Οι απάτριδες Σίσυφοι (δοκίμιο Μόσχου Λαγκουβάρδου)

-Πατρίδα είναι όπου περνάς καλά. Αν περνάς καλύτερα στην Γερμανία παρά στην Ελλάδα, πατρίδα σου είναι η Γερμανία.

-Κι όταν περνάς καλύτερα αλλού παρά στην Γερμανία;
-Θα πας αλλού όπου περνάς καλύτερα παρά στην Γερμανία
-Και δεν θα έχεις κανένα δεσμό με την Ελλάδα ή με την Γερμανία ή με το αλλού; Θα ανεβοκατεβαίνεις αιώνια ξένος παντού; Ένας Σίσυφος του ορθολογιστικού παραλογισμού;

Ξένος δεν είσαι γιατί δεν γνωρίζεις τον τόπο, αλλά γιατί ο τόπος δεν σε γνωρίζει. Μόνος ο ανέραστος που δεν αγάπησε τίποτα και δεν έχει εμπειρία της αγάπης, γίνεται ένας Σίσυφος. Δεν αγάπησε ούτε την μάνα του. Ο Ξένος του Καμύ τουλάχιστον αγάπησε την μάνα του. Αρχίζει με τα λόγια: "Σήμερα πέθανε η μητέρα μου".

Το αιώνιο μαρτύριο του Σισύφου δεν είναι παρά η πίκρα της αποξένωσης. Και γιατί έγινε Σίσυφος; Γιατί υποτίμησε την πατρίδα του. Χωρίς πατρίδα ούτε οικογένεια έχεις ούτε φίλους αληθινούς.

Η τιμωρία του Σισύφου είναι ότι σκοτώνει ο ίδιος την άμεση επαφή με το παιδί του, με τον αδερφό του, και με τον φίλο του.

Έλεος πού θα περνάς καλά, αν δεν έχεις επικοινωνία, ανόητε Σίσυφε;

Η τραγωδία της ανθρωπότητας είναι όσοι δεν είχαν ποτέ εμπειρία της αγάπης. Τα χρήματα έγιναν για επικοινωνούν οι άνθρωποι . Οι ανέραστοι αντιστρέφουν τον κόσμο και οι άνθρωποι γίνονται για να κυκλοφορούν τα χρήματα.