Σε φλέγον αλλά και πανάκριβο πλέον πρόβλημα έχει μετατραπεί η υπόθεση της Πλατείας Θεάτρου στην Ιτέα, με τον Δήμο Δελφών να καλείται να πληρώσει μαζί με τους περίοικους το ιλιγγιώδες ποσό των 3.000.000 ευρώ προς την οικογένεια Παπαθανασίου η οποία φαίνεται πλέον ως "ισχυρή ιδιοκτήτρια" των εκτάσεων.
Πράξεις αναλογισμού των τελευταίων δεκαετιών που αφορούν τόσο την Ιτέα όσο και την Κίρρα, περιπτώσεις περιοχών που ενώ έχουν αδιάνοικτους δρόμους έσπευσαν να προχωρήσουν σε επεκτάσεις των σχεδίων πόλεων!
Στη συνέχεια αναδημοσιεύουμε το περιεκτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας "ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ" (φύλλο Παρασκευής 21ης Απριλίου 2017)
Τα δεδομένα για την πλατεία Θεάτρου στην Ιτέα
Τι λένε οι δημοτικές παρατάξεις
Μόνο ευχάριστα δεν είναι για το δήμο Δελφών τα νέα από την εκδίκαση στον Άρειο Πάγο της υπόθεσης της πλατείας Θεάτρου στην Ιτέα. Οι αναφορές στο στάδιο των ερωτήσεων κατά τη διάρκεια του πρόσφατου δημοτικού συμβουλίου, περί αρνητικής έκβασης, δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν και τώρα ο δήμος… τρέχει. Το προς το που όμως, είναι κάτι που ουδείς τούτη την ώρα μπορεί να πει με ασφάλεια, όπως επίσης και το εάν οι όποιες προσπάθειες έχουν πολλές ή λίγες πιθανότητες επιτυχίας. Το μόνο δεδομένο αυτή τη στιγμή είναι πως βάσει της απόφασης που ελήφθη η πλατεία Θεάτρου αναγνωρίζεται ως ιδιοκτησία των κληρονόμων Παπαθανασίου, με το δήμο και τους περιοίκους να καλούνται, μαζί με τις προσαυξήσεις, να καταβάλλουν συνολικά το ποσό των 3 εκατομμυρίων ευρώ. Η σπουδαιότητα του θέματος αναμένεται σύντομα να το καταστίσει και θέμα στο δημοτικό συμβούλιο, εκεί όπου θα γίνει ανάλυση όλων των δεδομένων μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις. Η ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ σήμερα φωτίζει τις σημαντικότερες στιγμές του θέματος στο πέρασμα του χρόνου, γυρίζοντας περισσότερο από μισό αιώνα πίσω και φτάνοντας μέχρι το σήμερα. Παράλληλα θέτει προς το δήμο και τις δημοτικές παρατάξεις το ερώτημα «τι πρέπει να γίνει τώρα», καθώς τα περιθώρια στενεύουν υπερβολικά.
Το θέμα της πλατείας Θεάτρου στην Ιτέα δεν είναι σημερινό, ούτε χθεσινό, όσο πίσω κι αν γυρίσουμε το χρόνο ακουμπώντας στην έννοια αυτή. Πρόκειται για θέμα με αρχή του τα μέσα του προηγούμενου αιώνα, αλλά που έως και πριν από λίγα χρόνια δεν φαινόταν ότι μπορεί να αποτελέσει «θηλιά» για το δήμο. Κι αυτό γιατί σε όλα του τα επεισόδια ο δήμος έβγαινε κερδισμένος. Ποια είναι όμως το κομβικό σημείο όπου άλλαξε το ρου της ιστορίας;
Με αφορμή την εκδίκαση της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο, στις αρχές του 2016, η πλατεία Θεάτρου αποτέλεσε και τότε αντικείμενο συζήτησης, τόσο στο τοπικό συμβούλιο της Ιτέας, όσο και στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Δελφών. Η ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ ανασύροντας στοιχεία εκείνης της περιόδου στέκεται σε κάποια από τα όσα ο τοπικός σύμβουλος Τάσος Μέγκος είχε καταθέσει, παράλληλα με την πρότασή του, υπενθυμίζοντας τις σημαντικότερες στιγμές του θέματος στην πορεία του χρόνου. Εκείνη η περίοδος άλλωστε πήρε στην ουσία και τα «απόνερα» της απόφασης του Εφετείου της Λαμίας, το οποίο είχε δικαιώσει τους κληρονόμους, αναγκάζοντας το δήμο να πάει στον επόμενο βαθμό, δηλαδή στον Άρειο Πάγο, καταθέτοντας Αίτημα Αναίρεσης.
Με αφορμή την εκδίκαση της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο, στις αρχές του 2016, η πλατεία Θεάτρου αποτέλεσε και τότε αντικείμενο συζήτησης, τόσο στο τοπικό συμβούλιο της Ιτέας, όσο και στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Δελφών. Η ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ ανασύροντας στοιχεία εκείνης της περιόδου στέκεται σε κάποια από τα όσα ο τοπικός σύμβουλος Τάσος Μέγκος είχε καταθέσει, παράλληλα με την πρότασή του, υπενθυμίζοντας τις σημαντικότερες στιγμές του θέματος στην πορεία του χρόνου. Εκείνη η περίοδος άλλωστε πήρε στην ουσία και τα «απόνερα» της απόφασης του Εφετείου της Λαμίας, το οποίο είχε δικαιώσει τους κληρονόμους, αναγκάζοντας το δήμο να πάει στον επόμενο βαθμό, δηλαδή στον Άρειο Πάγο, καταθέτοντας Αίτημα Αναίρεσης.
Ιστορική αναδρομή
Κατά την παρουσίαση του ιστορικού της υπόθεσης στο τοπικό συμβούλιο είχε γίνει σαφές ότι πρόκειται για θέμα που απασχόλησε με τη σειρά την πρώην Κοινότητα Ιτέας, τον μετέπειτα δήμο Ιτέας, αλλά και ακολούθως την σημερινή Δ.Ε. Ιτέας του δήμου Δελφών. Σχεδόν εξήντα χρόνια, τα οποία έχουν ως κατάληξη πλέον την απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία σημαίνει με λίγα λόγια, όπως είχε επισημανθεί και σε εκείνη τη συνεδρίαση του τοπικού συμβουλίου, δύο πράγματα: α) από Οικονομικής άποψης την καταβολή του ποσού των 2.000.000 € (με τις προσαυξήσεις περίπου 3 εκατ.) από τον δήμο και τους περίοικους, προς τους κληρονόμους Παπαθανασίου – διεκδικητές και β) την υπερχρέωση του δήμου και την αδυναμία της συνολικής άσκησης των καθηκόντων του αν υποχρεωθεί στην καταβολή τέτοιου ποσού και αντίστοιχα για πολλούς περίοικους της πλατείας κοινωνική εξαθλίωση από την οικονομική τους εξάντληση που θα επέλθει.
Αναφέροντας ο Τάσος Μέγκος τα κύρια χρονολογικά στάδια της υπόθεσης είχε μεταξύ άλλων επιγραμματικά επισημάνει τα ακόλουθα:
1. Το 1946 γίνεται Διανεμητήριο Συμβόλαιο το 20634/1946 από τους κληρονόμους του Παπαθανασίου σε συμβολαιογράφο στην Αθήνα όπου τα 2 μέρη της Πλατείας τα χωρίζουν σε 9 οικόπεδα. Αξίζει εδώ να σημειωθούν δύο παράμετροι: Α) Στο Διανεμητήριο συμβόλαιο δεν αναφέρεται με ποιο τρόπο είχε περιέλθει στον Παπαθανασίου ο χώρος της Πλατείας Θεάτρου. Β) Διάχυτη ήταν η εντύπωση από πολλά χρόνια στους κατοίκους της Ιτέας, πως στον Παπαθανασίου ανήκαν πολλά οικόπεδα στην περιοχή της πόλης της Ιτέας.
2. Το 1961 η Πολεοδομία της Άμφισσας διενεργεί την 2/1961 πράξη Αναλογισμού για την πλατεία Θεάτρου.
3. Στις 8/10/1962 η τότε Κοινότητα Ιτέας με Απόφασή της, με αριθμό 102/1962 του 13ου Πρακτικού, αποφασίζει να αποδώσει αποζημίωση προς τους κληρονόμους Παπαθανασίου για την Πλατεία Θεάτρου, αφού πριν καθοριστεί (η αποζημίωση) «υπό του αρμοδίου δικαστηρίου ή της επιτευχθησομένης δια συμβιβασμού». Ακολούθως ενημερώνει με έγγραφό της σχετικό στις 17/10/1962 την Πολεοδομία Άμφισσας (Τότε Τεχνική Υπηρεσία Φωκίδας) για την απόφασή της αυτή και το αίτημά τους προς τον Οικονομικό Έφορο Παρνασσίδας «προς συγκρότησιν κατά τον Νόμο εκτημιτικής επιτροπής»
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Αστικός Κώδικας προβλέπει πως μια πράξη Αναλογισμού είναι ενεργή για 20 χρόνια. Στα επόμενα 20 χρόνια, δηλαδή έως και το 1982, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την Πλατεία από τους κληρονόμους Παπαθανασίου. Δεν ενόχλησαν ούτε την Κοινότητα Ιτέας και μετέπειτα Δήμο, αλλά και ούτε τους περίοικους της Πλατείας. Μετά το πέρας των 20 χρόνων η πράξη Αναλογισμού έχει πια τελεσιδικίσει και οι οικονομικές αξιώσεις των ενδιαφερομένων (κληρονόμοι Παπαθανασίου) έχουν παραγραφεί..
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Αστικός Κώδικας προβλέπει πως μια πράξη Αναλογισμού είναι ενεργή για 20 χρόνια. Στα επόμενα 20 χρόνια, δηλαδή έως και το 1982, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την Πλατεία από τους κληρονόμους Παπαθανασίου. Δεν ενόχλησαν ούτε την Κοινότητα Ιτέας και μετέπειτα Δήμο, αλλά και ούτε τους περίοικους της Πλατείας. Μετά το πέρας των 20 χρόνων η πράξη Αναλογισμού έχει πια τελεσιδικίσει και οι οικονομικές αξιώσεις των ενδιαφερομένων (κληρονόμοι Παπαθανασίου) έχουν παραγραφεί..
4. Το 1985 γίνονται Έργα κοινής ωφέλειας από τον Δήμο Ιτέας στην οδό Καραϊσκάκη που διέρχεται την Πλατεία. Για πρώτη φορά οι κληρονόμοι Παπαθανασίου αντιδρούν δικαστικά για να σταματήσουν τα έργα πράγμα που δεν πετυχαίνουν και χάνουν το δικαστήριο. Η αντίδρασή τους αυτή έρχεται 23 χρόνια μετά από την Πράξη Αναλογισμού το 1961!!!
5. Το 1995, έπειτα από 33 χρόνια ακριβώς, η Πολεοδομία Άμφισσας διενεργεί για 2η φορά Πράξη Αναλογισμού για την ίδια Πλατεία!!! Ελέγχεται από την υπηρεσία και επικυρώνεται σχέδιο Πράξης Αναλογισμού στο οποίο δεν φαίνεται ποιος Μηχανικός το έχει συντάξει. Στον υπολογισμό στην Πράξη Αναλογισμού περιλαμβάνεται το πρώτον και η οδός Καραϊσκάκη που δεν περιλαμβανόταν στους υπολογισμούς σε εκείνη του 1962.
6. Το 2000 (περίπου) οι κληρονόμοι Παπαθανασίου, εγγράφουν στο Κτηματολόγιο τα οικόπεδα της Πλατείας Θεάτρου.
7. Το 2003, τον Μάρτιο, ο Δήμος Ιτέας, προσφεύγει εκπρόθεσμα για να ακυρώσει την εγγραφή των οικοπέδων της Πλατείας ως ιδιοκτησία κληρονόμων Παπαθανασίου και να τα προσκυρώσει στον Δήμο.
8. Οι κληρονόμοι Παπαθανασίου στηριζόμενοι στην Πράξη Αναλογισμού 2/1995 προσφεύγουν όπως προβλέπεται στα αρμόδια δικαστήρια να οριστεί το ποσό αποζημίωσης για τα οικόπεδα της Πλατείας Θεάτρου που ισχυρίζονται πως είναι ιδιοκτησία τους. Το 2004 το Μονομελές Πρωτοδικείο Άμφισσας με την 17/2004 ορίζει τιμή, αλλά δεν αποδέχεται πως είναι ιδιοκτήτες. Τα στοιχεία που προσκομίζουν είναι ελλιπή. Το 2005 το Εφετείο Λαμίας με την 147/2005 απόφασή του, επίσης απορρίπτει το αίτημα αναγνώρισης ιδιοκτησίας της Πλατείας Θεάτρου. Τέλος ο Άρειος Πάγος με την 1593/2006 δεν κάνει δεκτό το αίτημα αναίρεσης που υποβάλλουν οι κληρονόμοι κατά της απόφασης του Εφετείου.
9. Στις 6/3/2009 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Άμφισσας συνδικάζει τις Αγωγές: α) 821/ΤΠ90/2007 10-9-2007 των κληρονόμων Παπαθανασίου κατά του Δήμου Ιτέας, β) 1204/ΤΠ141/2007 21-11-2007 του Δήμου Ιτέας κατά των κληρονόμων Παπαθανασίου γ) 155/ΤΠ16/2008 10-2-2008 των περιοίκων ως προσθέτως παρεμβαινόντων υπέρ του Δήμου. Αποφασίζει: Κύριος της Πλατείας Θεάτρου 100% είναι ο Δήμος Ιτέας από αμνημονεύτων χρόνων και δεν αποδεικνύεται στο Δικαστήριο πως οι κληρονόμοι Παπαθανασίου κατείχαν ποτέ ιδιοκτησία επί οικοπέδων της Πλατείας.
10. Οι κληρονόμοι προσφεύγουν στο Εφετείο Λαμίας ζητώντας να εξεταστεί εκ νέου η υπόθεσή τους για να προσκομίσουν πρόσθετα στοιχεία. Το Εφετείο Λαμίας ορίζει Πραγματογνώμονα».
Έως εδώ καλά για το δήμο, θα έλεγε κανείς, μόνο που αυτό είναι και το κομβικό σημείο. Κι αυτό γιατί σύμφωνα με τις φωνές που ακούστηκαν εκείνη την περίοδο ο Καλλικρατικός πλέον δήμος Δελφών, από τη μία, δεν όρισε τεχνικό σύμβουλο υπέρ του, ενώ από την άλλη, άλλαξε και το δικηγόρο που είχε χειριστεί την υπόθεση για αρκετό καιρό γνωρίζοντας το σύνολο των στοιχείων της.
Τα πιο σημαντικά, όμως, ήρθαν λίγο αργότερα όταν ο Πραγματογνώμονας, με αντιφατικά και αντικρουόμενα, κατά κάποιους, στοιχεία, ευνόησε με την απόφασή του τους κληρονόμους, αποτελώντας οδηγό και για το Εφετείο Λαμίας, το οποίο με την 174/2014 απόφασή του τους δικαίωσε, λέγοντας με λίγα λόγια πως αυτοί είναι οι ιδιοκτήτες της Πλατείας και όχι ο δήμος.
Έως εδώ καλά για το δήμο, θα έλεγε κανείς, μόνο που αυτό είναι και το κομβικό σημείο. Κι αυτό γιατί σύμφωνα με τις φωνές που ακούστηκαν εκείνη την περίοδο ο Καλλικρατικός πλέον δήμος Δελφών, από τη μία, δεν όρισε τεχνικό σύμβουλο υπέρ του, ενώ από την άλλη, άλλαξε και το δικηγόρο που είχε χειριστεί την υπόθεση για αρκετό καιρό γνωρίζοντας το σύνολο των στοιχείων της.
Τα πιο σημαντικά, όμως, ήρθαν λίγο αργότερα όταν ο Πραγματογνώμονας, με αντιφατικά και αντικρουόμενα, κατά κάποιους, στοιχεία, ευνόησε με την απόφασή του τους κληρονόμους, αποτελώντας οδηγό και για το Εφετείο Λαμίας, το οποίο με την 174/2014 απόφασή του τους δικαίωσε, λέγοντας με λίγα λόγια πως αυτοί είναι οι ιδιοκτήτες της Πλατείας και όχι ο δήμος.
Τα ερωτήματα
«Είναι φανερό πως η υπόθεση της Πλατείας Θεάτρου χωρίζεται σε δύο χρονολογικές περιόδους», ανέφερε ο Τάσος Μέγκος για το θέμα το 2016, μιλώντας καταρχάς για την 1η που αφορά στην περίοδο από το 1946 έως και το 1985. «Σε αυτή την χρονική περίοδο, για πρώτη φορά μετά το 1815 περίπου που υπάρχουν επίσημες αναφορές για τον χώρο της Πλατείας και την χρήση της, το 1946 προβάλλεται με το Συμβολαιογραφικό Διανεμητήριο το αίτημα ιδιοκτησίας από τους κληρονόμους Παπαθανασίου», σημείωνε επίσης, συνεχίζοντας λέγοντας τα εξής: «Η Κοινότητα Ιτέας αν και αποφασίζει και καλεί τους ισχυριζόμενους ιδιοκτήτες να αποδείξουν την ιδιοκτησία τους και να αποζημιωθούν, αυτό δεν γίνεται ποτέ. Σύμφωνα με τον ισχύοντα Νόμο τότε και σήμερα, η υπόθεση αυτή μετά την παρέλευση εικοσαετίας (20 χρόνια) παραγράφηκε και έπρεπε το 1982 οριστικά να «κλείσει» μπαίνοντας στο Αρχείο».
Αναφερόμενος στη 2η χρονολογική περίοδο τόνιζε ότι ξεκινά από το 1995, με την νέα Πράξη Αναλογισμού που διενεργήθηκε για την ίδια Πλατεία, παρατηρώντας τα παρακάτω: «Από το 1995 έως σήμερα, μέσα από την εξέλιξη της υπόθεσης αυτής, παρατηρούμε ολιγωρίες από μεριάς του τρόπου που την χειρίζονται οι Δημοτικές Αρχές. Από το 2003 έως το 2009, η Δημοτική Αρχή του Δήμου Ιτέας ενεργά παρεμβαίνει υπέρ των Δικαιωμάτων του Δήμου και κερδίζει την υπόθεση αυτή. Οι ενέργειες των τότε Δημοτικών Αρχών του Δήμου Ιτέας (από το 2003 έως το 2009), μεγιστοποιούν εμφατικά την τραγική εξέλιξη που είχε στην συνέχεια και έχει μέχρι σήμερα η υπόθεση αυτή, που είναι ενάντια στα συμφέροντα του Δήμου Δελφών και των Δημοτών του .Τα ερωτήματα σήμερα που έχουν γεννηθεί είναι πολλά».
Στο ερώτημα «ποια είναι αυτά», η απάντηση έδειχνε προς τα ακόλουθα:
1. Έως σήμερα δεν έχει εξηγηθεί από την Πολεοδομία για ποιο λόγο διενήργησε για 2η φορά την ίδια πράξη αναλογισμού. Που προβλέπεται από τη Νομοθεσία ότι υπήρχε δικαίωμα επανάληψης της πράξης αυτής;
2. Για ποιον λόγο ο δήμος Δελφών δεν έβαλε Τεχνικό Σύμβουλο στο Εφετείο, όταν ορίστηκε Πραγματογνώμονας, για να αντικρούσει την πραγματογνωμοσύνη;
3. Για ποιον λόγο ο δήμος αντικατέστησε τον δικηγόρο που γνώριζε την υπόθεση, όταν αυτή βρισκόταν στο τελευταίο της στάδιο;
4. Γιατί δεν υπερασπίστηκε τα δικαιώματά του ο δήμος, και τα δικαιώματα των δημοτών του (περιοίκων της πλατείας), μηνύοντας τον Πραγματογνώμονα για τις ασάφειες, τις προφανείς αναλήθειες και τα αντιεπιστημονικά τεχνικά συμπεράσματα πού περιείχε η συνταχθείσα απ’ αυτόν Πραγματογνωμοσύνη;
5. Γιατί ο δήμος Δελφών δεν κοινοποίησε εμπρόθεσμα στους αντιδίκους την Αίτησή του Αναίρεσης και γιατί δεν υποβοηθά την υπόθεση με πρόσθετους λόγους προς τον Άρειο Πάγο, ενώ πρόσθετους λόγους στην Αναίρεσή τους έχουν κάνει μόνο οι περίοικοι της πλατείας, που όμως ενεργούν υποστηρικτικά στον Δήμο και δεν μπορούν να λειτουργήσουν αυτοτελώς, με αποτέλεσμα έτσι να αποδυναμώνεται και η δική τους θέση, αν όχι και να ακυρώνεται;
Αυτά είναι κάποια από τα βασικότερα σημεία του θέματος, έτσι όπως παρουσιάστηκαν στις αρχές του προηγούμενου χρόνου, και στη συνεδρίαση του τοπικού της Ιτέας, αλλά και σε εκείνη του δημοτικού συμβουλίου. Οι αποφάσεις που πάρθηκαν και από τα δύο όργανα, και οι οποίες μιλούσαν για το δημόσιο χαρακτήρα της πλατείας, συνεπικουρώντας με αυτό τον τρόπο την υπερασπιστική γραμμή του δήμου στον Άρειο Πάγο, όπως αποδείχθηκε δεν ήταν αρκετές. Ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε πως οι κληρονόμοι έχουν δίκιο κι αυτό νομικά αποτελεί το τελευταίο επεισόδιο της υπόθεσης. Με αυτό μπαίνει τέλος στο δικαστικό δρόμο, ένα δρόμο που δύσκολα σήμερα μπορεί να ανοίξει ξανά, αλλά και που εάν μπορεί κανείς δεν ξέρει να πει το πώς με βεβαιότητα.
Τα ερωτήματα βέβαια που ετέθησαν πιο πάνω δεν είναι τα μόνα, είναι όμως τα πιο σημαντικά, με πλέον καυτό αυτό που αναφέρεται στον μη ορισμό τεχνικού συμβούλου. Τα φώτα εδώ στρέφονται προς τη θητεία του κ. Φουσέκη, και τον ίδιο το δήμαρχο φυσικά, μιας και είναι αλήθεια πως για ένα τέτοιο θέμα, τέτοιους είδους παραλήψεις, που μπορεί να κοστίσουν μάλιστα ακριβά, δεν δικαιολογούνται. Στο κάδρο τον ευθυνών όμως, πέραν από τους πολιτικούς, μπαίνουν μοιραία και οι αρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες κατά πολλούς, επίσης έχουν παρουσιάσει σοβαρές παραλείψεις, σε κρίσιμα μάλιστα σημεία.
Αθ. Παναγιωτόπουλος: «Θα εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο»
Ερωτηθείς για την έκβαση ο δήμαρχος Δελφών Αθανάσιος Παναγιωτόπουλος δήλωσε καταρχάς πώς ως οφείλει σέβεται την απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία όμως όπως σημείωσε χαρακτηριστικά «έρχεται σε πλήρη αντίθεση και με το συμφέρον του δήμου, αλλά και με αυτό των πολιτών». Όπως τόνισε από τη στιγμή που έγινε γνωστή η εξέλιξη ο δήμος δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια αλλά ήδη έχει μπει σε μία διαδικασία διαδοχικών συναντήσεων με άλλους εμπλεκόμενους φορείς, αναφέροντας επ’ αυτών ενδεικτικά την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. «Εξετάζουμε μια σειρά από πιθανά αντίμετρα, και όταν είμαστε έτοιμοι επ’ αυτών θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά», είπε κ. Παναγιωτόπουλος, ξεκαθαρίζοντας πως ο δήμος θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντά του.
Π. Ταγκαλής: «Εκ του αποτελέσματος… λάθος χειρισμοί»
Ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Παναγιώτης Ταγκαλής μας είπε αρχικά πως αυτή η εξέλιξη, σε ένα από τα κορυφαία θέματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο δήμος, αποτελεί την ενσάρκωση του χειρότερου σεναρίου για το δήμο, αλλά και για τους περιοίκους της πλατείας. Δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του για την κατάληξη της υπόθεσης, δηλώνοντας όμως για την ώρα επιφυλακτικός σχετικά με τον τρόπο που θα πρέπει ο δήμος να κινηθεί. Όπως χαρακτηριστικά μας είπε «το εάν έχουμε τη δυνατότητα να παρέμβουμε και με ποιο τρόπο από εδώ και στο εξής θα μας το πουν, ή εάν προτιμάτε θα μας συμβουλεύσουν, ειδικοί γύρω από τέτοιους είδους θέματα, μιας και πρόκειται για ιδιαιτέρως ευαίσθητα, αλλά και συνάμα νομικώς εξειδικευμένα». Τέλος, μιας και η συζήτηση πήγε στα των ειδικών, γυρίζοντας το χρόνο πίσω και ερωτηθείς για το εάν ο δήμος φαίνεται εκ του αποτελέσματος να ολιγώρησε, μας απάντησε: «Το αποτέλεσμα, από μόνο του καταδεικνύει ότι έχουν γίνει λάθος χειρισμοί. Θέματα τεχνικής φύσης που οδηγούνται στη δικαιοσύνη, παράλληλα με τη Νομική υποστήριξη, άπτονται τεχνικού συμβούλου και απαιτούν συνεχή, κατάλληλη και επαρκή υποστήριξη.»
Π.Μέγκος: «Τεράστιες ευθύνες… αλλά έχουμε μαλλί να ξάνουμε»
Για τον Παναγιώτη Μέγκο η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη, «όπως και για όσους γνώρισαν την πορεία της υπόθεσης», όπως μας είπε. Στάθηκε αρχικά στο ότι οι πρόσθετοι λόγοι για την Αναίρεση της απόφασης του Εφετείου Λαμίας ασκήθηκαν από το δήμο εκπρόθεσμα, με αποτέλεσμα να απορριφθούν χωρίς να συζητηθούν. «Ο δήμος ως κύριος αντίδικος των κληρονόμων Παπαθανασίου λειτουργούσε όπως και στο πρόσφατο παρελθόν», σημείωσε, κάνοντας λόγο για τεράστιες ευθύνες. Γυρίζοντας το χρόνο πίσω στο 2013 υπενθύμισε πως η παράταξή του με ερώτηση στο δημοτικό συμβούλιο (29/3/2013) εφιστούσε την προσοχή στον τότε δήμαρχο Ν. Φουσέκη, με αφορμή και την τότε συζήτηση στο Εφετείο (9/4/2013). «Κάναμε 4 συγκεκριμένες προτάσεις τις οποίες η τότε δημοτική αρχή πέταξε στο καλάθι των αχρήστων, φροντίζοντας τον Οκτώβριο του 2013 που τελικά συζητήθηκε η υπόθεση στο Εφετείο μετά από αναβολή που πήρε, να είναι ουσιαστικά ο δήμος απών και να μην υποστηρίξει τα συμφέροντά του», συμπλήρωσε ο Π. Μέγκος, τονίζοντας πως δεν είχε γίνει προετοιμασία, συντονισμός και σχεδιασμός, καθώς δεν αναζητήθηκαν στοιχεία, αλλά ούτε και μελετήθηκαν οι νομικές διαστάσεις του θέματος. Στη συνέχεια ο επικεφαλής της παράταξης «Πολίτες στο Προσκήνιο» σημείωσε πως η δημοτική του ομάδα επανέφερε το θέμα στο τοπικό της Ιτέας, με στόχο να εγείρει τα αντανακλαστικά του δήμου, κάτι που φάνηκε πως τελικά πάει να γίνει εκείνη τη περίοδο, αλλά όπως πρόσθεσε ακολούθως «η υπόθεση και πάλι «ξεχάστηκε» ευρισκόμενη χωρίς οδηγό και σχέδιο εκ νέου». Ερωτηθείς για το τι πρέπει να γίνει από εδώ και στο εξής μας απάντησε: «Για να κερδίσει τώρα ο δήμος τη μάχη που χάθηκε πρέπει να αποφασίσει άμεσα να την δώσει πάλι. Αρχίζοντας άμεσα με πρώτο του μέλημα να στηλιτεύσει- απορρίψει- καταγγείλει όλες τις προηγούμενες πρακτικές τις οποίες κακώς ακολούθησε. Επανεξετάζοντας τον τρόπο που λειτούργησε κυρίως η Υπηρεσία Δόμησης, διορθώνοντας λάθη και αμέλειες που διέπραξε ως προς το θέμα αυτό. Κινούμενος αναγκαστικά μέσω νέων Δικαστηρίων για να ανατρέψει τα στοιχεία που παρουσίασαν στο Εφετείο Λαμίας οι κληρονόμοι Παπαθανασίου ως αβάσιμα και αναληθή». «Έχουμε μαλλί να ξάνουμε» που λέει και ο λαός μας», ήταν η φράση με την οποία κατέληξε ο κ. Μέγκος.
Γ. Ιωσηφίδης: «Δυναμική αντίδραση για την ουσία του δικαίου»
«Κάποιοι δυστυχώς δεν άκουγαν τις φωνές ορισμένων όταν έπρεπε και τώρα τρέχουμε», ήταν τα πρώτα λόγια του επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Γιώργου Ιωσηφίδη. «Δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω την ολιγωρία τους», μας πρόσθεσε, εκφράζοντας το φόβο, στην περίπτωση που δεν ληφθούν άμεσα δυναμικά μέτρα, να υπάρξουν κι άλλες τέτοιου είδους υποθέσεις με ανάλογες εκβάσεις. Ερωτηθείς για το τι θα πρέπει να πράξει τώρα ο δήμος ο κ. Ιωσηφίδης τόνισε πως θα πρέπει να αφεθούν κατά μέρους τα τυπικά του ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, δηλαδή με λίγα λόγια το τι είπε ο Άρειος Πάγος, και να συντονίσει δυναμικές ενέργειες τόσο μαζί με την κοινότητα της Ιτέας, όσο και μαζί με τους πολίτες, καθώς η ουσία του δικαίου για το κοινό καλό δεν κρύβεται πάντα στο τι αποφασίζουν τα δικαστήρια, αλλά και το τι λένε οι νόμοι.
Γ. Δρακάκης: «Η πρώην δημοτική αρχή δε στήριξε το θέμα»
«Πρόκειται για μία δυσάρεστη εξέλιξη», ήταν τα πρώτα λόγια του Γιώργου Δρακάκη, που δεν παρέλειψε όμως να πει από την αρχή πως ο Άρειος Πάγος δεν μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ουσία. Έκανε λόγο για ευθύνες οι οποίες βαραίνουν την πρώην δημοτική αρχή του Νίκου Φουσέκη, τονίζοντας ότι δεν στήριξε την υπόθεση όπως έπρεπε. «Είναι ξεκάθαρο πως η τότε πολιτική ηγεσία του δήμου, μαζί με την αρμόδια υπηρεσία, δεν έκαναν αυτά που έπρεπε», είπε επίσης ο Γ. Δρακάκης, λέγοντας πως το δικαστήριο εξέδωσε μία απόφαση στηριζόμενο σε λάθος στοιχεία. «Ποιος όμως έπρεπε να προσκομίσει τα σωστά και δεν το έκανε;», ρώτησε, για να δείξει και πάλι προς το δήμο. Τέλος και όσον αφορά το τώρα σημείωσε ο δήμος θα πρέπει να κυνηγήσει το θέμα προσπαθώντας να αλλάξει το αποτέλεσμα μίας στην ουσία κακοδικίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου