Νέο νομοσχέδιο για την αλιεία με έμφαση στον επανακαθορισμό της επαγγελματικότητας των αλιέων και της ερασιτεχνικής αλιείας Δήλωση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλη Αποστόλου , στη Διάσκεψη για τη Βιώσιμη Αλιεία στη Μεσόγειο, που πραγματοποιείται στη Βαλέτα της Μάλτας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                                        ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ     

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 30 Μαρτίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Νέο νομοσχέδιο για την αλιεία με έμφαση στον επανακαθορισμό της επαγγελματικότητας των αλιέων και της ερασιτεχνικής αλιείας

Στη Διάσκεψη για τη Βιώσιμη Αλιεία στη Μεσόγειο, που πραγματοποιείται στη Βαλέτα της Μάλτας, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλης Αποστόλου, σε παρέμβασή του ανέφερε ότι προετοιμάζει νομοσχέδια για την αλιεία, με ιδιαίτερη έμφαση στον έλεγχο της αλιείας, στον επανακαθορισμό της επαγγελματικότητας των αλιέων και της ερασιτεχνικής αλιείας.

Ο Υπουργός τόνισε ότι η αλιεία αποτελεί πλουτοπαραγωγικό παράγοντα για τις χώρες της Μεσογείου, και ιδιαίτερα για τη χώρα μας, συνδετικό κοινωνικό κρίκο και μέρος της πολιτιστικής και πολιτισμικής κληρονομιάς των παράκτιων και νησιωτικών περιοχών.

Ανέφερε τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε για μπορέσουμε να πετύχουμε μια βιώσιμη αλιεία στη Μεσόγειο, ενώ έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στα προβλήματα που προκαλούν οι Λεσσεψιανοί Μετανάστες, και πως θα πρέπει τόσο τα Μεσογειακά Κράτη  και οι Τρίτες Χώρες, όσο και οι διεθνείς Οργανισμοί, να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να μετριαστούν οι συνέπειες από την εξάπλωσή τους.

Ακολουθεί ολόκληρη η παρέμβαση του κ. Αποστόλου:  

«Η Αλιεία αποτελούσε ανέκαθεν έναν πλουτοπαραγωγικό παράγοντα, ιδιαίτερα για τις παράκτιες χώρες της Μεσογείου, αποτελώντας πυλώνα ανάπτυξης για την οικονομία των Μεσογειακών χωρών, συνδετικό κοινωνικό κρίκο και μέρος της πολιτιστικής και πολιτισμικής κληρονομιάς των  παράκτιων και νησιωτικών περιοχών.

Η κακή διαχείριση των ιχθυοαποθεμάτων των τελευταίων δεκαετιών, σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή, αλλά και άλλους ανθρωπογενείς παράγοντες, όπως η θαλάσσια ρύπανση,  η βιοσυσσώρευση και η οξίνιση των υδάτων, συντέλεσαν στην υποβάθμιση τόσο της βιοποικιλότητας των θαλασσών μας, όσο και στην δραστική μείωση των ιχθυοαποθεμάτων.

Πολλά από τα Μεσογειακά είδη υπεραλιεύονται, καθώς όπως δείχνουν τα επιστημονικά δεδομένα οι δείκτες Μέγιστης Βιώσιμης Απόδοσης (MSY) δεν έχουν επιτευχθεί για τα περισσότερα είδη.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ, προκύπτει μια αδήριτη ανάγκη να δράσουμε, για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε την βιωσιμότητα τόσο των ιχθυοαποθεμάτων όσο και των ευαίσθητων ενδιαιτημάτων. Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι και οι επερχόμενες γενεές, θα συνεχίσουν να ζουν από την αλιεία και για αυτό , να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο την μικρή παράκτια αλιεία, να εξαλείψουμε την Παράνομη και Λαθραία Αλιεία και να προστατεύσουμε τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα.

Πρέπει να επενδύσουμε περεταίρω στην έρευνα και την καινοτομία, στις καλές πρακτικές και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με γνώμονα πάντα την αειφόρο διαχείριση των υδρόβιων βιολογικών πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος.

Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να ληφθεί  εφεξής για την μελέτη των επιπτώσεων και τη μείωση αυτών,  των εισβολικών ειδών όπως οι Λεσσεψιανοί μετανάστες, οι οποίοι εισβάλουν με ταχύτατους ρυθμούς στη Μεσόγειο, είναι άκρως προσαρμοστικοί και εκτοπίζουν τα αυτόχθονα είδη. Αυτή τη στιγμή πάνω από 1000 ετερόχθονα είδη βρίσκονται στη Μεσόγειο, ενώ σε ορισμένες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, πάνω από τα μισά ψάρια που ζουν σε ρηχά νερά, έως 50 μέτρα βάθος, είναι Λεσσεψιανά είδη.

Στην Ελλάδα μέχρι πρότινος το Αιγαίο πέλαγος λειτουργούσε ως φυσικό εμπόδιο για εξάπλωση των εν λόγω ειδών, αλλά με την αύξηση της θερμοκρασίας, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, ήδη παρατηρούμε την ταχεία εξάπλωση Λεσσεψιανών μεταναστών, όπως το λεοντόψαρο και ο λαγοκέφαλος.

Τα είδη αυτά έχουν ήδη προσαρμοστεί στα νέα ενδιαιτήματα και προκαλούν ζημιές τόσο μακροπρόθεσμες, με την διατάραξη της οικολογίας των περιοχών αυτών, όσο και βραχυπρόθεσμες, με την καταστροφή των αλιευτικών εργαλείων και ιδιαίτερα αυτών της μικρής παράκτιας αλιείας. Ενός κλάδου ο οποίος είναι κοινά αποδεκτό ότι συμβάλλει στην βιώσιμη διαχείριση των ιχθυοαποθεμάτων.

Προς την κατεύθυνση αυτή θα πρέπει τόσο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Γεωργίας και Τροφίμων (FAO), με τη Γενική Γραμματεία για την Αλιεία στη Μεσόγειο (GFCM),  όσο και η κάθε  Μεσογειακή χώρα, να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων για μια βιώσιμη και αειφόρο αλιεία.

Χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτή την πρωτοβουλία του Επιτρόπου κ. Βέλλα, και ευελπιστώ ότι μετά το τέλος της διάσκεψης, θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα, προς την κατεύθυνση μιας βιώσιμης και αειφόρου αλιείας, στα πλαίσια της Γαλάζιας Ανάπτυξης.»