονται και από τον νόμο στις μεταλλευτικές περιοχές, πόλεις ή  χωράφια. Όποιος θέλει να πάρει μια γεύση από το πιθανό ζοφερό μέλλον της Άμφισσας, ας διαβάσει στην συνέχεια το παρόν της Στρατονίκης ....

Αντιγράφουμε από

https://antigoldgr.org/blog/2018/10/26/asfalistiki-kalypsi-stratonikis-alli-mia-apati-tis-ellinikos-chrysos-engrafo-skouries/

«Ασφαλιστική κάλυψη Στρατονίκης» – άλλη μια απάτη της Ελληνικός Χρυσός (έγγραφο) #skouries

26 Οκτωβρίου 2018 09:16

 «Το χωριό μας βουλιάζει», γράφει το πανώ στο κέντρο της Στρατονίκης.

200 περίπου σπίτια (δηλαδή μεγάλο μέρος του οικισμού) έχουν ρωγματωθεί, δηλώνει ο πρόεδρος του χωριού και στέλνει τελεσίγραφο απειλώντας να ζητήσει την παύση της εξορυκτικής δραστηριότητας. «To φαινόμενο είναι σε εξέλιξη και φαίνεται να επιδεινώνεται», αναφέρει η Επιθεώρηση Μεταλλείων. Η «Προστάτιδα της Στρατονίκης και όλων των Μαντεμοχωρίων της ΒΑ Χαλκιδικής» Εταιρεία σπεύδει να δηλώσει οτι αναλαμβάνει «μελέτη» για να διερευνηθούν τα αίτια του φαινομένου, από δύο καθηγητές και με δαπάνη 300.000 Ευρώ. Προχθές (24/10/2018) ήρθε κλιμάκιο στη Στρατονίκη για να υποδείξει τις θέσεις όπου θα τοποθετηθούν τα γεωτρύπανα. 

Το ΥΠΕΝ του κ.Σταθάκη ψάχνει να εξασφαλίσει το πολύ υψηλότερο κονδύλιο που απαιτείται για μια πιο σοβαρή και αξιόπιστη μελέτη για τα αίτια του «φαινομένου»από ΙΓΜΕ  (αλλά θα βολευτεί και με μια βεβαίωση των δύο καθηγητών που έβαλε η εταιρεία). Κάτοικοι Στρατονίκης διαδηλώνουν στα γραφεία της εταιρείας ζητώντας προσλήψεις σαν αντιστάθμισμα της καταστροφής του χωριού.

Στο μέσο αυτής της ιλαροτραγωδίας, οι κάτοικοι της Στρατονίκης πιστεύουν ή θέλουν να πιστεύουν ότι στο κάτω-κατω της γραφής τα σπίτια τους είναι ασφαλισμένα από την εταιρεία και ότι θα πληρωθούν μεγάλες αποζημιώσεις για τις καταστροφές! Γιατί υπάρχει σχετικός περιβαλλοντικός όρος που υποχρεώνει την εταιρεία να καλύψει ασφαλιστικά όλα τα σπίτια στη Στρατονίκη και η εταιρεία τους έχει διαβεβαιώσει ότι έχει ανταποκριθεί πλήρως στην υποχρέωσή της αυτή. Όπως θα αναλύσουμε, η «ασφάλιση της Στρατονίκης» είναι άλλη μία από τις απάτες της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ.

Πράγματι, στην ΚΥΑ 143088/2005 που αφορά τις Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Στρατωνίου υπάρχει ο ειδικός όρος δ1.12 που αφορά την ασφάλιση του οικισμού. Η υποχρέωση αυτή διατηρήθηκε και με την επόμενη ΚΥΑ 201745/2011:

«Να καλυφθεί ασφαλιστικά το σύνολο των υφιστάμενων και μελλοντικών κατασκευών εντός της κλειστής πολυγωνικής γραμμής που καλύπτει την προβολή της εκμετάλλευσης στην επιφάνεια του εδάφους και περιμετρική ζώνη 1000 μ. κατά τη διάρκεια της εκμετάλλευσης του μεταλλείου των Μαύρων Πετρών και για δέκα (10) έτη μετά την οριστική διακοπή της εκμετάλλευσης. Προς τούτο, σε χρονικό διάστημα (1) ενός έτους από την έκδοση της παρούσας να υλοποιηθεί με ευθύνη της εταιρείας από αρμόδιο ασφαλιστικό φορέα λεπτομερής καταγραφή της υφισταμένης κατάστασης των κατασκευών οι οποίες και να ασφαλισθούν».

Λεπτομερής καταγραφή σημαίνει σπίτι προς σπίτι, τοίχο προς τοίχο, ρωγμή προς ρωγμή, έτσι ώστε να είναι απόλυτα ξεκάθαρο και για τις δύο πλευρές – μεταλλευτική εταιρεία και ασφαλιστική εταιρεία – τι είναι αυτό που ασφαλίζεται. Αυτό δεν έγινε, όχι μέσα σε ένα χρόνο όπως απαιτεί ο όρος δ1.12 αλλά ποτέ μέχρι σήμερα, 13 ολόκληρα χρόνια. Αλλά χωρίς λεπτομερή αποτύπωση της υφιστάμενης (το 2005) κατάστασης, δεν είναι δυνατή και η καταγραφή και αποτίμηση των μελλοντικών ζημιών άρα και η πληρωμή αποζημιώσεων.

Στις 9 Ιανουαρίου 2006 λοιπόν η ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ έστειλε στο Δήμο Σταγείρων-Ακάνθου και κοινοποίησε σε όλους τους κατοίκους Στρατονίκης την παρακάτω ΒΕΒΑΙΩΣΗ ότι έχει συναφθεί ασφαλιστήριο συμβόλαιο με την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ:

Στο τέλος αναγράφεται ότι «Μέχρι σήμερα (09.01.2006) δεν έχει δηλωθεί καμία ζημία ή απαίτηση σε σχέση με το εν λόγω ασφαλιστήριο». Ούτε και θα δηλωθεί ποτέ καμία ζημία «σε σχέση με το εν λόγω ασφαλιστήριο» και αν δηλωθεί δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα να πληρωθεί, μια και ο παθών κάτοικος Στρατονίκης θα πρέπει:

1. Να αποδείξει ότι οι ζημίες τις οποίες επικαλείται δεν υπήρχαν κατά την έναρξη της εξόρυξης από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ το 2005 – πράγμα αδύνατον, αφού η καταγραφή που έπρεπε να είχε γίνει το 2005 δεν έγινε.
2. Σύμφωνα με το «ασφαλιστήριο» συμβόλαιο που υπέγραψε η εταιρεία με την ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ: «Η Ασφαλιστική Εταιρεία είναι υποχρεωμένη να αποζημιώσει όσες ζημίες διαπιστωθεί χωρίς αμφισβητήσεις ότι οφείλονται αποκλειστικά στις δραστηριότητες της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ». Υπενθυμίζουμε ότι με την «ντροπολογία Πάχτα» του νόμου 3220/2004 που κύρωσε τη σύμβαση μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ: «Η Αγοράστρια δεν φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για βλάβες του περιβάλλοντος και ζημίες τρίτων οι οποίες επήλθαν ή τα γενεσιουργά τους αίτια ανάγονται σε χρόνο πριν από τη δημοσίευση του Νόμου που κυρώνει την παρούσα Σύμβαση». Ο εν λόγω κάτοικος Στρατονίκης λοιπόν θα πρέπει με δική του φροντίδα και δαπάνη να προσλάβει ομάδα δικηγόρων και ειδικών επιστημόνων, να εκτελέσει ερευνητικό πρόγραμμα με γεωτρήσεις και ειδικά όργανα και μετά από έρευνα πολλών μηνών να αποδείξει πέραν αμφισβήτησης ότι οι ζημιές αυτές οφείλονται αποκλειστικά στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και όχι στην TVX, την Α.Ε.Ε.Χ.Π.&Λ., τους Οθωμανούς ή … τον Φίλιππο Β’, όπως θα επικαλείται η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Και μετά από πολλά χρόνια και αμέτρητες δίκες σε όλους τους βαθμούς (εφ’οσον ο εν παθών έχει χρήματα να πληρώνει), θα πρέπει τα δικαστήρια να βεβαιώσουν τελεσίδικα την αποκλειστική υπαιτιότητα της Ελληνικός Χρυσός.
3. Την παραβίαση του όρου δ1.12 είχαμε καταγγείλει από το Μάρτιο 2010 στον τότε ΠΕΚΑ κ.Μανιάτη. Η Αναφορά μας εκείνη με θέμα Η λήξη της αδειοδότησης της εξόρυξης κάτω από τη Στρατονίκη και η νομιμότητα ενδεχόμενης νέας αδειοδότησης ή παράτασης της υπάρχουσας. απαντήθηκε αναλυτικά από τον κ. Μανιάτη (εδώ), έστω και αν σχεδόν όλες οι απαντήσεις αγνοούσαν ή παραποιούσαν τα στοιχεία θεμελίωσης των παρατηρήσεων. Για το ζήτημα της ασφάλισης της Στρατονίκης, η απάντηση του πρώην Υπουργού ήταν η εξής:

”Τα αναφερόμενα περί μη καταγραφής της υφισταμένης κατάστασης των κατασκευών της Στρατονίκης αντίκεινται στην κοινή λογική και στην πρακτική της ασφαλιστικής αγοράς, διότι χωρίς αυτή την καταγραφή δεν θα ήταν δυνατόν να υπογραφεί ασφαλιστική σύμβαση από καμία ασφαλιστική εταιρεία καθώς δεν θα ήταν δυνατόν να υπολογισθεί κανένα ασφάλιστρο”.

Έχει δίκιο ο κ. Μανιάτης, αντίκεινται στην κοινή λογική αυτό που έγινε στη Στρατονίκη αλλά είναι η πραγματικότητα. Αν είχε γίνει σωστά η διαδικασία όπως περιγράφει ο όρος δ1.12 και είχε ασφαλιστεί ένας ολόκληρος οικισμός, το ασφάλιστρο θα ήταν αστρονομικά υψηλό. Αλλά αυτό το αόριστο ασφαλιστήριο συμβόλαιο είναι φτιαγμένο έτσι ώστε κανείς να μην μπορέσει ποτέ να θεμελιώσει απαίτηση έναντι της εταιρείας. Την εγκληματική απάτη της εταιρείας δεν την αντιλήφθηκε κανείς Υπουργός ή Δήμαρχος μέχρι σήμερα!

Πρέπει να τονιστεί ότι η παραβίαση του όρου δ1.12 δηλαδή η «παράλειψη» (σε πολλά εισαγωγικά) της εταιρείας να καταγράψει την κατάσταση των κατασκευών της Στρατονίκης το 2005 δεν είναι θεραπεύσιμη σήμερα. Δεν θα είχε κανένα νόημα να υποχρεωθεί η εταιρεία να το κάνει τώρα, γιατί απλούστατα η κατάσταση των κατασκευών δεν είναι η ίδια μετά από 13 χρόνια εξόρυξης με εκρηκτικά κάτω από τον οικισμό. 200 περίπου σπίτια έχουν ρωγμές που δεν είτε δεν τις είχαν το 2005 είτε είχαν λιγότερες που ωστόσο δεν είχαν καταγραφεί. Κανονική ασφάλιση της Στρατονίκης δεν μπορεί να γίνει πλέον και οι κάτοικοι δεν μπορούν να ελπίζουν σε καμμία αποζημίωση βάσει ασφαλιστηρίου.

Σύμφωνα με τον όρο Ζ5 της αδειοδότησης της επίμαχης δραστηριότητας:

«Η μη τήρηση των όρων της παρούσας…. συνεπάγεται πέραν από την επιβολή των κατά το νόμο κυρώσεων, και κατάπτωση της εγγυητικής επιστολής του όρου Δ.2.11 υπέρ του Δημοσίου».

Πέρα από το οριστικό σταμάτημα της εξόρυξης κάτω από τη Στρατονίκη που θεωρούμε αυτονόητο, η αποδεδειγμένη παραβίαση του όρου δ1.12 πρέπει να οδηγήσει στην κατάπτωση της εγγυητικής επιστολής των 50 εκατ. ευρώ ώστε να χρησιμοποιηθεί για την αποκατάσταση των μέχρι σήμερα ζημιών. Άλλος δρόμος για να επιβιώσει αυτό το χωριό δεν υπάρχει.