Δυο αδέρφια καλλιεργούν 280 στρέμματα αμπελιού στο Πολύδροσο Παρνασσού

Δύο νέοι αγρότες μαθαίνουν σε επισκέπτες του εξωτερικού τη σύνδεση της παραγωγής με τον τουρισμό

Η 26χρονη Δέσποινα και ο 29χρονος Θανάσης Αργυρίου

Bικτωρία Αποστολοπούλου

 

Η 26χρονη Δέσποινα και ο 29χρονος Θανάσης Αργυρίου είναι ένα παράδειγμα νέων αγροτών που έχουν καταφέρει, ως οικογένεια, να συνδυάσουν με τον καλύτερο τρόπο την πρωτογενή παραγωγή με τον τουρισμό, δίνοντας προστιθέμενη αξία στα κρασιά τους και μαθαίνοντας τόσο στους Έλληνες όσο και στους ξένους επισκέπτες την ελληνική τεχνογνωσία, το μεράκι και τη γεύση των σταφυλιών που παράγονται στην Ελλάδα.
Το 1997, η οικογένεια Αργυρίου ξεκίνησε την παραγωγή σταφυλιών με δέκα στρέμματα στο Πολύδροσο Φωκίδας και έφτασε σήμερα να διαθέτει 280 ιδιόκτητα στρέμματα, ένα οινοποιείο αλλά και μία αγροτουριστική μονάδα. Υπεύθυνοι, πλέον, για την παραγωγή, την οινοποίηση αλλά και τη λειτουργία της μονάδας στο κτήμα Αργυρίου, είναι τα παιδιά της οικογένειας, η Δέσποινα και ο Θανάσης. «Ο πατέρας μου ξεκίνησε το 1997 να καλλιεργεί τα πρώτα αμπέλια με την ποικιλία Μαυρούδι, που εκείνη την περίοδο κόντευε να εξαφανιστεί στην περιοχή. Το 2001 φτιάξαμε και το οινοποιείο με όλα τα σύγχρονα μηχανήματα, ενώ το 2008 σκεφτήκαμε, επειδή το οινοποιείο δεν είναι επισκέψιμο, να συνδυάσουμε τη φιλοξενία και τον τουρισμό με το κρασί, με έναν άλλον τρόπο. Φτιάξαμε έτσι έναν μικρό ξενώνα, ως οινοτουριστική μονάδα. Εκεί, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να έρθει και να δοκιμάσει τα κρασιά που παράγουμε», αναφέρει η Δέσποινα στην «Ύπαιθρο Χώρα», η οποία έχει αναλάβει το marketing και την προώθηση των προϊόντων της επιχείρησης. Για να πραγματοποιηθούν όλα τα παραπάνω, αναφέρει η Δέσποινα, «χρειάστηκε πολλή προσπάθεια, δουλειά και πρόγραμμα και αφού ξεκινήσαμε με την ενοικίαση των στρεμμάτων, μετά καταφέραμε να τα αγοράσουμε».

Αμπέλι

Οι δουλειές, λοιπόν, είναι μοιρασμένες στην οικογένεια και έτσι ο Θανάσης έχει αναλάβει το κομμάτι της παραγωγής και της οινοποίησης. Όπως αναφέρει στην «ΥΧ», «μερικές από τις ποικιλίες που παράγουμε στο κτήμα είναι Ασύρτικο, Μαλαγουζιά, Ροδίτης, ενώ καλλιεργούμε και μία ιδιαίτερη ποικιλία, το Pinot Noir, η οποία δίνει εκπληκτικά αποτελέσματα σε αυτή την περιοχή, λόγω του υψόμετρου που βρίσκεται ο αμπελώνας».

Η οικογένεια Αργυρίου ξεκίνησε την παραγωγή σταφυλιών με δέκα στρέμματα στο Πολύδροσο Φωκίδας και έφτασε σήμερα να διαθέτει 280 ιδιόκτητα στρέμματα

Τα κρασιά της οικογένειας, τα όποια διαθέτουν τη δική τους ταυτότητα, ταξιδεύουν τόσο στην ελληνική αγορά όσο και την ξένη. «Η παραγωγή μας είναι επαρκής για την ελληνική αγορά και έχουμε και κάποιες εξαγωγές στην Κύπρο και εδώ και 3 χρόνια στην Κίνα, όπου πάει πολύ καλά, καθώς είναι μία αναδυόμενη αγορά. Τα αποτελέσματα από τα τρία πρώτα χρόνια ήταν πολύ καλά και συνεχίζουν ανοδικά», τονίζει η Δέσποινα.

Αγροτουριστική μονάδα

Τόσο η άποψη της Δέσποινας όσο και του Θανάση, είναι πως η καθετοποίηση της μονάδας δίνει την ευκαιρία στον παραγωγό να πουλήσει ένα προϊόν με ταυτότητα, το οποίο μπορεί να μετατραπεί έπειτα σε τουριστικό προϊόν, που ο επισκέπτης θα το αναζητά ακόμα και όταν επιστρέψει στη χώρα του. «Μέσω της οινοτουριστικής μονάδας, προσπαθούμε να επιτύχουμε ακριβώς αυτό. Να γνωρίσει ο κόσμος ένα προϊόν με ταυτότητα», αναφέρει η Δέσποινα. Όπως τονίζει, λόγω της τοποθεσίας της μονάδας, έρχονται επισκέπτες τόσο από την Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. «Επειδή το χωριό βρίσκεται πολύ κοντά στην Αθήνα έρχονται αρκετοί εγχώριοι επισκέπτες, αλλά επειδή και η τοποθεσία είναι καλή λόγω Δελφών, γίνεται όλο και περισσότερο γνωστό στους ξένους, τους οποίους τους ενδιαφέρει αρκετά το κρασί. Έτσι, χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται».

Μελλοντικά σχέδια

Τα δύο αδέρφια έχουν όρεξη, διάθεση και γνώση να επενδύσουν στην επιχείρηση και να την επεκτείνουν ακόμα περισσότερο. «Στόχος μας είναι να κάνουμε το οινοποιείο και τη μονάδα παραγωγής επισκέψιμα προς το κοινό, αλλά και να τα επεκτείνουμε. Επίσης, ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους είναι να αυξήσουμε τις εξαγωγές μας, γιατί πιστεύουμε πως το ελληνικό προϊόν είναι αρκετά ανταγωνιστικό στο εξωτερικό», καταλήγει o Θανάσης.


http://www.ypaithros.gr