Εικόνες παρακμής στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας

ΦΩΤΟ: Το ξενοδοχείο «Esperia Palace» στη Σταδίου έκλεισε πριν από λίγα χρόνια και η είσοδός του έχει μετατραπεί σε καταφύγιο για τους άστεγους.

• 
• 
• 
• 

Στην είσοδο της στοάς του Ορφέα, από την πλευρά της Σταδίου, κάποιος έχει γράψει δύο λέξεις με μαύρο σπρέι: «Καμία ελπίδα».

Αυτή είναι μόνο μια από τις εκατοντάδες φράσεις που είναι κακότεχνα γραμμένες στους μεγάλους δρόμους του κέντρου αλλά, ταυτόχρονα, και η πιο αποκαλυπτική. Γιατί αν η εικόνα του κέντρου μιας μεγαλούπολης είναι ενδεικτική των συναισθημάτων και της ψυχολογίας των κατοίκων της, τότε όσα αντικρίζει κάποιος διασχίζοντας και παρατηρώντας προσεκτικά τη Σταδίου και την Πανεπιστημίου, δείχνουν ακριβώς αυτό. Οτι... ίσως δεν υπάρχει ελπίδα.

Οι δύο μεγαλύτεροι δρόμοι του κέντρου της Αθήνας προκαλούν κατάθλιψη στους πολίτες, και είναι βέβαιο ότι το ίδιο θα αισθανθούν και οι τουρίστες που θα αρχίσουν να συρρέουν στην πρωτεύουσα σε λίγο καιρό. Δεν είναι μόνο τα εκατοντάδες ρολά που κρύβουν τις σκοτεινές και άδειες βιτρίνες των κάποτε λαμπερών καταστημάτων, τα οποία θυμίζουν σε κάθε βήμα τα οκτώ χρόνια της κρίσης.

Μόνο η ταμπέλα

Είναι κυρίως η δυσφορία που προκαλούν τα ερειπωμένα νεοκλασικά, το ανεξέλεγκτο γκράφιτι και τάγκινγκ και η εγκατάλειψη στη μοίρα τους εμβληματικών επιχειρήσεων του παρελθόντος, από τα οποία έχει μείνει μόνο η ταμπέλα για να θυμίζει την Αθήνα μιας άλλης εποχής.

Το σημείο μετά το οποίο η εγκατάλειψη γίνεται περισσότερο εμφανής είναι η οδός Εδουάρδου Λω. Προς το Σύνταγμα, τα καταστήματα είναι ανοιχτά και οι φθορές μικρότερες. Αντίθετα, όσο κατευθύνεται κάποιος από την Εδουάρδου Λω προς την Ομόνοια τόσο παρατηρεί την εικόνα της εγκατάλειψης του κέντρου από ανθρώπους και επιχειρήσεις.

Σημείο αναφοράς της παρακμής και της πλήρους ακινησίας εξακολουθεί να παραμένει το κτίριο που στέγαζε τους κινηματογράφους «Αττικόν» και «Απόλλων». Εχουν περάσει σχεδόν έξι χρόνια από τη νύχτα που κάηκε και από τις υποσχέσεις για την άμεση αποκατάστασή του, αλλά ο χρόνος έχει σταματήσει και το μόνο που αλλάζει είναι τα γκράφιτι που κοσμούν τη σιδερένια περίφραξη.

Αντίστοιχη είναι και η αδιαφορία -ή η αδυναμία- για την αποκατάσταση και άλλων υπέροχων κτιρίων που παρακμάζουν, όπως αυτό της Εθνικής Τράπεζας στον αριθμό 40 της Πανεπιστημίου. Τα σπασμένα τζάμια της εισόδου λένε όλη την ιστορία και όπως επισημαίνει ο κ. Θανάσης, ο μικροπωλητής που έχει στήσει τον πάγκο του στο πεζοδρόμιο, «κανένας δεν ενδιαφέρεται γι' αυτό το κτίριο. Δεν έχω δει κανέναν να καθαρίζει τα γκράφιτι όσο καιρό βρίσκομαι εδώ».

Δύο χρόνια

Στην οδό Σταδίου ακόμα και τα πεζοδρόμια βυθίζονται και δεν επισκευάζονται. Στη διασταύρωση με την Αιόλου το έδαφος υποχώρησε κάτω από το πεζοδρόμιο και δημιουργήθηκε ένας μικρός κρατήρας. Αντί επισκευής έχει τοποθετηθεί συρματόπλεγμα για να μην πλησιάζουν οι πολίτες. «Εχουν περάσει περίπου δύο χρόνια από τότε που βυθίστηκε. Δεν έχουν ασχοληθεί με την επισκευή του. Απλά έφτιαξαν μια περίφραξη για να μην πέφτουν μέσα και τραυματιστούν αυτοί που οδηγούν τα παπάκια τους στο πεζοδρόμιο» σημειώνει ο κ. Βασίλης, ο οποίος έχει περίπτερο ακριβώς δίπλα στο σημείο.

Στην είσοδο του ιστορικού εστιατορίου Ιντεάλ στην Πανεπιστημίου, το οποίο έχει κλείσει εδώ και χρόνια, ένας άστεγος έχει τοποθετήσει την κουβέρτα του. Εκεί θα βρει καταφύγιο το βράδυ. Είναι άλλη μια εικόνα που υπενθυμίζει ότι στο κέντρο της Αθήνας οι καλές μέρες θα αργήσουν να έρθουν ξανά.

Στέλιος Βογιατζάκης

Φωτογραφίες Θάλεια Γαλανοπούλου

http://www.ethnos.gr/