Ο Άρης Θήβας είναι από τα πλέον ιστορικά σωματεία της Ένωσης, με έτος ίδρυσης το 1980 και με έντονη παρουσία τα προηγούμενα χρόνια κυρίως στο Γυναικείο πρωτάθλημα όπου και έκανε σπουδαίο όνομα σε Πανελλήνιο επίπεδο.
Από χθες όμως ήρθε η ώρα η Ελλάδα να γνωρίσει και την ανδρική ομάδα του Άρη, που για πρώτη φορά κατάφερε να πάει μέχρι το τέλος της διαδρομής με επιτυχία, φτάνοντας στην άνοδο στη Γ’ Εθνική.
Η φετινή πορεία αποτέλεσε τη φυσιολογική συνέχεια μιας ομάδας που πέρυσι έφτασε στον τελικό, δεν τα κατάφερε και φέτος έκανε το όνειρο πραγματικότητα.
Αλλά αυτή είναι μια μεγάλη ιστορία, που θα την αναλύσουμε τις επόμενες ώρες και μέρες καθώς η πορεία του Άρη τα τελευταία 2 χρόνια αξίζει ειδικής μνείας.
Πάμε τώρα στο χθεσινό τελικό. Ο Άρης πέτυχε το 3-2 και πήρε την άνοδο με το εμφατικό 77-51 που σίγουρα δεν αντιπροσωπεύει τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων και ως διαφορά αδικεί την ομάδα της Άμφισσας.
Ο Άρης έφτασε στο στόχο του καταφέρνοντας να κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά. Η καλύτερη άμυνα της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος έκανε την εμφάνισή της χθες στο κλειστό της Θήβας, οι 51 πόντοι παθητικό αποτέλεσαν εγγύηση ανόδου και ο στόχος επετεύχθη πιο εύκολα απ΄ότι θα περίμενε κανείς.
Οι βοήθειες πάνω στον Νασάκη οδήγησαν τον ψηλό της Άμφισσας να τελειώσει το ματς με μόλις 2 πόντους από 2/2 βολές στο 5′ του αγώνα.
Και όταν στο τέλος του αγώνα, η τριάδα Κουτσογιάννη-Νασάκη-Λούπουλ έχει βάλει μαζί 17 πόντους, πάει να πει πως η δουλειά έγινε καλά κάτι που πιστώνεται στην καθοδήγηση από τον πάγκο στον Χρήστου.
Ο Άρης εκμεταλλεύτηκε σχεδόν απόλυτα όλη τη σεζόν τον παράγοντα έδρα. Πήρε όλα τα μεγάλα ματς στην έδρα του απέναντι σε Μάκαρο και Μαλεσίνα και έχασε το αήττητο μόνο από την ΑΓΕΧ στην έκπληξη της…20ετίας!
Είχε κόντρα σε τραυματισμούς και προβλήματα, να διαχειριστεί και να κερδίσει από την πολύτιμη εμπειρία του Μητρόπουλου, του Μανώλα, του Τσιρόπουλου, το ταλέντο του Τριανταφύλλου, αλλά και την επιστροφή του Γκόλια που έδωσε λύσεις με την εμπειρία του.
Για τον Άρη βέβαια που αλλάζει επίπεδο, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς ως γνωστόν το δυσκολότερο δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή αλλά να διατηρηθείς εκεί, και όπου κορυφή βάλτε σε πρώτη φάση την παραμονή στη Γ’ Εθνική.
Ο Μάκαρος των υπερβάσεων από την άλλη, έφτασε για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια και πάλι κοντά στο όνειρο αλλά δεν τα κατάφερε στο φινάλε.
Σίγουρα, το πρόσημο για την ομάδα του Παπούλια είναι θετικό από αυτή τη χρονιά, όπου και μπήκαν οι βάσεις για το μέλλον.
Μεγάλο ρόλο για την ομάδα της Άμφισσας όπως αποδείχθηκε, έπαιξε ο τελευταίο αγώνας της κανονικής διάρκειας με την Ιτέα. Η ήττα δεν τις έδωσε το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας, όπου τα πράγματα πολύ πιθανό να ήταν διαφορετικά. Αλλά το κακό έγινε μεγαλύτερο με την τιμωρία του Νασάκη με 4 αγωνιστικές.
Ο Νασάκης μπορεί να μην ήταν καλός χθες, αλλά στο 2-1 του Άρη που το ματς πήγε στην κόντρα αν έπαιζε θα μπορούσε να είχε διαφορετική εξέλιξη εκείνο το ματς.
Με τα αν βέβαια δεν γίνεται δουλειά και αυτό το ξέρει καλύτερα από όλους ο Παπούλιας. Όπως ξέρει ο κόουτς αλλά και όλη η ομάδα της Άμφισσας ότι το ταλέντο ενός παίκτη ακόμα και αν είναι στο…κατώφλι των 40, μπορεί να αλλάξει την ιστορία μιας ομάδας.
Ο Κουτσογιάννης ήταν εκείνος που πήρε από το χέρι τον Μάκαρο και τον έφερε μέχρι τις παρυφές της Γ’ Εθνικής.
Είναι δύσκολο στο σύγχρονο μπάσκετ ένας παίκτης να επηρεάζει τόσο πολύ την εικόνα μιας ομάδας και ο Κουτσογιάννης ακόμα και τώρα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι μπορεί να το κάνει!
Ο Παπούλιας μπορεί να έχει παράπονα για κάποιες αποφάσεις των διαιτητών χθες, όπως τη διπλή ντρίμπλα του Μητρόπουλου στο τέλος του ημιχρόνου που έφερε τον Άρη στο +9 αλλά και τη φάση με τον Τριανταφύλλου που θα μπορούσε να δοθεί αποβολή στη γ’ περίοδο, αλλά σίγουρα ξέρει και εκείνος πως η ομάδα του δεν ήταν σε καλή μέρα χθες.
Πάμε λοιπόν για την επόμενη μέρα, με τον Άρη στη Γ’ Εθνική και τον Μάκαρο να του έχει…ανοίξει η όρεξη ώστε να τελειώσει τη δουλειά που άφησε στη μέση φέτος, στην επόμενη σεζόν!
Υ.Γ. 1: Στεναχωρήθηκα χθες για τα προσβλητικά συνθήματα για τον Γιώργο Χριστοδούλου. Δεν αξίζει τέτοια αντιμετώπιση ένας διαιτητής που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο μπάσκετ. Κρίμα…
Υ.Γ. 2: Θυμηθείτε ένα όνομα ομάδας για την επόμενη σεζόν που θα μπει σφήνα στους μεγάλους. ΧΒΑ…
Παναγιώτης Νικολάου
Ο Άρης Θήβας στη Γ’ Εθνική! (ΑΡΗΣ Θ.-ΜΑΚΑΡΟΣ 77-51)
Οι γηπεδούχοι ήταν καλύτεροι, πήραν δίκαια σήμερα το ροζ φύλλο αγώνος με όπλο την έδρα τους που φέτος έσπασε μόνο μια φορά, από την…ΑΓΕΧ που υποβιβάστηκε!
Ο Μάκαρος μόνο χαμένος βέβαια δεν μπορεί να αισθάνεται καθώς μόνο και μόνο η συμμετοχή στον τελικό αποτελεί μεγάλη επιτυχία και υποθήκη για το μέλλον για την ομάδα του Παπούλια.
Ντέρμπι
σήμερα είχαμε για σχεδόν ένα ημίχρονο, με τον Άρη να ξεφεύγει από το
19′ και έπειτα φτάνοντας στο τελικό +26 που βεβαια δεν αντιπροσωπεύει
την διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων, αλλα δεν παύει να είναι το σκορ
που θα μείνει στην ιστορία στην άνοδο του Άρη στη Γ’ Εθνική.Στο αγωνιστικό κομμάτι, οι γηπεδούχοι βρήκαν λύσεις στην επίθεση με τον Μητρόπουλος αλλά και με ρολίστες που ήρθαν από τον πάγκο, βγάζοντας έξτρα πάθος για την άνοδο.
Ο Μάκαρος με τον Νασάκη (πολύ καλη η άμυνα με βοήθειες πάνω του) στα ρηχά και τους Κουτσογιάννη Λούπουλ να μην φτάνουν τα στάνταρ τους δεν θα μπορούσε να κοντράρει σε διάρκεια τους αντιπάλους του.
Ξεκίνημα με άγχος!
Το άγχος ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στο ξεκίνημα του τελικού με άστοχες επιθέσεις και από τις δύο πλευρές.Ο Τριανταφύλλου στο 6:40 πέτυχε τους πρώτους πόντους του τελικού (2-0) για να ακολουθήσει προς το τέλος του δεκαλέπτου ένα κρεσέντο με 3 διαδοχικά εύστοχα τρίποντα για να διαμορφωθεί το 12-14 της πρώτης περιόδου, αλλιώς θα μιλάγαμε για …ιστορικό χαμηλό! Στα αξιοσημείωτα, τα 4 φάουλ από νωρίς του Παπαδημητρίου που κάθισε στον πάγκο στην περισσότερη ώρα του υπόλοιπου αγώνα.
Στη β’ περίοδο ο Άρης κατάφερε να βρει λύσεις στην επίθεση παίρνοντας πόντους κυρίως από τον ‘καυτό’ Μητρόπουλο αλλά και από Βλάχο και Στρατέλο για να περάσει μπροστά με 23-18 έχοντας ένα επιμέρους 17-7 από το 6-11 που είχε προηγηθεί ο Μάκαρος. Η ομάδα της Άμφισσας που από το 12’ είχε τον Λούπουλ με 3 φάουλ έβρισκε σε αυτό το διάστημα λύσεις μόνο από τον Φωτητζόγλου.
Η αρχή του τίτλου για τον Άρη
Προς το τέλος του ημιχρόνου ο Άρης πήρε και διαφορά 9 πόντων που ήταν
και η μεγαλύτερη του τελικού με τον Μητρόπουλο να κάνει αρχικά το 33-26
μετά από διπλή ντρίμπλα που δεν σφύριξαν πάντως οι διαιτητές και ο
Βλάχος στην εκπνοή του ημιχρόνου με ντράϊβ έφερε τους γηπεδούχους στο +9
(35-26).Ο Άρης ξεκίνησε τη γ’ περίοδο με ένα γρήγορο 10-0 (45-26) ξεφεύγοντας για πρώτη φορά με +19 και βάζοντας τις βάσεις για να πάρει την κούπα.
Στο 41-26 πάντως ο Ντάνος ήταν …ελαστικός με τον Τριανταφύλλου όταν εκείνος πέταξε τη μπάλα εσκεμμένα στον Λούπουλ, με τον πάγκο της Άμφισσας να ζητάει αποβολή του σέντερ του Άρη και τον ρέφερι να χρεώνει με τεχνικές ποινές τον τριανταφύλλου και τον Παπούλια για διαμαρτυρία.
Η διαφορά με καλάθι του Μανώλα πήγε για πρώτη φορά στο 20 (47-27) ο Άρης προηγήθηκε και με +22 (56-34) για να πετύχει ένα σερί 0-6 στο τέλος της γ’ περιόδου ο Μάκαρος μειώνοντας σε 56-40.
Η ομάδα του Παπούλια μείωσε ακόμα περισότερο σε 56-45 στο ξεκίνημα της δ’ περιόδου με το σερί στο 0-11 και σχεδόν όλους τους βασικούς του Άρη φορτωμένους με 4 φάουλ!
Ο Τριανταφύλλου με καλάθι και φάουλ πέτυχε το 59-45 δίνοντας απαραίτητες ανάσες στον Άρη , που με συνεχόμενους πόντους των Στρατέλου και Τριανταφύλλου πήρε και πάλι διαφορά ασφαλείας (63-46 στο 5:50 για το φινάλε), ενώ με τον Σταρτέλος έφτασε στο 70-49 στο 3:30 για το τέλος για να τελείωσε κάπου εκεί οριστικά ο τελικός με τον Κουτσογιάννη να αποσύρεται στον πάγκο και τον Νασάκη να είναι ήδη με 5 φάουλ για ναλήξει το ματς μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς από τους πρωταθλητές με 77-51!
Κορυφαίοι των νικητών αναμφίβολα ο Μητρόπουλος που έβαλε τους καθοριστικούς πόντους όταν υπήρχε ντέρμπι, ο Τριανταφύλλου που ήταν κυρίαρχος σε άμυνα και επίθεση, ο Στρατέλος που έδωσε σπουδαίες λύσεις χωρίς να υστερήσουν και οι υπόλοιποι ιδίως στο αμυντικό κομμάτι.
Από τον Μάκαρο ο Φωτητζόγλου ήταν εξαιρετικός αλά υστέρησαν τα βασικά ατού. Ο Κουτσογιάννης ήταν πολύ ακλός στο οργανωτικό αλλά δεν βοήθησε στο σκοράρισμα, ο Νασάκης δεν έκανε αισθητή την παρουσία του και ο Λούπουλ αποσυντονίστηκε μετά το τρίτο γρήγορο φάουλ.
Όσο για τους διαιτητές, που για πρώτη φορά σφύριξαν τρεις σε ένα τελικό (Κοτσιμπός-Ντάνος-Χριστοδούλου), περισσότερο μπερδεύτηκαν παρά έδωσαν έξτρα λύσεις στο ντέρμπι. Ο Κοτσιμπός στο πρώτο ημίχρονο προσπαθούσε να στήσει στις σωστές θέσεις την τριάδα, φάσεις χάθηκαν χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως η διαιτησία καθόρισε τον αγώνα. Με δύο ρέφερι το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο και δεν θα άκουγε και το απαράδεκτο υβρεολόγιο και ο Χριστοδούλου που ήταν ο τελευταίος που έφταιγε καθώς ποτε στην καριέρα του δεν είχε σφυρίξει σε τριάδα.
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 12-14, 35-26, 56-40, 77-51.
ΑΡΗΣ ΘΗΒΑΣ (Χρήστου): Βλάχος 6, Παπαδημητρίου 4, Φέτα, Γκόλιας 4, Τσιρόπουλος 10 (2), Τσαραμπάρης, Στρατέλος 9, Μανώλας 13, Μητρόπουλος 18 (4), Τσοπανέλης, Τριανταφύλλου 13, Μελετίου.
ΜΑΚΑΡΟΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ (Παπούλιας): Λεοντίου 5 (1), Κουτσογιάννης 11 (2), Οικονόμου 5, Λούπουλ 4, Διαμάντης 5 (1), Τσικνής, Παπαδήμας, Φωτητζόγλου 19, Κρικέλας, Μουτζούρης, Βίλλιας, Νασάκης 2.
http://www.eviabasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου