Περί αθεϊσμού (δοκίμιο Μόσχου Λαγκουβάρδου)

Λαρισινά δοκίμια, Μ.Ε. Λαγκουβάρδου

               Στο λυκόφως του αθεϊσμού                                                                             

                                                                              

                 Γιατί στενάζουν οι λαοί

Κάθε θέληση αληθινά προσανατολισμένη προς τον Ιησού,

δεν θα προσκρούσει στο παραμικρό εμπόδιο.

Ρενέ Ζιράρ, «Κεκρυμμένα από καταβολής»

         Προσπαθώ να βρω κανέναν δεσμό ανάμεσα στους υλιστές με τον τόπο τους και δεν μπορώ να βρω. Δεν λέω να μην θαυμάζουν τους Γερμανούς. Αλλά μαζί με τους Γερμανούς να αγαπάνε και την Ελλάδα. Να εμβαθύνουν στην Ορθόδοξη Παράδοση.  Μήπως δεν είναι αυτός ο τόπος ελληνικός; Μήπως δεν αγωνίστηκαν οι ορθόδοξοι Έλληνες για την ελευθερία του; Αγνοούν ότι διώκεται ή Ορθοδοξία; Οι διώκτες της Ορθοδοξίας δεν έχουν σκοπό να εξαφανίσουν μια θρησκεία, υπάρχουν χιλιάδες θρησκείες. Έχουν σκοπό, όσοι έχουν επίγνωση του τι κάνουν, να εξαφανίσουν  την σπουδαιότερη ιατρική θεραπεία του ανθρώπου. Πάσχουν από τον ενδόμυχο φόβο του υπερπληθυσμού. Φοβούνται ότι η γη δεν μπορεί να θρέψει τους κατοίκους της. Η αρρώστια, όπως και οι πόλεμοι και τα ναρκωτικά συντελούν στην μείωση του πληθυσμού της γης. Πρέπει να είμαστε πιο συνειδητοί ορθόδοξοι χριστιανοί για να εμποδίσουμε την αυτοκτονία της γης.   

        Στη Γερμανία, λέει, είναι πιο ηθικοί από μας. Αν δεν πάρεις τα ρέστα σε κυνηγάνε μέχρι το δρόμο για να τα πάρεις. Το κάνουν γιατί ενδιαφέρονται για σένα; Στην ορθόδοξη Παράδοση  μετράει η πρόθεση. Δεν έχει σημασία η ηθική.  Προσπαθώ να πείσω τον συνομιλητή μου. Του λέω, είναι δυο προσανατολισμοί της θέλησης του ανθρώπου, δυο κατευθύνσεις από την αρχή, δύο οδοί, η οδός της εγρήγορσης, της μνήμης του Χριστού και η οδός της λήθης. Αγρυπνάτε για να μην εισέλθητε στον πειρασμό, είναι η Εντολή του Χριστού, η Εντολή της αγρύπνιας του πνεύματος. Να ζητάμε σε καθετί το έλεος του Θεού. Να έχουμε μνήμη Θεού.

        Ο άλλος προσανατολισμός είναι η λήθη ή αλλιώς απώθηση, στην γλώσσα της ψυχολογίας.  «Μακάριοι οι νεκροί που λησμονάνε την πίκρια της ζωής», είναι η κατεύθυνση της λήθης για τα δυσάρεστα, για την «πίκρια της ζωής». Έτσι εξηγείται πώς η αναζήτηση της διασκέδασης έγινε επιστήμη! Οι νέοι ωθούνται με κάθε τρόπο στην διασκέδαση. Όχι προσευχή στα σχολεία. Η προσευχή θυμίζει την «πίκρια της ζωής».  Να μην έχουμε «πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας». Να ζούμε μισοκοιμισμένοι, αυτό είναι η ευτυχία του ανθρώπου. Οι ορθόδοξοι έχουμε μια παροιμία γι’  αυτούς που θέλουν να ζουν μισοκοιμισμένοι: «Ο ύπνος είναι θάνατος». Ο Άγιος Σιλουανός λέει στους νέους, να έχετε το νου σας στην κόλαση και να μην απελπίζεστε. 

        Γνωρίζεις τον εαυτό σου ή απωθείς την γνώση του εαυτού; Και η επιστήμη της ιατρικής λέει, αν θέλεις να αρρωστήσεις να κάνεις αυτά τα δύο, να απωθείς και να επικρίνεις. Στον ορθόδοξο δρόμο ο νους δεν είναι αποκλειστικά στραμμένος στα εξωτερικά πράγματα, για να ξεχνάς τον εαυτό σου, για να απωθείς. Ο νους δεν βλέπει μόνο έξω, βλέπει και μέσα του. Αυτή είναι η κυκλική κίνηση του νου, όπως λένε οι νηπτικοί Πατέρες της Εκκλησίας. Νήψη λέγεται η προσοχή του νου στον εαυτό του. Νήφω σημαίνει προσέχω, να μην γεννηθεί μέσα μου μάταιη επιθυμία. Έχω μνήμη (φόβο) Θεού. Δεν αφήνω να με βάλουν στον ύπνο, όπως λέει ο λαός. Δεν θέλω να ζω μισοκοιμισμένος.  Αυτό κάνει τώρα η προπαγάνδα στην Ελλάδα, βάζει στον ύπνο τους Έλληνες.  

         Ένα αιώνα, ύστερα από το λυκόφως του, έρχεται στην Ελλάδα, για να επιτεθεί κατά της Εκκλησίας και να κάνει με αυτόν τον τρόπο αισθητή την παρουσία του, ο αθεϊσμός. Με την ευκαιρία αυτή είναι ενδιαφέρον να πούμε δυο λόγια για τον ξεπερασμένο αθεϊσμό, για εκείνους που ενδεχομένως δεν τον γνωρίζουν. Δεν θα αναφερθούμε σε ιστορικά στοιχεία και σε θεωρίες ,οι οποίες δεν μας ενδιαφέρουν , άλλωστε είναι κουραστικές για τον αναγνώστη. Θα σχεδιάσουμε με λίγες γραμμές την προσωπικότητα του άθεου και μάλιστα συγκρίνοντάς την  με αυτήν του ορθοδόξου χριστιανού

          Ο άθεος δεν θυμάται το Θεό ούτε έχει φόβο Θεού, το βασικό για τον ορθόδοξο χριστιανό. Πιστεύει ότι ο εαυτός του είναι το σώμα του. Δεν γνωρίζει τι είναι το  πνεύμα. Τι είναι το πνεύμα, τρώγεται, έλεγε μια κομμουνιστική αφίσα. Δεν γνωρίζει το πνεύμα και νιώθει τον ενστικτώδη φόβο της αυτοσυντηρήσεως ή του θανάτου,. Ο ενστικτώδης φόβος του θανάτου γεννάει την μανία να εξουσιάζεις τους άλλους. Πίσω από όλα τα δυσάρεστα βρίσκεται ο ενστικτώδης φόβος της αυτοσυντηρήσεως ή αλλιώς ο φόβος του θανάτου. Η γοητεία του αθεϊσμού δεν έγκειται  στα δικά του θέλγητρα, αλλά στις πτώσεις του δυτικού χριστιανισμού, ιδίως του προτεσταντισμού, που έδιωξε την ιερότητα από τη ζωή του ανθρώπου. Και βέβαια το εμπόδιο για να ακολουθήσουμε το Χριστό είναι οι Εντολές. Ο Αμερικανός συγγραφέας Τζακ Κέρουακ, το είπε απλά: Αν ακολουθούσα το Χριστό , έπρεπε να κόψω το πιοτό. Ο Κέρουακ έζησε σε περιβάλλον προτεσταντικό. Ο άθεος δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα, πώς κάθε όψη του κόσμου προσανατολίζει στη βάσιμη  ύπαρξη ενός νοήμονος σχεδίου.

          Οι ορθόδοξοι χριστιανοί, οι αληθινά ορθόδοξοι πιστεύουν στον Θεό, έχουν την ελπίδα τους στην Θεία Πρόνοια. Δεν νιώθουν τον ενστικτώδη φόβο του θανάτου ούτε έχουν την μανία να εξουσιάζουν τους άλλους.  Ο φόβος του Θεού, τους δίνει ζωή, δεν τους φθείρει ούτε τους αρρωσταίνει, όπως ο ενστικτώδης φόβος του θανάτου, η λύπη του κόσμου.   Η θέλησή τους είναι αληθινά προσαρμοσμένη στο Χριστό. Δεν θα τους λείψει κανένα αγαθό. Πιστεύουν στα λόγια του Ιησού,  «ζητείτε και δοθήσετε υμίν, κρούετε και ανοιγήσεται.» Ζητείτε και θα σας δοθεί, χτυπάτε και θα σας ανοίξουν την πόρτα.

         Προχθές στην ταβέρνα, η συζήτηση στρέφεται γύρω από τους φόβους. Ματαιοπονείς  μιλώντας για το Θεό με υλιστές ,  λέει ο Νίκος που κάθεται απέναντί μου ,στο τραπέζι. «Δηλαδή, αν δεν έχω φόβο Θεού, τι φόβο θα έχω;», ρωτάει  μεταξύ σοβαρού και αστείου ο Δ. «Θα έχεις το φόβο του ζώου», του λέω.  Ο Δ. σκύβει το κεφάλι και βγάζει ένα μουγκανητό όπως ο ταύρος.  «Θα έχεις τον ενστικτώδη φόβο για τη ζωή σου, όπως έχουν όλα τα έμβια όντα», λέω για να απαλύνω κάπως την εντύπωση που προκαλεί η ταύτιση του ανθρώπου με το ζώο.              

        Οι λαοί στενάζουν από την καταπίεση της εξουσίας. Η προπαγάνδα κάνει πλύση εγκεφάλου. Θα καταδιώξουν την πίστη και θα νομίζουν ότι προσφέρουν υπηρεσία στο λαό. Θα αρπάξουν, άραγε, μαζί με τον φυσικό πλούτο της Ελλάδος και την πίστη του ελληνικού λαού , όπως άρπαξαν τον πολιτισμό και τον φυσικό πλούτο των λαών που υποδούλωσαν οι αποικιοκράτες της Ευρώπης; Οι πληγές της αποικιοκρατίας στους λαούς της Ασίας και της Αφρικής , που είχαν την δυστυχία να γνωρίσουν την σκλαβιά της αποικιοκρατίας των Ευρωπαίων, δεν έκλεισαν ακόμα, παρόλο που πέρασε ένας αιώνας από τότε που ύστερα από σκληρούς αγώνες ανέκτησαν την ελευθερία τους!

        Η εξουσία πλανεύει τους πολίτες και καταπιέζει τους λαούς. Οι λαοί στενάζουν. Ο Πλάτων εξόρισε την προπαγάνδα από την Πολιτεία του. «Δώστε μου τους ήχους» λέει «και πάρτε τους νόμους». Η λέξη «προπαγάνδα» προέρχεται από το ρήμα «άγω» (οδηγώ), από το ίδιο ρήμα που προέρχεται και η λέξη «δημαγωγός». Κατά τον Πλάτωνα, η προπαγάνδα είναι η εξουσία που καταδυναστεύει τους λαούς , ο «αγός», όπως έλεγαν τον αρχηγό στη γλώσσα του Ομήρου.

        Έχουμε την ελπίδα μας στο Χριστό. Κάνουμε ό,τι μπορούμε, χωρίς άγχος, χωρίς αγωνία. Ό,τι είναι πάνω από τις δυνάμεις μας ,το παραδίδουμε στα χέρια του Θεού. Ούτε ένα σπουργίτι δεν πεθαίνει χωρίς να το θελήσει ο Θεός. Διαφέρουμε από πολλά σπουργίτια. Ο Θεός νοιάζεται για μας. Και οι τρίχες της κεφαλής μας είναι μετρημένες, μας διαβεβαιώνει ο γλυκύτατος Ιησούς, ο Κύριος και Θεός μας. Αμήν.