Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού βρίσκει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους να μην έχουν πρόσβαση σε επαρκές και καθαρό νερό, ενώ εκατομμύρια άλλοι, ανάμεσά τους μικρά παιδιά, πεθαίνουν από αρρώστιες που συνδέονται με την έλλειψή του, καθώς το 80% των ασθενειών που μαστίζουν τον κόσμο είναι υδατογενούς προέλευσης. Ταυτόχρονα, ο άγριος ανταγωνισμός των επιχειρηματικών ομίλων για την εκμετάλλευση νέων φυσικών πόρων δημιουργεί νέα δεινά στα λαϊκά στρώματα.
Μόνο στο Ντιτρόιτ της Αμερικής 100.000 κάτοικοι, κυρίως Αφροαμερικανοί, διαπιστώθηκε σε σχετική έρευνα ότι "δεν έχουν σύνδεση λόγω οικονομικής αδυναμίας".
Ανάλογη κατάσταση αντιμετωπίζουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που αναγνωρίζεται ακόμη και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Γενικότερα, οι ευρωενωσιακές κατευθύνσεις για την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων ως εμπορεύματος παραμένουν σταθερά προσανατολισμένες στην ενίσχυση ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων. Γι’ αυτό και βασική προτεραιότητα αποτελεί η επικέντρωση στα μέτρα "ελέγχου της ζήτησης" (δηλ. της χρήσης του νερού) και όχι έργων εμπλουτισμού για την εξασφάλιση της επάρκειας και τη βελτίωση της ποιότητας των απολήψιμων υδάτινων πόρων, επιφανειακών και υπόγειων. Ταυτόχρονα, οι χρήστες του φυσικού αυτού πόρου, λαϊκά νοικοκυριά και αγρότες, αντιμετωπίζονται ως "καταναλωτές", χρήσιμοι μόνο για να τροφοδοτούν με το λεηλατημένο εισόδημά τους τα κέρδη του κεφαλαίου, με βάση συγκεκριμένους και άτεγκτους κανόνες τιμολόγησης.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει να δείξει σημαντικό "έργο" προς την κατεύθυνση των πιο πάνω αντιλαϊκών κοινοτικών κατευθύνσεων. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν:
- Η προώθηση της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΑΘ ΑΕ στο κεφάλαιο μέσω της διάθεσής τους στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ, το λεγόμενο και Υπερταμείο, που ολοκληρώθηκε το φετινό Γενάρη με το πολυνομοσχέδιο για την τρίτη αξιολόγηση.
- Η έκδοση τον περασμένο Μάη της απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων για την υπερτιμολόγηση του νερού, ύδρευσης και άρδευσης, που αποτελεί -πέραν των άλλων- και ένα ακόμη μέτρο για το ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς.
- Η Ενσωμάτωση στην 1η Αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) της χώρας όλων των αντιλαϊκών κατευθύνσεων της ΕΕ, όπως:
- Η αύξηση της τιμής κατανάλωσης του νερού σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και της φτωχομεσαίας αγροτιάς σύμφωνα με την κοινοτική αρχή της "ενσωμάτωσης του περιβαλλοντικού κόστους στην τιμή του νερού".
- Ο "καθορισμός ανωτάτων και κατωτάτων ορίων αρδευτικών αναγκών καλλιεργειών για ιδιωτικές υδροληψίες (σ.σ.: κύρια γεωτρήσεις)".
- Η κραυγαλέα υποτίμηση της ανάγκης εμπλουτισμού των υπόγειων υδροφορέων με κατάλληλα έργα.
Στον αντίποδα της πολιτικής αυτής το ΚΚΕ προβάλλει τη θέση ότι η αξιοποίηση του νερού, προς όφελος του λαού, προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο.
Σ’ αυτό το πλαίσιο της εργατικής εξουσίας, όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, η υποδομή αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα αποτελούν κοινωνική κρατική ιδιοκτησία, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες στο συγκεκριμένο τομέα, με γνώμονα τη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών.
Για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος, οι σημερινοί αγώνες ενάντια σε κάθε μορφή άμεσης ή έμμεσης ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης του νερού, οι αγώνες για φθηνό ποιοτικό νερό για όλους τους εργαζόμενους, για πλήρη σταθερή εργασία των εργαζομένων στον κλάδο, με διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, πρέπει να στοχεύουν στην ανατροπή της πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού και του καπιταλιστικού συστήματος που την παράγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου