ΑΙΟΛΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΗΝ ΔΕΣΦΙΝΑ, ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΔΕΛΦΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ: ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ «ΠΡΑΣΙΝΑ» ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΑΠΑΤΗ; - ΑΡΘΡΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΑΙΟΛΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΗΝ ΔΕΣΦΙΝΑ, ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ  ΔΕΛΦΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ: ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ «ΠΡΑΣΙΝΑ»  ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΑΠΑΤΗ;

Τα αιολικά πάρκα αφορούν θεωρητικά μία μορφή «πράσινης ενέργειας». Δηλαδή  παράγουν ενέργεια χωρίς να μολύνουν το περιβάλλον  σε αντίθεση με τα  εργοστάσια που καίνε λιγνίτη, λιθάνθρακα, πυρηνικά  κ.λ.π., κ.λ.π.. Πόσο  σίγουροι είμαστε όμως   για αυτό; Ισχύει σε κάθε περίπτωση;  Πλούσια διεθνή αρθρογραφία έχει αναδείξει  ότι   τα αιολικά πάρκα κρύβουν  μεγάλα οικονομικά συμφέροντα , απάτες, διαπλοκή και διαφθορά.   Δεν είναι τυχαίο πως στις «προηγμένες» βορειοευρωπαϊκές χώρες  τα αιολικά πάρκα έχουν εξοριστεί αυστηρά πολύ μακριά από κατοικημένες περιοχές και ευαίσθητα οικοσυστήματα,  ακόμη και στις χώρες που απέχουν πολύ ακόμα από τους στόχους των διεθνών συμφωνιών για παραγωγή «πράσινης» ενέργειας.  Σύμφωνα με πολλούς η μορφή της «επένδυσης» είναι τέτοια που το «λάδωμα»  αποτελεί συνήθως όχι μια άπαξ αμοιβή προκειμένου να παρθεί η απόφαση να εγκατασταθεί ένα αιολικό πάρκο (εκεί που κάποιοι ισχυρίζονται ότι ζημιώνει το περιβάλλον ή και το δημόσιο συμφέρον)  αλλά μία  αμοιβή σε μηνιαία βάση όσο το πάρκο θα είναι εκεί και θα αποδίδει κέρδη στον επενδυτή. Αυτοί δηλαδή που ξεπουλάνε το δημόσιο συμφέρον και λένε ΝΑΙ όταν θα έπρεπε να πούνε ΟΧΙ, έχουν κίνητρο ένα παχυλό «μαύρο» μισθό για τα επόμενα είκοσι χρόνια. Γι’ αυτό και οι υποστηρικτές τους πολλές φορές, από την τοπική αυτοδιοίκηση μέχρι τα Υπουργεία, εμφανίζονται  «βασιλικότεροι του βασιλέως», φανατικοί και επίμονοι και ας μην μπορούν να δώσουν απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα.  Εάν τελικά τα αιολικά πάρκα είναι τόσο «σωτήρια» για το δημόσιο συμφέρον και το περιβάλλον ,  όπως λένε οι «ειδικοί» στην Ελλάδα, γιατί εμπλέκεται στην υπόθεση τόση διαπλοκή και διαφθορά;

Η υπόθεση έχει δύο μεγάλες διαφορετικές διαστάσεις που μπορεί κάποιος να τις δει αρχικά και ως ανεξάρτητες μεταξύ τους. Την περιβαλλοντική και την οικονομική.

Για να κατανοήσει κάποιος καλά την οικονομική, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει την περιβαλλοντική μιας και τα μεγαλύτερα εγκλήματα και απάτες εις βάρος πανανθρώπινων αξιών έχουν γίνει στο όνομα των αξιών αυτών. Και οι «βασιλικότεροι του βασιλέως» υποστηρικτές του εγκλήματος έχουν πάντα την κατάλληλη εκπαίδευση  ώστε να εξαπατούν τα αδαή θύματά τους. Ας ξεκινήσουμε από την περιβαλλοντική διάσταση, χωρίς καν να περιλαμβάνουμε σε αυτή την αξία ενός τοπίου ή τις άμεσες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ: Τι σημαίνει  «πράσινη ενέργεια;  Μια ανεμογεννήτρια παράγει πάντα «πράσινη ενέργεια»;

 Μια προσπάθεια αναλυτικής αλλά όσο πιο απλής απάντησης των ερωτήσεων  πιθανά να βοηθήσει:  

Κάθε ανεμογεννήτρια για να φτιαχτεί χρειάζεται πρώτες ύλες που θα μορφοποιηθούν σε καλώδια, σε πηνία, σε λαμαρίνες, σε πλαστικά περιβλήματα, χρώματα κ.λ.π.  και θα συναρμολογηθούν μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.   Για να γίνουν  όλα αυτά  πρέπει να καταναλώσουμε ηλεκτρική ενέργεια που αρχικά θα παράγουμε καίγοντας  λιγνίτη  και καίγοντας και άλλα ορυκτά καύσιμα (βενζίνα, πετρέλαιο, λιθάνθρακα, πυρηνικά κ.λ.π.) που κάνουν  κακό όπως ο λιγνίτης και θέλουμε να τα καταργήσουμε. Για να παραχθούν  οι πρώτες ύλες,  από το καύσιμο του φορτωτή που θα φορτώσει το μετάλλευμα σε κάποιο ορυχείο μέχρι να γίνει το ορυκτό μέταλλο κ.λ.π., κ.λ.π. χρειάζεται επίσης ενέργεια από λιγνίτη κ.λ.π.. Για να παραχθεί το τσιμέντο και να ανοιχτούν οι δρόμοι και να μεταφερθούν όλα αυτά χιλιάδες χιλιόμετρα μέχρι να τοποθετηθούν και να αρχίσει η έλικα να γυρίζει χρειάζεται επίσης ενέργεια από λιγνίτη κ.λ.π..

Ηλεκτρικό ρεύμα παράγουμε κατευθείαν και από το εργοστάσιο που καίει λιγνίτη. Εάν για να φτάσει μια ανεμογεννήτρια να κατασκευαστεί και να τοποθετηθεί ώστε να παράγει ρεύμα χρειαστεί να κάψουμε π.χ. 100 μονάδες βάρους    λιγνίτη  και αυτή στην διάρκεια της ζωής της μας δώσει ηλεκτρικό ρεύμα  από τον άνεμο που θα μας γλυτώσει από το να κάψουμε περισσότερες από 100 μονάδες λιγνίτη, τότε το περιβάλλον έχει  κερδίσει.  Τότε μία ανεμογεννήτρια παράγει «πράσινη ενέργεια».  Αν όμως    ο λιγνίτης που θα γλυτώσουμε να κάψουμε εξαιτίας της είναι λιγότερο από τις 100 μονάδες  που κάψαμε για να την φτιάξουμε,   τότε   το «πράσινη ενέργεια» είναι απάτη. Από τι εξαρτάται το «περισσότερο ή το λιγότερο από 100 μονάδες λιγνίτη»; Από το ότι η ενέργεια που παράγει μία ανεμογεννήτρια δεν φτάνει πάντα  στην πρίζα κάποιου σπιτιού ώστε να πιάσει τόπο. Κάποιες φορές την ενέργεια που παράγει μία ανεμογεννήτρια την πετάμε!

ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Το αιολικό πάρκο παράγει ενέργεια μόνο όταν φυσάει. Επιλέγουμε μέρη με πολύ αέρα για να βάλουμε ανεμογεννήτριες αλλά και πάλι δεν φυσάει πάντα και δεν ξέρουμε   ποτέ με ακρίβεια  λεπτών της ώρας πότε  θα φυσήξει   στην περιοχή του πάρκου και με ποια ένταση. Ακόμα και εάν για την ευρύτερη περιοχή   έχουμε καλή μετεωρολογική πρόβλεψη, ακόμα και  τις μέρες που επικρατούν πολύ ισχυροί  άνεμοι σε μεγάλη έκταση, τοπικά υπάρχουν σημαντικές συνεχόμενες αυξομειώσεις οι οποίες είναι ακόμη μεγαλύτερες και απρόβλεπτές τις πολλές μέρες του χρόνου που οι άνεμοι είναι μικρής και μεσαίας έντασης.

Τα εργοστάσια που παράγουν ρεύμα με κάψιμο λιγνίτη (λιθάνθρακα κ.λ.π.) αλλά και τα υδροηλεκτρικά δεν έχουν «γκάζι ποδιού»  όπως το αυτοκίνητο να αυξομειώνουμε άμεσα και εύκολα τις στροφές του κινητήρα που καίει  «κακό» καύσιμο για να παράγει ρεύμα. Οι μεταβολές που πρέπει να συμβούν στην λειτουργία τους για να αυξήσουν  ή να μειώσουν την παραγωγή ρεύματος κάθε φορά,  διαρκεί ώρες.

Από την άλλη οι πόλεις και γενικότερα οι ανθρώπινες δραστηριότητες (εργοστάσια κ.λ.π.) θέλουν να έχουν ηλεκτρικό ρεύμα σε κάθε περίπτωση, φυσάει δεν φυσάει. Η ποσότητα ρεύματος  που ζητάει το δίκτυο  έχει μία αναμενόμενη περιοδικότητα ανάλογα την ώρα την μέρα και την εποχή και οι εργαζόμενοι στο σύστημα διανομής ρεύματος  έχουν δεδομένα για την πιθανή ζήτηση. Σε καμία περίπτωση όμως  δεν ρισκάρουν     το δίκτυο να ξεμένει από ρεύμα   έστω και για λίγα δευτερόλεπτα κάθε φορά που κόβει για λίγο ο αέρας .

 Οι μετεωρολογικές υπηρεσίες  δίνουν μία πρόβλεψη ανέμων. Τα εργοστάσια λιγνίτη λειτουργούν με τόσο «γκάζι»   ώστε ότι αυξομειώσεις και να έχει ο αέρας και το ρεύμα από τα αιολικά,  οι πόλεις να μην  ξεμείνουν από ρεύμα ούτε δευτερόλεπτο. Τα εργοστάσια λιγνίτη παράγουν σταθερά περισσότερο ρεύμα από όσο χρειάζεται ώστε ακόμη και όταν κόβει για λίγα δευτερόλεπτα ο αέρας   και ξανάρχεται μετά, αυτό να μην προκαλεί διακοπές στο δίκτυο της πόλης.  Δηλαδή αμέσως αμέσως ένα μέρος του ρεύματος που παράγει το αιολικό πάρκο είναι  σταθερά παραπανίσιο και παρότι παράγεται    από τον αέρα, δεν μας επιτρέπει να μην καίμε στην θέση του λιγνίτη. Όταν φυσάει παραπάνω από το μέσο αναμενόμενο, τότε το παραπανίσιο ρεύμα από το αιολικό πάρκο είναι  ακόμη περισσότερο.

Τα δίκτυα διανομής ηλεκτρικού ρεύματος   είναι ενωμένα σε όσο μεγαλύτερη έκταση στο εσωτερικό κάθε χώρας και πολλές φορές  και με τα δίκτυα γειτονικών χωρών. Η κάθε χώρα πουλά ή αγοράζει ρεύμα από κάποια γειτονική μόνιμα  ή  ανάλογα και με το εάν περισσεύει ή δεν της φτάνει το δικό της. Και αυτή η διαδικασία αλλαγής ρυθμίσεων  όμως είναι χρονοβόρα  και δεν καλύπτει σε καμία περίπτωση  συνεχείς βραχυχρόνιες ρυθμίσεις ώστε να μην είναι παραπανίσιο μέρος από το ρεύμα από τα αιολικά πάρκα.  Έτσι φτάνουμε στην κατάσταση  που το αιολικό πάρκο αρχίζει να «ξεπρασινίζει».

Το παραπανίσιο ρεύμα που παράγεται από μία ανεμογεννήτρια μπαίνει στο δίκτυο ακόμα και όταν το δίκτυο δεν το χρειάζεται. Ο μετρητής   του επενδυτή μετράει κανονικά τις κιλοβατώρες και ο επενδυτής πληρώνεται με τις τεράστιες «πράσινες τιμές» σε κάθε περίπτωση.  Ο επενδυτής δεν έχει κανένα ρίσκο να περισσέψει το προϊόν του γι’ αυτό τα αιολικά πάρκα είναι από τις πιο κερδοφόρες και σίγουρες επενδύσεις αρκεί να βρεις κοινωνίες θύματα να τα δεχτούν ακόμα και πάνω από τα σπίτια τους, εξού και ο λόγος ύπαρξης μεγάλης διαπλοκής και διαφθοράς.  Το παραπανίσιο ρεύμα που μπαίνει στο δίκτυο όμως προκαλεί πρόβλημα. Ανεβάζει την τάση του δικτύου η οποία αν αυξηθεί πάνω από μία μικρή διακύμανση που οι ηλεκτρικές μας συσκευές μπορούν να αντέξουν (230 volt+-, 360 volt+-), εάν αφεθεί χωρίς παρέμβαση θα καούν τα πάντα. Αυτό το αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στους υποσταθμούς του δικτύου διανομής οι οποίοι ξέρουν την δουλειά τους και όταν δημιουργείται τέτοιος κίνδυνος, ρίχνουν μέσω κατάλληλων διακοπτών και κυκλωμάτων το παραπανίσιο ρεύμα στην γη ώστε η τάση του δικτύου να κρατηθεί στα volt  που πρέπει. Δεν μπορούν να γνωρίζουν γιατί και από ποιο αιολικό της περιοχής  ανεβαίνει επικίνδυνα η τάση, απλά κάνουν αυτό που πρέπει. Κυριολεκτικά πετάνε στα σκουπίδια το ακριβοπληρωμένο ρεύμα των αιολικών πάρκων το οποίο το μετράει ο μετρητής του επενδυτή αλλά ποτέ δεν φτάνει στην πρίζα του σπιτιού μας για να μας γλυτώσει να μην χρειαστεί να κάψουμε λιγνίτη.

Τα χρήματα που πήρε ο επενδυτής για το ρεύμα που πετάξαμε τελικά τα πληρώνουν    οι απλοί  πολίτες συνήθη κορόιδα, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα του «πράσινου». Αν κάποιος μετρήσει  την  ενέργεια που  παρήγαγε το αιολικό πάρκο από τον μετρητή του επενδυτή θα έχει ψεύτικα στοιχεία για το ποια ενέργεια γλυτώσαμε  και δεν χρειάστηκε να κάψουμε λιγνίτη. Θα πρέπει να αφαιρέσουμε το ρεύμα που πετάξαμε. Έχουμε αναλυτικά  στοιχεία για το πόσο ρεύμα πετάμε στην Ελλάδα; Η αρχική απάντηση είναι ΟΧΙ. Τουλάχιστον τίποτα τέτοιο δεν έχει δοθεί στην δημοσιότητα για να αποδείξει ότι «η γυναίκα του Καίσαρα είναι τίμια».

Μία   ισχυρή  ένδειξη  για το πόσο εύκολα ένα αιολικό πάρκο μπορεί να είναι απάτη αντί για «πράσινο» είναι πως  η  εμπειρία των πρώτων δεκαετιών χρήσης αιολικών πάρκων έχει οδηγήσει διεθνώς  η έρευνα να έχει σταματήσει να αφορά κυρίως την εξέλιξη των  ανεμογεννητριών. Ζητούμενο πλέον είναι να βρεθεί τρόπος να αποθηκεύεται η παραπανίσια ενέργεια που παράγουν τα αιολικά πάρκα   και αυτό ίσως αποδεικνύει από μόνο του ότι  όχι κάποια , αλλά πολλά αιολικά πάρκα δεν είναι καθόλου «πράσινα». 

Σε ποιες περιοχές  τα αιολικά πάρκα ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ; Αυτό θα μπορούσε να το απαντήσει μόνο μία στοιχειωδώς τίμια Κυβέρνηση που θα επέβαλε τις ανάλογες μετρήσεις και παρακολούθηση. Για ποια Κυβέρνηση της Ελλάδας θα μπορούσαμε να μιλάμε;

Στην Ελλάδα η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) δήθεν ελέγχει πού δίνει άδειες για αιολικά πάρκα  για να μην συμβαίνει να πετάμε ρεύμα; Έχει ψάξει κανείς Εισαγγελέας εάν εκεί που ήδη πετάμε ρεύμα έχουν δοθεί άδειες  και φτιάχνονται  νέα αιολικά πάρκα; Όχι. Με τι στοιχεία να το ελέγξει; Έκανε   έλεγχο η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ στις εγκρίσεις που έδωσε η ΡΑΕ την εποχή που οργίαζε η διαπλοκή και η διαφθορά στην Ελλάδα; ΟΧΙ. Καμία.  Δίνει και αυτή κανονικά νέες άδειες ,  μπίζνες γίνονται, κέρδη γεμίζουν λογαριασμούς στην αλλοδαπή. Ενώ στην «πολιτισμένη Ευρώπη» τα αιολικά πάρκα   απαγορεύονται σε απόσταση όλο και περισσότερων – δεκάδων χιλιομέτρων από κατοικημένες περιοχές, στην Ελλάδα εξακολουθούμε ως «Μπανανία»  να τα βάζουμε παντού.  Η Ελλάδα εξακολουθεί να κατατάσσεται στην κορυφή των χωρών με διαπλοκή και διαφθορά παγκοσμίως. Αναπόφευκτα από ελέγχους της δικαιοσύνης σε διακίνηση μαύρου χρήματος προέκυψε πρόσφατα ότι ο Κος Μυτιληναίος είχε  δώσει το 2003   250.000 ευρώ σε  στέλεχος της ΔΕΗ. Η υπεράσπιση   ισχυρίζεται ότι τα έδωσε μεν ενώ το πρόσωπο αυτό είχε γίνει  στέλεχος της ΔΕΗ, αλλά για υπηρεσίες που είχε προσφέρει στον Κο Μυτιληναίο παλαιότερα. Ακόμα και να έτσι να είναι, πόσο πιστευτό είναι   ο οποιοσδήποτε κύριος  που το υπόλοιπο αμοιβής παλιότερων υπηρεσιών ελεύθερου επαγγελματία είναι 250.000 ευρώ,  να τον  ενδιαφέρει να γίνει στέλεχος της ΔΕΗ για  ένα μισθό;   Ακόμα και έτσι να είναι, ποιος πιστεύει ότι αυτός ο κύριος, από την θέση ευθύνης στην ΔΕΗ, την ΡΑΕ ή οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία εξασφάλισης  του δημοσίου συμφέροντος, δεν θα κάνει τα στραβά μάτια χάριν του παλιού γενναιόδωρου εργοδότη;

Το ότι στην Ελλάδα σήμερα, επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ,  με σημαία την πάταξη της διαφθοράς,  κατασκευάζεται δεύτερο αιολικό πάρκο  στο  Δελφικό Τοπίο,  στο Τοπίο που έχει  χαρακτηριστεί από την οργανισμό ICOMOS ως ένα από τα σημαντικότερα τοπία παγκοσμίως και το οποίο θα έπρεπε να  προστατεύεται  σύμφωνα με ένα  πλήθος θεσμικών αποφάσεων και νόμων, ίσως να λέει όλη την αλήθεια μαζεμένη. Ιδίως αν  αγγίξουμε και την οικονομική ζημιά στο δημόσιο συμφέρον από την «λάθος» εγκατάσταση αιολικών πάρκων και τις άλλες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. 

(συνεχίζεται)

Α.Γ