ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΟ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ
Κατάβαση στα ομορφότερα βάραθρα του Παρνασσού από μέλη του ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο.
19/12/2009: Επίσκεψη στο βάραθρο Πολύδροσο - Παρνασσός
Το Σαββατοκύριακο 19 και 20 Δεκεμβρίου μέλη της Ε.Σ.Ε. πραγματοποιήσαμε μια επίσκεψη στον πανέμορφο και αγαπημένο μας προορισμό, στον Παρνασσό.
Σκοπός μας ήταν να επισκεφθούμε το σπηλαιοβάραθρο Πολύδροσο με τον καταπληκτικό και πλούσιο διάκοσμο του.
Έτσι λοιπόν μια όμορφη φιλική παρέα ξεκίνησε από το βράδυ της Παρασκευής με προορισμό τον Παρνασσό, φορτωμένη με τον εξοπλισμό της και πολύ διάθεση και όρεξη, τώρα που τελείωσαν και τα σεμινάρια Β΄ βαθμού, για να δει ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της Στερεάς Ελλάδας.
Τα
δελτία καιρού δεν ήταν και τόσο ενθαρρυντικά, αλλά η επιθυμία μας, ήταν
μεγαλύτερη, από τον φόβο, μην μας τα χαλάσει ο καιρός…
Ο φίλος μας και μέλος της Ε.Σ.Ε. Παναγιώτης Γεωργίου μας φιλοξένησε για ακόμα μια φορά στο ζεστό και φιλόξενο, σπίτι του στον Παρνασσό και παρόλο που ήμασταν 9 άτομα και την επομένη ημέρα που ήρθε και η Βικτόρια σύνολο 10, βρέθηκε χώρος για όλους μας…
Ευτυχώς το πρωί του Σαββάτου δεν έδειχνε πως θα μας δημιουργούσε πρόβλημα ο καιρός και έτσι ξεκινήσαμε ίσως λίγο πιο αργά απ ότι θα έπρεπε για το βάραθρο…
Το ζητούμενο ήταν να προλάβουμε να μην βγούμε ενώ θα είχε νυχτώσει από το βάραθρο, μιας και το μονοπάτι κατά την επιστροφή θα ήταν αρκετά δυσδιάκριτο και δεν ξέραμε και τι καιρικές συνθήκες θα επικρατούσαν μέχρι εκείνη την ώρα…
Τελικά τα καταφέραμε και βγήκαμε νύχτα από το Πολύδροσο, η βροχή όμως που είχε πιάσει σταμάτησε γρήγορα και μας δόθηκε η ευκαιρία να κατεβούμε χωρίς πρόβλημα μέχρι τα αυτοκίνητα, με εξαίρεση βέβαια πως χάσαμε όπως ήταν φυσικό το μονοπάτι και ο φίλος μας ο Βασίλης Γιανούτσος, χάραξε την πορεία μας αυτοσχεδιάζοντας και ανοίγοντας νέους δρόμους!!!
Όλα πήγαν καλά και θα έλεγα πως το διασκεδάσαμε με την μικρή αυτή περιπέτεια μας, φαντάζομαι όμως την απορία και την έκπληξη κάποιου από το χωριό Πολύδροσος, αν κοιτούσε προς το βουνό και έβλεπε 9 φακούς να κατεβαίνουν με ψιλοβρόχι βραδιάτικα μέσα από τα πουρνάρια και τα κατσάβραχα…
Σημασία έχει όμως πως όλα τα παιδιά, πέρασαν πολύ καλά, εντυπωσιάστηκαν από την ομορφιά του σπηλαίου και αυτό τους γέμισε με ενέργεια και επιθυμία για μελλοντικές εξορμήσεις, που ήδη προγραμματίζονται…
Την επόμενη ημέρα την Κυριακή ο καιρός δυστυχώς μας τα χάλασε η βροχή ήταν αρκετά έντονη και έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε μια επίσκεψη στο Κωρύκειο Αντρο για μια περιήγηση σε ένα από τα πιο γνωστά λατρευτικά Ιερά σπήλαια της Αρχαίας Ελλάδας.
Στην εξόρμηση έλαβαν μέρος από την Ε.Σ.Ε. οι: Βασίλης Γιανούτσος, Παναγιώτης Γεωργίου, Βικτόρια Λιάτου, Αννα Μαστοράκη, Θανάσης Ξανθόπουλος, Γιάννης Τσακανίκας, Θανάσης Σουλιώτης και Αλέξανδρος Τσεκούρας και από τον Ποσειδώνα οι φίλοι μας Εφη Ασλάνη και Χρήστος Κιοσέογλου.
Κείμενο - Φωτογραφίες (Θανάσης Ξανθόπουλος)
Κατάδυση στο σπήλαιο της πηγής Αγίας Ελεούσας
Κατάβαση στα ομορφότερα βάραθρα του Παρνασσού από μέλη του ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο.
19/12/2009: Επίσκεψη στο βάραθρο Πολύδροσο - Παρνασσός
Το Σαββατοκύριακο 19 και 20 Δεκεμβρίου μέλη της Ε.Σ.Ε. πραγματοποιήσαμε μια επίσκεψη στον πανέμορφο και αγαπημένο μας προορισμό, στον Παρνασσό.
Σκοπός μας ήταν να επισκεφθούμε το σπηλαιοβάραθρο Πολύδροσο με τον καταπληκτικό και πλούσιο διάκοσμο του.
Έτσι λοιπόν μια όμορφη φιλική παρέα ξεκίνησε από το βράδυ της Παρασκευής με προορισμό τον Παρνασσό, φορτωμένη με τον εξοπλισμό της και πολύ διάθεση και όρεξη, τώρα που τελείωσαν και τα σεμινάρια Β΄ βαθμού, για να δει ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της Στερεάς Ελλάδας.
Τα
δελτία καιρού δεν ήταν και τόσο ενθαρρυντικά, αλλά η επιθυμία μας, ήταν
μεγαλύτερη, από τον φόβο, μην μας τα χαλάσει ο καιρός…Ο φίλος μας και μέλος της Ε.Σ.Ε. Παναγιώτης Γεωργίου μας φιλοξένησε για ακόμα μια φορά στο ζεστό και φιλόξενο, σπίτι του στον Παρνασσό και παρόλο που ήμασταν 9 άτομα και την επομένη ημέρα που ήρθε και η Βικτόρια σύνολο 10, βρέθηκε χώρος για όλους μας…
Ευτυχώς το πρωί του Σαββάτου δεν έδειχνε πως θα μας δημιουργούσε πρόβλημα ο καιρός και έτσι ξεκινήσαμε ίσως λίγο πιο αργά απ ότι θα έπρεπε για το βάραθρο…
Το ζητούμενο ήταν να προλάβουμε να μην βγούμε ενώ θα είχε νυχτώσει από το βάραθρο, μιας και το μονοπάτι κατά την επιστροφή θα ήταν αρκετά δυσδιάκριτο και δεν ξέραμε και τι καιρικές συνθήκες θα επικρατούσαν μέχρι εκείνη την ώρα…
Τελικά τα καταφέραμε και βγήκαμε νύχτα από το Πολύδροσο, η βροχή όμως που είχε πιάσει σταμάτησε γρήγορα και μας δόθηκε η ευκαιρία να κατεβούμε χωρίς πρόβλημα μέχρι τα αυτοκίνητα, με εξαίρεση βέβαια πως χάσαμε όπως ήταν φυσικό το μονοπάτι και ο φίλος μας ο Βασίλης Γιανούτσος, χάραξε την πορεία μας αυτοσχεδιάζοντας και ανοίγοντας νέους δρόμους!!!
Όλα πήγαν καλά και θα έλεγα πως το διασκεδάσαμε με την μικρή αυτή περιπέτεια μας, φαντάζομαι όμως την απορία και την έκπληξη κάποιου από το χωριό Πολύδροσος, αν κοιτούσε προς το βουνό και έβλεπε 9 φακούς να κατεβαίνουν με ψιλοβρόχι βραδιάτικα μέσα από τα πουρνάρια και τα κατσάβραχα…
Σημασία έχει όμως πως όλα τα παιδιά, πέρασαν πολύ καλά, εντυπωσιάστηκαν από την ομορφιά του σπηλαίου και αυτό τους γέμισε με ενέργεια και επιθυμία για μελλοντικές εξορμήσεις, που ήδη προγραμματίζονται…
Την επόμενη ημέρα την Κυριακή ο καιρός δυστυχώς μας τα χάλασε η βροχή ήταν αρκετά έντονη και έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε μια επίσκεψη στο Κωρύκειο Αντρο για μια περιήγηση σε ένα από τα πιο γνωστά λατρευτικά Ιερά σπήλαια της Αρχαίας Ελλάδας.
Στην εξόρμηση έλαβαν μέρος από την Ε.Σ.Ε. οι: Βασίλης Γιανούτσος, Παναγιώτης Γεωργίου, Βικτόρια Λιάτου, Αννα Μαστοράκη, Θανάσης Ξανθόπουλος, Γιάννης Τσακανίκας, Θανάσης Σουλιώτης και Αλέξανδρος Τσεκούρας και από τον Ποσειδώνα οι φίλοι μας Εφη Ασλάνη και Χρήστος Κιοσέογλου.
Κείμενο - Φωτογραφίες (Θανάσης Ξανθόπουλος)
Θέση -
Περιγραφή:
Το σπήλαιο βρίσκεται στα νότια της Πολύδροσου και σε απόσταση δύο περίπου χιλιομέτρων από αυτή, στο λόφο πάνω από τις πηγές του Βοιωτικού Κηφισού.
Η πρόσβαση σ' αυτό γίνεται είτε από μονοπάτι το οποίο ακολουθεί τη ρεματιά στην αριστερή όπως φαίνεται από το χωριό πλευρά του λόφου και το οποίο αφήνουμε λίγο μετά το μαντρί για να ανηφορίσουμε προς τα δεξιά και να φτάσουμε στο σημείο του σπηλαίου, είτε από τη δεξιά πλευρά του λόφου ακριβώς πάνω από την πηγή, ακολουθώντας το φαρδύ μονοπάτι.
Μετά από περπάτημα 20 περίπου λεπτών αφήνουμε το μονοπάτι και ανεβαίνουμε προς τα αριστερά όπου υπάρχουν δύο μαντριά για να φτάσουμε τελικώς στο στόμιο του σπηλαίου, το οποίο δεν είναι αρκετά εμφανές και βρίσκεται στη βάση ενός βράχου.
Αν και η δεύτερη πρόσβαση είναι αρκετά μακρύτερη, είναι προτιμότερη, γιατί είναι λιγότερο κουραστική λόγω της κλίσεως του εδάφους και λιγότερο επικίνδυνη.
Το στόμιο του σπηλαίου έχει διαστάσεις 1 x 0,5μ. περίπου. Από το στόμιο ανοίγεται βάραθρο βάθους 55,5μ. Σε βάθος 19,90μ. υπάρχει τοποθετημένο καρφί πάνω από μικρό πατάρι. Από το καρφί και σε βάθος 10,40μ. υπάρχει δεύτερο πατάρι από το οποίο μπορεί κανείς να κατέβει ή από αριστερά ή από δεξιά. Από το σημείο αυτό το δάπεδο βρίσκεται σε βάθος 25,20μ. έχει κλίση περίπου 350 και είναι καλυμμένο με πέτρες 10 Χ 15εκ. Ανηφορίζοντας περί τα 27μ. δεν υπάρχει πλέον αυτό το κατά πάσα πιθανότητα απ' έξω φερτό υλικό, και το τελευταίο τμήμα μήκους 17,60μ. έχει σταλακτίτες πάνω στους οποίους υπάρχει πολύ γκουανό (περιττώματα νυχτερίδων).
Αντιθέτως εάν κατηφορίσουμε μετά από 35μ., πάντα σε ίδιο υλικό, αρχίζει το τελευταίο και ωραιότερο τμήμα του σπηλαίου το οποίο έχει μικρότερη κλίση με πολλούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Οι τελευταίοι έχουν δημιουργηθεί επάνω σε πολύ μεγάλους ογκόλιθους πεσμένους σίγουρα από την οροφή. Το ύψος της οροφής κυμαίνεται από 5-7μ. το δε μήκος της αίθουσας αυτής είναι 58 περίπου μέτρα και το πλάτος 42 μ.
Γεωλογία - υδρογεωλογία:
Το όλο σπήλαιο έχει διανοιχτεί κατά μήκος στρωμάτων του ασβεστόλιθου κρητιδικής ηλικίας. Η δημιουργία του συνδέεται κατά πασά πιθανότητα με τις πηγές του Βοιωτικού Κηφισού που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον λόφο του σπηλαίου. Σήμερα βέβαια δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ του σπηλαίου και επιφάνειας των υδάτων, προφανώς από τις κατολισθήσεις παλαιοτέρων χρόνων, που έχουν κλίσει κάθε δίοδο.
Αρχαιολογία:
Παρά την ύπαρξη στη περιοχή της κοινότητας Πολύδροσου αρχαιολογικών καταλοίπων κλασσικής και βυζαντινής εποχής, το ίδιο το σπήλαιο δεν παρουσιάζει κανένα αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Πηγή: Δήμος Παρνασσού
Διαβάστε πως περιγράφει την επίσκεψη του στο σπήλαιο ο κ. Θανάσης Ξανθόπουλος
Την Κυριακή 22/6/2008 η εξόρμηση μας συνεχίστηκε με μια επίσκεψη στο πανέμορφο βάραθρο Πολύδροσο.
Η έκπληξη για τα παιδιά που δεν το είχαν ξαναδεί ήταν ολοφάνερη.
Τους είχα προετοιμάσει κάπως για την ομορφιά αυτού του βαράθρου αλλά τα λόγια είναι πολύ φτωχά μπροστά στην εικόνα που είδαν με τα μάτια τους.
Με τον αγαπητό φίλο και σπηλαιοσύντροφο Ολιβιέ, βγάλαμε και μερικές φωτογραφίες με το εξωτερικό φλας που είχε μαζί του για αυτόν τον σκοπό και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό για ακόμα μια φορά..
Περιπλανηθήκαμε για πολλές ώρες μέσα στην μεγάλη αίθουσα του σπηλαίου αλλά και πάλι μας φάνηκε λίγος ο χρόνος που μείναμε μέσα.
Ολοι μας εκδηλώσαμε την επιθυμία μας για μια ακόμη επίσκεψη στο βάραθρο του Πολύδροσου στο μέλλον.
Μια ακόμα επίσκεψη σε αυτό το ΥΠΟΓΕΙΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ όπως το είχα ονομάσει την πρώτη φορά που το είδα, είναι πάντα μέσα στο μυαλό μου.
Το Πολύδροσο όσες φορές και να το δεις δεν το χορταίνεις.
*Τα μέλη της ομάδας ηταν οι : Θανάσης Ξανθόπουλος, Ολιβιέ Κάντερλι, Βαγγέλης Ζαχαρής, Ναυσικά Παπαβλασοπούλου, Βασίλης Γιανούτσος και Γιάννης Βαρβιτσιώτης.
Το σπήλαιο βρίσκεται στα νότια της Πολύδροσου και σε απόσταση δύο περίπου χιλιομέτρων από αυτή, στο λόφο πάνω από τις πηγές του Βοιωτικού Κηφισού.
Η πρόσβαση σ' αυτό γίνεται είτε από μονοπάτι το οποίο ακολουθεί τη ρεματιά στην αριστερή όπως φαίνεται από το χωριό πλευρά του λόφου και το οποίο αφήνουμε λίγο μετά το μαντρί για να ανηφορίσουμε προς τα δεξιά και να φτάσουμε στο σημείο του σπηλαίου, είτε από τη δεξιά πλευρά του λόφου ακριβώς πάνω από την πηγή, ακολουθώντας το φαρδύ μονοπάτι.
Μετά από περπάτημα 20 περίπου λεπτών αφήνουμε το μονοπάτι και ανεβαίνουμε προς τα αριστερά όπου υπάρχουν δύο μαντριά για να φτάσουμε τελικώς στο στόμιο του σπηλαίου, το οποίο δεν είναι αρκετά εμφανές και βρίσκεται στη βάση ενός βράχου.
Αν και η δεύτερη πρόσβαση είναι αρκετά μακρύτερη, είναι προτιμότερη, γιατί είναι λιγότερο κουραστική λόγω της κλίσεως του εδάφους και λιγότερο επικίνδυνη.
Το στόμιο του σπηλαίου έχει διαστάσεις 1 x 0,5μ. περίπου. Από το στόμιο ανοίγεται βάραθρο βάθους 55,5μ. Σε βάθος 19,90μ. υπάρχει τοποθετημένο καρφί πάνω από μικρό πατάρι. Από το καρφί και σε βάθος 10,40μ. υπάρχει δεύτερο πατάρι από το οποίο μπορεί κανείς να κατέβει ή από αριστερά ή από δεξιά. Από το σημείο αυτό το δάπεδο βρίσκεται σε βάθος 25,20μ. έχει κλίση περίπου 350 και είναι καλυμμένο με πέτρες 10 Χ 15εκ. Ανηφορίζοντας περί τα 27μ. δεν υπάρχει πλέον αυτό το κατά πάσα πιθανότητα απ' έξω φερτό υλικό, και το τελευταίο τμήμα μήκους 17,60μ. έχει σταλακτίτες πάνω στους οποίους υπάρχει πολύ γκουανό (περιττώματα νυχτερίδων).
Αντιθέτως εάν κατηφορίσουμε μετά από 35μ., πάντα σε ίδιο υλικό, αρχίζει το τελευταίο και ωραιότερο τμήμα του σπηλαίου το οποίο έχει μικρότερη κλίση με πολλούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Οι τελευταίοι έχουν δημιουργηθεί επάνω σε πολύ μεγάλους ογκόλιθους πεσμένους σίγουρα από την οροφή. Το ύψος της οροφής κυμαίνεται από 5-7μ. το δε μήκος της αίθουσας αυτής είναι 58 περίπου μέτρα και το πλάτος 42 μ.
Γεωλογία - υδρογεωλογία:
Το όλο σπήλαιο έχει διανοιχτεί κατά μήκος στρωμάτων του ασβεστόλιθου κρητιδικής ηλικίας. Η δημιουργία του συνδέεται κατά πασά πιθανότητα με τις πηγές του Βοιωτικού Κηφισού που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον λόφο του σπηλαίου. Σήμερα βέβαια δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ του σπηλαίου και επιφάνειας των υδάτων, προφανώς από τις κατολισθήσεις παλαιοτέρων χρόνων, που έχουν κλίσει κάθε δίοδο.
Αρχαιολογία:
Παρά την ύπαρξη στη περιοχή της κοινότητας Πολύδροσου αρχαιολογικών καταλοίπων κλασσικής και βυζαντινής εποχής, το ίδιο το σπήλαιο δεν παρουσιάζει κανένα αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Πηγή: Δήμος Παρνασσού
Διαβάστε πως περιγράφει την επίσκεψη του στο σπήλαιο ο κ. Θανάσης Ξανθόπουλος
Την Κυριακή 22/6/2008 η εξόρμηση μας συνεχίστηκε με μια επίσκεψη στο πανέμορφο βάραθρο Πολύδροσο.
Η έκπληξη για τα παιδιά που δεν το είχαν ξαναδεί ήταν ολοφάνερη.
Τους είχα προετοιμάσει κάπως για την ομορφιά αυτού του βαράθρου αλλά τα λόγια είναι πολύ φτωχά μπροστά στην εικόνα που είδαν με τα μάτια τους.
Με τον αγαπητό φίλο και σπηλαιοσύντροφο Ολιβιέ, βγάλαμε και μερικές φωτογραφίες με το εξωτερικό φλας που είχε μαζί του για αυτόν τον σκοπό και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό για ακόμα μια φορά..
Περιπλανηθήκαμε για πολλές ώρες μέσα στην μεγάλη αίθουσα του σπηλαίου αλλά και πάλι μας φάνηκε λίγος ο χρόνος που μείναμε μέσα.
Ολοι μας εκδηλώσαμε την επιθυμία μας για μια ακόμη επίσκεψη στο βάραθρο του Πολύδροσου στο μέλλον.
Μια ακόμα επίσκεψη σε αυτό το ΥΠΟΓΕΙΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ όπως το είχα ονομάσει την πρώτη φορά που το είδα, είναι πάντα μέσα στο μυαλό μου.
Το Πολύδροσο όσες φορές και να το δεις δεν το χορταίνεις.
*Τα μέλη της ομάδας ηταν οι : Θανάσης Ξανθόπουλος, Ολιβιέ Κάντερλι, Βαγγέλης Ζαχαρής, Ναυσικά Παπαβλασοπούλου, Βασίλης Γιανούτσος και Γιάννης Βαρβιτσιώτης.
Marios Kallimanis: Καταπληκτικό σπήλαιο,δεν είναι τυχαίο που αποκαλείτε παλάτι του Παρνασσού ας ελπίσουμε κάποια στιγμή να βρεθούν χρήματα και η αρχαιολογική υπηρεσία να εγκρίνει τις εργασίες που επρόκειτο να γίνουν, έτσι ώστε να είναι προσβάσιμο όχι μόνο για τους σπηλαιολόγους αλλά και για όλους τους φυσιολάτρες και επισκέπτες του χωριού .Θα προσελκύσει πολύ κόσμο,είναι ένα από τα ποιο όμορφα της Ελλάδας και βρίσκετε στην Σουβάλα Φωκίδος σημερινή Πολύδροσο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή