Μεγάλοι ‘Ελληνες ποιητές-ζωγράφοι Εγγονόπουλος 1907 έως 1985

Τα σώματά μας θα χαθούν θα σβήσουν από μας θα μείνει μέχρι της συντέλειας των αιώνων αυτό το “σε αγαπώ” που σου ψιθύρισα στις ώρες τις πιο κρυφές

Ο Νίκος Εγγονόπουλος ήταν Έλληνας ποιητής και ζωγράφος, εκπρόσωπος της γενιάς του 30 και του υπερρεαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1907 στην Αθήνα, το 1914 μετακόμισαν στην Κωνσταντινούπολη κι αργότερα οι γονείς του τον έστειλαν εσωτερικό σε Λύκειο στο Παρίσι. Το 1927 επιστρέφει στην Ελλάδα και εκπληρώνει στις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις ως το 1928. Εργάζεται ως μεταφραστής και πηγαίνει και νυχτερινό σχολείο για να αποκτήσει και ελληνικό απολυτήριο. Το 1932 γράφεται στην Ανώτατη σχολή καλών τεχνών και φοιτά και στο εργαστήριο του Φώτη Κόντογλου. Το 1934 διορίζεται στο υπουργείο Δημοσίων έργων ως σχεδιαστής, έμεινε για 6 χρόνια σε αυτή τη θέση. 

Το 1938 δημοσιεύει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν» η οποία έγινε δεχτή με απαξίωση και ειρωνικά σχόλια από τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Μοναδικός του υπερασπιστής υπήρξε ο επίσης υπερρεαλιστής Εμπειρίκος. Το 1939 παρουσίασε για πρώτη φορά σχέδια και πίνακες του στο κοινό. Έκτοτε θα γράφει ποίηση αλλά και δοκίμια, θα ζωγραφίζει και θα μεταφράζει, ενώ από το 1945 θα ξεκινήσει και πανεπιστημιακή καριέρα στο Ε.Μ.Π. Το 1941 πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο και αιχμαλωτίσθηκε από τους Γερμανούς, κατάφερε να δραπετεύσει από στρατόπεδο εργασίας και να επιστρέψει περπατώντας στην Αθήνα. Το 1944 παρουσίασε το εμβληματικό ποίημα του «Μπολιβάρ». Κέρδισε το εθνικό βραβείο ποίησης τα έτη 1958 και 1979 ενώ το 1966 τιμήθηκε και για το ζωγραφικό του έργο. Ο Εγγονόπουλος έκανε 2 γάμους, το 1950 και το 1960, ενώ το 1961 γεννήθηκε τη κόρη του Ερριέτη. Πέθανε από ανακοπή της καρδιάς στις 31 Οκτωβρίου του 1985 στην Αθήνα.